Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ Λόγος ΙΘ΄
«Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πάσι τοῖς ποιούσιν αὐτὴν»[1], λέγει ὁ θεῖος ψαλμωδός. Καὶ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποῦ ὁδηγεῖται ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ Κυρίου, διδάσκει ὁ ἴδιος ὁ ψαλμωδὸς λέγοντας σὲ ἄλλο χωρίο: «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα»[2], δηλαδὴ θὰ τὶς ἀγαπήσει, θὰ κατευθύνει μὲ ζῆλο τὴν ζωὴ τοῦ σύμφωνα μὲ αὐτὲς καὶ θὰ διδάσκεται ἀπὸ αὐτές, ὅπως πάλι λέγει ὁ ἴδιος: «Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε· ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μου ἐστιν»[3]. Καὶ ἀλλοῦ πάλι λέγει: «Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου»[4].
Ἔχουν ἀγαθὸ νοῦ αὐτοὶ ποῦ ἔχουν ὁδηγὸ τοὺς τὸν φόβο τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ ἐκτελοῦν ἔμπρακτα τὶς ἅγιες ἐντολές Του. Ἀντιθέτως, ὅσοι τὶς παραβαίνουν...
δὲν ἔχουν ἀγαθὸ νοῦ, ἀλλὰ μεγάλη ἀνοησία, καὶ ἐπιφέρουν στὸν ἑαυτὸ τοὺς αἰώνιο ὄλεθρο, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος προφήτης: «Μακρὰν ἀπὸ ἁμαρτωλῶν σωτηρία, ὅτι τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐξεζήτησαν»[5]. Ἐπίσης λέγει: «Ἐξουδένωσας πάντας τοὺς ἀποστατούντας ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων σου, ὅτι ἄδικον τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν»[6].
Ἂν ὅμως ὁ Θεὸς ἐξουδενώνει τοὺς ἀποστατούντας ἀπὸ «τῶν δικαιωμάτων του», τότε εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ καταλήξουν στὴν αἰωνία καταστροφή. Καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ ποῦ θὰ χαθοῦν περισσότερο ἀπὸ ὅλους, ἂν ὄχι ὅσοι μὲ τὴν μεγάλη τους ἀνοησία νομίζουν ὅτι δὲν θὰ καταδικαστοῦν οἱ ἄνομοι τὸ ἴδιο ὅπως καὶ οἱ παλαιότεροι ἀσεβεῖς, οἱ κάτοικοι τῶν Σοδόμων, τοὺς ὁποίους ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ κατέστρεψε μαζὶ μὲ τὶς πόλεις τοὺς διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου[7]; Αὐτοὺς ἔχει κάνει παράδειγμα γιὰ ὅσους θὰ θελήσουν ἀργότερα νὰ δείξουν ἀσέβεια, ὅπως αὐτοί, στοὺς ὁποίους ἀναφέρεται ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὴν Β΄ Ἐπιστολὴ τοῦ[8].
Γι’ αὐτὸ θὰ ἔπρεπε κυρίως οἱ χριστιανοί, ἐπειδὴ αὐτοὶ ἔχουν τὴν φοβερὴ ἀπόδειξη τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνο νὰ σιχαίνονται αὐτὸ τὸ ἀηδιαστικὸ γιὰ τὸν Θεὸ μίασμα, ποῦ περισσότερο ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες ἀνομίες ἐξοργίζει τὸν Ὕψιστο, ἀλλὰ καὶ νὰ καῖνε μὲ τὸ πῦρ καὶ νὰ ἀναθεματίζουν ὅσους τὸ διαπράττουν καὶ δὲν τὸ θεωροῦν ἔγκλημα. Ὅμως, αὐτὸ τὸ θεομίσητο μίασμα προκαλεῖ τὴν ἀσυγκράτητη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν ὀρθοδόξων ὡς καταραμένων ἀπὸ τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος λέγει, «καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήση κοίτην γυναικείαν· βδέλυγμα γὰρ ἐστι»[9], καθὼς καὶ ἐναντίον ἐκείνων ποῦ δὲν τὸ σταματοῦν. Ἐκεῖνοι λοιπὸν δὲν θὰ εἶναι ἄξιοί της χριστιανικῆς εὐλογίας, ἀλλὰ θὰ τὴν χάσουν, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου ποῦ λέγει: «Ἐὰν τὶς ἀδελφὸς ὀνομαζόμενος ἡ πόρνος ἡ πλεονέκτης ἡ εἰδωλολάτρης ἡ λοίδορος ἡ μέθυσος ἡ ἅρπαξ, τῷ τοιούτω μηδὲ συνεσθίειν»[10]. Ἂν αὐτὸ τὸ μίασμα δὲν ἦταν τόσο μισητὸ στὸν Θεό, δὲν θὰ ἔκαιγε Αὐτὸς μὲ ἀσυγκράτητη ὀργὴ τὴν πόλη τῶν Σοδομιτῶν καὶ δὲν θὰ μετέτρεπε τὴν γῆ τους σὲ δύσοσμη λίμνη πρὸς παραδειγματισμὸ καὶ στηλίτευση τῆς βδελυρῆς πράξεώς τους. Πόσο αἰσχρὸ ὑπῆρξε τὸ μίασμα τοῦ ἁμαρτήματος τῶν Σοδόμων τὸ ἔδειξε καὶ ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ τοῦ λέγοντας: «Διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὐτοῖς, οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τὴ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὃς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰώνας· ἀμήν. Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας· αἳ τὲ γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τὴ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἢν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἐαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες»[11]. Καὶ ἂν σὲ αὐτὴν τὴν ζωὴ ὁ Θεὸς παρέδωσε «τὰς ἐπιθυμίας τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι», εἶναι σαφὲς ὅτι καὶ στὴν μέλλουσα ζωὴ θὰ τὶς φυλακίσει στὰ αἰώνια βάσανα καὶ στὰ ἀβάσταχτα μαρτύρια, μαζὶ μὲ τοὺς παλαιοτέρους συνεργούς τους, τοὺς κατοίκους τῶν Σοδόμων.
Τί ἀκολασία, τί ἀνόητη καὶ πρωτοφανὴς πορνεία! Ἐλᾶτε στὸν ἑαυτό σας, ἀκόλαστοι, καὶ δεῖτε σὲ ποιὰ αἰσχρὴ ἡδονὴ ἔχετε παραδοθεῖ! Ἀπομακρυνθεῖτε ὅσο γίνεται πιὸ γρήγορα ἀπὸ αὐτήν, ὅσο ἡ ἄρρητη Χάρη τοῦ Θεοῦ σᾶς δίδει ἀκόμη καιρὸ γιὰ μετάνοια! Παραμένοντας μὲ τὴν θέλησή σας στὴν ἀτιμία, εἶναι δυνατὸ νὰ μὴν καταλαβαίνετε ὅτι σκάβετε τὸν βόθρο μὲ τὶς ἀκαθαρσίες, παίρνετε ἀπὸ ἐκεῖ τὴν δύσοσμη κοπριά, τὴν τρῶτε καὶ τὴν καταπίνετε; Τί πρωτοφανὴς ἀναισθησία καὶ ἀσωτία! Τί ἀβάσταχτα μαρτύρια θὰ ὑποστεῖτε! Κάνοντας ὁ ἕνας ἐπάνω στὸ σῶμα τοῦ ἄλλου τόσο βδελυρὴ ἀκολασία, ποῦ δὲν συμβαίνει οὔτε στὰ ἄλογα ζῶα, γίνατε πιὸ ἄλογοι ἀπὸ τὰ πιὸ ἄλογα. Φροντίστε νὰ γνωρίσετε λοιπὸν ἐσεῖς οἱ πιὸ ἀκόλαστοι, ὅτι δημιουργηθήκατε κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση Θεοῦ[12], προορισμένοι γιὰ καλὲς πράξεις, γιὰ νὰ δοξάζετε τὸν Θεὸ ποῦ σᾶς δημιούργησε, καὶ νὰ δοξαστεῖτε καὶ ἐσεῖς ἀπὸ Αὐτὸν μέσω τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων, ποῦ σᾶς δίδει Αὐτός. Ἀντιθέτως ἐσεῖς, τυφλώνοντας καὶ παραπλανώντας τὸν ἑαυτό σας μὲ τὴν αἰσχρὴ σαρκικὴ ἐπιθυμία σας, ὄχι μόνο χάνετε αὐτὸ τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν ὀμορφιὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, μὲ τὰ ὁποία ἔχετε τιμηθεῖ, ἀλλὰ γίνεστε πιὸ ἀνόητοι καὶ πιὸ ἄλογοι ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ πιὸ ἄλογα ζῶα, ἀφοῦ τολμᾶτε, ἐνώπιον τῶν πανάγνων ὀφθαλμῶν τοῦ Δημιουργοῦ σας, αὐτὸ τὸ θεομίσητο μίασμα, ποῦ δὲν ὑπάρχει οὔτε καν στὰ ἄλογα ζῶα.
