Θυμάμαι απόψε τα λόγια από τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Εγραψε τότε ο μεγάλος αυτός Εθνικός ήρωας, όταν σταμάτησε έξω από το εκκλησάκι της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι:
«Σταμάτησα και είδα ένα εκκλησάκι κατέβηκα από το άλογο μου και το έδεσα σε ένα δένδρο, και πήγα μέσα και γονάτισα και είπα: Παναγία μου! Και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα… Παναγία μου, βοήθα και πάλι τους Έλληνες να ψυχωθούν».
Στο ίδιο κείμενο ο Κολοκοτρώνης έγραψε: «Κάθισα εκεί και το καθησιό μου ήταν που έκλαιγα για την Ελλάς!» «Σήμερα πάλι κλαίγουμε για την «Ελλάς», καθώς βλέπουμε την πατρίδα μας να περνά μέσα από υφάλους και σκοπέλους, και μεγάλες συμπληγάδες και πέτρες υψώνονται έτοιμες να την συνθλίψουν και να την εξαφανίσουν με το οικονομικό χάος που επικρατεί στην γη…
Σήμερα που βλέπουμε και πάλι τους Έλληνες με μάτια δακρυσμένα, τα πρόσωπα σκυθρωπά και γεμάτα απογοήτευση, καθώς κάθε μέρα άνθρωποι μένουν άνεργοι, καθώς κάθε μέρα πατέρες και μητέρες βλέπουν ότι δυσκολεύονται να συντηρήσουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους, παρακαλούμε την Παναγία να δώσει δύναμη και κουράγιο και υπομονή για να περάσει το καράβι μέσα από την φουρτούνα και να μην πληγωθεί πουθενά…
«Να μην αφήσει ο Θεός αυτή την «Ελλάς» να γίνει αυτό που έγραψε ο Μεγάλος Στρατηγός Μακρυγιάννης, «γίναμε, έγραψε πια, η παλιόψαθα της κοινωνίας». Σήμερα θα έγραφε ο Μακρυγιάννης με δάκρυα στα μάτια, «Έλληνες γίναμε η παλιόψαθα της Ευρώπης!»…
Όση ώρα είμαστε εδώ, ατενίζοντας το εικόνισμά της υπερυψωμένο ανάμεσα μας, μέσα στη δόξα που Της αξίζει ως Άνασσας ουρανού και γης, σκέφτομαι πόσο μικροί, πόσο αδύναμοι, πόσο ανίσχυροι είμαστε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι και να αντιστεκόμαστε στις δυσκολίες και τους πειρασμούς, χωρίς την βοήθεια Της!…
Αποσπάσματα ομιλίας Μητροπολίτου Σύρου, κ. Δωρόθεου στην Ιερά Μονή Κεχροβουνίου, ναός Ευαγγελιστρίας 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου