tag:blogger.com,1999:blog-15692534152108187922024-03-16T20:52:26.347+02:00Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Γεωργίου Αύρας ΚαλαμπάκαςΚύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν μεΆγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.comBlogger4947125tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-45324431012008078112024-03-16T17:59:00.000+02:002024-03-16T17:59:27.450+02:00Γέροντος Δωροθέου: Πνευματικές ὁδηγίες γιά τόν ἀγῶνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/AG2VyrEOx_M" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">Ο μακαριστός γέροντας Δωρόθεος μας παρέχει ωφέλιμες πνευματικές οδηγίες για το πνευματικό στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής το οποίο ετοιμαζόμαστε να διανύσουμε. </span></div><div><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">"Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που ξεκινάει από τη Δευτέρα, πρώτα ο Θεός, είναι το στάδιο εκείνο που κάνουμε την πιο σοβαρή προσπάθεια μέσα στο χρόνο για να καθαρίσουμε την ψυχή μας...Θα ήθελα να παρακαλέσω την αγάπη σας να πάρετε πολύ σοβαρά την πνευματική σας προσπάθεια, ειδικά φέτος, όπου πρέπει να κάνουμε κάποια προσπάθεια να πάμε πιο κοντά στο Θεό....."</span></div><div><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=AG2VyrEOx_M">https://www.youtube.com/watch?v=AG2VyrEOx_M</a></span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-82516770522674669022024-03-16T17:57:00.000+02:002024-03-16T17:58:26.599+02:00Γέροντος Δωροθέου: «σύ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην» (Μελέτη στο Αποστολική Ανάγνωσμα)<p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL79tagIGPvmQR1QPrrb7jQaY_aH-8OZP687f7IIdthLL0T2Rciq-Brl9EMiA-YW1GAZ6AvYv8eV1u8PCZmz8zdlm4p0B2aNxiM96b722BKGTHoomfPKQFRtwnqaS7sCvNqQmqOu0Fff3zR04xY04owh4AHUDXAnmbkIWTi3oiauqCz5tbd9iiL-oavw/s1809/c58b9e2dfe8295855f0bda2a4f6d2cd4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1752" data-original-width="1809" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL79tagIGPvmQR1QPrrb7jQaY_aH-8OZP687f7IIdthLL0T2Rciq-Brl9EMiA-YW1GAZ6AvYv8eV1u8PCZmz8zdlm4p0B2aNxiM96b722BKGTHoomfPKQFRtwnqaS7sCvNqQmqOu0Fff3zR04xY04owh4AHUDXAnmbkIWTi3oiauqCz5tbd9iiL-oavw/w389-h377/c58b9e2dfe8295855f0bda2a4f6d2cd4.jpg" width="389" /></a></span></div><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><br /><div style="text-align: center;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ </div></span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">μελέτη στό 'Αποστολικό ἀνάγνωσμα</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ κατάκριση ἐξουδενώνει ἕναν ἄνθρωπο δημιουργημένο κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ. Τελικά ἡ προσβολή ἀπευθύνεται στόν Θεό. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Προετοιμαζόμενοι γιά τήν εἴσοδό μας στό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά εἴμαστε ἐνήμεροι γιά τίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ, δηλαδή τούς πειρασμούς ἀπό τά δεξιά καί ἀπό τά ἀριστερά. Στήν ἀρχή ὁ μισόκαλος μᾶς πολεμᾶ νά μήν κάνουμε τό καλό κι ὅταν ἀποτύχει, μᾶς <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">ἐκπειράζει νά μήν τό κάνουμε καλά καί ἔτσι νά χάσουμε τόν μισθό μας. Συνήθως ἡ αἰτία νά χάσουμε τόν καρπό πού μέ κόπους συνάξαμε εἶναι ἡ ὑπερηφάνειά μας γιά τό θεωρούμενο κατόρθωμά μας, τό αἴσθημα τῆς αὐτάρκειας, ἡ ἀπεμπόληση τοῦ καθεστῶτος τοῦ ἀγαθοῦ δούλου καί ἡ υἱοθέτηση τῆς θέσης τοῦ κριτή. Ὁ κριτής στέκει ὑψηλότερα ἀπό τόν κρινόμενο ἄρα ἡ κατάκριση εἶναι ἁρπαγή ἐκ μέρους μας τῆς θέσης τοῦ Θεοῦ, ἄρα ἡ κατάκριση εἶναι ἁμαρτία.</div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ Ἀπ. Παῦλος ρωτᾶ: «ποιός εἶσαι ἐσύ νά κρίνης τόν ξένο ὑπηρέτη; Αὐτός μπροστά στόν δικό του κύριο ἤ στέκεται ὄρθιος ἤ πέφτει. Μπορεῖ, ὅμως, νά σταθεῖ, ἐφόσον ὁ Θεός εἶναι δυνατός νά τόν κρατήσει ὄρθιο». Ὅταν, λοιπόν, κατακρίνουμε κάποιον, εἰδικά στά θέματα τῆς νηστείας, κάνουμε κακό στόν ἀδελφό μας. Ὁ δικός μας ζῆλος δέν προϋποθέτει τήν δική του πτώση. Ἡ πνευματική μας προσπάθεια εἶναι ἀτελής καί προδίδει τήν ἀνεπάρκειά μας. Δέν ἔχουμε φθάσει στό σημεῖο νά μποροῦμε νά ἀγαποῦμε. Ἡ ἀγάπη προϋποθέτει ἀνιδιοτέλεια, θυσία. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακας στό κεφάλαιο περί καταλαλιᾶς: «Ἄκουσα μερικούς νά καταλαλοῦν καί τούς ἐπέπληξα. Καί γιά νά δικαιολογηθοῦν οἱ ἐργάτες αὐτοί τοῦ κακοῦ μοῦ ἀπήντησαν ὅτι τό ἔκαναν ἀπό ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον πρός αὐτόν πού κατέκριναν. Ἐγώ τότε τούς εἶπα νά τήν ἀφήσουν αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν ἀγάπη, γιά νά μή διαψευσθῆ ἐκεῖνος πού εἶπε: «Τόν καταλαλοῦντα λάθρα τόν πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον» (Ψαλμ. 100,5). Ἐάν ἰσχυρίζεσαι ὅτι ἀγαπᾶς τόν ἄλλον, ἄς προσεύχεσαι μυστικά γι’ αὐτόν καί ἄς μή τόν κακολογῆς. Διότι αὐτός ὁ τρόπος τῆς ἀγάπης εἶναι εὐπρόσδεκτος ἀπό τόν Κύριον».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αὐτοί πού ἔχουν πνευματική πρόοδο δέν κατακρίνουν τόν ἀνεπαρκή στήν πρόοδο τῆς ἀρετῆς ἤ τόν ἀμαρτωλό, ἀντίθετα τόν ἐνισχύουν μέ κάθε τρόπο. Ὅποιος πλησιάζει στήν ἀρετή τῆς ἀγάπης βλέπει κάθε ἄνθρωπο ὡς ἀδελφό, συνεπῶς προσεύχονται στόν Κύριο νά παραβλέψει τήν πτώση ἤ τήν ἀνεπάρκειά του καί νά ἐξαποστείλει τήν χάρη του νά ἀναπληρώσει τά ἐλλείποντα. Ὁποιος ἀγαπᾶ τόν κάθε ἄνθρωπο δέν εὐχαριστεῖται ἀπό τήν ὑποδούλωση τοῦ ἀδελφοῦ στήν ἁμαρτία ἤ στό πάθος ἀλλά θεωρεῖ προσωπική ὑπόθεση τόν ἀγώνα γιά τήν σωτηρία του. Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτης ἔλεγε ὅτι, τότε μόνο ἡ προσευχή σου ἔχει άποτέλεσμα γιά κάποιον, ὅταν ἐνστερνιστεῖς τό πρόβλημά του καί τό καταστήσεις προσωπικό σου πρόβλημα. Γιά νά ἔχει εὐεργετικό ἀποτέλεσμα ἡ προσευχή σου, πρέπει νά μπεῖς στά παπούτσια αὐτοῦ γιά τό ὁποῖο προσεύχεσαι. Ἡ κατάκριση εἶναι σάν νά βλέπεις κάποιον νά εἶναι μέσα στό νερό ἕως τόν λαιμό καί ἐσύ νά τόν σπρώχνεις βαθύτερα. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε ὅτι «ἐγώ οὐκ ἦλθα κρίναι τόν κόσμο, ἀλλά ἵνα δι ἐμοῦ σωθήσεται ὁ κόσμος». Ἐπί πλέον τόνισε «μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε» (Λουκ. 6,37). Μάλιστα δέ, εἶπε: «ἐν ὦ κρίματι κρίνετε, κριθήσεσθε»( Ματθ. 7,2) . Πράγματι, κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη: «Ἄς εἶσθε βέβαιοι, ὅτι γιά ὅσα ἁμαρτήματα κατηγορήσαμε τόν πλησίον εἰτε ψυχικά εἰτε σωματικά, θά περιπέσωμε σ’ αὐτά. Καί δέν εἶναι δυνατόν νά γίνη διαφορετικά.» Εἶναι ἕνα εἶδος πνευματικοῦ νόμου: ἐάν κατακρίνεις κάτι σέ κάποιον ἀδελφό θά βρεθεῖς κάποια στιγμή νά πράττεις τό ἴδιο ἁμάρτημα καί ὁ ἴδιος. Ὁ Κύριος θά σέ ταπεινώσει προκειμένου νά σέ συνετίσει. Ἐπί πλέον, σύμφωνα με τόν λόγο τοῦ Κυρίου: «ἐν ὦ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν». Μέ τό ἴδιο μέτρο πού μετρᾶς θά σέ μετρήσω. Ἄρα, μᾶς συμφέρει νά ἔχουμε ἐπιεική κριτήρια προκειμένου κι ἐμεῖς νά κριθοῦμε μέ ἐπιείκεια. Ὅσο πιό αὐστηρά κρίνουμε τόσο πιο αὐστηρά θά κριθοῦμε. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Σέ κάθε περίπτωση, λοιπόν, τό κριτήριό μας εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἄλλωστε, στήν περιγραφή τῆς μελλούσης κρίσεως ὁ Κύριος ἐθέσπισε τό μοναδικό κριτήριο γιά τήν σωτηρία μας, πού εἶναι ἡ ἀγάπη. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται στό διάστημα τῆς ζωῆς του να ἐξέλθει τοῦ ἑαυτοῦ του καί νά κινηθεῖ πρός τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους γύρω του. Τό μεγαλύτερο ἐμπόδιο εἶναι ἡ φιλαυτία, ἡ ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ὅπως ὁ Θεός δέν στέκεται στόν ἑαυτό του ἀλλά ἐξέρχεται καί διά τῶν ἐνεργειῶν του προνοεῖ, συντηρεῖ, γιατρεύει τόν κόσμο καί τό ἀνθρώπινο πλάσμα του ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται μικρός θεός, ἀντάξιος τοῦ Δημιουργοῦ του ὅταν ἡ μέριμνά του παύει νά εἶναι ἡ προσωπική του βιοτή καί καλοπέραση καί κινεῖται, ἐνδιαφέρεται, προσεύχεται, ἀγωνιᾶ γιά τόν συνάνθρωπο. Λέγει ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτης: «Αὐτό πού θά βοηθήσει θετικά τούς ἀνθρώπους σήμερα εἶναι τό παράδειγμά μας τό χριστιανικό καί ἡ ζωή μας ἡ χριστιανική. Τούς χριστιανούς πρέπει νά τούς διακρίνει ἡ πνευματική λεβεντιά καί ἡ ἀρχοντιά, ἡ θυσία». Ἀμήν. </span></p><p><br /></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-68779632974737914012024-03-16T17:56:00.000+02:002024-03-16T17:57:33.538+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 Φεβρουαρίου- Κυριακή της Τυρινής<p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_MHhsPhxP3zhnTmcdkYIaky9i6Fj2QqbdLmjQZLh1LHC4ad8ch9IxBo84J0ohP-RLDPOjLWyWmEXPGCYmJYrKHEMz_pc6eIAVinrkueSMxYqpWvAIqdNFVsx8wweGwteCjFSwiTZlqev9rXKKh56yuY5iRvgRQh_ygjgMVwadXf2KfvvcUbQAAvlcuA/s1200/Adam_kai_Eua_06.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="1200" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_MHhsPhxP3zhnTmcdkYIaky9i6Fj2QqbdLmjQZLh1LHC4ad8ch9IxBo84J0ohP-RLDPOjLWyWmEXPGCYmJYrKHEMz_pc6eIAVinrkueSMxYqpWvAIqdNFVsx8wweGwteCjFSwiTZlqev9rXKKh56yuY5iRvgRQh_ygjgMVwadXf2KfvvcUbQAAvlcuA/w548-h288/Adam_kai_Eua_06.jpg" width="548" /></a></span></div><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><br /><div style="text-align: center;"> ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Ρωμ. ιγ΄11- ιδ΄4)</div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ' ἐνδύσασθε τὸν Κύριον<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.</div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αδελφοί, τώρα ἡ τελική σωτηρία βρίσκεται πιό κοντά μας παρά τότε πού πιστέψαμε. Ἡ νύχτα ὅπου νά΄ ναι φεύγει, καί ἡ μέρα κοντεύει να΄ ρθεῖ. Γι΄ αὐτό ἄς πετάξουμε ἀπό πάνω μας τά ἔργα τοῦ σκότους, κι ἄς φορέσουμε τά ὄπλα τοῦ φωτός. Ἡ διαγωγή μας ἄς εἶναι κόσμια, τέτοια πού ταιριάζει στό φῶς. Ἄς πάψουν τά φαγοπότια καί τά μεθύσια, ἡ ἀσύδοτη κι ἀκόλαστη ζωή, οἱ φιλονικίες κι οἱ φθόνοι. Ντυθεῖτε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί μήν ἀφήνετε τόν ἁμαρτωλό ἑαυτό σας νά σᾶς παρασύρει στήν ἱκανοποίηση τῶν ἐπιθυμιῶν σας. Νά δέχεστε ὅποιον ἔχει ἀσθενική πίστη, χωρίς νά ἐπικρίνετε τίς ἀπόψεις του. Γιά παράδειγμα, ἕνας πιστεύει πώς μπορεῖ νά φάει ἀπ΄ ὅλα, ἐνῶ κάποιος ἄλλος, πού ἔχει ἀσθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αὐτός πού τρώει ἀπ΄ ὅλα, ἄς μήν περιφρονεῖ ἐκεῖνον πού δέν τρώει · κι ἐκεῖνος πού δέν τρώει, ἄς μήν κατακρίνει ἐκεῖνον πού τρώει, γιατί ὁ Θεός τόν ἔχει δεχτεῖ στήν ἐκκλησία του. Ποιός εἶσαι ἐσύ ποῦ θά κρίνεις ἕναν ξένο ὑπηρέτη; Μόνο ὁ Κύριός του μπορεῖ νά κρίνει ἄν στέκεται ἤ ὄχι στήν πίστη του, γιατί ὁ Θεός ἔχει τή δύναμη νά τόν στηρίξει.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. στ΄ 14-21)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος· Ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος: «Ἂν συγχωρήσετε τούς ἀνθρώπους γιά τά παραπτώματά τους, θά σᾶς συγχωρήσει κι ἐσᾶς ὁ οὐράνιος Πατέρας σας. Ἄν ὅμως δέ συγχωρήσετε στούς ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, οὔτε κι ὁ Πατέρας σας θά συγχωρήσει τά δικά σας παραπτώματα». «Ὅταν νηστεύετε, νά μήν γίνεστε σκυθρωποί, ὅπως οἱ ὑποκριτές, πού παραμορφώνουν τήν ὄψη τους γιά νά δείξουν στούς ἀνθρώπους πώς νηστεύουν. Σᾶς βεβαιώνω πώς ἔτσι ἔχουν κιόλας λάβει τήν ἀνταμοιβή τους. Ἐσύ, ἀντίθετα, ὅταν νηστεύεις, περιποιήσου τά μαλλιά σου καί νίψε τό πρόσωπό σου, γιά νά μή φανεῖ στούς ἀνθρώπους ἡ νηστεία σου, ἀλλά στόν Πατέρα σου, πού βλέπει τίς κρυφές πράξεις· καί ὁ Πατέρας σου, πού βλέπει τίς κρυφές πράξεις, θά σοῦ τό ἀνταποδώσει φανερά». «Μή μαζεύετε θησαυρούς πάνω στή γῆ, ὅπου τούς ἀφανίζει ὁ σκόρος καί ἡ σκουριά, κι ὅπου οἱ κλέφτες κάνουν διαρρήξεις καί τούς κλέβουν. Ἀντίθετα, νά μαζεύετε θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου δέν τούς ἀφανίζουν οὔτε ὁ σκόρος οὔτε ἡ σκουριά, κι ὅπου οἱ κλέφτες δέν κάνουν διαρρήξεις καί δέν τούς κλέβουν. Γιατί ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σας».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">το είδαμε<a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-26-fevrouariou-kyriaki-tis-tyrinis" target="_blank"> ΕΔΩ</a></span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-23045996286323320612024-03-16T17:55:00.001+02:002024-03-16T17:55:40.588+02:00Γέροντος Δωροθέου: «Ἐάν γάρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις…ἀφήσει καί ἡμῖν ὁ Πατήρ ἡμῖν ὁ οὐράνιος» (Μελέτη στο Ευαγγελικό Αναγνωσμα)<p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMt-D8r6oM1YfwfvFkm7MNXKb0vzM4yguavsvN_uQ9YAwQblizZHKhq8H9kKmb3aNm-xL4tl3pMtNRrRU_pKiaovix1DvdDsP9v6LoSqsNfVvyBkfgq7Pc8OY3ge0qCSD5e--2rXkdPABUv3S2PjnusXn17O_m7n7z8IZMo7NXlFxsuJYJZz8HQT18WQ/s632/316414267_500343095459838_213617220296912693_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="632" data-original-width="526" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMt-D8r6oM1YfwfvFkm7MNXKb0vzM4yguavsvN_uQ9YAwQblizZHKhq8H9kKmb3aNm-xL4tl3pMtNRrRU_pKiaovix1DvdDsP9v6LoSqsNfVvyBkfgq7Pc8OY3ge0qCSD5e--2rXkdPABUv3S2PjnusXn17O_m7n7z8IZMo7NXlFxsuJYJZz8HQT18WQ/w343-h317/316414267_500343095459838_213617220296912693_n.jpg" width="343" /></a></span></div><span style="color: #b45f06; font-size: large;"><br /><div style="text-align: center;"> μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα</div></span><p></p><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ὁ Χριστός ὅρισε νά προσευχόμαστε λέγοντας: «ἄφες ἡμῖν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν». Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα προσθέτει «ἐάν δέ μή ἀφῆτε…οὐδέ ὁ πατήρ ἡμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν» (Ματθ. 6,15). Ἐάν δέν συγχωρήσουμε νά μήν περιμένουμε νά συγχωρηθοῦμε ἀπό τόν Θεό. Ἐάν δέν ἀγαπήσουμε τόν ἐχθρό μας, ὄχι ἁπλῶς νἀ τόν ἀνεχθοῦμε, δέν γνωρίσαμε τόν Χριστό.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Προκειμένου νά φτάσουμε σέ μιά κατάσταση ἐσωτερικῆς γαλήνης, στά βάθη τοῦ ἑαυτοῦ μας εἶναι ἀπαραίτητο νά μάθουμε νά συγχωροῦμε τους ἄλλους, ἀλλά καί νά ζητοῦμε συγνώμη γιά τά δικά μας παραπτώματα, ὅταν ἐμεῖς πληγώνουμε τούς ἄλλους. Ἐκεῖ ἔγκειται καί ἡ μεγάλη σημασία τῆς ἐξομολόγησης: σέ βοηθᾶ νά κατανοήσεις τά βάθη τοῦ εἶναι σου, νά πάψεις νά παίζεις ρόλους καί νά κρύβεσαι ἀκόμη κι ἀπ’ τόν ἑαυτό σου. Ὁ ἄνθρωπος κατά τους Πατέρες δέν γνωρίζει τό «βάθος τῆς καρδίας του», κρύβεται κι ἀπό τόν ἑαυτό του. Ὁ Θεός ὅμως τό γνωρίζει. Ζητώντας τήν συγχώρεση ἀπό τόν Θεό λυτρωνόμαστε, καί ξεκινοῦμε τήν διαδικασία τῆς κάθαρσης προκειμένου νά ἐνοικήσει τό Ἅγιο Πνεῦμα μέσα μας. Σημαντικό τμῆμα τῆς διαδικασίας αὐτῆς εἶναι νά μπορεῖς νά ζητᾶς συγνώμη ἀλλά καί νά συγχωρεῖς.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τό νά ζητᾶς συγνώμη εἶναι κάτι πού σέ ταπεινώνει ἀλλά δέν σέ ὑποβιβάζει, ἀντίθετα σέ ὑψοποεῖ. Ἔτσι στήν αἴτηση συγνώμης εἰσέρχεται ἡ μετάνοια καί ἡ ταπείνωση, τά θεμέλια τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς. Ἡ αἴτηση συγνώμης καταισχύνει τόν πονηρό πού ἐνδεχομένως σέ ὤθησε στό νά βλάψεις τόν ἀδελφό. Ὁ διάβολος δέν μπορεῖ νά ζητήσει συγνώμη κι ἐμεῖς ὅταν τό ἐπιτυγχάνουμε τόν καταισχύνουμε.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"> Ὁ ἀληθινός δέκτης τῆς συγνώμης σέ κάθε περίπτωση εἶναι ὁ Θεός. Σέ αὐτόν ἁμαρτάνουμε καί σ’ αὐτόν ἐπιστρέφουμε: «Σοί μόνον ἥμαρτον…» (Ψαλμ. 50, 4). Αὐτός μᾶς γνωρίζει ἀπό τήν κοιλιά τῆς μάνας μας, Αὐτός ἀποφάσισε νά ἔρθουμε στήν ὕπαρξη κι Αὐτός μᾶς περιβάλλει μέ τόν «μανικό ἔρωτά», τήν ἄπειρη ἀγάπη του καί θέλει νά ἑνωθοῦμε μαζύ του. Ἡ συγνώμη στόν Θεό ἀποκαθιστᾶ τήν σχέση μας μαζύ του, ἐφόσον δηλώνουμε ὅτι ἀποδεχόμαστε τήν ἀγάπη του. Ἡ μετάνοια-συγνώμη, παρ’ ὅλη τήν φόρτιση πού τήν συνοδεύει, εἶναι μιά ὀρθολογική πράξη, εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τῆς σχέσης Πατέρα –Τέκνου, ἡ παραίτηση τοῦ ἀνθρώπου νά γίνει Θεός πίσω ἀπό τήν πλάτη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά θεωθεῖ κατά μέθεξη μέ τόν Θεό. Ἡ μετάνοια καί ἡ αἴτηση συγνώμης ἀπό τόν Θεό, ἀποκαθιστᾶ τήν ἀλήθεια τοῦ Κυρίου πού ἐλευθερώνει (Ιω. 8,13) καί ὁδηγεῖ στήν κατά χάρη θέωση τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀναφέρουν ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι ἡ πρώτη φάση τῆς θέωσης, ὅταν πάψουμε δηλαδή νά θεωροῦμε τό ἐγώ μας ὡς Θεό μας καί κάνουμε τήν ζωή μας Χριστοκεντρική. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά συγχωρεῖ. Ἡ συγχώρηση ὅταν δίδεται, φέρνει τήν ἀγάπη καί γιατρεύει τήν ψυχή αὐτοῦ πού ζητᾶ συγνώμη, ἀλλά κι αὐτοῦ πού συγχωρεῖ. Ἐάν δέν συγχωροῦμε τούς ἄλλους τότε ἀλλοιώνεται ἡ ψυχή μας πρός τό χειρότερο καί καθηλώνεται ἡ πνευματική μας πρόοδος ἐπειδή ἀπορίπτουμε τόν Θεό πού εἶναι ἀγάπη καί χωριζόμαστε ἀπ’αὐτόν. Στήν κατάσταση αὐτή δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε, ἐφόσον δέν εἴμαστε ἐνωμένοι μέ τόν Θεό. Συνεπῶς, «οὐδέ ὁ πατήρ ἡμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ἡμῶν».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ὅσο περισσότερο γνωρίζει κανείς τόν Θεό, τόσο εὐκολότερα μπορεῖ νά συγχωρεῖ. Ἡ παρεχόμενη συγχώρηση εἶναι βεβαίωση ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει «ἐμπειρία» τοῦ Θεοῦ, γνωρίζει ποιανοῦ Πατρός Υἱός εἶναι (Λουκ. 9,55).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Δέν μποροῦμε νά διανοηθοῦμε ὅτι ὑπάρχουν διαφορές καί διενέξεις μεταξύ των ἀγγέλων. Γιατί ἄραγε ὑπάρχουν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων; Ὑπάρχουν, ἐπειδή δέν ἔχουμε τήν πίστη ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἕνα σῶμα καί ἡ κεφαλἠ εἶναι ὁ Χριστός. Ὅτι εἴμαστε «μέλη ἐκ μέλους» κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο. Ἄρα, ἡ διαμάχη ἀνάμεσα στά μέλη ἑνός σώματος εἶναι μία παρά φύσιν ἐνέργεια. Ἡ κατά φύσιν ἐνέργεια εἶναι ἡ ἁρμονική συνεργασία τῶν μελῶν καί ἡ ἀμοιβαία πρόοδος. Ὁ σύνδεσμος τῆς ἀγάπης μεταξύ τῶν μελῶν εἶναι τό κατά φύσιν ζητούμενο. Τό πρoπατορικό ἁμάρτημα ἀμαύρωσε τήν ἀνθρώπινη φύση ἀλλά δέν τήν κατέστρεψε. Ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ ἀπό μόνος του νά ἀνέλθη στό καθεστώς τῆς τελείας ἀγάπης καί τῆς θέωσης, μπορεῖ ὅμως ἐν Χριστῶ. Ἐάν ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε ἀπό μόνος του νά σωθεῖ δέν χρειαζόταν ἡ σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἐν Χριστῶ ὁ ἀτελής ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀγαπᾶ ἀνιδιοτελῶς τούς πάντες καί ὄχι μόνο αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν. Μόνo ἐν Χριστῶ ἡ αἴτηση συγνώμης καί ἡ παροχή συγχώρησης εἶναι δυνατή, ὄχι σάν νομική ἐπανόρθωση ἤ φαρισαϊσμός, ἀλλά σάν θρίαμβος τῆς ἀγάπης. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><br /></div><div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">Ἀρχιμανδρίτου Δωροθέου Τζεβελέκα</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">”ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΟΥ”</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά κυριακάτικα Εὐαγγέλια</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">Θεσσαλονίκη, 2015</span></div></div></div><div><br /></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-87975375166679752312024-03-09T18:23:00.005+02:002024-03-09T18:23:37.345+02:00Γέροντος Δωροθέου: Μήτι ἐγώ Κύριε;<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xTVEGE8a46M?si=-l4jOqjKc0XYTfC5" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ο μακαριστός γέροντας Δωρόθεος Τζεβελέκας μας αναλύει το βαθύτερο νόημα του ευαγγελίου της κρίσεως. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">"Ποιο είναι το κριτήριο του χωρισμού, του αφορισμού, όπως λέει το ευαγγέλιο, του διαχωρισμού δηλαδή; Είναι φανερό! Το κριτήριο είναι η αγάπη!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Δεν είναι πόσες μετάνοιες έκανες, ούτε πόσο νήστεψες. Είναι άμα <span><a name='more'></a></span>ήρθες σε αυτό τον κόσμο και αγάπησες ή δεν αγάπησες. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Είναι, δηλαδή, αδελφοί σαν να ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για να αγαπήσουμε. Και αν αποτύχουμε και κολαστούμε, είναι επειδή αποτύχαμε να αγαπήσουμε. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Δεν θα μας κολάσει ο Κριτής, η δική μας αναπηρία να αγαπήσουμε θα μας κολάσει. Και πίσω από την έλλειψη αυτή, την αναπηρία να αγαπήσεις, βρίσκεται η αγάπη του εαυτού σου. Επειδή έχεις μόνο φιλαυτία και επειδή μόνο αγαπάς τον εαυτό σου, δεν μπορείς να βγεις από μέσα σου και να κινηθείς προς τα έξω και να αγαπήσεις τους άλλους!"</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">"Άρα, λοιπόν, η προσπάθεια σε αυτή τη ζωή, αδέλφια, είναι να αγαπήσουμε! Να μπορέσουμε να αγαπήσουμε, να σταματήσουμε αυτό που δεν μας αφήνει να αγαπήσουμε. Να πάψουμε να είμαστε ανθρωπάκια και να είμαστε άνθρωποι! Εικόνα και ομοίωση του ίδιου του Θεού. Αυτός είναι ο προορισμός μας".</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-62444619472871348862024-03-09T18:16:00.001+02:002024-03-09T18:17:48.855+02:00Γέροντος Δωροθέου: «… τούς ἀδελφούς μου, τούς ἐλαχίστους…»(Μελέτη στο Ευαγγελικό Αναγνωσμα)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj410aRYBRIzS2t-8DMpDSS0B5qvjPBlGLgGkpq5ikGKLNxJ0qw6W41dOkzIzxtFRXOM7q7eZ0_Xx_JQhlnOWa4yvSPJkKmulbXK0jH02UJwi7SyWOPEkWworeIztTZFd-NDAzXC3epAyhlurJcWbs98tlV9MEze9F9d3rqXEbKfoHagrRW7A6hyKAKzQ/s1280/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj410aRYBRIzS2t-8DMpDSS0B5qvjPBlGLgGkpq5ikGKLNxJ0qw6W41dOkzIzxtFRXOM7q7eZ0_Xx_JQhlnOWa4yvSPJkKmulbXK0jH02UJwi7SyWOPEkWworeIztTZFd-NDAzXC3epAyhlurJcWbs98tlV9MEze9F9d3rqXEbKfoHagrRW7A6hyKAKzQ/w586-h330/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B72.jpg" width="586" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Τρίτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου καί μετά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου καί τοῦ Ἀσώτου, σήμερα ἀκούσθηκε τό Εὐαγγέλιο τῆς Ἡμέρας τῆς Κρίσεως.Τά Ἕσχατα εἶναι παρόντα καί ὁ Χριστιανός πού ζεῖ τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας ζεῖ μέ τήν ἀναμονή ἀλλά καί τήν παρουσία τῆς Ἡμέρας τῆς Κρίσεως.</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Μερικοί ἄνθρωποι δέν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει Κόλαση. Εἶναι <span><a name='more'></a></span>ἐπιτυχία τοῦ Διαβόλου πού τούς ἔπεισε γι αὐτό καί τοῦτο ἐπειδή τό πῦρ τῆς κολάσεως εἶναι ἑτοιμασμένο «τῶ διαβόλῳ καί τοῖς Ἀγγέλοις αὐτοῦ» καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους. Οἱ δαίμονες ὅμως προσπαθοῦν νά σύρουν στό πῦρ αὐτό ὅσο περισσότερους ἀνθρώπους μποροῦν, παρουσιάζοντας τήν ἁμαρτία ἐλκυστική. Τό ἀψευδές ὅμως στόμα τοῦ Χριστοῦ μίλησε γιά διαχωρισμό ἁμνῶν ἀπό τά ἐρίφια, δικαίων ἀπό τούς ἁμαρτωλούς. Μέ ποιό κριτήριο ἄραγε; Μέ κριτήριο τήν ἀγάπη. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά βγεῖ ἀπό τήν αὐταρέσκειά τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ του καί νά κινηθεῖ πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον μέ κίνητρο τήν ἀγάπη. Στό βαθμό πού θά μοιάσει μέ τόν Θεό, θά ἐνωθεῖ μέ τόν Θεό. Στό βαθμό πού θά ἀγαπήσει, θά θεωθεῖ.</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Ὁ Θεός εἶναι τρία πρόσωπα σέ ἀλληλοπεριχώρηση καί κοινωνία τέλειας ἀγάπης. Γι’ αὐτό εἶναι κοινωνικός καί κινεῖται, βγαίνει ἀπό τόν ἑαυτό του, δημιουργεῖ ἐμᾶς, μᾶς προστατεύει, σαρκώνεται, διδάσκει, σταυρώνεται, εἶναι ἀνάμεσά μας. Ἔχει βάλει δέ ἀνάμεσά μας τά ἀδέλφια του, τους «ἐλαχίστους». Στό βαθμό πού ἀγαπᾶς τούς ἐλαχίστους, ἀγαπᾶς τό Χριστό. Ἐάν ἔχεις ἀρχίσει νά βλέπεις τόν Χριστό σέ αὐτούς, ἔχεις ἀρχίσει νά ἀγαπᾶς. Ἡ ἀγάπη πρός τόν ἀδελφό εἶναι κίνηση πρός τά ἔξω. Ἐάν ἔχεις ἀρχίσει νά μοιράζεσαι, νά διαχέεσαι πρός ὅλους ἀπό τήν ἀγάπη, αὐτό δέν εἶναι θυσία ἀλλά εἶναι ὁ προορισμός σου, ἔχεις ἐπιτύχει τῆς ἐπαγγελίας, ἀντιλαμβάνεσει τήν ἀνθρωπότητα ὡς μία ὁλότητα, κάνεις πράξη τήν προσευχή τοῦ Κυρίου «ἵνα ἕν ὦσι…». Ὁ κόσμος ἔχει ἀνάγκη ἀπό τέτοιους ἀνθρώπους πού ἀγαποῦν ὄχι γιά νά μήν κολασθοῦν ἀλλά γιατί ἐπιτυγχάνουν τό «καθ’ ὁμοίωσιν», γίνονται ἄνθρωποι καί ὄχι ἀνθρωπάκια, συμπεριφέρονται μέ τήν ἀρχοντιά τῶν υἱῶν καί τῶν θυγατέρων τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι δοῦλοι ἤ μισθωτοί ἀλλά υἱοί. Οἱ χριστιανοί πού τό πετυχαίνουν αὐτό, βοηθοῦν τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου, δεδομένου ὅτι «Θεοῦ συνεργοί ἐσμέν».</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, κατά τήν διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας, ἡ στιγμή πού ὁ ἱερεύς ἀναφωνεί «ὅσοι κατηχούμενοι προέλθετε» καί οἱ κατηχούμενοι ἐξέρχονται ἀπό τόν κυρίως ναό, συμβολίζει τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας. Τό ἐκκλησίασμα διαχωρίζεται καί ἡ λειτουργία τότε συνεχίζεται μόνο γιά τούς πιστούς καί ἡ κυριαρχία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ συμβολίζεται μέ τήν ἀπαγγελία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως. Μόνο τά λόγια τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό Πνεῦμα του καί ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν βιβλίων πού ἔχουν γραφεῖ μόνο τό Εὐγγέλιο κρατᾶ ὁ Κύριος στήν εἰκόνα τοῦ τέμπλου, γιατί μέ βάσει μόνο τό Εὐαγγέλιο, τόν λόγο τῆς ἀγάπης, θά γίνει ἡ τελική κρίση. </span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Στόν ἀρχιερατικό θρόνο, στήν εἰκόνα τοῦ Κυρίου δέν ὑπάρχει καντῆλι, πού συμβολίζει τό γεγονός ὅτι στήν Κρίση δέν ὑπάρχει ἔλεος ἀλλά καθένας λαμβάνει κατά τά ἔργα του. Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, κρατᾶ τό κλειδί τῆς μετά θάνατον ζωῆς. Ὅπου εἶναι ἡ καρδιά κάθε ἀνθρώπου ἐκεῖ καί πορεύεται. Κατά τόν Ἅγιο Παϊσιο τόν Ἁγιορείτη ὁ καθένας μας θά πορευθεῖ ἀπό μόνος του πρός ὅτι τοῦ ἀξίζει τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ. Αὐτοί πού ἀποδέχονται τήν ἀγάπη του ζοῦν μέ τόν Θεό. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί αὐτοί πού ἀρνοῦνται τόν Θεό διαλέγουν νά ζήσουν ἔτσι καί ὁ Θεός, ἀπό σεβασμό στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, τόν ἀφήνει νά ἐπιλέξει. Ἀλλά, καί ἡ ἐπιλογή εἶναι πράξη ἀγάπης: «ὁ ἀγαπῶν με τηρεῖ τάς ἐντολάς μου». Ὁ Θεός θά ἦταν ἀντιφατικός ἐάν δέν σεβόταν τό αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει τήν ἐλευθερία νά δεχθεῖ ἤ νά ἀπορίψει τόν Θεό. Ἡ Κόλαση εἶναι ὁ σεβασμός τοῦ Θεοῦ ἀπέναντι στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρὠπου.</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: large;">Ὅπως λέγει ἕνας σύγχρονος γέροντας νά εὐχηθοῦμε οὔτε ἕνα πουλάκι νά πάει στήν Κόλαση. Νά γίνουμε ἐμεῖς ὅργανα προσευχῆς καί ἱκεσίας πρός τόν Θεό, γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Νά μήν χαρίσουμε οὔτε ἕναν στόν διάβολο. Νά θεωρήσουμε ὅτι ἔχουμε χρεωμένους ὅλους τους ἀνθρώπους πού δέν ἔχουν γνωρίσει τόν Θεό. Ἄς γίνει ἡ ζωή μας μία ἀποστολή σωτηρίας τοῦ ἑαυτοῦ μας καί κάθε ἄλλου ἀνθρώπου.</span></div><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: medium;">Ἀρχιμανδρίτου Δωροθέου Τζεβελέκα</span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">”ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΟΥ”</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά κυριακάτικα Εὐαγγέλια</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">Θεσσαλονίκη, 2015</span></div></div></div></div><p><br /></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-54346895209473931362024-03-09T18:15:00.001+02:002024-03-09T18:15:57.684+02:00Γέροντος Δωροθέου:«ἵνα μή τόν ἀδελφό μου σκανδαλίσω»(Μελέτη στο Αποστολική Ανάγνωσμα)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_8tRAUgXz8i4wkYrNgkq8pzHohflo2M1UHNe1ODGP8R9iuKZatG_HU4mkTBqf37hXWDgamaaFTUJf_vyIzfE2QEdfx0COUoBDmqzXIZCvh8gsoKsJ3Y-AozgsQZurVWApNaKuBLd535eK0Qt2hCDVjv04KN6fOkPHgNbwjj6Tf4fHvIRgKcXLVu02gA/s1172/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B71.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="613" data-original-width="1172" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_8tRAUgXz8i4wkYrNgkq8pzHohflo2M1UHNe1ODGP8R9iuKZatG_HU4mkTBqf37hXWDgamaaFTUJf_vyIzfE2QEdfx0COUoBDmqzXIZCvh8gsoKsJ3Y-AozgsQZurVWApNaKuBLd535eK0Qt2hCDVjv04KN6fOkPHgNbwjj6Tf4fHvIRgKcXLVu02gA/w519-h271/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B71.jpg" width="519" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">μελέτη στό 'Αποστολικό ἀνάγνωσμα</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both;">Στίς διανθρώπινες σχέσεις ἠ ἀρμονία ἐπέρχεται μέ τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη. Χρειάζεται ὅμως διάκριση. Ἡ ἀγάπη προϋποθέτει σεβασμό στίς ἰδιαιτερότητες κάθε ἀνθρώπινου προσώπου. Ὁ Θεός ἐξειδικεύει τήν πρόνοιά του σέ κάθε ἄνθρωπο. Σέβεται τό πλάσμα του. Πολύ περισσότερο ἐμεῖς πρέπει νά προσωποποιοῦμε τήν ἔκφραση τῆς <span><a name='more'></a></span>ἀγάπης πού εἶναι , τελικά, ἡ ἐν Χριστῷ ζωή. </div><div class="separator" style="clear: both;">Ὅταν τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπισκέπτεται ἑναν Ἅγιο τοῦ χορηγεῖ τήν χάρη σύμφωνα μέ τήν ἰδιοσυγκρασία του. Ὁ Ἅγιος ἐκφράζεται ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀνάλογα μέ τήν μόρφωσή του, τό ἐπίπεδο τῆς ἐπιστημοσύνης του, τίς κάθε εἴδους καταβολές του. Βλέπετε, ὁ Θεός στήν παρέμβασή του δέν ἰσοπεδώνει τήν μοναδικότητα κάθε ἀνθρώπου καί μέ τόν τρόπο αὐτό δίνει ἀνυπολόγιστη ἀξία σέ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο. Ὁ Θεός γνωρίζει τίς ἀτέλειες καθενός μας καί ἔχει ἕνα σχέδιο ἐξατομικευμένο γιά τήν σωτηρία μας καί τό ἐφαρμόζει μέ ἄπειρη ὑπομονή, τρυφερότητα, σεβασμό καί ἀγάπη. Στήν περίπτωση τῶν Πρωτοπλάστων τούς ρώτησε ἄν καί ἤξερε: «ἀπ’αὐτοῦ ἔφαγες;» ( Γεν. 3,11), «τί τοῦτο ἐποίησας;» ( Γεν. 3,13). Στόν Κάϊν εἶπε: «ποῦ ἔστιν Ἄβελ ὁ ἀδελφός σου;» (Γεν. 4,9), στόν Ἀπ. Παῦλο εἶπε: «Σαούλ, Σαούλ, τί μέ διώκεις;» ( Πρξ. 9,4). Στόν καθένα μας λέγει ὅπως στόν Ἀπ. Πέτρο: «φιλεῖς με;» δηλαδή, «μέ ἀγαπᾶς;». Δέν ζητάει ὁ ἄπειρος Θεός παρά τήν ἀγάπη μας. Τοῦ κλείνουμε τήν πόρτα καί τόν βγάζουμε ἔξω ἀπό τήν ζωή μας μέ τήν ἁμαρτία μας, ἀλλά ὅταν μετά ἀπό ὦρες ξανανοίγουμε, εἶναι ἐκεῖ καί μᾶς περιμένει. Τόν προδίδουμε καί μᾶς λέγει: «φιλεῖς με;».</div><div class="separator" style="clear: both;">Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε κυρίαρχη τήν ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας μέσα μας καί αὐτό μᾶς ὁδηγεῖ σέ λάθος συμπεριφορές, στήν ἔλλειψη ἀγάπης, στήν ἁμαρτία. Κατά τόν Ἀπ. Παῦλο ὁδηγούμαστε στήν εἰδωλολατρεία πού εἶναι ἡ δουλεία μας στά κτίσματα καί τήν ἀδηφάγο πλεονεξία μας. Ἀπόδειξη μιᾶς ψυχῆς πού ἀγαπᾶ εἶναι ἡ μακροθυμία, ἡ τρυφερότητα, ὁ σεβασμός, ἡ ὑπομονή. Ἀρετές πού μᾶς ζητᾶται νά πιστοποιήσουμε στόν πνευματικό ἀγώνα τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς πού, σύν Θεῷ, ἑτοιμαζόμαστε νά διανύσουμε.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἀπ. Παῦλος συμβουλεύει του Κορινθίους νά προσέχουν νά μήν σκανδαλίζουν τούς ἀδύναμους μέ ἀφορμή τά κρέατα πού ἐπωλοῦντο στήν ἀγορά προερχόμενα ἀπό θυσίες. Λέγει ὅτι ἐφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει ἄλλος Θεός ἀπό τήν Ἁγία Τριάδα τά κρέατα δέν μολύνονται. Ἄν ὅμως, λέγει, τρώγοντάς τα γίνω ἀφορμή νά σκανδαλισθεῖ κάποιος ἀδελφός «οὐ μή φάγω κρέα εἰς τόν αἰώνα».</div><div class="separator" style="clear: both;">Ὑπάρχει καί πιό λεπτή διάκριση στήν ἐπίδρασή μας στούς ἄλλους. Γράφει ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης: «Τίποτα τό κακό νά μή σκεπτόμαστε γιά τούς ἄλλους. Κι ἕνα βλέμμα κι ἕνας στεναγμός ἐπιδρᾶ στούς συνανθρώπους μας. Καί ἡ έλάχιστη άγανάκτηση κάνει κακό. Νά ἔχομε μέσα στήν ψυχή μας άγαθότητα κι άγάπη· αὐτά νά μεταδίδομε.</div><div class="separator" style="clear: both;">...»Νά προσέχομε νά μήν ἀγανακτοῦμε γιά τούς ἀνθρώπους πού μᾶς βλάπτουν· μόνο νά προσευχόμαστε γι’ αὐτούς μέ ἀγάπη. Ὅ,τι κι ἄν κάνει ὁ συνάνθρωπος μας, ποτέ νά μή σκεπτόμαστε κακό γι’ αὐτόν. Πάντοτε νά εὐχόμαστε ἀγαπητικά. Πάντοτε νά σκεπτόμαστε τό καλό. Δέν πρέπει ποτέ νά σκεπτόμαστε γιά τάν ἄλλο ὅτι θά τοῦ δώσει ὁ Θεός κάποιο κακό ἤ ὅτι θά τόν τιμωρήσει γιά τό ἁμάρτημά του. Αὐτός ὁ λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς ἐμεῖς νά τό ἀντιλαμβανόμαστε.</div><div class="separator" style="clear: both;">...»Πολλές φορές ἀγανακτοῦμε καί λέμε στόν ἄλλο: «Δέν φοβᾶσαι τήν δικαιοσύνη τοῦ Θεού, δέν φοβᾶσαι μή σέ τιμωρήσει;». Ἄλλη φορά πάλι λέμε: «Ὁ Θεός δέν μπορεῖ θά σέ τιμωρήσει γι’ αὐτό πού ἔκανες» ἤ «Θεέ μου, μήν κάνεις κακό σ’ αὐτόν τόν ἄνθρωπο γι’ αὐτό πού μοῦ ἔκανε» ἤ «Νά μήν πάθει αὐτό τό πράγμα ὁ τάδε».</div><div class="separator" style="clear: both;">...»Σέ ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις, ἔχομε βαθιά μέσα μας τήν ἐπιθυμία νά τιμωρηθεῖ ὁ ἄλλος. Ἀντί, ὅμως νά ὁμολογήσομε τό θυμό μας γιά τό σφάλμα του, παρουσιάζομε μέ ἄλλον τρόπο τήν ἀγανάκτησή μας καί, δῆθεν, παρακαλοῦμε τόν Θεό γι’ αὐτόν. Ἔτσι, ὅμως, στήν πραγματικότητα καταριόμαστε τόν ἀδελφό.</div><div class="separator" style="clear: both;">Κι ἄν, ἀντί νά προσευχόμαστε, λέμε, «νά τό βρεῖς ἀπ’ τόν Θεό, νά σέ πληρώσει ὁ Θεός γιά τό κακό πού μοῦ ἔκανες», καί τότε πάλι εὐχόμαστε νά τόν τιμωρήσει ὁ Θεός. Ἀκόμη καί ὅταν λέμε, «ἄς εἶναι βλέπει ὁ Θεός», ἡ διάθεση τῆς ψυχῆς μας ἐνεργεῖ κατά ἕνα μυστηριώδη τρόπο, ἐπηρεάζει τήν ψυχή του συνανθρώπου μας καί αὐτός παθαίνει κακό.</div><div class="separator" style="clear: both;">...»Δέν προκαλεῖ ὁ Θεός τό κακό ἀλλά ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων. Δέν τιμωρεῖ ὁ Θεός, ἀλλά ἡ δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στηήν ψυχή τοῦ ἄλλου μυστηριωδῶς καί κάνει τό κακό. Ὁ Χριστός ποτέ δέν θέλει τό κακό. Ἄντίθετα παραγγέλλει: «Εὐλογείτε τούς καταρωμένους ὑμᾶς ...».</div><div class="separator" style="clear: both;">Ὑπάρχουν, λοιπόν, πολλοί τρόποι προκειμένου νά ἐπιδράσουμε εὐεργετικά στήν ψυχή ἑνός συνανθρώπου μας ἀλλά καί βάναυσα. Πρέπει νά ἔργασθοῦμε στήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς μας ἀπό κάθε πάθος, μέ βάση τήν ἱερά ἐξομολόγηση καί τίς συμβουλές τοῦ πνευματικοῦ μας. Ἡ ὀρθόδοξη ἄσκηση, ἰδιαίτερα στήν περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, ἄς γίνει ἀφετηρία ὥστε «ἐκ τῆς ἀγαθῆς καρδίας (μας) νά ἐξέρχονται ἀγαθοί ( μόνο) διαλλογισμοί».</div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div><br /></div></span></div></div><p><br /></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-9075469826825585912024-03-09T18:00:00.001+02:002024-03-09T18:14:17.137+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 10 Μαρτίου – Της Απόκρεω<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnAVbYGz3KQQpCS6sUEbihWdJzHo1rR11zm1_UM75CBy0Jl85Ft4ccho43S5BPIrOvRkV1P3kOLvecI3_3ZYmEgfm5Qihsxhb9mov7kq9ECXT-TjTnQLfXXg8i8RX1JB7BFERXSi1LSA_Uqf86NnTRjerDERBhQUcMSXLziYZbQLtXJ0AQGsNZ7Il70Q/s350/Kyriakh_ton_Apokreo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="350" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnAVbYGz3KQQpCS6sUEbihWdJzHo1rR11zm1_UM75CBy0Jl85Ft4ccho43S5BPIrOvRkV1P3kOLvecI3_3ZYmEgfm5Qihsxhb9mov7kq9ECXT-TjTnQLfXXg8i8RX1JB7BFERXSi1LSA_Uqf86NnTRjerDERBhQUcMSXLziYZbQLtXJ0AQGsNZ7Il70Q/s320/Kyriakh_ton_Apokreo.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Α΄ Κορ. η΄8- θ΄2)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι' ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; Οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; Οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, δέν εἶναι οἱ τροφές πού θά καθορίσουν τή θέση μας ἀπέναντι στό Θεό· οὔτε ἄν δέ φᾶμε κάποια ἀπ΄ αὐτές χάνουμε κάτι οὔτε ἄν φᾶμε ἀποκτᾶμε κάτι παραπάνω. Προσέξτε ὅμως, μήπως τό ἐλεύθερο αὐτό δικαίωμά σας γίνει αἰτία νά σκοντάψουν καί νά πέσουν ἐκεῖνοι πού ἡ πίστη τούς εἶναι ἀδύνατη. Πράγματι, ἄν κάποιος, ἀπ΄ αὐτούς δεῖ ἐσένα, πού ἔχεις τή «γνώση», νά κάθεσαι στό τραπέζι ἑνός εἰδωλολατρικοῦ ναοῦ, ἡ συνείδησή του, ἀφοῦ αὐτός εἶναι ἀδύνατος, δέ θά παρασυρθεῖ ἀπό τό παράδειγμά σου καί δέ θά παρακινηθεῖ νά τρώει τά εἰδωλόθυτα; Ἔτσι, ἡ δική σου «γνώση» θά προκαλέσει τό χαμό αὐτοῦ τοῦ ἀδύνατου, τοῦ ἀδερφοῦ μας, γιά τόν ὁποῖον ὁ Χριστός ἔδωσε τή ζωή του. Ἁμαρτάνοντας ὅμως μ΄ αὐτό τόν τρόπο ἀπέναντι στούς ἀδερφούς καί πληγώνοντας τή συνείδησή τους πού εἶναι ἀδύνατη, ἁμαρτάνετε ἀπέναντι στόν ἴδιο τό Χριστό. Γι΄ αὐτό, ἄν κάποια τροφή μπορεῖ νά γίνεται αἰτία νά σκοντάφτει καί νά πέφτει ὁ ἀδερφός μου, ἐγώ δέν θά βάλω ποτέ κρέας στό στόμα μου, γιά νά μή γίνω αἰτία νά πέσει ὁ ἀδερφός μου. Πάρτε παράδειγμα ἐμένα. Δέν εἶμαι ἀπόστολος; Δέν εἶμαι ἐλεύθερος; Δέν εἶδα ἀναστημένο τόν Ἰησοῦ, τόν Κύριό μας; Δέν εἶστε ἐσεῖς ὁ καρπός τοῦ κόπου μου στήν ὑπηρεσία τοῦ Κυρίου; Κι ἄν ἀκόμα ἄλλοι ἀρνοῦνται νά μέ ἀναγνωρίσουν ὡς ἀπόστολο, γιά σᾶς ὁπωσδήποτε εἶμαι· γιατί ἡ ἴδια ἡ ὕπαρξη τῆς ἐκκλησίας σας εἶναι ἡ ἀπόδειξη πώς εἶμαι ἀπόστολος.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. κε΄ 31-46)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· Πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· Ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος: «Ὅταν θά ἔρθει ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου μέ ὅλη του τή μεγαλοπρέπεια καί θά τόν συνοδεύουν ὅλοι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, θά καθίσει στό βασιλικό θρόνο του. Τότε θά συναχθοῦν μπροστά του ὅλα τά ἔθνη, καί θά τούς ξεχωρίσει ὅπως ξεχωρίζει ὁ βοσκός τά πρόβατα ἀπό τά κατσίκια. Τά πρόβατα θά τά τοποθετήσει στά δεξιά του καί τά κατσίκια στ΄ ἀριστερά του. Θά πεῖ τότε ὁ βασιλιάς σ΄ αὐτούς πού βρίσκονται δεξιά του: «ἐλάτε, οἱ εὐλογημένοι ἀπ΄ τόν Πατέρα μου, κληρονομῆστε τή βασιλεία πού σᾶς ἔχει ἑτοιμαστεῖ ἀπ΄ τήν ἀρχή τοῦ κόσμου. Γιατί, πείνασα καί μοῦ δώσατε νά φάω, δίψασα καί μοῦ δώσατε νά πιῶ, ἤμουν ξένος καί μέ περιμαζέψατε, γυμνός καί μέ ντύσατε, ἄρρωστος καί μ΄ ἐπισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι ἤρθατε νά μέ δεῖτε». Τότε θά τοῦ ἀπαντήσουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ: «Κύριε, πότε σέ εἴδαμε νά πεινᾶς καί σέ θρέψαμε ἤ νά διψᾶς καί σοῦ δώσαμε νά πιεῖς; Πότε σέ εἴδαμε ξένον καί σέ περιμαζέψαμε ἤ γυμνόν καί σέ ντύσαμε; Πότε σέ εἴδαμε ἄρρωστον ἤ φυλακισμένον κι ἤλθαμε νά σέ ἐπισκεφθοῦμε;» Τότε θά τούς ἀπαντήσει ὁ βασιλιάς: «σᾶς βεβαιώνω πώς ἀφοῦ τά κάνατε αὐτά γιά ἕναν ἀπό τούς ἄσημους ἀδερφούς μου, τά κάνατε γιά μένα». Ὕστερα θά πεῖ καί σ΄ αὐτούς πού βρίσκονται ἀριστερά του: «φύγετε ἀπό μπροστά μου, καταραμένοι· πηγαίνετε στήν αἰώνια φωτιά, πού ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιά τό διάβολο καί τούς δικούς του. Γιατί, πείνασα καί δέ μοῦ δώσατε νά φάω, δίψασα καί δέ μοῦ δώσατε νά πιῶ, ἤμουν ξένος καί δέ μέ περιμαζέψατε, γυμνός καί δέ μέ ντύσατε, ἄρρωστος καί φυλακισμένος καί δέν ἤρθατε νά μέ δεῖτε». Τότε θά τοῦ ἀπαντήσουν κι αὐτοί: «Κύριε, πότε σέ εἴδαμε πεινασμένον ἤ διψασμένον ἤ ξένον ἤ γυμνόν ἤ ἄρρωστον ἤ φυλακισμένον καί δέ σέ ὑπηρετήσαμε;» Καί θά τούς ἀπαντήσει: «σᾶς βε-βαιώνω πώς ἀφοῦ δέν τά κάνατε αὐτά γιά ἕναν ἀπό αὐτούς τούς ἄσημους ἀδερφούς μου, δέν τά κάνατε οὔτε γιά μένα». Αὐτοί λοιπόν θά πᾶνε στήν αἰώνια τιμωρία, ἐνῶ οἱ δίκαιοι στήν αἰώνια ζωή».