Γέροντας Δωρόθεος: Ο Όσιος Παῒσιος και η προοπτική της σύγχρονης Ελλάδας

 

Επίκαιρη  ομιλία του μακαριστού γέροντος Δωροθέου:

Ἡ Ἑλλάδα εἶναι μία πνευματική ὑπερδύναμη στόν κόσμο. Καί οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ τό γνωρίζουν καλά αὐτό. Γιά αὐτό καί σκέφτονται νά τήν καταργήσουν. Ἡ παρουσία ὁσιακῶν μορφῶν ὅμως στίς μέρες μας, ἰδιαίτερα ἡ διδασκαλία καί ἡ πνευματική ἀκτινοβολία τοῦ ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ἀποτελοῦν τήν ἐγγύηση ὅτι ὁ Θεός ἁγιάζει τούς ἐκλεκτούς του στίς μέρες μας, γιατί ἔχει ἕνα σχέδιο γιά τήν σωτηρία τῆς Ἑλλάδος καί ὅλου τοῦ κόσμου. 

...Ἡ προοπτική της Ἑλλάδας εἶναι ἡ πορεία της πρός τόν Χριστό. «Ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν οὐδέ συνετηρήσαμεν»,

κατά τόν Μεγάλο Κανόνα. «Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν». Ἡ μαρτυρία τοῦ ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου ἤ τοῦ ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, εἶναι ἐμπειρία θεώσεως. Αὐτό ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος. Τόν λόγο τῶν θεουμένων, αὐτῶν γιά τούς ὁποίους ὁ Θεός δέν εἶναι περιγραφή ἀλλά ἐμπειρία. 

...Ἀγαπητοί ρωμηοί καί ρωμαίισσες, κατά τήν φράση τοῦ Μακρυγιάννη,  ἡ Ἑλλάδα ἔχει δημιουργηθεῖ γιά νά προσφέρει φῶς στήν ἀνθρωπότητα. Αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή της. Ἀπό τούς κλασικούς χρόνους μέ τούς πρό Χριστοῦ χριστιανούς, μέ τόν Μέγα Ἀλέξανδρο πού ἑτοίμασε τόν κόσμο γιά τήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, μέ τήν ἀνατολική ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, τήν Ρωμανία, πού γιά 1000 χρόνια ἦταν τό φῶς. Ἀλλά καί τίς ταπεινές ὁσιακές μορφές τῶν ἁγίων Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ, Νεκταρίου Πενταπόλεως, Νικόλαου Βαρνᾶ, Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, τοῦ Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου καί ἄλλων σύγχρονων Ἁγίων, ἡ Ἑλλάδα ἐξακολουθεῖ νά εἶναι τό φῶς σέ ἕναν σκοτεινιασμένο κόσμο. 

Γιά αὐτό θαρσεῖτε, λαέ τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες θά φωτίσουμε ξανά τά σκότη τῆς πλάνης, τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς Νέας Τάξης. Καί ἐνδεχομένως τοῦ ἀντιχρίστου. Ἡ ὀρθόδοξη Ρωμηοσύνη. Εἶναι σάν ὁ κόσμος νά περιμένει νά ἀνακάμψουμε ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας πού ἔχουμε περιέλθει. Ἡ παρουσία τόσων σύγχρονων Ἁγίων εἶναι ἡ ὑπογραφή τοῦ Θεοῦ γιά τόν τόπο μας. 

...Ἡ προοπτική τῆς σύγχρονης Ἑλλάδας δέν εἶναι ἄλλη παρά ἀπό τόν Χριστό. Ἔτσι ἦταν πάντα. Ἄν χρειαστεῖ, μερικοί θά βγοῦνε μπροστά. Τό δέντρο τῆς πίστης καί τῆς ἐλευθερίας ποτίζεται μέ αἷμα. Ἕνα εἶναι σίγουρο. Μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά νικήσουμε.  Οἱ Ἅγιοι, κατά τόν ὅσιο Παΐσιο, θά χαίρονταν νά ζοῦσαν στίς μέρες μας, γιατί θά ἀγωνίζονταν. Νά μή φοβούμαστε τό μικρό ποίμνιο, γιατί «μικρά ζύμη ὅλο τό φύραμα ζυμοῖ» (Γαλ. 5, 9). Κατά τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη, ὁ Θεός θά πάρει προζύμι ἀπό τά παιδιά τῶν εὐλαβῶν οἰκογενειῶν γιά νά πλάσει τήν χριστιανική Ἑλλάδα ξανά. Ἀμήν.