Νομίζω ὅτι ὅσοι τολμοῦν ἀδιάντροπα αὐτὸ τὸ θεομίσητο μίασμα, θὰ παραδοθοῦν σὲ μαρτύρια ἀκόμη πιὸ βαριὰ ἀπὸ αὐτὰ στὰ ὁποῖα παραδόθηκαν οἱ ἀρχαῖοι κάτοικοι τῶν Σοδόμων. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ἐκεῖνοι ἔδειξαν ἀσέβεια πρὸς τὸν Θεὸ ἐν ἀγνοία τους, πρὶν ἀκόμη ὑπάρξει ὁ νόμος καὶ πρὶν δοθεῖ ἡ ἐντολὴ ποῦ ἀπαγορεύει αὐτὸ τὸ βδελυρὸ μίασμα. Αὐτοὶ ὅμως ποῦ, ὅπως ἐκεῖνοι, διαπράττουν τώρα αὐτὴν τὴν βδελυρὴ πράξη, δὲν ἁμαρτάνουν ἐν ἀγνοία τους, ἀλλὰ ἐξαιτίας τῆς μεγίστης ἀναισθησίας καὶ ἀνοησίας τους, ἐν πλήρει γνώσει τῆς μέλλουσας φοβερῆς Κρίσεως τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ θὰ παραδοθοῦν σὲ πιὸ βαριὰ μαρτύρια, σύμφωνα μὲ τὸν τρομερὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου: «Ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἐτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλᾶς», δηλαδὴ θὰ δεχθεῖ δυνατὰ καὶ ἀτέλειωτα βασανιστήρια, ἐνῶ «ὁ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας»[13], δηλαδὴ θὰ ἔχει πιὸ ἐλαφρὰ αἰώνια βάσανα. Γι’ αὐτὸ ὁ παλαιὸς ἀείμνηστος αὐτοκράτορας Ἰουστινιανὸς ἀξίζει μεγάλους ἐπαίνους, ἀφοῦ, ἐμπνευσμένος ἀπὸ μεγάλο ζῆλο πρὸς τὸν Θεό, παρέδωσε σὲ διάφορα βασανιστήρια ὅσους διέπρατταν αὐτὸ τὸ μίασμα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς βασιλείας του. Ἀλλὰ καὶ ἕνας δόγης τῆς ἔνδοξης πόλης τῆς Βενετίας ἀξίζει ἐπαίνους, ποῦ ἐπίσης ἐμπνευσμένος ἀπὸ ζῆλο πρὸς τὸν Θεὸ ὁδήγησε στὴν πυρὰ πολλοὺς τέτοιους, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ γιοῦ του, τὸν ὁποῖο κατήγγειλε ἕνας βιασμένος ἀπὸ αὐτὸν ἔφηβος. Ὁ δόγης δὲν ἔδειξε κανένα ἔλεος καὶ πρὸς αὐτόν, ἀλλά, ὅπως λέγει ἡ παράδοση, τὸν κρέμασε χρησιμοποιώντας χρυσὴ ἁλυσίδα.
Ὑπάρχει καὶ ἕνα στοιχεῖο, ποῦ ἔχω ἀπὸ τὴν ἀντίπαλη πλευρὰ καὶ τὸ θεωρῶ ὡς τὸ πιὸ ἀξιόπιστο. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο θὰ μιλήσω καὶ γι’ αὐτὸ ποῦ εἶχα ἀκούσει ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνούς. Διότι, ἂν καὶ ἀποδέχονται αὐτὸ τὸ μίασμα, ὅσοι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι πιὸ σώφρονες, ἰσχυρίζονται πῶς ὅσοι τὸ διαπράττουν δὲν θὰ δοῦν τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ θὰ καταδικαστοῦν σὲ ὄλεθρο χωρὶς καμμία δίκη καὶ κρίση. Ἀκοῦτε καὶ ντραπεῖτε, ἄφρονες, ποῦ θεωρεῖτε αὐτὸ τὸ θεομίσητο μίασμα ὡς ἀθῶο. Καὶ ἂν καμμία θεόπνευστη γραφή, ποῦ ἀπειλεῖ μὲ αἰώνιο μαρτύριο, δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς διορθώσει, τότε τουλάχιστον νὰ συνέλθετε μὲ αὐτὴν τὴν γνώμη τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ νὰ ἀποφύγετε αὐτὴν τὴν θεομίσητη πλάνη. «Δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῆ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. Ὅταν