Οἱ ναοί, τά πνευματικά μας λιμάνια.

Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα ἀπάνεμο και ἀκύμαντο λιμάνι προσφέρει ἀσφάλεια στά ἀραγμένα πλοῖα, ἔτσι καί ὁ Ἱερός ναός σώζει ἀπό τήν τρικυμία τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν, ὅσους προστρέχουν σ’ αὐτόν. Ὁ ναός εἶναι ὁ χῶρος συναντήσεως τοῦ Θεοῦ και τοῦ ἀνθρώπου, τό κατ’ ἐξοχήν σχολεῖο τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Μόλις περάσεις τό κατώφλι του, αἰσθάνεσαι τή γαλήνη τοῦ Θεοῦ νά πλημμυρίζει τό ἐσωτερικό σου, μία αὔρα πνευματική νά δροσίζει τήν ψυχή σου. Ἡ πνευματική ἡσυχία πού σοῦ ἐμπνέει, σέ κάνει νά ξεχάσεις τίς καθημερινές σου φροντίδες

καί νά τίς ἀναθέσεις στόν Θεό. Σέ μεταφέρει σέ ἕναν ἄλλο κόσμο ἤρεμο, γαλήνιο, γεμάτο ἀπό τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, τῶν ἁγίων. Σοῦ ὑπενθυμίζει ὅτι τά γήινα εἶναι πρόσκαιρα καί ὅτι ὑπάρχουν ἀλλοῦ τά ἄφθαρτα καί αἰώνια.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.

πηγή