Η χάρις δεν μάς εξετάζει εμάς το πότε θα έρθει

Ἡ χάρις δὲν μᾶς ἐξετάζει ἐμᾶς πότε θά ῾ρθει. Λέει ἕνας ἀπὸ τὴ συνοδία μου, λέει, σήμερα ἦταν τῆς Μεταμορφώσεως, δὲν ἐχάρηκα. Δὲν ἐχάρηκες τῆς Μεταμορφώσεως; Ναί. Μπορεῖς νὰ χαρεῖς τὴν ἄλλη μέρα ποὺ εἶναι καθημερινή. Ὄχι ἀπὸ τὸ σεβάσμιο τῆς ἡμέρας, ἀπὸ τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ ἐξαρτᾶται ἡ χάρις. Ἔχει βέβαια, δὲν εἶναι καὶ καθολικὸς νόμος αὐτός. Ἀλλὰ πάντως ὅμως ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφοροτέρα ἀπὸ τὴν κρίση τῶν ἀνθρώπων.

Ἄλλος χαροποιήθηκε ἀπάνω στὸ μοτόρ, ἄλλος ἀπάνω στὸ

ἀεροπλάνο. Ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ εἶναι διάφορος. Ἄλλος χαροποιήθηκε πηγαίνοντας στὴν Ἁγία Ἄννα ἕνα ἄλεσμα στὸ μύλο. Ἐκείνην τὴν ὥρα χαροποιήθηκε. Δὲν μποροῦμε νὰ τὸ κρίνουμε γιατὶ ὁ Θεός, τρόπον τινά, δὲν μᾶς χαριτώνει μέσα στὴ Λειτουργία, ἀλλὰ μᾶς χαριτώνει ἐκτὸς Λειτουργίας. Δὲν μποροῦμε νὰ τὸ κρίνουμε αὐτό.

Μπορεῖς καὶ μέσα στὴ Λειτουργία νὰ χαριτωθεῖς, μπορεῖς στὴ Λειτουργία νὰ μὴ χαριτωθεῖς, νὰ χαριτωθεῖς ἀπάνω στὸ ἐργόχειρο. Αὐτὸ εἶναι ἡ κρίσις Του. Τὸ δικό μας εἶναι πάντοτε νὰ προσευχώμεθα. Ὅταν ὁ Θεὸς ἐπισκέπτεται τὴν ψυχή μας, θέλει καὶ ἀπαιτεῖ νὰ τὴ βρίσκει σὲ προσευχή. Νὰ μὴ βρίσκει τὴν ψυχή μας καὶ τὴ διάνοιά μας μετεωριζομένη. Αὐτὸ λυπεῖ τὸ Θεό. Λυπεῖ τὸ Θεό. Μποροῦμε νά ῾χουμε ὅλη τὴν ἡμέρα αὐτοσυγκέντρωση; Αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθήσει.

ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

Πηγή