ἐκκαυθῆ ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι οἱ πεποιθότες ἐπ’ αὐτῶ»[14]. Ἀδελφοί, «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χείρας Θεοῦ ζῶντος»[15]. Καὶ πῶς νὰ μὴν εἶναι φοβερό, ἀφοῦ εἶναι ἀδύνατο νὰ κρυφθεῖτε ἀπὸ Αὐτὸν κάπου, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια του ἐναρέτου Δαυίδ: «Ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω;», δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ὀργὴ καὶ ἀπὸ τὸν δίκαιο θυμό Σου. «Ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἰ, ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ἄδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰς πτέρυγάς μου κατ’ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατά της θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁδηγήσει μέ, καὶ καθέξει μὲ ἡ δεξιά σου»[16]. «Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτενόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννη»[17]. Ὅταν ὅμως ἀκοῦτε γιὰ τὴν γέεννα, μὴν τὴν θεωρεῖτε καθαρτήριο πῦρ, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ κακόβουλοι Λατίνοι, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὸν αἱρετικὸ Ὠριγένη, ἀλλὰ νὰ γνωρίζετε ὅτι αὐτὴ εἶναι τὸ αἰώνιο πῦρ, ποῦ θὰ βασανίζει τοὺς ἀπίστους καὶ ἀμετανοήτους ἁμαρτωλοὺς στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων ἀναλόγως μὲ τὰ ἁμαρτήματά τους. Ἐπειδὴ ὁ Κύριος δὲν εἶπε ὅτι «τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννη» θὰ καθαρίσει, ἀλλὰ «ἀπολέσει», δηλαδὴ θὰ τὸν βασανίζει ἀτελείωτα καὶ θὰ τὸν παραδώσει σὲ αἰωνία ἀπώλεια. Ἂν ἐσεῖς προτιμᾶτε νὰ καταλήξετε σὲ αὐτὸν τὸν ὄλεθρο καὶ σὲ αὐτὰ τὰ βασανιστήρια στὸν ἀτελεύτητο αἰώνα, τότε συνεχίστε νὰ ἀπολαμβάνετε αὐτὴν τὴν βδελυρὴ καὶ αἰσχρὴ ἡδονή σας, ὅπως ὁ δύσοσμος χοῖρος τὶς λάσπες καὶ τὸν βοῦρκο.
Ἂν ὅμως ὡς εὐσεβεῖς χριστιανοὶ θέλετε νὰ λάβετε τὴν αἰωνία ἀπόλαυση τῶν ἀγαθῶν ποῦ περιμένουν τοὺς ἁγίους, τότε προσπαθῆστε νὰ ἀπομακρυνθεῖτε ὅσο γίνεται πιὸ γρήγορα ἀπὸ αὐτὴν τὴν αἰσχρότατη καὶ βρωμερὴ ἡδονή σας καὶ νὰ τὴν μισήσετε. Νὰ παραδώσετε στὸ αἰώνιο ἀνάθεμα ὅποιον ἰσχυρίζεται ὅτι αὐτὴ εἶναι ἀθώα, ἀκριβῶς ὅπως ἐκεῖνον ποῦ πολεμᾶ ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ διαστρεβλώνει τὴν διδασκαλία Του. Νὰ ἐξαγνίσετε τὸν ἑαυτό σας μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια, μὲ θερμὰ δάκρυα, μὲ κάθε δυνατὴ ἐλεημοσύνη καὶ εἰλικρινῆ ἀδιάλειπτη προσευχή, γιὰ νὰ ἀξιωθεῖτε νὰ εἰσέλθετε μαζὶ μὲ τὶς σώφρονες παρθένες, ποῦ κρατοῦν ἀναμμένους τοὺς λύχνους τους, στὸν νοερὸ γάμο τοῦ Νυμφίου[18], ὁ ὁποῖος λέγει: «Δεῦτε πρὸς μὲ πάντες οἱ κοπιῶντες» ἀπὸ τὶς ματαιότητες τῆς τωρινῆς ζωῆς «καὶ πεφορτισμένοι» ἀπὸ διάφορες ἁμαρτίες, «καγῶ ἀναπαύσω ὑμᾶς»[19].
