ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Εφεσίους (δ΄ 1-7)
Αδελφοί, παρακαλώ υμάς εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω αξίως περιπατήσαι της κλήσεως ής εκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη, σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τώ συνδέσμω της ειρήνης.Έν σώμα και έν Πνεύμα, καθώς και εκλήθητε εν μιά ελπίδι της κλήσεως υμών· είς Κύριος, μία πίστις, έν βάπτισμα· είς Θεός και πατήρ πάντων, ο επί πάντων, και διά πάντων, και εν πάσιν ημίν. Ενί δε εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς τούΧριστού.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Αδελφοί, σας προτρέπω εγώ ο φυλακισμένος διά τον Κύριον, να φέρεσθε αντάξια πρός την κλήσιν, την οποίαν ελάβατε, με πάσαν ταπεινοφροσύνην και πραότητα, με υπομονήν εις το να ανέχεσθε ο ένας τον άλλον με αγάπην, και να φροντίζετε να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης. Ένα σώμα υπάρχει και ένα Πνεύμα, καθώς και μία είναι η ελπίδα της κλήσεώς σας, την οποίαν ελάβατε. Ένας Κύριος, μία πίστις, ένα βάπτισμα, ένας Θεός και Πατέρας όλων, ο οποίος είναι υπεράνω όλων και δι’ όλων και εις όλους εμάς. Αλλ’ εις τον καθένα από μας εδόθηκε η χάρις σύμφωνα πρός το μέτρον της δωρεάς του Χριστού.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Κατά Λουκάν (ιβ΄ 16-21)
Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην·«Ανθρώπου τινός πλουσίου ευφόρησεν η χώρα· και διελογίζετο εν εαυτώ λέγων· τι ποιήσω, ότι ουκ έχω που συνάξω τους καρπούς μου; Και είπε· τούτο ποιήσω· καθελώ μου τάς αποθήκας και μείζονας οικοδομήσω, και συνάξω εκεί πάντα τα γενήματά μου και τα αγαθά μου, και ερώ τη ψυχή μου· ψυχή, έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου.Είπε δε αυτώ ο Θεός· άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· ά δε ητοίμασας τίνι έσται;»Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μη εις Θεόν πλουτών.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Είπεν ο Κύριοςτήν εξής παραβολή:«Ενός ανθρώπου πλουσίου τα χωράφια έφεραν εσοδείαν μεγάλην και εσκέπτετο μέσα του, «Τί να κάνω, επειδή δεν έχω που να συγκεντρώσω τους καρπούς μου;» και είπε, «Αυτό θα κάνω: θα κατεδαφίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω μεγαλύτερες και θα συγκεντρώσω εκεί όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου, και θα πώ εις την ψυχήν μου, Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά, για πολλά χρόνια· αναπαύσου, φάγε, πίε, ευφραίνου».Ο Θεός όμως του είπε, «Ανόητε, αυτήν την νύχτα ζητούν από σε την ψυχήν σου. Εκείνα δε που ετοίμασες, ποιός θα τα πάρη;». Αυτά παθαίνει εκείνος που θησαυρίζει διά τον εαυτόν του και δεν φροντίζει να γίνη πλούσιος ως πρός τον Θεόν».
Πηγή: