Σελίδες

31 Αυγούστου 2018

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. ( Αγίου Πορφυρίου )

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις.
 Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το 'γιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό.

Αγίου Πορφυρίου

O Άγιος Παΐσιος διδάσκει: Η γκρίνια είναι κατάρα

Τους γκρινιάρηδες επιτιμά και προσπαθεί να επαναφέρει στην τάξη ο Άγιος Παΐσιος, μέσα από τις διδαχές και τις παραινέσεις του.

Κάποτε, λοιπόν, τον είχαν ρωτήσει: «Γέροντα, που οφείλεται η γκρίνια και πως μπορείς να την αποφύγεις;». 

Τότε ο Άγιος Παΐσιος απάντησε: 
– Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία.
Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζη τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που

Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής «Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι;»

«Όταν Κάποιος ρίξη στο σκυλί μια πέτρα,  πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κάνουμε κι εμείς.

Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.

Ἡ κατάθεση τῆς Τιμίας ζώνης τῆς Θεοτόκου (31 Αυγούστου)

Σήμερα ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει γιά τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία ποὺ ἀποτελεῖ ἡ κατάθεση τῆς Τιμίας ζώνης τῆς Θεοτόκου στὸ Ναό της στὴν Κωνσταντινούπολη, εἶναι ἀνάγκη νὰ θυμηθοῦμε τὴν ἀπόφαση τῆς Θεομήτορος «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τὸ ρῆμα σου», καὶ ὅτι καὶ ἡ παροῦσα ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας θεωρεῖται κατάλληλη, γιὰ νὰ προβληθῆ ἡ μεγάλη ἀλήθεια, πὼς πρέπει δηλ. νὰ δεχόμαστε μὲ εὐχαρίστηση τὶς ἐντολὲς καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ὡς «ζώνη ἀσφαλείας» καὶ νὰ νομίζουμε τὸν Θεῖο Νόμο ὡς κλοιὸ ποὺ περισφίγγει καὶ προστατεύει τὴ ζωή μας.

29 Αυγούστου 2018

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος

Ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Φώτη Κόντογλου, 
«Γίγαντες ταπεινοί»,
 Ἐκδόσεις Ἀκρίτας 2000

Σήμερα πού γράφω, 29 Αὐγούστου, εἶναι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Χθές τό βράδυ ψάλαμε τόν Ἑσπερινό κατανυκτικά σ’ ἕνα παρεκκλήσι, κ’ ἤτανε μοναχά λίγες γυναῖκες καί δύο-τρεῖς ἄνδρες.
Σήμερα τό πρωί ψάλαμε τή λειτουργία του πάλι μέ λίγους προσκυνητές. Τά μαγαζιά ἤτανε ἀνοιχτά, ὅλοι δουλεύανε σάν νά μήν ἤτανε ἡ γιορτή τοῦ πιό μεγάλου ἁγίου τῆς θρησκείας μας. Ἀληθινά λέγει τό τροπάρι του «Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων, σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, Πρόδρομε».
Μέ ἐγκώμια καί μέ εὐλάβεια γιορτάζανε ἄλλη φορά οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί τόν Πρόδρομο, ἀλλά τώρα τοῦ φτάνει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου.

Ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Ἀμφιλόχιου Μακρὴ

Ἅγιος Ἀμφιλόχιος: 

"Σᾶς παρακαλῶ ὅλοι νὰ ζήσετε βίον ἅγιον, νὰ βαδίσετε σὲ γραμμὲς ἅγιες γιὰ νὰ βοηθήσετε τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Ἑλλάδα μας"
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς σημερινῆς συνεδρίασης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀποφασίστηκε ἡ ἁγιοκατατάξη τοῦ γέροντος Ἀμφιλόχιου Μακρή. Ἡ εἴδηση αὐτὴ ἀναμένεται νὰ σκορπίσει μεγάλη χαρὰ ἰδιαίτερα στὴν Πάτμο, ὅπου ἡ ὀσιακὴ τοῦ παρουσία ἔλαμψε τὰ χρόνια της ἐπίγειας ζωῆς του στὸ ἐπίγειο κόσμο.
Ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος περὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς 
Ὅταν καλλιεργήσετε την ευχή, δὲν σᾶς πειράζουν οἱ ἄνεμοι τοῦ πειρασμοῦ. Ἐξασθενεῖ ἡ δύναμή του, δὲ μπορεῖ νὰ σᾶς κάνει τίποτε. 

Ἡ μάνα, τό σταυρουδάκι καί ὁ Τοῦρκος

Συνάδελφός μου στὸ γραφεῖο, μὲ ποντιακὴ καταγωγὴ καὶ καρδιά, μοῦ διηγήθηκε ὅτι κατὰ τὴ δεκαετία τοῦ ’90 παρακολουθοῦσε ἀργὰ τὸ βράδυ κρατικὸ κανάλι. Παρουσιαζόταν ἕνα ντοκιμαντὲρ γιὰ τὴ γενοκτονία τῶν Ποντίων καὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀφορμὴ διάφοροι ἄνθρωποι κατέθεταν τὶς μαρτυρίες τους. Κάποια στιγμὴ μίλησε ἕνας γηραιὸς κύριος ποντιακῆς καταγωγῆς μὲ κατάλευκα μαλλιά. Ἦταν καθηγητὴς πανεπιστημίου. Αὐτός, μὲ πολὺ συγκίνηση, εἶπε τὰ ἑξῆς: «Ἀρκετὰ χρόνια πρίν, ὅταν ἤμουν πενηντάρης, μιλοῦσα μὲ μιὰ θεία μου ποὺ ἦταν γιαγιὰ πιά. Μοῦ μιλοῦσε μὲ μεγάλο παράπονο γιὰ τὴν πατρίδα μας, τὸν Πόντο, καὶ γιὰ τοὺς προγόνους μας. Πάνω στὴν κουβέντα τῆς εἶπα πὼς σύντομα θὰ ἔκανα ταξίδι – προσκύνημα στὸν Πόντο. Κρεμάστηκε πάνω μου καὶ μὲ παρακάλεσε μὲ λυγμούς, ὅταν πάω, νὰ τῆς κάνω ἕνα χατίρι.