Ἤδη ἔχω πεῖ πολλὲς φορὲς καὶ δὲν θὰ πάψω νὰ τὸ λέω: Νὰ μισήσετε ὁλόψυχα αὐτὴν τὴν ἀτιμία, γιὰ νὰ μὴν εἶστε υἱοὶ τῆς κατάρας καὶ τοῦ αἰωνίου ὀλέθρου. Εἴσαστε χριστιανοὶ καὶ ἔτσι ὀνομάζεστε, ἀφοῦ πήρατε αὐτὸ τὸ ἔξοχο ὄνομα ἀπὸ τὸν Χριστό, τὸν παναγνὸ καὶ πανάγιο Θεό. Νὰ ζεῖτε λοιπὸν ἀντάξια του Χριστοῦ μὲ κάθε ἁγιότητα καὶ σωφροσύνη, εὐχαριστημένοι μὲ τὴν δοσμένη σὲ σᾶς ἀπὸ τὸν ἀγαθὸ Δημιουργὸ ἕλξη πρὸς τὸ γυναικεῖο φύλο. Μὴν μοιάζετε στοὺς ἀσεβεῖς Ἰσμαηλίτες, οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπὸ τὴν δούλη Ἀγαρ[20] καὶ δὲν ἔχουν μερίδιο στὴν οὐράνια κληρονομιὰ μαζὶ μὲ τὸν Ἰσαάκ, τὸν υἱὸ τῆς ἐλεύθερης[21]. Μὴν στερεῖτε λοιπὸν ἀπὸ τὸν ἑαυτὸ σᾶς ἀνόητα αὐτὴν τὴν χαρισμένη ἀπὸ τὸν Θεὸ κληρονομιὰ τῶν ἀρρήτων αἰωνίων ἀγαθῶν γιὰ χάρη αὐτῆς τῆς βδελυρῆς, θεομίσητης καὶ αἰσχρῆς ἡδονῆς μὲ αὐτὸ τὸ καταραμένο μίασμά σας. «Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἶς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἐν κημῶ καὶ χαλινῶ», δηλαδὴ διὰ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ μένους του, «τὰς σιαγόνας ἄγξαι»[22]. Νὰ μὴν στερηθεῖτε ἐξαιτίας τῶν ἀνυπακοῆς τῆς ψυχῆς σᾶς τὴν ἐλευθερία, ὅπως αὐτοὶ ποῦ δὲν θέλουν νὰ τὸν προσεγγίσουν μὲ ἀληθινὴ καὶ πλήρη μετάνοια, ἡ ὁποία ἐξαγνίζει τὶς ἁμαρτίες στὴν παροῦσα ζωή. Γιατί ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι ὁ χρόνος τῆς πράξεως, δηλαδὴ τῆς τελέσεως καλῶν πράξεων, ἐνῶ ὁ μέλλοντας αἰώνας εἶναι ὁ χρόνος τῆς ἀνταποδόσεως καὶ ὄχι τῆς καθάρσεως. Ὁ ἱερὸς Αὐγουστίνος μᾶς διδάσκει νὰ μὴν παρασυρόμαστε ἀπὸ τὶς μάταιες ἐλπίδες καὶ τὰ παραπλανητικὰ λόγια τῶν αἱρετικῶν. Γι’ αὐτὸ ἂς ἀκολουθήσουμε πιστὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τὴν παράδοση τῶν Πατέρων, ὥστε νὰ γίνουμε ἄξιοί της ἀπολαύσεως τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν διὰ τῆς χάριτος καὶ τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν Ὁποῖο ἁρμόζει κάθε δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνηση εἰς αἰώνα αἰώνων. Ἀμήν.
Πηγή: Ἅπαντα Ἁγίου Μαξίμου Γραικοῦ, Ἁγίου Μαξίμου Γραικοῦ Λόγοι, Τόμος Ἅ΄, Μετάφραση: Μάξιμος Τσυμπένκο – Τιμόθεος Γκίμον, Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου, Ἅγιον Ὅρος 2011.
[1]. Ψάλμ. 110, 10.
[2]. Ψάλμ. 111, 1.
[3]. Ψάλμ. 118, 97.
[4]. Ψάλμ. 118, 103.
[5]. Ψάλμ. 118, 155.
[6]. Ψάλμ. 118, 118.
[7]. Βλ. Γέν. 18,20-21. 19,24-25.
[8]. Πρβλ. Β? Πέτρ. 2,6.
[9]. Λευϊτ. 18, 22.
[10]. Ἃ΄ Κόρ. 5, 11.
[11]. Ρώμ. 1, 24-27.
[12]. Βλ. Γέν. 1,26.
[13]. Λούκ. 12, 47-48.
[14]. Ψάλμ. 2, 12-13.
[15]. Ἑβρ. 10, 31.
[16]. Ψάλμ. 138, 7-10.
[17]. Μάτθ. 10, 28.
[18]. Πρβλ. Μάτθ. 25,1-10.
[19]. Μάτθ. 11, 28.
[20]. Βλ. Γέν. 16,11-15.
[21]. Πρβλ. Γάλ. 4,22-23.
[22]. Βλ. Ψάλμ. 31, 9.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου