Ήταν 26-4-2021 και ώρα 09:30, ανήμερα της Μεγάλης Δευτέρας, όταν η ψυχή του μακαριστού γέροντος Δωροθέου Τζεβελέκα αναπέταξε στα Ουράνια για να συναντήσει τον Νυμφίο της Χριστό.
Έναν χρόνο μετά και η μνήμη του παραμένει αλησμόνητη και χαραγμένη εις τα βάθη της καρδιάς όλων όσων είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν.
Έναν χρόνο μετά και ακόμα πλήθος πιστών συρρέει από όλα τα μέρη της Ελλάδος, αλλά και του κόσμου, προκειμένου να προσκυνήσει το ταπεινό μνήμα του στο Ησυχαστήριο του Αγίου Γεωργίου στην Αύρα Καλαμπάκας. Ο κόσμος συρρέει ωσάν τα μελίσσια στην πνευματική κυψέλη που με τόσο κόπο και μόχθο είχε δημιουργήσει.
Οι κάτοικοι της Αύρας παρατηρώντας το καθημερινό πέρασμα εκατοντάδων ξένων ανθρώπων από το χωριό τους, με την ευλογημένη απλότητα που τους διακατέχει μία φορά ομολόγησαν:
Στην εκκλησία, εννοώ στον Άγιο Γεράσιμο, πολύ συγκινιόμουνα. Άκουγα το Ευαγγέλιο και συγκινιόμουνα. Το πάθαινα αυτό, επειδή «έβλεπα» την εικόνα, τον Χριστό τον ίδιο.
Μια Μεγάλη Παρασκευή κάναμε την ακολουθία. Η εκκλησία ήταν γεμάτη κόσμο. Τι έπαθα εκεί! Διάβαζα το Ευαγγέλιο κι όταν έφτασα στη φράση: «Ηλί, Ηλί, λιμά σαβαχθανί˙ τουτ’ έστι Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46.), δεν μπόρεσα να την τελειώσω. Δεν είπα το «ινατί με εγκατέλιπες;».
Με πλημμύρισε η συγκίνηση. Κόπηκε η φωνή μου. Μπροστά μου είχα όλη την τραγική σκηνή. «Είδα» εκείνο το πρόσωπο. «Άκουσα» εκείνη τη φωνή. Τον έβλεπα τον Χριστό πολύ ζωντανά.
"Λίγες μέρες στην ιστορία του κόσμου είχαν τόση σημασία όσο η ημέρα της Σταύρωσης του Κυρίου μας. Όσες φορές ανέτειλε ο Ήλιος στο στερέωμα ήταν σαν να ήταν χωρίς σημασία μέχρι εκείνη την ημέρα που ο ήλιος είδε τον Θεό να πεθαίνει απάνω στον Σταυρό. Για αυτό και ο Ήλιος εσκοτείνιασε και η γη εσείετο και οι πέτρες διερράγησαν όταν ο Θεάνθρωπος επέθαινε για εμάς πάνω στον Σταυρό…
...Φανταστείτε, αδελφοί, το Σταυρό οριζόντιο και επάνω του το σώμα του Χριστού. Αυτή είναι η Αγία τράπεζα της εκκλησίας, ο σταυρός οριζόντιος. Εκεί ο Χριστός έκανε την πρώτη Του θεία λειτουργία. Εκεί το αληθινό αίμα έρρευσε και εκεί το αληθινό σώμα του Χριστού επέθανε. Δεν είπε τα λόγια που λέμε εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Είπε Διψώ, είπε Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες, είπε Τετέλεσται. Αυτή ήταν η λειτουργία πάνω στο Σταυρό που ετέλεσε ο Κύριός μας…
…Ας προσεγγίσουμε με φόβο και τρόμο τη φοβερή εκείνη μέρα καθώς θα πάμε να προσκυνήσουμε το σώμα του Χριστού, που έχει τεθεί στο μνημείο, στον επιτάφιο της εκκλησίας τον οποίο θέτουμε στο κέντρο του ναού. Ας πλησιάσουμε με φόβο και τρόμο και ας Του πούμε δύο λόγια αγάπης, την ώρα που προσκυνούμε. Να του πούμε: «Ευχαριστώ! Eγώ δεν ήμουνα άξιος να πεθάνεις για μένα. Εγώ έπρεπε να χαθώ. Και ήρθε Εσύ και έκανες το ανέλπιστο! Μου έδωσες ζωή αιώνια»!".
Μία ξεχωριστή ομιλία του μακαριστού γέροντος Δωροθέου επί τη Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, την φοβερή αυτή ημέρα της Σταύρωσης του Κυρίου. Ακούγοντάς την διακρίνουμε την εμφανή δυσκολία του γέροντα να συγκρατήσει τα δάκρυα, τον πόνο και την συγκίνησή του στη θέα του Εσταυρωμένου, καθώς μας ομιλεί για τα φρικτά Πάθη του Χριστού και μας εισάγει στο μεγαλειώδες νόημα της ημέρας.
Φθάσαμε, αγαπητοί μου, στα σωτήρια πάθη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στη Μεγάλη Εβδομάδα. Η εβδομάδα αυτή λέγεται Μεγάλη, διότι μέσα στις 168 ώρες της, από σήμερα μέχρι τη νύχτα της Αναστάσεως, τιμώνται μεγάλα γεγονότα, μοναδικά και κοσμοϊστορικά, που συγκλόνισαν τα επίγεια και τα ουράνια και τα καταχθόνια. Γι’ αυτό η εβδομάδα αυτή ονομάζεται Μεγάλη· αλλά και γι’ αυτό δεν θα πρέπη να περάση όπως οι άλλες.
Και θέτω το ερώτημα· ποια είνε τα καθήκοντα ενός Χριστιανού τη Μεγάλη Εβδομάδα; Δεν απευθύνομαι σε απίστους, αθέους ή σε χιλιαστάς· απευθύνομαι σε πιστούς, που θέλουν να εορτάσουν σωστά. Ποια είνε λοιπόν τα καθήκοντα που έχουμε την εβδομάδα αυτή;