Μοῦ διηγήθηκε ἐπακριβῶς ποῦ βρισκόταν τὸ πατρικό της σὲ χωριὸ τοῦ Πόντου. Μοῦ ἐξήγησε μὲ λεπτομέρεια τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ χωριοῦ, τοὺς δρόμους, καὶ μοῦ προσδιόρισε μὲ ἀκρίβεια τὴ θέση τοῦ σπιτιοῦ. Μοῦ εἶπε, μόλις τὸ βρῶ,

26 Αυγούστου 2018

Τις ψυχές τους όμως,τις αφήνουν να λιώνουν από πνευματική πείνα...

«Τι παράξενο, αλήθεια! Όλοι παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό τα φευγαλέα επίκαιρα θέματα της πρόσκαιρης τούτης ζωής για τα μελλοντικά και αιώνια θέματα, όμως, ούτε σκέψη δεν περνάει από το νου τους. 
 Για τα φαγοπότια και τις σωματικές απολαύσεις είναι πάντα βιαστικοί, τις ψυχές τους όμως, τις αφήνουν να λιώνουν από πνευματική πείνα. Για την περιποίηση και τον καλλωπισμό του σώματος φροντίζουν όσο μπορούν για την ψυχή, όμως, αδιαφορούν. 
 Για το σώμα, όταν αρρωστήσει, και γιατρούς καλούν και φάρμακα χρησιμοποιούν και χρήματα πολλά ξοδεύουν, ώσπου να το θεραπεύσουν για την ψυχή, όμως, που υποφέρει από τη θανάσιμη

Όταν σου έρθει θυμός, κλείσε το στόμα σου!

του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού

«Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού.

Εάν όμως θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως.

24 Αυγούστου 2018

Το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας - Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει. Όταν έρθει και κατοικήσει σ’ όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία.


Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Τα τέσσερα μυστήρια της πίστεώς μας Πηγή:

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Ήθελα, αδελφοί μου, και αγαπούσα να είχα τον καιρόν να σας εξομολογούσα όλους και άνδρας και γυναίκας να μου ελέγετε τα παράπονά σας, μα βλέπω το πολύ πλήθος και δεν ημπορώ. Μοναχά σας λέγω και σας φανερώνω τέσσερα μυστήρια, τα αναγκαιότερα της πίστεώς μας:

Το πρώτον είναι να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να τους συγχωράτε με όλην σας την καρδίαν εις ό,τι και αν σας έφταιξαν, δια να σας συγχωρήση και εσάς ο Θεός εις τα όσα του φταίετε.
Το δεύτερον είναι να εξετάζετε να ευρίσκετε πνευματικόν καλόν

Τό ψευτορωμαίικο

Ἡ πατρίδα μας καί ὁ λαός μας δοκιμάστηκαν πολλές φορές στό διάβα τῆς ἱστορίας καί ὑπέφεραν τά πάνδεινα. Συνήθως ἀρεσκόμαστε στό νά διεκτραγωδοῦμε τά δεινά πού ὑπέφεραν οἱ πρόγονοί μας ἀποφεύγοντας νά ἐγκύψουμε στά αἴτια αὐτῶν καί νά παραδειγματιστοῦμε. Ἔτσι ἀντί νά μελετήσουμε τά αἴτια τῆς παρακμῆς, πού μᾶς ὁδήγησαν σέ ὑποδουλώσεις στούς Ρωμαίους καί στούς Τούρκους, συνήθως καυχώμαστε γιά τίς προγονικές δάφνες ἤ περιγράφουμε τά δεινά τῶν ραγιάδων. Τό θλιβερότερο ὅμως ὅλων εἶναι ἡ διάθεση νά

Αγιος Γέροντας Πορφύριος: Θέλεις να δεις τον Ιησού Χριστό;

Θέλεις να δεις τον Ιησού Χριστό; «Έλα και δες», λέει ο απόστολός Του. Ο Κύριος υποσχέθηκε στους μαθητές Του ότι θα είναι μαζί τους παντοτινά «ως τη συντέλεια του κόσμου».

Και, πραγματικά, είναι μαζί τους μέσα στο άγιο Ευαγγέλιο και στα Μυστήρια της Εκκλησίας.

Τον Χριστό δεν Τον βλέπουν όσοι δεν πιστεύουν στο Ευαγγέλιο. Αυτοί δεν Τον βλέπουν, γιατί είναι τυφλωμένοι από την απιστία.

Η πνευματική εργασία που κάνετε να μην γίνεται αντιληπτή Γέροντας Πορφύριος

Ό,τι κάνει ο καλός εαυτός μας, να μην το παίρνει είδηση ο κακός «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». «Αριστερά» είναι ο αντίθετος εαυτός μας, που όταν το πάρει είδηση, θα τα χαλάσει όλα. Ο αντίθετος είναι ο κακός εαυτός μας. Νέος είναι ο εν Χριστώ εαυτός μας, ενώ ο άλλος είναι ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη για να μην παίρνει είδηση ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη και κυρίως η Χάρις του Θεού.

Υπάρχουν μερικά μυστικά. Το Ευαγγέλιο μας προτρέπει πως πρέπει να προλαμβάνουμε ορισμένα πράγματα που μας δυσκολεύουν στον αγώνα μας.

21 Αυγούστου 2018

Ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τῆς Ἁγίας Εὐφημίας στὸν Γέροντα Παΐσιο

Ἦταν στὴν αὐλὴ τῆς Καλύβης τοῦ o Γέροντας (Παΐσιος), ὅταν τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιο πνευματικό του τέκνο. Ἐπανελάμβανε συνεχῶς ἀπὸ τὴν καρδιά του: «Δόξα σοὶ ὁ Θεός», πάλιν καὶ πολλάκις. Σὲ μία στιγμὴ ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Ἀχρηστεύεται κανεὶς μὲ τὴν καλὴ ἔννοια»;
- Ποιός, Γέροντα;
- Ἥσυχα καθόμουν στὸ Κελλί μου, ἦρθε καὶ μὲ παλάβωσε. Ὡραία περνοῦν ἐπάνω.
- Τί συμβαίνει, Γέροντα;
- Θὰ σοὺ πῶ, ἀλλὰ μὴν τὸ πεῖς σὲ κανέναν.

Τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς ἀποστασίας

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος Κικλκὶς
Ὁ ἄνθρωπος, «ὡς ἀνιάτως νοσήσας», σιχάθηκε τὴν ἀνθρωπιά του 

Τὶς τελευταῖες δεκαετίες κατέκλυσε τὴν Ἑλλάδα δυσαρίθμητο καὶ πολυποίκιλο πλῆθος κοινωνικοπολιτικῶν, θρησκευτικῶν καὶ διαφόρων ἄλλων ἰδεολογιῶν. Τὶς ἀκούγαμε καθημερινὰ καὶ παντοῦ. Ἀκούγαμε θεωρίες, τὶς ὁποῖες χαρακτηρίζαμε κατασκευάσματα, ποὺ δὲν θὰ μποροῦσαν οὐδέποτε νὰ ἔχουν καμιὰ σχέση, τουλάχιστον μὲ τὴν δική μας, τὴν ἑλληνικὴ πραγματικότητα. Δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν καμιὰ ἐφαρμογὴ στὴν κοινωνική, πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ζωὴ τῆς πατρίδας μας. Ἤμασταν ἀπολύτως βέβαιοι, πὼς δὲν θὰ ἐπέτρεπε ἡ κοινὴ λογικὴ νὰ μποῦν στὴ ζωή μας καὶ νὰ ζητήσουν θέση στὴν καθημερινότητά μας, στὴ ρύθμιση τοῦ τρόπου τοῦ σκέπτεσθαι καὶ τοῦ ζῆν. Μᾶς φαίνονταν σὰν παραμύθια, σὰν...
ὀνείρων μυθεύματα. Νομίζαμε πὼς αὐτοὶ ποὺ τὰ ἔλεγαν, ἤθελαν

19 Αυγούστου 2018

"ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΟΥ!" (Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου)

Νά εἶσαι νηφάλιος καί συνετός, ἐργατικός καί προνοητικός. Νά μή χάνεις τόν χρόνο σου, μήτε νά ὀνειροπολεῖς γιά πράγματα πού δέν ἔχεις καί πού δέν πρόκειται ποτέ ν᾿ ἀποκτήσεις. Αὐτό τό παθαίνουν συνήθως οἱ νέοι, πού ἀφήνουν τό ἐλαφρό τους μυαλό νά φαντάζεται μεγάλη ζωή καί τιμές, λαμπρούς γάμους, ἐκλεκτά παιδιά, βαθιά γηρατειά καί, ἀκόμα περισσότερο, πολυτελεῖς κατοικίες, περιουσίες, κτήματα, ὑπηρέτες, πολιτικές ἐξουσίες, ὑψηλά ἀξιώματα. Ὅλα τοῦτα νομίζουν ὅτι τά ἀπολαμβάνουν κιόλας, σάν νά τά ἔχουν μπροστά τους. Εἶναι αὐτό ἀρρώστια ἀργόσχολης καί ράθυμης ψυχῆς, τό νά βλέπει, δηλαδή, κανείς ὄνειρα ἐνῶ εἶναι ξύπνιος. Ἐσύ, ὅμως, πρόσεχε τόν ἑαυτό σου! Μή φαντάζεσαι τά ἀνύπαρκτα, ἀλλά φρόντισε νά ἀξιοποιήσεις τά παρόντα.
Νομίζω, ὅμως, ὅτι μέ τούτη τήν παραίνεση θέλησε ὁ Νομοθέτης νά μᾶς ἀπαλλάξει κι ἀπό ἕνα ἄλλο πάθος,

Όσοι δεν έχουν καλή διάθεση δεν θα φωτισθούν και θα πλανηθούν στα χρόνια της αποστασίας

 Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία, που γράφει η Αποκάλυψη 

Άγιος Παΐσιος

«Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία, που γράφει η Αποκάλυψη. Σιγά – σιγά αρκετά αρχίζουν και βγαίνουν. Φωνάζω ο ταλαίπωρος πριν από τόσα χρόνια. Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση. Η παλαβομάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας» (Β΄ Θεσσαλονικείς 2, 3).
Θα γίνει τρελοκομείο. Μέσα στην αναμπουμπούλα που θα επικρατεί, θα ξεσηκωθεί κάθε κράτος να κάνει ό,τι του λέγει ο λογισμός.

Παναγία,η πικραμενη χαρά της ορθοδοξίας

«Απορήσας εκ πάντων, οδυνηρώς κράζω σοι. Πρόφθασον, θερμή προστασία, και την βοήθειαν, δός μοι τώ δούλω σου τώ ταπεινώ και αθλίω». «Όλα, λέγει τα δοκίμασα, μα κανένα πράγμα δε μπόρεσε να με ξαλαφρώσει. Για τούτο φωνάζω εσένα με θρήνο πικρό, και λέγω: Πρόφτασε και δώσε τη βοήθειά σου σε μένα τον ταπεινό κι’ άθλιο δούλο σου».
Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του

15 Αυγούστου 2018

«Σήμερα τ’ αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας…»

Φώτης Κόντογλου

Θαρρείς πως ο αγέρας, τα βουνά, oι θάλασσες της Ελλάδας, τα χωριά oι πολιτείες, γεμίσαvε ευωδία πνευματική απ’ αυτό «το χρυσούν θυμιατήριον», απ’ αυτή «την μανναδόχον στάμνον» που έχει μέσα «μύρον το ακένωτον».

Οι γυναίκες μας είναι στολισμένες με τ’ όνομά της, τα βουνά μας, οι κάμποι, τα νησιά, τ’ ακροθαλάσσια είναι αγιασμένα από τα ξωκκλήσια της, τα καράβια μας έχουν γραμμένο απάνω στη μάσκα και στην πρύμη το γλυκύτατο τόνομά της.

Ὅταν κοινωνοῦμε τό Σῶμα τοῦ Κυρίου, θηλάζουμε γάλα τῆς Παναγίας!

