Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές.

Οι ωραίες στιγμές προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή, την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. 

Ξυπνήστε το πρωί, να δείτε τον βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. 

Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, να πηγαίνετε πέραν αυτού, να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον.

Όλα είναι άγια, και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. 

Όλα να τα χαίρεσθε. 

Όλα μας πλουτίζουν, όλα μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, όλα μας οδηγούν στον Χριστό.

Να παρατηρείτε όσα έφτιαξε ο άνθρωπος, τα σπίτια, τα κτίρια, μεγάλα ή μικρά, τις πόλεις, τα χωριά, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό τους. 

Να ρωτάτε, να ολοκληρώνετε τις γνώσεις σας για το κάθε τι, να μην στέκεσθε αδιάφοροι. 

Αυτό σας βοηθάει σε βαθύτερη μελέτη των θαυμασίων του Θεού. Γίνονται όλα ευκαιρίες να συνδεόμαστε με όλα και με όλους. Γίνονται αιτίες ευχαριστίας και δεήσεως στον Κύριο του παντός. Να ζείτε μέσα σε όλα, στη φύση, στα πάντα. 

Η φύση είναι το μυστικό Ευαγγέλιο. 

Όταν, όμως, δεν έχει κανείς εσωτερική χάρι, δεν τον ωφελεί η φύση. 

Η φύση μας ξυπνάει, αλλά δεν μπορεί να μας πάει στον Παράδεισο...”

(Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου 'Βίος & Λόγοι-2013-σελ. 462)

Πηγή