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-19-fevrouariou-tis-apokreo" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></p><p style="text-align: justify;"><br /></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-54549063852770917092024-03-02T18:21:00.003+02:002024-03-02T18:22:36.801+02:00Γέροντος Δωροθέου: ''Πατέρα.....'' Κυριακή του Ασώτου<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/z-YlYze8HPI" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Κυριακή του Ασώτου</span></div><div><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ομιλία μακαριστού Πατρός Δωροθέου </span></div><div><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Την ευλογία του να έχουμε όλοι μας!!</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-39049505357572816792024-03-02T18:20:00.001+02:002024-03-02T18:20:09.458+02:00Γέροντος Δωροθέου: «Πάτερ, ἥμαρτον…», Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhZfKTrLEk635bbNDM_rbvTy2z4gADjW8IMRa-ysAx0Lclr7ApauCvBdVsN4_Bdqh9m1nuy8Fv6uAzMkpb2DWY2ejkn8mx6QcKTFGGBSoexMH6jvbkhGEaC_-Z1V902XaXZ5PL0nrZ1Y3tCCilEo9AYUF7AUQQc1dVYIgOpUw4FACOMztHOCDgIg_u0kg=s750" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="750" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhZfKTrLEk635bbNDM_rbvTy2z4gADjW8IMRa-ysAx0Lclr7ApauCvBdVsN4_Bdqh9m1nuy8Fv6uAzMkpb2DWY2ejkn8mx6QcKTFGGBSoexMH6jvbkhGEaC_-Z1V902XaXZ5PL0nrZ1Y3tCCilEo9AYUF7AUQQc1dVYIgOpUw4FACOMztHOCDgIg_u0kg=w418-h251" width="418" /></a></div><br /><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ ΛΟΥΚΑ </span><span style="color: #b45f06; font-size: x-large;"> </span><span style="color: #b45f06; font-size: x-large;">( ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ) </span><span style="color: #b45f06; font-size: x-large;"> </span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;"> Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Τρία πρόσωπα σκιαγραφοῦνται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ: ὁ Ἄσωτος υἱός, ὁ πρεσβύτερος υἱός ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει ὅτι εἶναι ἄσωτος καί ὁ Πατέρας. Ὅλα ὅμως τά διαπερνᾶ ἡ μορφή τοῦ Πατέρα. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἀπό μικρά μᾶς μάθανε νά λέμε τό «Πάτερ ἡμῶν». Τό ἀπαγγέλαμε ἀκόμα κι ἄν δέν καταλαβαίναμε πλήρως τήν ἔννοια τῶν λόγων. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς δίδαξε τήν μικρή αὐτή προσευχή. Ὁ Πατέρας <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">εἶναι στά χείλη μας ἀπό τά μικράτα μας. Καί, νομίζω, εἶναι καί στήν καρδιά μας ἀφοῦ ἡ ἀντίληψή μας γιά τόν Θεό εἶναι αὐτή πού περιγράφει ὁ Ἰησοῦς στήν παραβολή: ὁ εὔσπλαχνος, συγχωρητικός Πατέρας. Γι αὐτό καί στήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας κυριαρχεῖ ἡ αἴτηση γιά σπλάχνα οἰκτιρμῶν.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, (Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα) ἔχουν τήν ἴδια οὐσία ἀλλά ὑπάρχει διάκριση ὑποστάσεων (ἐτερότητα). Ὁ Πατέρας ὅμως εἶναι τό μοναδικό αἴτιο τῶν ἄλλων δύο. Ὁ Πατέρας γεννᾶ αΐδίως τόν Υἱό καί ἐκπορεύει τό Ἅγιο Πνεῦμα. Στήν τρισυπόστατη μονάδα ὑπάρχει ἕνωση καί διάκριση καί αὐτό εἶναι τό θεμέλιο τῆς κοινωνικότητας καί τῶν διαπροσωπικῶν τους σχέσεων. Τά τρία πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους μέ τήν τέλεια ἀγάπη καί αὐτό εἶναι κάτι πού σάν ἔνστικτο γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος καί σέ αὐτό κατατείνει ἀκόμα κι ἄν τό ἀναζητεῖ σέ λανθασμένα σημεῖα. Τά τρία πρόσωπα ἀλληλοπεριχωροῦνται, γνώρισμα κι αὐτό τῆς ἄπειρης μεταξύ τους ἀγάπης, («ὁ Πατήρ μου ἐν ἐμοί ἐστί καγώ ἐν τῶ Πατρί» Ἰωαν. 14,10 ), εἶναι ἕνας Θεός («ἐγώ καί ὁ Πατήρ ἕν ἐσμέν» Ιωαν. 10, 30) γιατί ὑπάρχει ἕνα αἴτιο καί μιά οὐσία, διατηροῦν ὅμως ἀσύγχητα τά ὑποστατικά τους ἰδιώματα (ἀγένητο, γενητό, ἐκπορευτό). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα εἰ μή δι’ ἐμοῦ» (Ιωαν. 14, 6). Ἄρα, θά πρέπει νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό προκειμένου νά ἔλθουμε πρός τόν Πατέρα. Αὐτό γίνεται τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, κατ’ ἐξοχήν τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης: «ἐντολήν καινήν δίδωμι ἡμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωαν. 13, 34). Τότε: «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστί ὁ ἀγαπῶν με∙ ὁ δέ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπό τοῦ πατρός μου» Ιωαν. 14, 21). Ὦστε, ἡ πνευματική μας προσπάθεια ἔγκειται στό νά τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί ὄχι σάν ἐξαναγκασμό, κατ’ ἐξοχήν δέ, τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης. Αὐτός, λοιπόν, πού προσπαθεῖ νά ζεῖ κατά Χριστόν, αὐτός ἀληθινά τόν ἀγαπᾶ. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ὑψηλοτέρα τῶν ἀρετῶν, καί θά πρέπει νά ἔχουμε κατορθώσει τίς λοιπές ἀρετές προκειμένου νά ἀναχθοῦμε στήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη. Ὅμως, ὁ Θεός Πατήρ βλέπει τήν προσπάθειά μας καί τό πόθο τῆς ψυχῆς μας νά ζοῦμε κατά Χριστόν καί τότε ἔρχεται καί ζεῖ μέσα μας: «ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καί πρός αὐτόν ἐλευσόμεθα καί μονήν παρ’ αὐτῶ ποιήσομεν» (Ιωαν. 14, 23) </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἡ ζωή μας, λοιπόν, εἶναι μιά προσπάθεια νά ἀγαπήσουμε ἀνιδιοτελῶς τόν Θεό, τόν συνάνθρωπο, τήν κτίση ὁλόκληρη, τόν ἑαυτό μας. Ἡ πνευματική μας πορεία εἶναι μία πορεία πρός τήν ἀγάπη. Νά βγοῦμε ἀπό τήν φιλαυτία, τήν ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας, νά ἀγαπήσουμε! Αὐτό χαρίζει ἡ «θέωση» στόν ἄνθρωπο: μιά ἀγαπῶσα καρδιά, σάν τοῦ Πατέρα στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου, ἕνα σημεῖο ὅτι ὁ Θεός κατοικεῖ μέσα μας. Γι’ αὐτό οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζονται Θεοφόροι, ἐπειδή εἶχαν γίνει κατοικητήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἡ ζωή μακρυά ἀπό τόν Πατέρα εἶναι θάνατος. Κατά τόν Παῦλο «τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος». Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Πατέρας ἀναφωνεῖ δύο φορές περιχαρής στήν παραβολή ὅτι ὁ Ἄσωτος: «νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, καί ἀπολωλός ἦν καί εὑρέθη». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἐνυπόστατη Ζωή («ἐγώ εἰμί ἡ ζωή» Ιωαν. 14,6) καί ζωή στήν ἁμαρτία εἶναι χωρισμός ἀπό τήν Ζωή. Ἡ ἁμαρτία λοιπόν εἶναι ἕνα ὀντολογικό γεγονός. Ἀλλάζει τόν ἄνθρωπο καί τόν ὁδηγεῖ στόν θάνατο τῆς ψυχῆς. Αὐτός εἶναι ὁ δεύτερος θάνατος κατά τό βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης, ὁ θάνατος τῆς ἀμετανόητης ψυχῆς. Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, πού ἀπομακρύνεται ἀπό τόν Πατέρα Θεό, γίνεται σκλάβος τοῦ διαβόλου, ὑποβιβάζεται σέ ζωώδη κατάσταση, (τρέφεται μέ τήν τροφή τῶν χοίρων) καί εἶναι δυστυχισμένος ἀκόμη κι ἄν κατεῖχε πολλά ἀγαθά. Ὁ πλοῦτος εἶναι στό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ πού ἀκτινοβολεῖ ἀπό χαρά γιά τήν ἐπιστροφή μας, στή χαρά πού γίνεται «ἐν τῶ οὐρανῶ ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῶ μετανοοῦντι», στήν «ἀνέκφραστη εὐφροσύνη τῶν καθορώντων τό ἄρρητο κάλλος τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ». </span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-70125814494496095372024-03-02T18:17:00.001+02:002024-03-02T18:17:23.587+02:00Γέροντος Δωροθέου: οὐκ ἐστέ ἑαυτῶν, ἠγοράσθητε τιμῆς, Μελέτη στο Αποστολικό Ανάγνωσμα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi11Dyax8TmpC3XZiIeXLwSdYPKuCtr539guT-cfmmSf5seDtlA77BkX5k5Dk33K5PHMT_nfm9OF9UE2GCa2BFP3XCBSyUmiTKUNbLPrlEZBhsW9JhD4TFr6NbM_mmWYU3E78D_wT8cmTGA-nmE0Rf9bBwZ6YStH9svnNWgtf_xf2UmlSuA-BtbUaw0NQ=s640" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="640" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi11Dyax8TmpC3XZiIeXLwSdYPKuCtr539guT-cfmmSf5seDtlA77BkX5k5Dk33K5PHMT_nfm9OF9UE2GCa2BFP3XCBSyUmiTKUNbLPrlEZBhsW9JhD4TFr6NbM_mmWYU3E78D_wT8cmTGA-nmE0Rf9bBwZ6YStH9svnNWgtf_xf2UmlSuA-BtbUaw0NQ=w378-h278" width="378" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">«οὐκ ἐστέ ἑαυτῶν, ἠγοράσθητε τιμῆς»</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μελέτη στο Αποστολικό Ανάγνωσμα</span></div><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἱερό. Δέν εἶναι κακό ἤ φυλακή τῆς ψυχῆς. Ὅτι δημιούργησε ὁ Θεός, ἄρα καί τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἅγιο. Στόν καθένα ἄνθρωπο ἔγκειται ἡ διαφύλαξη τοῦ σώματός του ὡς ναοῦ. Τελικά, τό σῶμα μας εἶναι ἐκκλησία στήν ὁποία ἐπιθυμεῖ νά ἐγκατοικήσει τό Ἅγιο Πνεῦμα. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><div><span><a name='more'></a></span>Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχική καί σωματική ὀντότητα. Μετέχει καί στόν ὑλικό καί στόν πνευματικό κόσμο. Ἡ ψυχή του εἶναι ἀθάνατη. Τό σῶμα, ὅμως, μετά τήν πτώση τῶν πρωτοπλάστων στήν Ἐδέμ δέν εἶναι πλέον ἀθάνατο, ἀλλά φθαρτό καί ὑπόκειται σέ θάνατο. Ὁ Θεός ἔδωσε τόν θάνατο γιά τό σῶμα προκειμένου νά μήν γίνει ἡ ἁμαρτία ἀθάνατη. Ἀπό αὐτή τήν ἄποψη ὁ θάνατος τοῦ σώματος εἶναι εὐεργετικός.</div><div>Πολλοί ἀρχαῖοι φιλόσοφοι πίστευαν ὅτι τό σῶμα εἶναι φυλακή τῆς ψυχῆς. Μεταξύ αὐτῶν καί ὁ Πλάτων ὁ ὁποῖος πίστευε ὅτι οἱ ψυχές ἔπεσαν ἀπό τόν ἰδεατό κόσμο καί φυλακίσθηκαν στά σώματα. Ἄλλοι αἱρετικοί πίστευαν ὅτι πρέπει νά ἐξουθενώνονται τά σώματα εἴτε μέ ὑπερβολικές νηστεῖες εἴτε μέ ἀκολασίες ὥστε νά μήν εἶναι ἔμπόδιο στήν ἀνάταση τῆς ψυχῆς. Στόν σημερινό κόσμο ἔχουμε μία λατρεία τοῦ ἀνθρώπινου σώματος καί οἱ συγχρονοι ἄνθρωποι προσπαθοῦν νά προβάλουν τό σῶμα σάν τήν ταυτότητά τους ἤ σάν ἐρωτικό ἀντικείμενο. Οἱ ἄνθρωποι ταυτίζουν τό εἶναι μέ τό σῶμα τους τό ὁποῖο ὑπηρετεῖ σκοπούς τῆς κυρίαρχης ἰδεολογίας. Παντοῦ βλέπει κανείς γυμνά σώματα γιά νά προωθηθοῦν πωλήσεις ἔμπορικῶν εἰδῶν. Τό ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι πιά ἐμπόρευμα πού εὐτελίζει τόν κατ’ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πλασθέντα ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος αὐτολατρεύεται, αὐτολυτρώνεται, αὐτοδικαιώνεται. Πῶς νά μιλήσεις σήμερα γιά παρθενία, γιά τήν ἱερότητα τοῦ σώματος, γιά τήν ἄπειρη ἀξία τοῦ «κατ’ εἰκόνα»; </div><div>Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε γιά τήν σωτηρία μας. Προσέλαβε τήν φύση μας στήν μία ὑπόστασή του. Σαρκώθηκε «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου» καί ἐνανθρώπησε. Ἔλαβε σῶμα ἀπό τά ἄχραντα αἵματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τό ἔκανε δικό του. Τό ἀνθρώπινο σῶμα πού εἶχε τεράστια ἀξία ὡς πλασθέν ἀπό τό ἴδιο τόν Θεό προσελήφθη καθ’ ὑπόσταση ἀπό τόν Θεό, μέ τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τόν Υἱό καί Λόγο! Ὁ Θεός προσέλαβε τήν φύση μας καί ἔλαβε σῶμα τό ὁποῖο φέρει ἀναστημένο καί μετά τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή του. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἄνοιξε τόν δρόμο ὥστε ἐμεῖς οἱ εὐτελεῖς, οἱ πλασμένοι ἀπό χῶμα, νά θεωθοῦμε κατά χάρη. Πόσο μεγάλη εἶναι ἡ εὐεργεσία! </div><div>Ἅν τό σῶμα ἦταν κάτι βρώμικο ὁ Θεός δέν θά τό προσελάμβανε. Τό σῶμα, λοιπόν, κατά τόν Ἀπ. Παῦλο, εἶναι γιά τόν Θεό καί ὁ Θεός γιά τό σῶμα. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Θεός θά ἀναστήσει τά σώματά μας ἐν ἡμέρα κρίσεως. Ὁ Θεός μεριμνᾶ γιά τό σῶμα μας ἔπειδή ἔχει ἱερότητα. Ὁ ἴδιος ἐτόνισε στόν Προφήτη: «θέλω νά κατοικήσω μέσα σας καί νά περιπατήσω μέσα σας». Ἄρα, πρέπει νά φροντίζουμε νά διατηροῦμε τό σῶμα μας μακρυά ἀπό κάθε πορνεία ἤ ἄλλο σαρκικό μολυσμό. Ὁ λόγος, ὅπως ἐξηγεῖ ὁ Ἀπ. Παῦλος εἶναι ὅτι τά σώματά μας εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός κατά τούς Πατέρες «Ἐκκλησίας σάρκα ἀνέλαβε». Αὐτός εἶναι ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας καί ἐμεῖς τά μέλη. Μάλιστα ἐμεῖς εἴμαστε «μέλη ἐκ μέλους». Ὁπως ὁ πόρνος γίνεται ἕνα σῶμα μέ τήν πόρνη στή ὁποία προσκολλᾶται, ἔτσι καί ὁ πιστός γίνεται ἕνα πνεῦμα μέ τόν Χριστό ἄν σ’ Αὐτόν προσκολληθεῖ. Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, χαράζει τήν μοίρα του, διαλέγει τό μέλλον του. </div><div>Ὁ Ἀπ. Παῦλος γράφει στούς Κορινθίους, ὅπου ἡ πορνεία καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα ἦταν σέ μεγάλη ἔξαρση. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἁγιάζεται καί στήν ψυχή καί στό σῶμα. Αὐτός, «ὁ ἀρραβῶνας τοῦ Πνεύματος» , κατά τόν Ἀπ. Παῦλο, καθιστᾶ τό σῶμα «ναό τοῦ ἐν ἡμῖν Ἁγίου Πνεύματος». Αὐτή ἡ χορήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὁ χαρακτηρισμός τοῦ σώματος σάν ἐκκλησία, εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐξαγορᾶς τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Κύριο. Ὁ χριστιανός προορίζεται γιά κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς λέει: «δέν ἀνήκεται στό ἑαυτό σας. Ἀγοραστήκατε μέ κάποιο ἀντίτιμο» καί, προφανῶς, ἐννοεῖ τό αἷμα τοῦ Κυρίου πού ἔρρευσε στόν Σταυρό στόν Γολγοθᾶ. Αὐτό ἀκριβῶς ἀναφέρει ἡ Ἐκκλησία ὅταν τήν Μ. Πέμπτη τοποθετεῖ τόν Ἐσταυρωμένο στό μέσο τοῦ Ναοῦ καί ψάλλει: «ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ Νόμου...». </div><div>Ὁ ἄνθρωπος, λοιπόν, εἶναι τό ἀντικείμενο τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τῆς φροντίδας του. Ὁ Θεός προώρισε τόν ἄνθρωπο νά γίνει θεός κατά χάρη. Νά μήν χάσουμε αὐτήν τήν εὐεργεσία, ἀδελφοί. Νά μήν ὑποταχθοῦμε στήν σαρκολατρεία τῆς ἐποχῆς μας ἀλλά νά ἀντισταθοῦμε. Ἡ λατρεία τοῦ ἀνθρώπινου σώματος εἶναι ὑποταγή στόν Σατανᾶ, πού ξέρει ὅτι δέν ἔχει πολύ χρόνο ἀκόμη καί προσπαθεῖ, σάν ἀνθρωποκτόνος, νά καταστρέψει τήν ἄνθρωπότητα. Ἄς εἶναι ἡ προσπάθειά μας γιά τήν διατήρηση τῆς ἱερότητας τοῦ σώματός μας κομμάτι τῆς ἄσκησής μας στήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. </div></span></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-54446837561985594232024-03-02T18:12:00.000+02:002024-03-02T18:14:08.445+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 03 Μαρτίου - ΙΖ΄ Λουκά –Του Ασώτου<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-7zcJMJGub8mGpswipT3cMw1jcywTbEHuwKFXYDbAfIXAk8fxcfef5rg3EtssCq3_adsniiSO-i1qG2KBxcF1HyaRt6NzZEDpLeNA1YDBXzlB72xkFRB7TCILx3gzU6fzjLVnkw3zkI3xNGyTiquFw_84HOTYcXE7mCq1oQ40IO1jZIeWA_V2h0nlGQ/s1600/asotou04.