γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

Κύριε, καταφυγή ἐγενήθης ἡμῖν

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ παράταση τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στήν γῆ. Σ’αὐτήν συμβαίνουν τά ἴδια γεγονότα πού συνέβαιναν ὅταν ὁ Κύριος ἐβάδιζε στό φλοῦδι τῆς γῆς. Γίνονται ἰάσεις, ἀναστάσεις νεκρωμένων ψυχῶν, θαύματα.
Ἡ λαλιά του, γλύκύτερη ἀπό ὅτι ἔχει ποτέ ἀκουστεῖ ἐπί γῆς, ἀκούγεται σέ κάθε ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου. Πεσμένοι ἄνθρωποι ἀνορθώνονται, τυφλοί μποροῦν τώρα νά δοῦν, αὐτοί μέ τίς ραγισμένες καρδιές βρίσκουν σ’Αὐτόν ἕνα λόγο νά ζοῦν αὐτή τή ζωή.

«Κύριε, καταφυγή ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καί γενεᾷ. Ἐγώ εἶπα∙ Κύριε ἐλέησόν με∙ ἴασαι τήν ψυχή μου, ὅτι ἥμαρτόν Σοι».