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής:

Ὅταν κοινωνοῦμε τό Σῶμα τοῦ Κυρίου, θηλάζουμε συνεχῶς τό γάλα τῆς Παναγίας, ὅποτε τί γίνεται σέ μας; Γινόμαστε γνήσια τέκνα τῆς Παναγίας καί ἀδελφοί του Χριστοῦ καί κατά Χάριν υἱοί καί τέκνα Θεοῦ.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ…


Μόλις δεις την Παναγία στα μάτια, ξεκλειδώνεσαι. Ανοίγεσαι.
Βγάζεις την όποια μάσκα σου. Στέκεις αληθινός μπροστά της. Γυμνός.
Σαν το μωρό όταν τ’ αλλάζει η μάνα του.

14 Αυγούστου 2018

"Ελέησέ με!" - Μικρή είναι η φράση κι όμως γίνεται πέλαγος φιλανθρωπίας

Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ 
του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου 

Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατό του. 

Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση. 

Το προφητικό όραμα του Αγίου Καλλίνικου της Τσερνίκα…

…Πρίν εκλεγεί Επίσκοπος στο Ρίμνικ ο Αγιος Καλλίνικος ήταν επί 31 χρόνια ηγούμενος στο Μοναστήρι Τσερνίκα που ευρίσκεται πλησίον του Βουκουρεστίου, την πρωτεύουσα της Ρουμανίας.

Σήμερα στην κεντρική εκκλησία (Καθολικό) ευρίσκονται τα λείψανα του, τα οποία αδιάκοπα θαυματουργούν και θεραπεύουν κάθε είδους σωματικές και ψυχικές ασθένειες.

Η ζωή του Αγίου Καλλίνικου γράφτηκε από το στενότερο μαθητή του, τον Αρχιμανδρίτη Αναστάσιο Μπαλντοβίν, ο οποίος την άκουσε από το στόμα του. Είδε και πολλά άλλα θαυμαστά γεγονότα της ζωής του Αγίου Γέροντος του, από τα οποία, καθώς αναφέρει, ένα πολύ μικρό μέρος έγραψε προς ωφέλεια των πνευματικών του αδελφών.

Ο Θεός δεν σε αγαπάει για κάτι... Σε αγαπάει πάντα

Για να κάνετε μια καλή πράξη δεν είναι μόνο να βοηθήσετε άλλον οικονομικά. Ας είναι απλά ένα χαμόγελο. Μετά από όλα, ένα χαμόγελο είναι ένα σημάδι της ειρήνης.

Και δεν έχουμε αρκετό χρόνο σήμερα ακόμη και για να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο. Ως εκ τούτου, ένα ευγενικό χαμόγελο είναι ένα μεγάλο δώρο. Η συμπάθεια είναι ένα ανεκτίμητο δώρο. Το τεντωμένο χέρι είναι σύμβολο της αγάπης.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ.

- Αρχιμανδρίτης Βίκτωρ Μαμόντοφ


11 Αυγούστου 2018

Γέρων Παΐσιος: «Θέλει παλληκαριά, για να κοπή η κατάκριση»

-Γέροντα, τι θα με βοηθήση να μην κατακρίνω;

– Όλα είναι πάντοτε έτσι όπως τα σκέφτεσαι εσύ;

– Όχι, Γέροντα.

– Ε, τότε να λες: «Δεν σκέφτομαι πάντοτε σωστά πολλές φορές κάνω λάθος. Να, στην τάδε περίπτωση σκέφθηκα έτσι και βγήκε ότι είχα άδικο. Στην τάδε περίπτωση έκρινα και έπεσα έξω, οπότε τον αδίκησα τον άλλον. Επομένως δεν πρέπει να ακούω τον λογισμό μου». Ο καθένας μας λίγο- πολύ έχει περιπτώσεις που έπεσε έξω στην κρίση του.

Αν φέρη στον νου του τις περιπτώσεις που έκρινε και έπεσε έξω, τότε θα αποφεύγη την κατάκριση. Αλλά και μια φορά να μην έπεσε έξω και να είχε δίκαιο, πού ξέρει τα ελατήρια του άλλου; Ξέρει πώς έγινε κάτι; Να μη βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα.

Κι εγώ, όταν ήμουν νέος,

Δεν είναι μόνο η αμαρτία αλλά και η έξοδος στην αγάπη

Συντάκτης  π. Σπυρίδων Σκουτής
Πολλοί γονείς θεωρούν τον εαυτό τους επιτυχημένο επειδή τα παιδιά τους δεν αμάρτησαν διότι τα είχαν καλά αλυσοδεμένα στη μέγγενη της διαπαιδαγώγησης τους με ένα σφίξιμο κτητικής αγάπης...

Και βλέπεις παιδιά που μπορεί να μην έπεσαν στην αμαρτία αλλά είναι ανίκανα να αγαπήσουν. 
Η επιθυμία και η ελευθερία τους ακρωτηριάστηκαν στο βωμό του νομικισμού με αποτέλεσμα να έχουν μετατραπεί σε παγοκολώνες που και ακόμα όταν χαμογελούν το κάνουν σαν τις πωλήτριες επειδή «πρέπει». Έρχονται παιδιά να βγάλουνε άδεια γάμου και ενώ μπροστά σου έχεις δύο ανθρώπους 30 ετών καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με δύο 15 χρονα. Κουβεντιάζοντας αντιλαμβάνεσαι ότι έχει γίνει κάτι λάθος εδώ και πολλά χρόνια ….

Άγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (11 Αὐγούστου)

Ὁ ἅγιος Νήφων ἔζησε στά μέσα τοῦ 15ου καί τίς ἀρχές τοῦ 16ου αἰώνα μ.Χ. Καταγόταν ἀπό τήν Πελοπόννησο, ἀπό γονεῖς εὐγενεῖς καί κυρίως εὐσεβεῖς καί ἐνάρετους, τόν Μανουήλ καί τήν Μαρία. Τό ὄνομά του ἦταν Νικόλαος καί κατά τήν μοναχή του κουρά ἔλαβε τό ὄνομα Νήφων. Πρῶτος Γέροντάς του ἦταν ὁ μοναχός Ἀντώνιος. Μετά τήν κοίμησή του ὑποτάχθηκε στόν ἐνάρετο Ἁγιορείτη Ἱερομόναχο Ζαχαρία, μαζί μέ τόν ὁποῖο ἐγκαταστάθηκε στήν Ἱερά Μονή τῆς Θεοτόκου στήν Ἀχρίδα. Ὅταν, ὅμως, ὁ Ἱερομόναχος Ζαχαρίας ἐκλέχθηκε Μητροπολίτης Ἀχρίδος, ὁ Νήφων ἀνεχώρησε γιά τό Ἅγιον Ὄρος καί ἐγκαταβίωσε στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ὁσίου Διονυσίου. Κατόπιν κλήθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία νά γίνη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, καί πράγματι ἀνῆλθε στόν θρόνο τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως. Ἔπειτα ἐκλέχθηκε Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Ἡ Πατριαρχία του ἦταν κατά πάντα θεάρεστη, ἀλλά, ὅπως συμβαίνει πάντοτε μέ τούς Ἁγίους, πολεμήθηκε

Πρὸς ὅσους ἐπιδίδονται στὰ φοβερὰ ἁμαρτήματα τῶν Σοδόμων, τὰ ὁδηγοῦντα στὸν ὄλεθρο καὶ τὴν αἰώνια κόλαση

Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ Λόγος ΙΘ΄ 

«Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πάσι τοῖς ποιούσιν αὐτὴν»[1], λέγει ὁ θεῖος ψαλμωδός. Καὶ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποῦ ὁδηγεῖται ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ Κυρίου, διδάσκει ὁ ἴδιος ὁ ψαλμωδὸς λέγοντας σὲ ἄλλο χωρίο: «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα»[2], δηλαδὴ θὰ τὶς ἀγαπήσει, θὰ κατευθύνει μὲ ζῆλο τὴν ζωὴ τοῦ σύμφωνα μὲ αὐτὲς καὶ θὰ διδάσκεται ἀπὸ αὐτές, ὅπως πάλι λέγει ὁ ἴδιος: «Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε· ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μου ἐστιν»[3]. Καὶ ἀλλοῦ πάλι λέγει: «Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου»[4]. 
Ἔχουν ἀγαθὸ νοῦ αὐτοὶ ποῦ ἔχουν ὁδηγὸ τοὺς τὸν φόβο τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ ἐκτελοῦν ἔμπρακτα τὶς ἅγιες ἐντολές Του. Ἀντιθέτως, ὅσοι τὶς παραβαίνουν...

7 Αυγούστου 2018

Χριστιανών η προστάτις, των θλιβομένων η χαρά

Παναγία Πορταϊτισσα, Αστυπάλαια

Τις μέρες τούτες τις ευλογημένες τις δεκαπενταυγουστιάτικες, πού η Εκκλησία μας σταθερά επανέρχεται στην λαμπρή πανήγυρη του θερινού πάσχα και όλα αστράφτουν και λάμπουν στην Χάρη της Παναγιάς μας, μια αδιόρατη θλίψη ευγενικιά, μας συγκλονίζει και συντονίζει τα κρύφια αισθήματα της χαρμολύπης μας.
Είναι νηστήσιμες αυτές οι μέρες, γιατί είναι μέρες περισυλλογής, αφιερωμένες στην αγνότητα, γιατί κατ εξοχήν αγνή είναι και η Παναγία η Παρθένα. Και φιλτράρονται εξαίσια μέσα στην αποκάρωση της καρδιάς της καλοκαιρινής κάψας, όπου πάσα σαρξ βροτεία σιγεί και παραμένει ανενεργή στην αμαρτία και τα πάθη και αυτή την δραστηριότητα της πολυπραγμωσύνης μας.Είναι αυτός ο καιρός πού από την μια λάμπει και γεμίζει ευφροσύνη τις ψυχές, ευφροσύνη τέτοια πού την πλαισιώνουν θυμιάματα και τροπάρια παρακλητικά της αρχαίας ευγένειας της πονεμένης μας φυλής και από την άλλη αίθει, θυμίζοντας καρδιές φλεγόμενες από τον θείο έρωτα, αλλά και κατατρυχόμενες από τον καύσωνα των παθών,

Ο αιώνας αυτός, είναι ο αιώνας του Θεού! Ο αιώνας της Εκκλησίας! Ο αιώνας της μετανοίας

Οι άνθρωποι κουράστηκαν με όλων τα καμώματα και προσωπικά ο καθένας με τα δικά του. Γιατί μας κουράζει το κακό, μας κουράζει ο κακός, μας κουράζει η ανομία. 
Και φτάνουμε στο σημείο που είχε φτάσει κάποια φορά και ο Προφητάναξ Δαυίδ και έλεγε:
Ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου
Δεν θέλω ούτε να παρηγορηθώ, με τίποτε, με τίποτε !!!
Και πολλοί συνάνθρωποι μας τι λένε;

Ο Άγιος Παΐσιος ως θείο δώρο στην Εκκλησία και στην Οικουμένη

Πάλιν και πολλάκις προ πάντων εμείς οι Ορθόδοξοι οφείλουμε να ευγνωμονούμε τον δωρεοδότη Τριαδικό Θεό μας για τις αναρίθμητες ευλογίες που καθημερινώς και αφειδώς μας χαρίζει. Είναι βέβαια τόσο μεγάλες και τόσες πολλές οι αφανείς και φανερές θείες δωρεές, όπου κανείς ανθρώπινος νους ή και αγγελικός δεν μπορεί ούτε να τις συλλάβη, ούτε να τις διηγηθή. Πάλιν και πολλάκις αρμόζει να Τονευχαριστούμε κυρίως για τη μεγαλύτερη καιανώτερη απ’ όλες τις δωρεές Του, για τη ροπή και την εξοικείωσι προς Αυτόν, δηλαδή για τη θέωσι του ανθρώπου, το καθ’ ομοίωσιν. Πάλιν και πολλάκις χρειάζεται να προσευχόμαστε και να Τον δοξολογούμε αδιαλείπτως και για όλα, αν θέλουμε να ονομαζόμαστε ευγνώμονες δούλοι και αληθινοί χριστιανοί.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Κοίμησις τῆς Θεοτόκου - Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος

Ἡ τιμή καί ἡ δόξα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου φαίνονται διάχυτα μέσα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, δηλαδή στήν δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί στήν ὑμνογραφία της. Πάντα ὑμνεῖται ἡ Παναγία ὡς ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Στό «Σύμβολο τῆς Πίστεως» ἀναγνωρίζεται ἡ προσφορά της στήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁμολογοῦμε: «Τόν δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα». Δηλαδή, ὁ Χριστός σαρκώθηκε γιά τήν σωτηρία μας ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα καί τήν Παρθένο Μαρία.

