γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

νά ἐπιστέφεις

Νά ἐπιστρέφεις στόν Θεό πολλές φορές στήν διάρκεια τῆς ἡμέρας καί ἔτσι θά μπορέσεις νά διατηρήσεις τήν τρυφερότητα τῆς καρδιᾶς σου. «Καρδίαν συντετριμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει»(Ψαλμ. 50, 17). Νά τοῦ ζητᾶς συγνώμη γιά τά ἀνόητα πράγματα πού λές καί τήν ἀνόητη συμπεριφορά σου. Μέχρι οἱ ἀνόητες στιγμές σου νά μειωθοῦν καί νά ἐξαλειφθοῦν.

Αὐτό εἶναι κομμάτι τῆς προσπάθειάς σου νά ζεῖς κατά Χριστόν. Ὁ Δαβίδ λέγει: «Προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διά παντός». Ὅτι κάνεις, (πράξεις, σκέψεις, μυστικές ἀναφορές) νά τό κάνεις σάν νά εἶναι μπροστά σου ὁ Χριστός. Γιατί στήν πραγματικότητα «πάντα γυμνά καί τετραχηλισμένα ἐνώπιόν σου». Αὐτός εἶναι ὁ πραγματικός κόσμος: ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ στήν καθημερινότητά μας, στήν ἰδιωτικότητά μας, τήν κάθε στιγμή μας. Στόν Παράδεισο ὑπάρχει μόνο ἡ Ἀγάπη, ὁ Θεός, ἐνώπιον αὐτῶν πού τόν ἀγαποῦν. Καμμία ἄλλη πραγματικότητα. Χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα του εἴμαστε ἀνόητοι πού ἀκολουθοῦν τούς ἀνόητους πόθους τῆς ψυχῆς τους σάν αὐτοκαταστροφικοί. Ἡ ἁμαρτία εἶναι στροφή κατά τοῦ ἑαυτοῦ μας. Νά ἐπιστρέφεις, λοιπόν, νά ἐπιστρέφεις μέ μετάνοια. Σάν τόν προδότη νά λές: «Ναί κύριε, σύ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε».( Ἰωαν. 21, 17).