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1188" data-original-width="1600" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-7zcJMJGub8mGpswipT3cMw1jcywTbEHuwKFXYDbAfIXAk8fxcfef5rg3EtssCq3_adsniiSO-i1qG2KBxcF1HyaRt6NzZEDpLeNA1YDBXzlB72xkFRB7TCILx3gzU6fzjLVnkw3zkI3xNGyTiquFw_84HOTYcXE7mCq1oQ40IO1jZIeWA_V2h0nlGQ/s320/asotou04.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ </span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">(Α΄ Κορ. στ΄ 12-20)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ' οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ, καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. Τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; Ἂρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; «Ἒσονται» γάρ, φησίν, «οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν»· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. Φεύγετε τὴν πορνείαν. Πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, μερικοί μεταξύ σας λένε: «Ὅλα μοῦ ἐπιτρέπονται». Σωστά· ὅλα ὅμως δέν εἶναι πρός τό συμφέρον. Ὅλα μοῦ ἐπιτρέπονται, ἐγώ ὅμως δέ θά ἀφήσω τίποτε νά μέ κυριέψει. Λένε ἐπίσης: «Οἱ τροφές προορίζονται γιά τήν κοιλιά καί ἡ κοιλιά εἶναι καμωμένη γιά τίς τροφές»· ὁ Θεός ὅμως θά ἀχρηστέψει καί τό ἕνα καί τό ἄλλο. Τό σῶμα δέν ἔγινε γιά νά πορνεύουμε, ἀλλά γιά νά δοξάζουμε τόν Κύριο, καί ὁ Κύριος θά δοξάσει τό σῶμα. Καί ὁ Θεός πού μᾶς ἀνέστησε τόν Κύριο, μέ τή δύναμή του θά ἀναστήσει κι ἐμᾶς. Δέν ξέρετε ὅτι τά σώματά μας εἶναι μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ; Μπορῶ, λοιπόν, νά πάρω κάτι πού εἶναι μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ καί νά τό κάνω μέλος τοῦ σώματος μίας πόρνης; Ποτέ τέτοιο πράγμα! Ἤ μήπως δέν ξέρετε ὅτι αὐτός ποῦ ἑνώνεται μέ μία πόρνη γίνεται ἕνα σῶμα μαζί της; Γιατί, καθώς λέει ἡ Γραφή, οἱ δυό θά γίνουν ἕνα σῶμα. Ὅποιος ὅμως ἑνώνεται μέ τόν Κύριο, γίνεται ἕνα πνεῦμα μαζί του. Μακριά λοιπόν ἀπό τήν πορνεία! Κάθε ἄλλο ἁμάρτημα πού μπορεῖ νά διαπράξει κανείς βρίσκεται ἔξω ἀπό τό σῶμα τοῦ· αὐτός ὅμως πού πορνεύει βεβηλώνει τό ἴδιο τοῦ τό σῶμα. Ἤ μήπως δέν ξέρετε ὅτι τό σῶμα σας εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού σᾶς τό χάρισε ὁ Θεός καί βρίσκεται μέσα σας; Δέν ἀνήκετε στόν ἑαυτό σας· σᾶς ἀγόρασε ὁ Θεός πληρώνοντας τό τίμημα. Τό Θεό λοιπόν νά δοξάζετε μέ τό σῶμα σας καί μέ τό πνεῦμα σας, πού ἀνήκουν σ΄ ἐκεῖνον.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. ιε΄ 11-32)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. Καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. Καὶ μετ' οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισεν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὰ κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. Καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. Καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. Εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ὧδε ἀπόλλυμαι! Ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου· οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. Καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ. Ἒτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱὸς· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. Εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· Ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησεν, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι. Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν, καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει, καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. Ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. Ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρὶ· Ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ' ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος αὐτή τήν παραβολή: «Κάποιος ἄνθρωπος εἶχε δύο γιούς. Ὁ μικρότερος ἀπ΄ αὐτούς εἶπε στόν πατέρα του: «πατέρα, δῶσε μου τό μερίδιο τῆς περιουσίας πού μοῦ ἀναλογεῖ»· κι ἐκεῖνος τούς μοίρασε τήν περιουσία. Ὕστερα ἀπό λίγες μέρες ὁ μικρότερος γιός τά μάζεψε ὅλα καί ἔφυγε σέ χώρα μακρινή. Ἐκεῖ σκόρπισε τήν περιουσία του κάνοντας ἄσωτη ζωή. Ὅταν τά ξόδεψε ὅλα, ἔτυχε νά πέσει μεγάλη πείνα στή χώρα ἐκείνη, καί ἄρχισε κι αὐτός νά στερεῖται. Πῆγε λοιπόν κι ἔγινε ἐργάτης σέ ἕναν ἀπό τούς πολίτες ἐκείνης τῆς χώρας, ὁ ὁποῖος τόν ἔστειλε στά χωράφια του νά βόσκει χοίρους. Ἔφτασε στό σημεῖο νά θέλει νά χορτάσει μέ τά ξυλοκέρατα πού ἔτρωγαν οἱ χοῖροι, ἀλλά κανένας δέν τοῦ ἔδινε. Τελικά συνῆλθε καί εἶπε: «πόσοι ἐργάτες τοῦ πατέρα μου ἔχουν περίσσιο ψωμί, κι ἐγώ ἐδῶ πεθαίνω τῆς πείνας! Θά σηκωθῶ καί θά πάω στόν πατέρα μου καί θά τοῦ πῶ: πατέρα, ἁμάρτησα στό Θεό καί σ΄ ἐσένα· δέν εἶμαι ἄξιος πιά νά λέγομαι γιός σου· κάνε μέ σάν ἕναν ἀπό τούς ἐργάτες σου.» Σηκώθηκε, λοιπόν, καί ξεκίνησε νά πάει στόν πατέρα του. Ἐνῶ ἦταν ἀκόμη μα-κριά, τόν εἶδε ὁ πατέρας του, τόν σπλαχνίστηκε, ἔτρεξε, τόν ἀγκάλιασε σφιχτά καί τόν καταφιλοῦσε. Τότε ὁ γιός του, τοῦ εἶπε: «πατέρα, ἁμάρτησα στό Θεό καί σ΄ ἐσένα καί δέν ἀξίζω νά λέγομαι παιδί σου». Ὁ πατέρας ὅμως γύρισε στούς δούλους του καί τούς διέταξε: «βγάλτε γρήγορα τήν καλύτερη στολή καί ντύστε τον· φορέστε του δαχτυλίδι στό χέρι καί δῶστε του ὑποδήματα. Φέρτε τό σιτευτό μοσχάρι καί σφάξτε τό νά φᾶμε καί νά εὐφρανθοῦμε, γιατί αὐτός ὁ γιός μου ἦταν νεκρός καί ἀναστήθηκε, ἦταν χαμένος καί βρέθηκε». Ἔτσι ἄρχισαν νά εὐφραίνονται. Ὁ μεγαλύτερος γιός του βρισκόταν στό χωράφι· καί καθώς ἐρχόταν καί πλησίαζε στό σπίτι, ἄκουσε μουσικές καί χορούς. Φώναξε, λοιπόν, ἕναν ἀπό τούς ὑπηρέτες καί ρώτησε νά μάθει τί συμβαίνει. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «γύρισε ὁ ἀδελφός σου, κι ὁ πατέρας σου ἔσφαξε τό σιτευτό μοσχάρι, γιατί τοῦ ἦρθε πίσω γερός». Αὐτός τότε θύμωσε καί δέν ἤθελε νά μπεῖ μέσα. Ὁ πατέρας του βγῆκε καί τόν παρακαλοῦσε, ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀποκρίθηκε: «ἐγώ τόσα χρόνια σου δουλεύω, καί ποτέ δέν παράκουσα καμιά ἐντολή σου· κι ὅμως σ΄ ἐμένα δέν ἔδωσε ποτέ ἕνα κατσίκι γιά νά εὐφρανθῶ μέ τούς φίλους μου. Ὅταν ὅμως ἦρθε αὐτός ὁ γιός σου, πού κατασπατάλησε τήν περιουσία σου μέ πόρνες, ἔσφαξες γιά χάρη του τό σιτευτό μοσχάρι». Κι ὁ πατέρας του, τοῦ ἀπάντησε: «παιδί μου, ἐσύ εἶσαι πάντοτε μαζί μου κι ὅ,τι εἶναι δικό μου εἶναι καί δικό σου. Ἔπρεπε ὅμως νά εὐφρανθοῦμε καί νά χαροῦμε, γιατί ὁ ἀδελφός σου αὐτός ἦταν νεκρός καί ἀναστήθηκε, ἦταν χαμένος καί βρέθηκε».</span></p><p>το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-12-fevrouariou-iz-louka-asotou" target="_blank">ΕΔΩ</a></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-38747511925265487042024-02-25T07:50:00.004+02:002024-02-25T07:50:26.861+02:00Γέροντος Δωροθέου- Η μετάνοια ως πράξη Αγάπης (Αρχή Τριωδίου)<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xcVtGvD9Y-A?si=KqD-3R4W6mKUuDaY" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-30068210807481511272024-02-24T18:10:00.000+02:002024-02-24T18:13:11.697+02:00Γέροντος Δωροθέου: «Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ» Μελέτη στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjXmcHk2HL9aEtyzsKKG0UoY8vW4KxuVnqvOCxUA8Sh7WctsHHQpwVqsTapEw43QgOVpKdmp-1DKvOTE4Gpa0BToLcelyA7cpImGSQ6JtKq2dZhFzjU32YDwHJjFJKR1X37_tx3U12dO3GoKjzD2xxh8-08kwsiHJpUjl_3i5hbzvXVfKfW1wfS5I2JDQ=s630" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="522" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjXmcHk2HL9aEtyzsKKG0UoY8vW4KxuVnqvOCxUA8Sh7WctsHHQpwVqsTapEw43QgOVpKdmp-1DKvOTE4Gpa0BToLcelyA7cpImGSQ6JtKq2dZhFzjU32YDwHJjFJKR1X37_tx3U12dO3GoKjzD2xxh8-08kwsiHJpUjl_3i5hbzvXVfKfW1wfS5I2JDQ=w307-h370" width="307" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ </span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">(ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)</span></p><p style="text-align: center;"><span style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ὁ ἱερεύς πρίν προφέρει τό «εὐλογητός ὁ Θεός» καί ἀρχίσει ἡ ὅποια ἀκολουθία τῆς ἡμέρας στεκόμενος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τράπεζας κάνει τρεῖς μετάνοιες καί λέγει καθ’ ἑαυτόν: «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ καί ἐλέησόν με». Εἶναι ἐπειδή θέλει ἡ προσευχή του</span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">νά ἔχει μετάνοια καί ταπείνωση, ὅπως τοῦ τελώνη, γιατί μόνο ἔτσι μπορεῖ νά εἰσακουσθεῖ ἀπό τόν Θεό.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἡ παραβολή τοῦ Τελώνη καί τοῦ Φαρισαίου, ὅπως καί ἡ παραβολή τῶν δέκα παρθένων, εἶναι κάτι πού πρέπει νά τρομάζει τούς λεγόμενους ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας. Ἐδῶ ἡ προσευχή ἑνός ἀνθρώπου πού νηστεύει καί κάνει δωρεές στήν Ἐκκλησία δέν εἰσακούσθηκε, στήν περίπτωση μάλιστα τῶν δέκα παρθένων ὁ Χριστός τούς εἶπε: «δέν σᾶς γνωρίζω». Εἶναι τραγικό νά νομίζεις ὅτι εἶσαι ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ Θεός νά μήν σέ ἀκούει ἤ νά μή σέ γνωρίζει κἄν. Τί μποροῦμε νά κάνουμε ὥστε ὁ Θεός νά εἰσακούει τίς προσευχές μας ἤ πῶς μποροῦμε νά συστηθοῦμε στόν Θεό; Ἡ ἀπάντηση εἶναι νά διδαχθοῦμε ἀπό τόν τελώνη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἡ προσευχή τοῦ Φαρισαίου περιέχει κατάκριση («οὐκ εἰμί ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί») καί ἀμετροέπεια («νηστεύω δίς τοῦ σαββάτου καί ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι»). «Τό στόμα λαλεῖ ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας» (Ματθ. 12,34). Δικαιώνει τόν ἑαυτό του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ Ἁγία Γραφή γράφει: «ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν» (Ψαλ. 142,2). Δέν ἀναφέρει τίς πτώσεις του στόν Θεό, οὔτε ὅσα κάνει τά ἀποδίδει στήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἀντίθετα, ὁ τελώνης ἔχει συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του, μετάνοια καί συντριβή. Στέκει μακριά ἀπό τό ἱερό, δέν σηκώνει κἄν τά μάτια του στόν οὐρανό, κτυπᾶ τό στῆθος του. Ψυχικά καί σωματικά ὁδυνᾶται. Ἡ μετάνοια καί ἡ ταπείνωσή του προδίδουν ὅτι ἔχει συναίσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ἐνώπιόν του. Ἐκεῖ ὁδηγεῖ ἡ μετάνοια καί ἡ ταπείνωση τόν ἄνθρωπο: στήν αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ζεῖς μακρυά ἀπό τόν Θεό δέν ἐνοχλεῖσαι ἀπό τίς ἁμαρτίες σου, αὐτοδικαιώνεσαι, βάζεις τόν ἑαυτό σου στήν θέση τοῦ Θεοῦ καί δημιουργεῖς ἐντολές, ὅμως ἀγνοεῖς τόν Θεό καί αὐτός σέ ἀγνοεῖ, δέν σέ ξέρει. Πίσω ἀπό μιά ἐπίφαση εὐσεβείας μπορεῖ νά κρύβεται ὑποκρισία, ἐγωισμός, δαιμονική ὑπερηφάνεια. Ὁ μόνος τρόπος νά προσεγγίσεις τόν Θεό εἶναι ἡ συντριβή ἐπειδή τόν ἀγνόησες («τό πονηρόν ἐνώπιον σοῦ ἐποίησα» Ψαλ. 50,4), καί αὐτό εἶναι μιά ὁμολογία ἀγάπης. Ὁμολογεῖς τήν θλίψη σου ἐπειδή σέ κάποιον πού σέ ἀγαπᾶ τόσο καί νοιάζεται γιά σένα, ἐσύ τοῦ ἀνταπέδωκες κακία, τόν ἔθλιψες καί τώρα πού ἦλθες σέ συναίσθηση δέν ἔχεις μάτια νά τόν ἀντικρύσεις. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἡ μετάνοια εἶναι ἐπιστροφή στήν ἀγάπη καί δέν μπορεῖ νά μή συνοδεύεται ἀπό δάκρυα. Ἡ μετάνοια εἶναι ὁ θρίαμβος τῆς ἀγάπης καί τά δάκρυα εἶναι κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο ὁ κλαυθισμός τοῦ μωροῦ πού ἐπιστρέφει στό στῆθος τῆς μάνας του νά θηλάσει. «Συγχώρεσέ με, Κύριε» εἶναι τά μόνα λόγια πού ἐπανενώνουν τόν σύνδεσμο πού ἔσπασε καί ἀποκαθιστοῦν τήν ἀποδοχή τῆς ἀγάπης, πού πάντα ἐκπέμπει ὁ Θεός. «Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ περί πάντων ὦν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;» Ὅσο περισσότερο ἡ πληγωμένη ἀπό τήν μετάνοια ψυχή ἐξομολογεῖται στόν Κύριο τόσο βαθαίνει ἡ σχέση ἀγάπης μας μαζύ του. Ἡ μετάνοια εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ στίς ψυχές πού μποροῦν νά τό ἀποδεχθοῦν, τό πρῶτο βήμα γιά τήν θέωση κατά τους Πατέρες, δηλαδή τήν ἐπιστροφή στήν ἀγάπη. Ὁ Θεός παραχωρεῖ ὤστε ἡ ἀληθινά μετανοούσα ψυχή νά αἰσθάνεται τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, νά φλέγεται ἀπό θεῖο ἔρωτα, νά ζεῖ οὐράνιες καταστάσεις. Γι΄αὐτόν λόγο αὐτό οἱ Πατέρες ὁμιλοῦν γιά χαρμολύπη, γιά τήν μυστική πληροφορία πού ἔχει ἡ ψυχή τοῦ μετανοοῦντος ὅτι ὁ Θεός δέχθηκε τήν προσευχή του καί τά δάκρυα τῆς μετανοίας του ἔπλυναν τόν ρῦπο τῆς ἁμαρτίας. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ὤ, εὐλογημένη μετάνοια καί ὤ, εὐλογημένη ταπείνωση πού πηγάζει ἀπ’ αὐτήν. Ὁ Κύριός μας αὐτό ἐκήρυξε: «Μετανοεῖτε…». Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής αὐτό ἐκήρυξε: «Μετανοεῖτε…». Ἄν ὁ Χριστός περιπατοῦσε ἀνάμεσά μας στίς μέρες μας αὐτό θα ἐκήρυτε: «Μετανοεῖτε…». Δηλαδή: «Ἐπιστρέψτε σέ μένα, ἀνταποκριθεῖτε στήν ἀγάπη μου, ἀγαπῆστε με, μήν ἀγαπᾶτε τόν ἑαυτό σας μόνο».</span></p><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">''ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΟΥ''</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά κυριακάτικα Εὐαγγέλια</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">Θεσσαλονίκη, 2015</span></div></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-48338194155810992272024-02-24T18:09:00.001+02:002024-02-24T18:09:56.968+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 25 Φεβρουαρίου - ΙΣΤ΄ Λουκά – Τελώνου και Φαρισαίου<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZeomB2rma8_BQcDyLTKIsOY9SyotnxMG8CDc41BPcXwZPeCpVibCcXjooBi5E0amuhaTG-g7JlpFAl1AHe0wgu-xPL0VUU6FpWDZu6AKaxC_oedaA3CmrTbGNlsAX_IFogGC1l1GYZWVv_SLkBDhlY_Ud2oNY-esWN2ScfifKMcfhEBjdu2aZbB7vw/s900/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%85-516183f4.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZeomB2rma8_BQcDyLTKIsOY9SyotnxMG8CDc41BPcXwZPeCpVibCcXjooBi5E0amuhaTG-g7JlpFAl1AHe0wgu-xPL0VUU6FpWDZu6AKaxC_oedaA3CmrTbGNlsAX_IFogGC1l1GYZWVv_SLkBDhlY_Ud2oNY-esWN2ScfifKMcfhEBjdu2aZbB7vw/s320/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%85-516183f4.webp" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Τέκνον Τιμόθεε, παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις. Οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">διωχθήσονται· πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Παιδί μου Τιμόθεε, ἐσύ με παρακολούθησες στή διδα-σκαλία, στόν τρόπο ζωῆς, στούς σκοπούς, στήν πίστη, στή μακροθυμία, στήν ἀγάπη, στήν ὑπομονή, στούς διωγμούς, στά παθήματα σάν αὐτά πού ὑπέμεινα στήν Ἀντιόχεια, στό Ἰκόνιο, στά Λύστρα. Τί διωγμούς ὑπέφερα! Κι ἀπ΄ ὅλα μέ γλίτωσε ὁ Κύριος. Κι ὄχι μόνο ἐγώ, ἀλλά καί ὅλοι ὅσοι θέλουν νά ζήσουν μέ εὐσέβεια, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, θά ἀντιμετωπίσουν διωγμούς. Μόνο οἱ πονηροί ἄνθρωποι καί οἱ ἀπατεῶνες θά προκόβουν στό χειρότερο· θά ἐξαπατοῦν τούς ἄλλους καί οἱ ἄλλοι θά τούς ἐξαπατοῦν. Ἐσύ ὅμως νά μένεις σ΄ αὐτά πού ἔμαθες καί πού γιά τήν ἀξιοπιστία τούς ἔχεις τεκμήρια. Ξέρεις ἀπό ποιόν τό ἔμαθες· καί μή λησμονεῖς ὅτι ἀπό τή βρεφική σου ἡλικία γνωρίζεις τή Γραφή, πού μπορεῖ νά σέ κάνει σοφό ὁδηγώντας σέ στή σωτηρία διά τῆς πίστεως στόν Ἰησοῦ Χριστό.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. ιη΄ 10-14)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανόν ἐπᾶραι, ἀλλ' ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος αὐτή τήν παραβολή: «Δύο ἄνθρωποι ἀνέβηκαν στό ναό γιά νά προσευχηθοῦν. Ὁ ἕνας ἦταν Φαρισαῖος κι ὁ ἄλλος τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος στάθηκε ἐπιδεικτικά κι ἔκανε τήν ἑξῆς προσευχή σχετικά μέ τόν ἑαυτό του: «Θεέ μου, σ΄ εὐχαριστῶ πού ἐγώ δέν εἶμαι σάν τούς ἄλλους ἀνθρώπους ἅρπαγας, ἄδικος, μοιχός, ἤ καί σάν αὐτόν ἐδῶ τόν τελώνη. Ἐγώ νηστεύω δυό φορές τήν ἑβδομάδα καί δίνω στό ναό τό δέκατο ἀπ΄ ὅλα τά εἰσοδήματά μου». Ὁ τελώνης, ἀντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω καί δέν τολμοῦσε οὔτε τά μάτια του νά σηκώσει στόν οὐρανό. Χτυποῦσε τό στῆθος του καί ἔλεγε: «Θεέ μου, σπλαχνίσου μέ τόν ἁμαρτωλό». Σᾶς βεβαιώνω πώς αὐτός ἔφυγε γιά τό σπίτι του ἀθῶος καί συμφιλιωμένος μέ τό Θεό, ἐνῶ ὁ ἄλλος ὄχι· γιατί ὅποιος ὑψώνει τόν ἑαυτό του θά ταπεινωθεῖ, κι ὅποιος τόν ταπεινώνει θά ὑψωθεῖ».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-5-fevrouariou-ist-louka-telonou-kai-farisaiou" target="_blank">ΕΔΩ:</a></span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-30635559978011397502024-02-17T18:01:00.001+02:002024-02-17T18:01:00.135+02:00Γέροντος Δωροθέου: ''ΚΥΝΑΡΙΑ'' (Κυριακή της Χαναναίας)<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/3bNd3jPlhn4" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div><span style="font-size: large;">Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ, Θεσσαλονίκη</span></div><div><span style="font-size: large;">Κήρυγμα του Μακαριστού Πατρός Δωροθέου</span></div><div><span style="font-size: large;">Κυριακή της Χαναναίας</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-39434126119481898822024-02-17T18:00:00.008+02:002024-02-17T18:00:00.127+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 18 Φεβρουαρίου - ΙΖ΄ Ματθαίου - Της Χαναναίας<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgacTMBN01aLqDAD34bqpBT0wOyqTrU8urIV84zVij7YElydxGMgaafQ-9s0aw6PL4QzGSkuCLDmdSmAOuVwyut6I7EzzXyLWRJlZDm7syUbRSWtsTxg0cn2xvR0t6-RcTF8VD9B8AgZFJaavDshOXc6KZCn21_hkyXBTBlQXpSRmVkhZbn-6CV26EDBA/s500/1668535151000284-0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgacTMBN01aLqDAD34bqpBT0wOyqTrU8urIV84zVij7YElydxGMgaafQ-9s0aw6PL4QzGSkuCLDmdSmAOuVwyut6I7EzzXyLWRJlZDm7syUbRSWtsTxg0cn2xvR0t6-RcTF8VD9B8AgZFJaavDshOXc6KZCn21_hkyXBTBlQXpSRmVkhZbn-6CV26EDBA/s320/1668535151000284-0.jpg" width="256" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Κορ. στ΄ 16 - ζ΄ 1)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">παντοκράτωρ». Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, ἐσεῖς εἶστε ναός τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε: Θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου. Γι΄ αὐτό λέει ὁ Κύριος: Φύγετε μακριά ἀπ΄ αὐτούς καί ξεχωρίστε. Μήν ἀγγίζετε ἀκάθαρτο πράγμα, κι ἐγώ θά σᾶς δεχτῶ. Θά εἶμαι γιά σᾶς ὁ πατέρας, κι ἐσεῖς θά εἶστε γιοί καί θυγατέρες μου, λέει ἀκόμα ὁ παντοκράτορας Κύριος. Ἀφοῦ λοιπόν, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε αὐτές τίς ὑποσχέσεις, ἄς καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό καθετί πού μολύνει τό σῶμα καί τήν ψυχή. Ἄς ζήσουμε μία ἅγια ζωή μέ φόβο Θεοῦ.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. ιε΄ 21-28)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εκεῖνο τόν καιρό, ἒφυγε ὁ Ἰησοῦς γιά τήν περιοχή τῆς Τύρου καί τῆς Σιδώνας. Τότε μιά γυναίκα Χαναναία βγῆκε ἔξω ἀπό τά ὅρια τῆς περιοχῆς ἐκείνης καί τοῦ φώναζε δυνατά: «Ἐλέησε μέ, Κύριε, Υἱέ τοῦ Δαβίδ. Ἡ θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπό δαιμόνιο». Αὐτός δέν τῆς ἀπαντοῦσε λέξη. Τόν πλησίασαν τότε οἱ μαθητές του καί τόν παρακαλοῦσαν: «Διῶξε την, γιατί μᾶς ἀκολουθεῖ καί φωνάζει». Ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Ἔχω ἀποσταλεῖ μόνο γιά τούς πλανεμένους Ἰσραηλίτες». Ἐκείνη ὅμως ἦρθε καί τόν προσκύνησε λέγοντας: «Κύριε, βοήθησέ με». Αὐτός τῆς ἀποκρίθηκε: «Δέν εἶναι σωστό νά πάρει κανείς τό ψωμί τῶν παιδιῶν καί νά τό πετάξει στά σκυλιά». «Ναί, Κύριε», εἶπε ἐκείνη, «ἀλλά καί τά σκυλιά τρῶνε ἀπό τά ψίχουλα πού πέφτουν ἀπό τό τραπέζι τῶν κυρίων τους». Τότε ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπάντησε: «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη σου, γυναίκα! Ἄς γίνει ὅπως τό θέλεις». Κι ἀπό κείνη τήν ὥρα γιατρεύτηκε ἡ θυγατέρα της.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-29-anouariou-iz-matthaiou-tis-xananaias" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></p><p style="text-align: justify;"><br /></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-36062415908772979632024-02-10T18:41:00.003+02:002024-02-10T18:41:30.519+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 11 Φεβρουαρίου - ΙΣΤ΄ Ματθαίου –Ταλάντων<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikjpz_waLcoY6DwVrZ4zVPkmYd7-FQoMzbhkhzA5jwg2SJmEi7ssF4ZLwCuuLGoTzO2EGZOyyBLFet1oIdf4aEpejs29_hFtHio0SvQq6QK7jmnJ30OANsqKAEZImvQmi8-3lyps4DFz5FCU-O-41ZAM1Ct6EjumG43GYxIVvw8emXFruFmANKYAMRgNlK/s1440/312875447_5515733018480139_6774115569511299053_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1072" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikjpz_waLcoY6DwVrZ4zVPkmYd7-FQoMzbhkhzA5jwg2SJmEi7ssF4ZLwCuuLGoTzO2EGZOyyBLFet1oIdf4aEpejs29_hFtHio0SvQq6QK7jmnJ30OANsqKAEZImvQmi8-3lyps4DFz5FCU-O-41ZAM1Ct6EjumG43GYxIVvw8emXFruFmANKYAMRgNlK/s320/312875447_5515733018480139_6774115569511299053_n.jpg" width="238" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Κορ. στ΄ 1-10)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς - λέγει γάρ· «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι»· ἰδοὺ νῦν «καιρὸς εὐπρόσδεκτος», ἰδοὺ νῦν «ἡμέρα σωτηρίας» - μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ’ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, συνεργάτες τοῦ Θεοῦ καθώς εἴμαστε, σᾶς παρακαλοῦμε νά μήν ἀφήσετε νά πάει χαμένη ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού δεχτήκατε, γιατί ἡ Γραφή λέει: Στόν καιρό τῆς χάρης σέ ἄκουσα, καί τήν ἡμέρα τῆς σωτηρίας σέ βοήθησα. Νά, τώρα εἶναι ὁ καιρός τῆς χάρης, τώρα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας. Κανένα πρόσκομμα δέ φέρνουμε σέ κανένα, γιά νά μή δυσφημηθεῖ τό ἔργο μας. Ἀντίθετα, μέ κάθε τρόπο συστήνουμε τόν ἑαυτό μας ὡς ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ: μέ τή μεγάλη ὑπομονή μας, μέ τίς θλίψεις, μέ τίς δυσχέρειες, τίς στενοχώριες, τίς κακοποιήσεις, τίς φυλακί-σεις, τίς ἐναντίον μας ἐξεγέρσεις , τίς ταλαιπωρίες, τίς ἀγρυπνίες, τήν πείνα. Συστήνουμε τον ἑαυτό μας μέ τήν ἐντιμότητα, τή γνώση τῆς ἀλήθειας, τήν ἀνεκτικότητα, τήν καλοσύνη, τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη, μέ τό κήρυγμα γιά τήν ἀλήθεια, μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, μέ τά ὄπλα τῆς σωτηρίας τά ἐπιθετικά καί τά ἀμυντικά. Δοκιμάζουμε δόξα καί ἀτίμωση, δυσφήμηση καί ἔπαινο· μᾶς θεωροῦν λαοπλάνους, καί ὅμως λέμε τήν ἀλήθεια· μᾶς ἀγνοοῦν καί ὅμως γινόμαστε γνωστοί· φτάνουμε στό θάνατο, καί νά πού ζοῦμε· μᾶς βασανίζουν, ἀλλά δέν πεθαίνουμε· μᾶς προξενοῦν στενοχώριες καί ὅμως πάντοτε χαιρόμαστε· εἴμαστε φτωχοί, κάνουμε ὅμως πολλούς νά πλουτίσουν· τίποτα δέν ἔχουμε καί τά πάντα κατέχουμε.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. κε΄ 14-30)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· Ἂνθρωπός τις ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα· Ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ' αὐτῶν λόγον. Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς. Ἒφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς. Ἒφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· Κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. Ἂρατε οὖν ἀπ' αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα. Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ· καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· Ὁ ἒχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εἶπεν ὁ Κύριος αὐτή τήν παραβολή: «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μοιάζει μ΄ ἕναν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος φεύγοντας γιά ταξίδι, κάλεσε τούς δούλους του καί τούς ἐμπιστεύτηκε τά ὑπάρχοντά του. Σ΄ ἄλλον ἔδωσε πέντε τάλαντα, σ΄ ἄλλον δύο, σ΄ ἄλλον ἕνα, στόν καθένα ἀνάλογα μέ τήν ἱκανότητά του, κι ἔφυγε ἀμέσως γιά τό ταξίδι. Αὐτός πού ἔλαβε τά πέντε τάλαντα πῆγε καί τά ἐκμεταλλεύτηκε καί κέρδισε ἄλλα πέντε. Κι αὐτός πού ἔλαβε τά δύο τάλαντα, κέρδισε ἐπίσης ἄλλα δύο. Ἐκεῖνος ὅμως πού ἔλαβε τό ἕνα τάλαντο, πῆγε κι ἔσκαψε στή γῆ καί ἔκρυψε τά χρήματα τοῦ κυρίου του. Ὕστερα ἀπό ἕνα μεγάλο χρονικό διάστημα, γύρισε ὁ κύριος ἐκείνων τῶν δούλων καί ἔκανε λογαριασμό μαζί τους. Παρουσιάστηκε τότε ἐκεῖνος πού εἶχε λάβει τά πέντε τάλαντα καί τοῦ ἔφερε ἄλλα πέντε. «Κύριε», τοῦ λέει, «μοῦ ἐμπιστεύτηκες πέντε τάλαντα· κοίτα, κέρδισα μ΄ αὐτά ἄλλα πέντε». Ὁ κύριός του τοῦ εἶπε: «εὖγε, καλέ καί ἔμπιστε δοῦλε! Ἀποδείχτηκες ἀξιόπιστος στά λίγα, γι΄ αὐτό θά σοῦ ἐμπιστευτῶ πολλά. Ἔλα νά γιορτάσεις μαζί μου». Παρουσιάστηκε κι ὁ ἄλλος μέ τά δύο τάλαντα καί τοῦ εἶπε: «κύριε, μοῦ ἐμπιστεύτηκες δύο τάλαντα· κοίτα, κέρδισα ἄλλα δύο». Τοῦ εἶπε ὁ κύριός του: «εὖγε, καλέ καί ἔμπιστε δοῦλε! Ἀποδείχτηκες ἀξιόπιστος στά λίγα, γι΄ αὐτό θά σοῦ ἐμπιστευτῶ πολλά. Ἔλα νά γιορτάσεις μαζί μου». Παρουσιά-στηκε κι ἐκεῖνος πού εἶχε λάβει τό ἕνα τάλαντο καί τοῦ εἶπε: «κύριε, ἤξερα πώς εἶσαι σκληρός ἄνθρωπος. Θερίζεις ἐκεῖ ὅπου δέν ἔσπειρες καί συνάζεις καρπούς ἐκεῖ πού δέ φύτεψες. Γι΄ αὐτό φοβήθηκα καί πῆγα κι ἔκρυψα τό τάλαντό σου στή γῆ. Ὁρίστε τά λεφτά σου». Ὁ κύριός του τοῦ ἀποκρίθηκε: «δοῦλε κακέ καί ὀκνηρέ, ἤξερες πώς θερίζω ὅπου δέν ἔσπειρα, καί συνάζω καρπούς ἀπ΄ ὅπου δέν φύτεψα! Τότε ἔπρεπε νά βάλεις τά χρήματά μου στήν τράπεζα, κι ἐγώ ὅταν θά γυρνοῦσα πίσω θά τά ἔπαιρνα μέ τόκο. Πάρτε του, λοιπόν, τό τάλαντο καί δῶστε το σ΄ αὐτόν πού ἔχει τά δέκα τάλα-ντα. Γιατί σέ καθέναν πού ἔχει, θά τοῦ δοθεῖ μέ τό παραπάνω καί θά ΄χει περίσσευμα· ἐνῶ ἀπ΄ ὅποιον δέν ἔχει, θά τοῦ πάρουν καί τά λίγα πού ἔχει. Κι αὐτόν τόν ἄχρηστο δοῦλο πετάξτε τον ἔξω στό σκοτάδι. Ἐκεῖ θά κλαῖνε, καί θά τρίζουν τά δόντια». Ἀφοῦ τά εἶπε ὃλα αὐτά, πρόσθεσε μέ ἒμφαση: «Ὃποιος ἒχει αὐτιά για νά ἀκούει ἂς τά ἀκούει».