Στην «Μεταμόρφωση του Σωτήρος» Ζωφριάς

Γιάννης Παναγιωτόπουλος

Στις απόρροιες του Καματερού έχει αναπτυχθεί σήμερα ο συνοικισμός της Ζωφρίας, σε έναν τόπο που κάποτε περνούσαν μόνο τσοπάνηδες με πρόβατα!

Η ιστορία μας αρχίζει λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, όταν η Πατρίδα μας έκανε τα πρώτα βήματά της. Εκεί έβοσκε τα πρόβατά του ένας αγαθός άνθρωπος που τον έλεγαν Αθανάσιο Κόλλια και ήταν παππούς της προγιαγιάς μου, την οποία ευτύχησα να γνωρίσω. Την ιστορία του την άκουσα από την προγιαγιά, την έμαθα από την γιαγιά μου, και μου την θυμίζει ακόμη η μητέρα μου!

5 Αυγούστου 2018

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία

1. Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι ἕνα λαμπρό γεγονός τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του, πού κηρύττει περίτρανα τήν θεότητά Του. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός καί ἄνθρωπος, «θεάνθρωπος» μέ μιά λέξη. Οἱ πολλοί ὅμως τόν νόμιζαν γιά ἁπλό ἄνθρωπο, γιατί ἔτσι φαινόταν. Ἀλλά στό ὄρος Θαβώρ, μέ τήν Μεταμόρφωσή Του, ὁ Ἰησοῦς ἔδειξε ὅτι εἶναι καί Θεός. Αὐτό τό ἔδειξε σέ τρεῖς μόνο μαθητές Του, γιατί ἄν φαινόταν σέ ὅλους ὡς Θεός, θά τόν νόμιζαν κατά φαντασία καί ὄχι ὡς πραγματικό ἄνθρωπο.

Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι;

Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής

«Όταν Κάποιος ρίξη στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κάνουμε κι εμείς.

Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό, δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.

Οἱ δαίμονες συνηθίζουν νά ἀποτραβιοῦνται μέ δόλο προσωρινά.....

Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής

Οἱ δαίμονες συνηθίζουν νά ἀποτραβιοῦνται μέ δόλο προσωρινά, γιά νά ξεθαρρευτεῖ ὁ ἄνθρωπος νομίζοντας ὅτι ἔγινε ἀπαθής καί νά ἀφήσει τόν ἑαυτό του χωρίς προσοχή, καί τότε ξαφνικά πηδοῦν πάνω στήν ταλαίπωρη ψυχή του καί τήν ἁρπάζουν σάν σπουργίτι. Καί ἄν τήν νικήσουν, τή ρίχνουν χωρίς οἶκτο σέ κάθε ἁμάρτημα, χειρότερο ἀπό ἐκεῖνα γιά τά ὁποῖα

Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι...διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι...διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

Μη φοβού τίποτε, ει μη τον Θεόν. Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι και αυτός θα σου φωτίζη τον δρόμον, πως ακριβώς να περιπατής, διότι χωρίς φόβον Θεού, συνείδησιν καθαράν δεν δυνάμεθα να δημιουργήσωμεν, ούτε εξαγόρευσιν ειλικρινή δυνάμεθα να κάνωμεν, ούτε σοφίαν πνευματικήν ποτέ θα αποκτήσωμεν, διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Λόγος στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας δίνει την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυ­ρίου μας Ιησού Χριστού:

«Ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ' εμαυτού ου λα­λώ. ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πι­στεύετέ μοι ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί. ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14, 10-11).

Μεγάλα και αμέτρητα ήταν τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: με ένα μόνο λόγο του ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, του αρχισυναγώγου, τον γιο της χήρας της Ναΐν, ακόμα και τον

4 Αυγούστου 2018

Αὐτό το πάθος τον τραβάει προς τα κάτω και δεν τον ἀφήνει ν' ἀνυψωθεῖ προς τόν Θεό.

 Ἄν κάποιος δελεάζεται θεληματικὰ ἀπὸ κάτι ποὺ ἀγαπάει, ἀποκαλύπτεται ὅτι δὲν παρέδωσε ἀκόμη ὅλη τὴν ἀγάπη του στὸ Θεό.
  Λόγου χάρη, ἀγάπησε ἕνας, κτήματα ἤ χρήματα ἤ τὴν κοιλιοδουλεία ἤ νὰ χαρίζεται στὶς ἁμαρτωλές σαρκικὲς ἐπιθυμίες ἤ στ' ἀξιώματα καὶ τὶς τιμές τῶν ἀνθρώπων ἤ στὴν ὀργὴ καὶ μνησικακία καὶ λοιπὰ πάθη...

† Κυριακῇ 5 Αὐγούστου 2018 (Ι' Ματθαῖου)

Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον
Κεφ. ιζ' : 14-23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπος τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ, γονυπετῶν αὐτῷ, καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς Μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καί ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον· καὶ ἰάθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε

3 Αυγούστου 2018

Ακόμα και ο Χριστός έκανε υπακοή στη Μητέρα Του

Ας σκεφτούμε, αδελφοί, ότι ο Δεσπότης του σύμπαντος, που Τον υπακούουν όλα τα όντα, έκανε αυστηρή υπακοή στην «κατὰ φύσιν» μητέρα Του, την Παναγία, που Τον βάσταξε στη μήτρα της εννιά μήνες και Τον έθρεψε με το γάλα της.
Και σ” εκείνη μεν είχε χρέος να υπακούει, σα γνήσιος γιος της και σα νομοθέτης της πέμπτης εντολής του Δεκαλόγου, που λέει: «Να σέβεσαι …τη μητέρα σου για να ζήσεις χρόνια ευτυχισμένος πάνω στη γη» (Εξ. 20:12).