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">το είδαμε <a href="https://draft.blogger.com/u/2/blog/post/edit/1569253415210818792/3606241590877297963" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-9277272096760438932024-02-03T17:23:00.002+02:002024-02-03T17:23:23.146+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 4 Φεβρουαρίου - Ισιδώρου του Πηλουσιώτου<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nriMDkheZfnffLUGY97RopbHImxeRnzypS7GyQjY3u98JKrL3Pb-R4nhfHbQn6Vda9DwP31UgUoZy1Y1N3DpOXameOqY_23r7LzgLjGcCZIF-U_k-PnvzpUxXCXUm1DgV-c1DKu3W1PZzoRviQcnEt_uqo8sscxW_rSkJQCwX83mNaMYUgtagFCedQlC/s720/400987317_7152287051468147_2343786141318876613_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="455" data-original-width="720" height="269" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nriMDkheZfnffLUGY97RopbHImxeRnzypS7GyQjY3u98JKrL3Pb-R4nhfHbQn6Vda9DwP31UgUoZy1Y1N3DpOXameOqY_23r7LzgLjGcCZIF-U_k-PnvzpUxXCXUm1DgV-c1DKu3W1PZzoRviQcnEt_uqo8sscxW_rSkJQCwX83mNaMYUgtagFCedQlC/w426-h269/400987317_7152287051468147_2343786141318876613_n.jpg" width="426" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ' οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ' οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ' οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ' οὐκ ἀπολλύμενοι, πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ. Ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. Ὣστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. Ἒχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον,«Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα», καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. Τὰ γὰρ πάντα δι' ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">Μετάφραση</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αδελφοί, ὁ Θεός πού εἶπε νά λάμψει φῶς μέσα ἀπό τό σκοτάδι, αὐτός ὁ ἴδιος ἔλαμψε μέσα στίς καρδιές μας καί μᾶς φώτισε νά γνωρίσουμε τή δόξα του στο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά ἐμεῖς πού ἔχουμε αὐτόν τό θησαυρό εἴμαστε σάν τά πήλινα δοχεῖα· ἔτσι γίνεται φανερό πώς ἡ ὑπερβολική ἀξία τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ προέρχεται ἀπό τό Θεό κι ὄχι ἀπό μᾶς. Ἄν καί μᾶς πιέζουν ἀπό παντοῦ, δέ μᾶς καταβάλλουν. Βρισκόμαστε σέ ἀδιέξοδο, ὅμως δέν ἀπελπιζόμαστε. Μᾶς καταδιώκουν, ὁ Θεός ὅμως δέ μᾶς ἐγκαταλείπει. Μᾶς ρίχνουν κάτω, μά δέ χάνουμε τόν ἀγώνα. Συνεχῶς ὑποφέρουμε σωματικά μετέχοντας ἔτσι στό θάνατο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, γιά νά φανερωθεῖ στό πρόσωπό μας ἡ ζωή τοῦ ἀναστημένου Ἰησοῦ. Δηλαδή εἴμαστε ζωντανοί, ἀλλά ἐκθέτουμε συνεχῶς τόν ἑαυτό μας στό θάνατο γιά χάρη τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε νά φανερωθεῖ στό θνητό μας σῶμα ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ. Ἔτσι, ἐμᾶς μᾶς ἀπειλεῖ συνεχῶς ὁ θάνατος, ἐνῶ ἐσεῖς κερδίζετε τή ζωή. Ἔχουμε, λοιπόν, τήν ἴδια ἐμπιστοσύνη στό Θεό, πού ἀναφέρει ἡ Γραφή: Ἐμπιστεύτηκα τόν ἑαυτό μου στό Θεό, γι΄ αὐτό καί μίλησα. Κι ἐμεῖς ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στό Θεό, γι΄ αὐτό καί κηρύττουμε. Ξέρουμε ὅτι ὁ Θεός, πού ἀνέστησε τόν Κύριο Ἰησοῦ, θά ἀναστήσει καί ἐμᾶς διά τοῦ Ἰησοῦ καί θά μᾶς παρουσιάσει μπροστά του μαζί σας. Ὅλα, λοιπόν, γίνονται γιά σᾶς. Ἔτσι, ὅσο πιό πολλοί δεχτοῦν τή χάρη τόσο πιό μεγάλη θά εἶναι ἡ εὐχαριστία καί ἡ δοξολογία πρός τό Θεό.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. κβ΄ 35-46)</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικὸς τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου». Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; Λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυῒδ. Λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου»; Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">Μετάφραση</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Εκεῖνο τόν καιρό, κάποιος νομοδιδάσκαλος πλησίασε τόν Ἰησοῦ καί , γιά νά τόν φέρει σέ δύσκολη θέση, τοῦ εἶπε: «Διδάσκαλε, ποιά εἶναι ἡ πιό μεγάλη ἐντολή στό νόμο;» Αὐτός τοῦ ἀπάντησε: «Ν΄ ἀγαπᾶς τόν Κύριο τό Θεό σου με ὅλη τήν καρδιά σου, με ὅλη τήν ψυχή σου καί με ὅλο τό νοῦ σου. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί πιό μεγάλη ἐντολή. Δεύτερη, ἐξίσου σπουδαία μέ αὐτήν: ν΄ ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου ὅπως τόν ἑαυτό σου. Σ΄ αὐτές τίς δύο ἐντολές συνοψίζονται ὅλος ὁ νόμος κι οἱ προφῆτες». Ἐκεῖ πού ἦταν συγκεντρωμένοι οἱ Φαρισαῖοι, τούς ρώτησε ὁ Ἰησοῦς: «Τί νομίζετε γιά τό Μεσσία; Ποιανού ἀπόγονος εἶναι;» «Τοῦ Δαβίδ», τοῦ ἀπαντοῦν. Τούς λέει: «Πῶς τότε ὁ Δαβίδ, ὁδηγούμενος ἀπό τό Πνεῦμα, τόν ὀνομάζει ″Κύριο‶; Λέει: Ὁ Κύριος εἶπε στόν Κύριό μου κάθισε στά δεξιά μου ὥσπου νά ὑποτάξω τούς ἐχθρούς σου κάτω ἀπ΄ τά πόδια σου. Ἄν, λοιπόν, ὁ Δαβίδ τόν ὀνομάζει ″Κύριο‶, πῶς εἶναι ἀπόγονός του;» Κανένας δέν μποροῦσε νά τοῦ ἀπαντήσει, οὔτε τολμοῦσε πιά κανείς ἀπό κείνη τή μέρα νά τοῦ θέσει ἐρωτήματα.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-4-fevrouariou-isidorou-tou-pilousiotou" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-60269166897234486052024-01-26T18:59:00.001+02:002024-01-27T18:59:59.720+02:00Γέροντος Δωροθέου: «Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι∙ σήμερον γάρ ἐν τῶ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι»<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOkO2L1ow4VOUEyrqGAGl5O3hWk348G_bEnwWoZFUp381FEUvin9vWq43thCQq8I4SiV0I4PSYq8xQxTjB5I2vtwmHRnYsZFIp3Le8asiRIgIz6tstiK8rkUv8FC0FAEvAGvJ5e3lt51SPagJA9eTFfWQsHfsczn110HkErilgRytl11ulkB5tAPUccw/s1024/The-Calling-of-Zaccheus.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="1024" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOkO2L1ow4VOUEyrqGAGl5O3hWk348G_bEnwWoZFUp381FEUvin9vWq43thCQq8I4SiV0I4PSYq8xQxTjB5I2vtwmHRnYsZFIp3Le8asiRIgIz6tstiK8rkUv8FC0FAEvAGvJ5e3lt51SPagJA9eTFfWQsHfsczn110HkErilgRytl11ulkB5tAPUccw/w440-h271/The-Calling-of-Zaccheus.jpg" width="440" /></a></div><br /><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ </span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ὁ Ζακχαῖος, ἄν καί ἀρχιτελώνης, ἐπειδή ταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἀξιώθηκε νά φιλοξενήσει τόν Θεάνθρωπο Χριστό, νά γίνει Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ καί νά πεθάνει μαρτυρικά γι αὐτόν. Γι αὐτό δέν πρέπει νά κατακρίνουμε κανέναν γιά τίς ἁμαρτίες του ἀλλά νά προσευχόμαστε γι αὐτόν καί να ἐνθυμούμεθα τήν δική μας ἁμαρτωλότητα. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μᾶς κάνει ἐντύπωση πώς ὁ Χριστός στάθηκε, κοίταξε τόν Ζακχαῖο καί τόν ἀποκάλεσε μέ τό ὄνομά του: «Ζακχαῖε». Κάθε ἄνθρωπος <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">ἔχει ἕνα ὄνομα τό ὁποῖο λαμβάνει ἀπό τήν Ἐκκλησία, στήν βάπτισή του. Ὁ Θεός ἀπό τήν ἄλλη μεριά εἶναι ἀνώνυμος καί πολυώνυμος. Εἶναι ἁπλά «ὁ ὤν», ἡ πηγή τῆς ζωῆς. Μᾶς γνωρίζει μέ τό ὄνομά μας, μᾶς ἀναγνωρίζει σάν πρόσωπα, μέ τίς ἰδιαιτερότητές μας καί τήν μοναδικότητά μας. Μᾶς γνωρίζει ἀπό τήν κοιλιά τῆς μάνας μας καί ὑπήρχαμε στόν «νοῦ» του πρίν ὑπάρξει αὐτός ὁ κόσμος. Αὐτό πρέπει νά μᾶς παρηγορεῖ καί ποτέ νά μήν αἰσθανόμαστε μόνοι ἤ ἀβοήθητοι ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Θεός μᾶς περιβάλλει μέ τήν στοργή του κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Σέβεται τήν ἐλευθερία πού μᾶς ἔδωσε, τό αὐτεξούσιό μας καί μᾶς ἀγαπᾶ ὑπερβολικά. Σέ μᾶς ἐναπόκειται νά δεχθοῦμε τήν ἀγάπη του, νά βγοῦμε ἀπό τόν ἐγωκεντρισμό μας καί νά τόν προσκαλέσουμε νά ἔλθει καί νά κατοικήσει μέσα μας («ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν»). Ὁ Θεός δέν μᾶς ὑποχρώνει νά τόν ἀποδεχθοῦμε, θέλει νά τόν προσκαλέσουμε ἐλεύθερα στήν καρδιά μας.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ συνάντησή τοῦ Ζακχαίου μέ τόν Θεό εἶναι συνάντηση προσώπων. Ἀλλά καί ἡ προσωπική μας συνάντηση καί σχέση μέ τόν Θεό εἶναι σχέση προσώπων. Ὁ Ζακχαῖος ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἕως ἐξευτελισμοῦ προκειμένου νά ἀντικρύσει τόν Χριστό. Αὐτή ἡ αὐτοταπείνωση ἔκανε τόν Χριστό νά πεῖ: στό σπίτι σου πρέπει νά μείνω. Μέ ἕνα τρόπο ὑποχρέωσε τόν Θεάνθρωπο Χριστό νά σταθεῖ, νά τόν ἀντικρύσει καί νά τόν προσκαλέσει ὁ ἴδιος προσωπικά. Ἡ ταπείνωση προσκαλεῖ τόν Θεό στήν ζωή μας καί ἀναγκάζει τόν, μή ὑποκείμενο σέ ἀναγκασμούς, Θεό, νά μᾶς ἐπισκευθεῖ. Ὁ ἄνθρωπος προκειμένου νά συναντήσει τόν Θεό πρέπει νά ἀνέλθει στήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν, ὅπως ὁ Μωυσής ἀνῆλθε στό Σινά, καί ὁ Θεός νά συγκατανεύσει καί νά κατέλθει, προκειμένου νά τόν συναντήσει. Ἡ ταπείνωση αὐτό ὑπηρετεῖ καί διά τοῦτο καλεῖται ἀπό τους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας «ὑψοποιός».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἐκεῖνο πού πρέπει νά τονισθεῖ εἶναι τό γεγονός ὅτι στήν ψυχή ἑνός τέτοιου προσώπου ὡς ὁ τελώνης ὑπῆρχε κάποια γωνιά τήν ὁποία δέ εἶχε ἁλώσει ἡ σκληρότητα καί ἡ ἀδηφαγία. Αὐτό τόν ἔκανε νά ἀνεβεῖ στήν συκομωρέα γιά νά ἀντικρύσει αὐτόν περί τοῦ ὁποίου ἐλέγοντο τόσα πολλά. Ἕνας μικρός τόπος στήν καρδιά του ζητοῦσε τόν Ἰησοῦ. Γι αὐτό καί ἔδειξε ἔμπρακτα τήν μετάνοιά του μοιράζοντας τετραπλασίως τόν πλοῦτο του στούς φτωχούς. Ὁ Χριστός ἐνθάρρυνε αὐτή τήν ψυχή. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού καί ἐμεῖς ὀφείλουμε νά προσευχώμεθα γιά τους ἀνθρώπους πού ζοῦν στήν ἁμαρτία καί νά μήν τούς κατακρίνουμε. Ὁ Χριστός καί γι αὐτούς πέθανε καί ἡ προσευχή μας ἐνεργοποιεῖ τήν παρέμβαση τοῦ Θεοῦ. Ἄν ἐμεῖς δέν προσευχηθοῦμε ποιός θά ἐνδιαφερθεῖ γιά τίς ψυχές αὐτές; Μέ ἕνα τρόπο αὐτές τίς ψυχές τίς ἔχουμε χρεωμένες ἐπάνω μας, ἐφόσον τά δικά μας μάτια ἔχουν διανοιγεῖ λίγο πρίν ἀνοιχθοῦν καί τά δικά τους. Ἄλλωστε ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι ἕνα σῶμα καί ἡ πορεία πρός τόν Θεό καθενός, ὠφελεῖ ὅλους τους ἀνθρώπους.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό γίνεται μέσα στήν Ἐκκλησία. Στήν Ἐκκλησία ἐξαίρεται ἡ μοναδικότητα κάθε ἀνθρώπινου προσώπου. Στήν Ἐκκλησία ὑπάρχουμε σάν πρόσωπα ὄχι σάν μάζα ἤ σάν ὄχλος. Γι αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι κοινωνία προσώπων. Σέ μιά ἐποχή ὅπου ἡ παγκοσμιοποίηση ἰσοπεδώνει τήν πολιτιστική φυσιογνωμία κάθε λαοῦ καί ὑποτάσει τίς ἰδιαιτερότητες καί τήν μοναδικότητα κάθε προσώπου σέ ἀριθμούς γιά τίς στατιστικές, ὁ ἱερεύς ἀναφωνεῖ: «Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ τάδε», καί προφέρει τό ὄνομά μας γιά καθένα ξεχωριστά. Πουθενά δέν ὑψώνεται ὁ ἄνθρωπος σάν ὀντότητα παρά μόνο στήν Ἐκκλησία, τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.</span></p><div style="text-align: justify;"><div>Ἀρχιμανδρίτου Δωροθέου Τζεβελέκα</div><div><br /></div><div><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">”ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΟΥ”</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά κυριακάτικα Εὐαγγέλια</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;">Θεσσαλονίκη, 2015</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-69952125813183754322024-01-26T18:55:00.002+02:002024-01-27T18:55:58.184+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 27 Ἰανουαρίου - ΙΕ΄Λουκά<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoJ8p7kK_Y9C7QwE6iZdKg2TFGI022HodrZr42MGgd1Um1OI1PmIRDiNUMBJ31tWZHZzr3mYSoK1asZ9tHQZbk_-HQHnbA1wN_9im-Y440oBymZEcBVFwCpVt3U3Fe787QoMYD9ljTqyyBHLqwsKuW8eT95jfnLFwcrWnaDoEz7psa-Gm6XPQqKdJJIg/s750/263014774_4700417203351926_1990073496048970836_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="602" height="369" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoJ8p7kK_Y9C7QwE6iZdKg2TFGI022HodrZr42MGgd1Um1OI1PmIRDiNUMBJ31tWZHZzr3mYSoK1asZ9tHQZbk_-HQHnbA1wN_9im-Y440oBymZEcBVFwCpVt3U3Fe787QoMYD9ljTqyyBHLqwsKuW8eT95jfnLFwcrWnaDoEz7psa-Gm6XPQqKdJJIg/w296-h369/263014774_4700417203351926_1990073496048970836_n.jpg" width="296" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: inherit; font-size: large;"><span></span></span></p><div style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;"><span style="font-family: inherit;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (A΄ Τιμ. δ΄ 9-15)</span></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Τέκνον Τιμόθεε, πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Ἓως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Παιδί μου Τιμόθεε, αὐτό πού λέω εἶναι ἀλήθεια κι ἀξίζει νά γίνει πέρα γιά πέρα ἀποδεκτό. Κι ἐμεῖς γι΄ αὐτό ὑπομένουμε κόπους καί ὀνειδισμούς, γιατί στηρίξαμε τήν ἐλπίδα μας στόν ἀληθινό Θεό, πού εἶναι σωτήρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων κι ἰδιαίτερα τῶν πιστῶν. Αὐτά νά παραγγέλλεις καί νά διδάσκεις. Κανείς νά μή σέ καταφρονεῖ πού εἶσαι ἀκόμη νέος. Ἀντίθετα, νά γίνεις ὑπόδειγμα γιά τούς πιστούς μέ τό λόγο, μέ τή συμπεριφορά σου, μέ τήν ἀγάπη, μέ τήν πνευματική ζωή, μέ τήν πίστη, μέ τήν ἁγνότητα. Ὥσπου νά ἔρθω, συγκέντρωσε τήν προσοχή σου στήν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, στίς συμβουλές καί στή διδασκαλία. Μήν ἀφήνεις ἀχρησιμοποίητο τό χάρισμα πού ἔχεις καί πού σου δόθηκε ὅταν ὕστερα ἀπό ὑπόδειξη τῶν προφητῶν τῆς ἐκκλησίας σέ χειροτόνησαν οἱ πρεσβύτεροι. Αὐτά νά ἔχεις στό νοῦ σου, μ΄ αὐτά νά ἀσχολεῖσαι, ὥστε ἡ πρόοδός σου νά εἶναι φανερή σ΄ ὅλα.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἰεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι δι' ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτόν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· Ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν· Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εκεῖνο τόν καιρό, ὁ Ἰησοῦς περνοῦσε μέσα ἀπό τήν Ἱεριχῶ. Ἐκεῖ ὑπῆρχε κάποιος, πού τό ὄνομά του ἦταν Ζακχαῖος. Ἦταν ἀρχιτελώνης καί πλούσιος. Αὐτός προσπαθοῦσε νά δεῖ ποιός εἶναι ὁ Ἰησοῦς· δέν μποροῦσε ὅμως ἐξαιτίας τοῦ πλήθους καί γιατί ἦταν μικρόσωμος. Ἔτρεξε λοιπόν μπροστά πρίν ἀπό τό πλῆθος κι ἀνέβηκε σέ μιά συκομουριά γιά νά τόν δεῖ, γιατί θά περνοῦσε ἀπό ἐκεῖ. Ὅταν ἔφτασε ὁ Ἰησοῦς στό σημεῖο ἐκεῖνο, κοίταξε πρός τά πάνω, τόν εἶδε καί τοῦ εἶπε: «Ζακχαῖε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει νά μείνω στό σπίτι σου». Ἐκεῖνος κατέβηκε γρήγορα καί τόν ὑποδέχτηκε μέ χαρά. Ὅλοι ὅσοι τά εἶδαν αὐτά διαμαρτύρονταν κι ἔλεγαν ὅτι πῆγε νά μείνει στό σπίτι ἑνός ἁμαρτωλοῦ. Τότε σηκώθηκε ὁ Ζακχαῖος καί εἶπε στόν Κύριο: «Κύριε, ὑπόσχομαι νά δώσω τά μισά ἀπό τά ὑπάρχοντά μου στούς φτωχούς καί νά ἀνταποδώσω στό τετραπλάσιο ὅσα ἔχω πάρει μέ ἀπάτη». Ὁ Ἰησοῦς, ἀπευθυνόμενος σ΄ αὐτόν, εἶπε: «Σήμερα αὐτή ἡ οἰκογένεια σώθηκε· γιατί κι αὐτός ὁ τελώνης εἶναι ἀπόγονός τοῦ Ἀβραάμ. Ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου ἦρθε γιά ν΄ ἀναζητήσει καί νά σώσει αὐτούς πού ἔχουν χάσει τό δρόμο τους».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-22-anouariou-ie-louka" target="_blank">εδω</a></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;"> </span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-18516712408666699622024-01-20T18:05:00.001+02:002024-01-20T18:05:00.140+02:00Ευχαριστήσω μεν τω Κυρίω : Γέροντος Δωροθέου<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/aQyByA7hhoc" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ι. Μ. ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ, 20 Ιανουαρίου 2012, ΤΩΝ 10 ΛΕΠΡΩΝ</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Κήρυγμα του Μακαριστού Πατρός Δωροθέου, στο αυριανό Ευαγγέλιο.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Την ευχή του να έχουμε από την άνω Ιερουσαλήμ!!!!!</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-77199103563711178212024-01-20T18:01:00.001+02:002024-01-20T18:01:00.140+02:00Γέροντος Δωροθέου: «Ἰησοῦ, ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς» <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiLhm5bNp1MAIeY9Q3eHJMbp2rNWB_xokUdwKHGOaECaRa_xBLANUbp7wWNBEDNdVsTdVP4ocuOV8AQrklIndFneYtR0bMob-bUqOFKlKncpH5EngUQUbzWEHZSK-FwEjDMvkcej_vjGAY3OyFfHKk8wosnUUk_1J_VexrElapw46XBo7FFQrqF7e2-CA=s570" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="570" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiLhm5bNp1MAIeY9Q3eHJMbp2rNWB_xokUdwKHGOaECaRa_xBLANUbp7wWNBEDNdVsTdVP4ocuOV8AQrklIndFneYtR0bMob-bUqOFKlKncpH5EngUQUbzWEHZSK-FwEjDMvkcej_vjGAY3OyFfHKk8wosnUUk_1J_VexrElapw46XBo7FFQrqF7e2-CA=w376-h257" width="376" /></a></div><br /><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ </span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ εὐαγγελική διήγηση περί τῶν δέκα λέπρῶν ἀναδεικνύει τήν δύναμη τῆς προσευχῆς ἐν ταπεινώσει ἀλλά καί τήν ἀχαριστία πρός τόν Θεό. Οἱ δέκα λεπροί ἐκαθαρίστησαν ἀπό τήν ἀσθένειά τους κατόπιν τῆς ἱκεσίας τους ἀλλά μόνο ὁ ἕνας ἐπέστρεψε νά δοξάσει τόν Θεό.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ φθορά καί ὁ θάνατος εἶναι συνέπειες τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τοῦ Παραδείσου. Ἡ θαυματουργή ἵασις παραπέμπει στήν <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">μέλλουσα ζωή ὅπου δέν ὑπάρχει ἀσθένεια ἤ θάνατος, παράλληλα δέ, ἀναγνωρίζει στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ τόν Βασιλέα τῆς ζωῆς. Ἡ ζωή δέν εἶναι μιά κατάσταση τῆς ὕλης ἀλλά ἕνα πρόσωπο, ὁ Χριστός («Ἐγώ εἰμί ἡ ζωή»). Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἀληθινή πίστη προσεύχεται στόν Θεό ἔχοντας ἐπίγνωση ὅτι ὁ Θεός εἶναι «ὁ ὤν», δηλαδή αὐτός που ὑπάρχει ἀφ’ἑαυτοῦ του, ὁ αὐθύπαρκτος. Ὅλα τά ἄλλα: οἱ ἄνθρωποι, οἱ ἄγγελοι, ἡ ἔμβια φύση, ὅλη ἡ κτίση λαμβάνουν τήν ὕπαρξή τους ἀπό τόν ὄντως ὄντα Θεό. Ὁ Θεός ἀπεφάσισε νά μᾶς φέρει ἐκ τοῦ μή ὄντος, ἀπό τήν ἀνυπαρξία δηλαδή, στό εἶναι, στήν κατάσταση τῆς ὕπαρξης. Πρέπει, λοιπόν, νά ἑνωθοῦμε μέ τήν ἀληθινή ζωή, τόν Χριστό, προκειμένου νά ζήσουμε αἰώνια. Ἡ ἕνωση αὐτή γίνεται μόνο στήν Ἐκκλησία πού ἴδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μέ τό αἷμα του, καί εἶναι τό σῶμα του, αὐτός δέ εἶναι ἡ κεφαλή.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στήν διάρκεια τῆς πνευματικῆς του πορείας ὁ ἄνθρωπος βαθμηδόν ἀγαπᾶ τόν Θεό, δέν τόν φοβᾶται («ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» Α΄ Ιωαν. 4, 17), οὔτε θέλει νά ἔχει ὄφελος ἀπό τήν σχέση μαζύ του, ἀκόμη κι ἄν αὐτό εἶναι ὀ Παράδεισος. Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ τόν Θεό ποθεῖ τόν Θεό, ἡ ἀγάπη του εἶναι ἀνιδιοτελής, ὁ ἔρωτάς του εἶναι ὁ θεῖος ἔρως. Ἀνταποκρίνεται, λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος στόν «μανικό ἔρωτα»( κατά τόν Ἅγιο Νεῖλο Καβάσιλα) τοῦ Θεοῦ πρός τό πλάσμα του. Ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό εἶναι τελικά σχέση ἀγάπης καί δέν μποροῦσε νά εἶναι διαφορετικά ἐφ’ ὅσον ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Ἤλθαμε ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη προκειμένου νά ἀγαπήσουμε κι ἄν ἀποτύχουμε καί κολασθοῦμε εἶναι ἐπειδή ἀποτύχαμε νά ἀγαπήσουμε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στή περίπτωση τῶν δέκα λεπρῶν παρατηροῦμε ὅτι ἡ ἀνίατη (ἐκείνη τήν ἐποχή) ἀσθένεια τούς ὠθεῖ νά προσευχηθοῦν μέ πίστη(«Ἰησοῦ ἐπιστάτα») καί ταπείνωση («ἐλέησον ἡμᾶς»). Ἡ ἱκεσία τους δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τή «εὐχή», τήν νοερά προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησον ἡμᾶς». Ἡ προσευχή αὐτή ἀναγνωρίζει τόν Ἰησοῦ ὡς «Κύριο» καί ἱκετεύει τό ἔλεός του. Ἔλεος ζητᾶ αὐτός πού δέν ἔχει πιά στήριγμα στίς προσωπικές του δυνάμεις, γιατί ξέρει ὅτι δέν ἐπαρκοῦν, καί σάν ζητιάνος ζητᾶ ἐλεημοσύνη. Αὐτό ἄλλωστε εἶναι τό ὄφελος πού προσφέρει στήν ψυχή ἡ ἀσθένεια, εἰδικά ἡ ἀνίατη: τήν ταπείνωση. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπαναλαμβάνει ξανά καί ξανά στίς ἀκολουθίες της αὐτή τήν σχεδόν θρηνώδη δέηση, τό «Κύριε ἐλέησον». Εἶναι ἡ προσευχή τοῦ ἀπελπισμένου ἀπό τόν ἑαυτό του ἀνθρώπου πού ἔχοντας συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του ἀλλά καί τοῦ θείου ἐλέους δέεται: Κύριε ἐλέησον. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἀπό τούς δέκα λεπρούς οἱ ἐννέα χρησιμοποίησαν τόν Θεό καί τόν ξέχασαν. Δέν ἀγαπούσαν τόν Θεό ἀλλά τόν χρησιμοποίησαν γιά τό ὄφελός τους καί δέν ἐπέστρεψαν, ὄχι γιά να τόν εὐχαριστήσουν ἀλλά, κατά τό εὐαγγέλιο, γιά νά τόν δοξάσουν. Ἦταν ἐπειδή ἡ ἀγάπη τους γιά τόν Θεό ἦταν λειψή. Ἀγαπούσαν τόν ἑαυτό τους κατ’ ἐξοχήν καί ὑπῆρχε λίγος χῶρος στήν καρδιά τους γιά τόν Θεό καί ἴσως τόν συνάνθρωπο. Παρ’ ὅλα αὐτά ὁ Χριστός τούς γιάτρεψε. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ἡ βαθειά σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό τόν ὠθεῖ νά ἀναπέμπει δοξολογίες καί ὕμνους εὐχαριστίας. Ἡ δοξολογία εἶναι γνώρισμα τῆς φλεγομένης ἀπό θεῖο ἔρωτα καρδιᾶς πού δέν προσπαθεῖ νά προσθέσει κάτι στόν Θεό (ὁ ὁποῖος εἶναι τέλειος, ἀνενδεής καί δέν ὑπόκειται σέ ἀναγκαιότητα), ἀλλά λυτρώνει τήν ἴδια τήν δοξολογούσα ψυχή. Δέν εἶναι χωρίς σημασία ὅτι ἡ κεντρική προσευχή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία. Τί ἄλλο μπορεῖ νά ψελλίσει ἡ ψυχή τοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση πλάσματος, πού ἔχει ὅμως τήν δυνατότητα νά θεωθεῖ, πρός τόν Δημιουργό παρά μόνο: «Εὐχαριστῶ». Ἄλλωστε αὐτό εἶναι μιά πράξη ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου στήν πορεία του νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, μιά εἰσαγωγή πρός αὐτό στό ὁποῖο κατατείνει καί ποθεῖ νά ζήσει: τήν ἀτμόσφαιρα τῆς τελείας ἀγάπης πού εἶναι ἡ σχέση τῶν τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδας, Πατέρα, Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-size: large;">'</span><span style="color: #b45f06; font-size: medium;">'ΔΙΗΓΗΣΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΟΥ''</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><span style="font-size: medium;">ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά κυριακάτικα Εὐαγγέλια</span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06;"><span style="font-size: medium;">Θεσσαλονίκη, 2015</span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-43140428821092492702024-01-20T18:00:00.001+02:002024-01-20T18:00:00.129+02:00Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 15 Ἰανουαρίου - ΙΒ΄Λουκά<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQMtRt48LQ5wiKwrmpCSUTdaMx11cZ00XmIseq477uOFc_RjMdvwgdpkhlrBiXr2u_QEKCyTP_0QGuYcs7ungkqNqzPXeRfBSlkOXe0bEzY0WrQtBo6YK7TE_vI2sdkMxJwXxqRgVYZjPTsjh7az7zFYNKG0m8C9oUxIf7lMFkMATSYNPgerkrNPLApQ/s640/1669187186945267-0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="519" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQMtRt48LQ5wiKwrmpCSUTdaMx11cZ00XmIseq477uOFc_RjMdvwgdpkhlrBiXr2u_QEKCyTP_0QGuYcs7ungkqNqzPXeRfBSlkOXe0bEzY0WrQtBo6YK7TE_vI2sdkMxJwXxqRgVYZjPTsjh7az7zFYNKG0m8C9oUxIf7lMFkMATSYNPgerkrNPLApQ/s320/1669187186945267-0.jpg" width="260" /></a></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Κολ. γ΄ 4-11)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit; font-size: large;">παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Αδελφοί, ὅταν ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή μας, φανερωθεῖ, τότε κι ἐσεῖς θά φανερωθεῖτε μαζί του δοξασμένοι στήν παρουσία του. Ἀπονεκρώστε, λοιπόν ὅ,τι σας συνδέει μέ τό ἁμαρτωλό παρελθόν: Τήν πορνεία, τήν ἠθική ἀκαθαρσία, τό πάθος, τήν κακή ἐπιθυμία καί τήν πλεονεξία, πού εἶναι εἰδωλολατρία. Γιά ὅλα αὐτά θά πέσει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ πάνω σ΄ ἐκείνους πού δέ θέλουν νά πι-στέψουν. Σ΄ αὐτούς ἀνήκατε ἄλλοτε κι ἐσεῖς, ὅταν αὐτά τά πάθη δυνάστευαν τή ζωή σας. Τώρα ὅμως πετάξτε τά ὅλα αὐτά ἀπό πάνω σας: Τήν ὀργή, τό θυμό, τήν πονηρία, τήν κακολογία καί τήν αἰσχρολογία. Μή λέτε ψέματα ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ἀφοῦ βγάλατε ἀπό πάνω σας τόν παλιό ἁμαρτωλό ἑαυτό σας μέ τίς συνήθειές του. Τώρα πιά ἔχετε ντυθεῖ τόν καινούριο ἄνθρωπο, πού ἀνανεώνεται συνεχῶς σύμφωνα μέ τήν εἰκόνα τοῦ δημιουργοῦ του, ὥστε μέ τή νέα ζωή του νά φτάσει στήν τέλεια γνώση τοῦ Θεοῦ. Σ΄ αὐτή τή νέα κατάσταση δέν ὑπάρχουν πιά ἐθνικοί καί Ἰουδαῖοι, περιτμημένοι κι ἀπερίτμητοι, βάρβαροι, Σκύθες, δοῦλοι, ἐλεύθεροι· τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὅλα καί ὁ Χριστός τά διέπει ὅλα.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. ιζ΄ 12-19)</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; Καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #b45f06; font-family: inherit; font-size: large;">Μετάφραση</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Εκεῖνο τόν καιρό, καθώς ἔμπαινε ὁ Ἰησοῦς σ΄ ἕνα χωριό, τόν συνάντησαν δέκα λεπροί· στάθηκαν λοιπόν ἀπό μακριά καί τοῦ φώναζαν δυνατά: «Ἰησοῦ, ἀφέντη, ἐλέησέ μας!» Βλέποντάς τους ἐκεῖνος τούς εἶπε: «Πηγαίνετε νά σᾶς ἐξετάσουν οἱ ἱερεῖς». Καί καθώς πήγαιναν, καθαρίστηκαν ἀπό τή λέπρα. Ἕνας ἀπ΄ αὐτούς, ὅταν εἶδε ὅτι θεραπεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας μέ δυνατή φωνή τό Θεό, ἔπεσε μέ τό πρόσωπο στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ καί τόν εὐχαριστοῦσε. Κι αὐτός ἦταν Σαμαρείτης. Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Δέ θεραπεύτηκαν καί οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννιά ποῦ εἶναι; Κανένα τους δέ βρέθηκε νά γυρίσει νά δοξάσει τό Θεό παρά μόνο τοῦτος ἐδῶ ὁ ἀλλοεθνής;» Καί σ΄ αὐτόν εἶπε: «Σήκω καί πήγαινε στό καλό , ἡ πίστη σου σέ ἔσωσε».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit; font-size: large;">το είδαμε <a href="https://www.despotato.eu/articles/evaggelio/kyriaki-15-anouariou-iv-louka" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></p>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569253415210818792.post-43118935444007064062024-01-13T19:12:00.001+02:002024-01-13T19:12:29.620+02:00Γέροντος Δωροθέου: Ψυχές Ἀμίλητες Καρδιές Ἀκίνητες<p> </p>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/0KaCJLYsesw?controls=0" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Κυριακή Μετά τα φώτα,</span></div><div><span style="font-family: inherit; font-size: large;">Ομιλία του Μακαριστού πατρός Δωροθέου στην ευαγγελική περικοπή, στην Ι.Μ Αγίας Θεοδώρας, Θεσσαλονίκη 2012</span></div></div>Άγιος Γεώργιος Αύραςhttp://www.blogger.com/profile/16565717813637739890noreply@blogger.com2