Στον δίκαιο Ιωσήφ όμως δεν ήταν υποχρεωμένος να υπακούει, γιατί δεν ήταν ο πραγματικός «κατὰ φύσιν» πατέρας του. Μολαταύτα, ο Κύριος έκανε αδιάκριτη υπακοή και στους δύο. Γι” αυτό και ο ευαγγελιστής Λουκάς είπε: «Και ζούσε υποταγμένος σ” αυτούς» (2:51).

Τι Μάνα είναι Αυτή!

~ Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

-Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

– Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας• όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.

Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας µε έστειλε ένας Προιστάµενος να πάω ένα γραµµα στην Μονή Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν

Tα οφέλη της νηστείας ~ Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

«Παχεῖα γαστήρ λεπτόν οὐ τίκτει νόον».
(Χοντρή κοιλία δέν γεννᾶ λεπτό πνεῦμα)

~ Οσίου Πορφυρίου  Καυσοκαλυβίτη

Κανεὶς ἀσκητὴς δὲν ἅγιασε χωρὶς ἀσκήσεις. Κανεὶς δὲν μπόρεσε ν’ ἀνέλθει στὴν πνευματικότητα χωρὶς ν’ ἀσκηθεῖ. Πρέπει νὰ γίνονται ἀσκήσεις. Ἄσκηση εἶναι οἱ μετάνοιες, οἱ ἀγρυπνίες κ.λπ., ἀλλὰ ὄχι μὲ βία. Ὅλα νὰ γίνονται μὲ χαρά.

Δὲν εἶναι οἱ μετάνοιες ποὺ θὰ κάνουμε, δὲν εἶναι οἱ προσευχές, εἶναι τὸ δόσιμο, ὁ ἔρωτας γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὰ πνευματικά. Ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ τὰ κάνουνε αὐτὰ ὄχι γιὰ τὸν Θεὸ ἀλλὰ γιὰ ἄσκηση, γιὰ ὠφέλεια σωματική. Ὅμως οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι τὸ κάνουνε γιὰ ψυχικὴ ὠφέλεια, γιὰ τὸν Θεό. Ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα ὠφελεῖται πολύ, δὲν ἀρρωσταίνει. Πολλὰ καλὰ ἔρχονται.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος δὲν συμφωνοῦσε μὲ τοὺς διαλόγους, οὔτε μὲ τὶς μεταβάσεις τοῦ Πατριάρχη στὴ Ρώμη!

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Τοῦ ἱερομονάχου Δαμασκηνοῦ, Ἱ. Κ. Φιλαδέλφου, Ἅγιον Ὅρος
Ὁ γράφων, ὡς γνωρίζων ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὸν ἅγιον Πορφυριον, ἀπὸ τὰ φοιτητικά του χρόνια, κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1960, ὄτε οὗτος ἦτο ἐφημέριος εἰς τὴν Πολυκλινικὴν Ἀθηνῶν τῆς ὁδοῦ Πειραιῶς, καὶ διατηρήσας τὴν πνευματικὴν ἐπικοινωνίαν, μέχρι τῆς κοιμήσεώς του, βεβαιώνει ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος δὲν συνεφώνει μὲ τὰς μεταβάσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τὴν Ρώμην οὔτε μὲ τοὺς διαλόγους, καθ’ ὂν τρόπον γίνονται. Τούτο μοὶ ἀνέφερε ἀπὸ τηλεφώνου, καὶ κατὰ μήνα Δεκέμβριον τοῦ 1987.
Αἴφνης κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς νυκτός, κατὰ τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1987, ὄτε ἠσχολούμην, μὲ τὴν κατόπιν ἐντολῆς τῆς Ἱ. Κοινότητος, ὡς Ἀρχιγραμματεύς, σύνταξιν τοῦ σχεδίου τῆς ἐπιστολῆς, δι’ ἢς ὁμοφώνως ἡ Ἱ. Κοινότης ἀντέδρασεν εἰς τὴν Πατριαρχικὴν ἐπίσκεψιν ἐν Ρώμη καὶ τὰ ἐκεῖ γενόμενα ἐν τῷ ναῷ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ἀκούω τὸ τηλέφωνον καὶ τὸν Γέροντα Πορφύριον νὰ...
ὁμιλῆ. «Τί γράφεις, μωρέ;» Γράφω, Γέροντα, τὴν ἐπιστολήν, ἢν προτίθεται ἡ Ἱ. Κοινότης νὰ ἀποστείλη, ὡς διαμαρτυρίαν, εἰς τὸν Παναγιώτατον Πατριάρχην Δημήτριον, διὰ τὴν ἐπίσκεψίν του εἰς τὴν Ρώμην.

Καὶ συνεχίζει:

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος: Τρομολαγνεία καί ἀγαπολαγνεία σέ τραγικά γεγονότα

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου


Ἐθνικό πένθος κηρύχθηκε λόγῳ τῶν φοβερῶν καταστροφῶν πού συνέβησαν στήν Πατρίδα μας καί ἀποτελοῦν ἐθνική τραγωδία. Εἶναι ὄντως φοβερό γεγονός νά πεθαίνουν ἄνθρωποι κάτω ἀπό τέτοιες τραγικές συνθῆκες καί ἀκόμη νά καταστρέφεται τό περιβάλλον, τό «κόσμημα» τοῦ Θεοῦ.


1. Βαθύς πόνος
Ὅσοι αἰσθάνονται τήν τραγική κατάσταση τῶν ἡμερῶν αὐτῶν πονοῦν καί πενθοῦν στήν καρδιά τους.

Πῶς, ὅμως, νά παρηγορήσης τούς ἀνθρώπους πού ἔχασαν τούς συγγενεῖς τους; Πῶς νά καταλάβης αὐτούς πού πῆγαν στό νεκροτομεῖο γιά νά ἀναγνωρίσουν τούς ἀνθρώπους τους, μέσα σέ τόσους ἀπανθρακωμένους; Πῶς νά συναισθανθῆς καί νά πονέσης μαζί μέ τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού ἀναζητοῦν τούς ἀγνοουμένους συγγενεῖς τους καί ζοῦν μεταξύ ἐλπίδας καί ἀπογνώσεως, στά ὅρια ζωῆς καί θανάτου; Πῶς νά νοιώσης τόν διασώστη πού εἶδε ἕναν σωρό στάχτη καί ἀφαιρώντας την εἶδε ἕνα καμένο κρανίο καί μερικά κόκκαλα; Πῶς νά ἔλθης στήν θέση τοῦ διασώστη πού ἔγραψε ὅτι «σέ τέτοιους τόπους πού τριγυρνᾶς ὁ ἀέρας μυρίζει ἀλλιῶς, μυρίζει … θάνατο»;

Σέ αὐτές τίς καταστάσεις δέν μπορεῖς νά μιλήσης, δέν μπορεῖς νά κάνης ποιμαντική μέ ἠθικολογίες.

Ὁ Μέγας Βασίλειος γράφοντας ἐπιστολή σέ μιά γυναίκα τῆς ὁποίας πέθανε τό παιδί της, μεταξύ ἄλλων γράφει:


«Σκόπευα νά σιωπήσω πρός τήν κοσμιότητά σου, σκεπτώμενος ὅτι, ὅπως στόν ὀφθαλμό πού πάσχει ἀπό φλεγμονή καί τό ἁπαλότερο παρηγορητικό ἐπίθεμα προκαλεῖ ἀνία-πόνο, ἔτσι καί στήν ψυχή πού ἔχει κτυπηθῆ ἀπό βαρειά θλίψη, ὁ λόγος καί ἄν φέρη πολλή παρηγοριά, φαίνεται νά εἶναι κάπως ὀχληρός, ὅταν προφέρεται στήν ὥρα τῆς ἀγωνίας».

Αὐτό δείχνει μιά ποιμαντική εὐαισθησίας καί τρυφερότητας, θά λέγαμε μιά ποιμαντική διακρίσεως.

Στήν προκειμένη περίπτωση θά ἀρκοῦσε αὐτό πού ἔγραψε

Το όχημα του αγίου Πορφυρίου ανασηκώθηκε, βγήκε από τον δρόμο και χάθηκε!

Όταν φτάσαμε [στο Μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι], ο κόσμος που περίμενε από έξω, μας πληροφόρησε για την αυθημερόν οριστική αναχώρηση του Αγίου προς το Άγιον Όρος.
Ένα λευκό επιβατηγό όχημα ήταν παρκαρισμένο εκεί κοντά και μερικές μοναχές μαζί με τρεις αγιορείτες μοναχούς συνόδευαν υποβασταζόμενο τον Άγιο. Εκείνος με κατεβασμένο το σκουφί έως τα κλειστά μάτια του και σκυφτός έδινε την ευλογία του στον κόσμο. Στεκόμουν παράμερα και περίμενα.
Όταν τον πλησίασα, για να πάρω την ευλογία του,

Παναγία: Ἡ Χαρὰ τῶν Χριστιανῶν

Γράφει ὁ Φώτης Κόντογλου
Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ’ ἡ προστάτρια, ποὺ μᾶς παραστέκεται σὲ κάθε περίσταση. Σὲ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι’ ἕνα σωρὸ ρημοκλήσια, μέσα στὰ βουνά, στοὺς κάμπους καὶ στὰ νησιά, μοσκοβολημένα ἀπὸ τὴν παρθενικὴ καὶ πνευματικὴ εὐωδία της.
Μέσα στὸ καθένα ἀπ’ αὐτὰ βρίσκεται τὸ παληὸ καὶ σεβάσμιο εἰκόνισμά της μὲ τὸ μελαχροινὸ καὶ χρυσοκέρινο πρόσωπό της, ποὺ τὸ βρέχουνε ὁλοένα τὰ δάκρυα τοῦ βασανισμένου λαοῦ μας, γιατί δὲν ἔχουμε ἄλλη νὰ μᾶς βοηθήσει, παρεκτὸς ἀπὸ τὴν Παναγία, «ἄλλην γὰρ οὐκ ἔχομεν...

Ἡ ζωή τοῦ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ Σεραφείμ Δημόπουλου καί τό ἀσκητήριό του στή Λάρισα γνωστό καί ὡς «τρίγωνο τοῦ πόνου» (1937-2008)

Ιερομόναχος Σεραφείμ Δημόπουλος: Ένας οσιακός βίος
Ο π. Σεραφείμ Δημόπουλος γεννήθηκε το έτος 1937 στο Ηράκλειο της Κρήτης από τον Κωνσταντίνο και την Ειρήνη. Ήταν δεύτερος από επτά αδέλφια και στην βάπτισή του ονομάστηκε Χρήστος. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Σμύρνη και είχε μακρινή συγγένεια με τον Εθνομάρτυρα και Ιερομάρτυρα άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης. Ανατράφηκε με αρχές χριστιανικές. Φάνηκε από νωρίς η αγάπη του προς την Εκκλησία και η κλίση του για την Ιεροσύνη, καθώς και η προτίμησή του για την ασκητική ζωή.

Από μικρός είχε ζητήσει από τους γονείς του ξεχωριστό δωμάτιο. Η μητέρα του, του έδωσε, αλλά απεφάσισε να κοιμάται μαζί του στο ίδιο δωμάτιο. Τότε της παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο και της είπε: «Άφησέ τον να αγωνίζεται». Έκτοτε ο μικρός Χρήστος μπορούσε να προσεύχεται τα βράδια ανενόχλητος.


Ήταν επιμελής στα μαθήματά του και προσεκτικός στην ζωή του. Δεν έλειπε γιορτές και Κυριακές από την Εκκλησία και από το Κατηχητικό. Σπούδασε την ιερά επιστήμη της θεολογίας για να λάβει εφόδια να διακονήσει ως ιερέας την Εκκλησία.
Ως φοιτητής επισκέπτεται Μοναστήρια. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ Δομπού Λειβαδιάς, με την Λογγοβάρδα και τον οσίας μνήμης ηγούμενό της π. Φιλόθεο Ζερβάκο.


π. Σεραφείμ Δημόπουλος
Σχέσεις με Άγιο Όρος και γέροντα Παΐσιο.


Αφού πήρε το πτυχίο της Θεολογικής,