γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

Γιορτάζοντας τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ γιορτάζουμε καί τήν δική μας ἀνάσταση. Ὁ Χριστός μᾶς χάρισε τήν δυνατότητα νά ζήσουμε γιά πάντα μαζί του στήν αἰωνιότητα. Τά ἀναστημένα σώματά μας δέν θά γνωρίζουν ἀρρώστεια, φθορά ἤ θάνατο. Δέν θά χρειάζονται φαγητό ὅπως στήν παρούσα ζωή. Ὑπόδειγμα γι αὐτό εἶναι τό ἀναστημένο σώμα τοῦ Χριστοῦ. «Θάνατος οὐκέτι κυριεύει». Αὐτό πού μᾶς χάρισε ὁ Χριστός μέ τήν πρόσληψη τῆς ἀνθρώπινης φύσης μας στήν θεία ὑπόστασή του εἶναι νά εἴμαστε κι ἐμεῖς θεοί κατά χάρη.

Εἶναι σάν νά ἐπεκτείνεται ἡ Ἁγία Τριάδα καί συμπεριλαμβάνει κι ἐμᾶς ἀλλά ὄχι ὡς δούλους ἀλλά ὡς θεούς κατά χάρη, ὡς θεωμένους. Εἶναι ἀδιανόητα μεγάλος ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μας. Αὐτό πού δίνει τεράστια ἀξία στόν ἄνθρωπο πλέον δέν εἶναι μόνο τό κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση μέ τό ὁποῖο ἔχει προικισθεῖ ἀλλά καί ὁ προορισμός του πρός τήν θέωση. Ὁ διπλανός σου, λοιπόν, εἶναι δυνάμει θεός. Πόσο πρέπει νά τόν σέβεσαι! Ἐφόσον ὁ Θεός τόν σέβεται καί τόν προορίζει νά γίνει θεός κατά χάρη πόσο πρέπει ἐσύ νά τόν ἐκτιμᾶς καί νά τόν ὑπηρετεῖς. Θά πεῖς ὅτι εἶναι ἀδύναμος καί ἀνόητος καί ἀνεπαρκής. Ὄχι στά μάτια τοῦ Θεοῦ! Ἄν ὁ Χριστός εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ Πατρός, ὁ ἀδύναμος διπλανός σου εἶναι εἰκόνα τῆς εἰκόνας. Βάλε μας, Κύριε, μάτια νά τό βλέπουμε αὐτό. Ὅπως ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης πού ποτέ δέν ψιθύρησε ἕνα κακό λόγο γιά κανέναν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτό ἄλλωστε ἔγινε Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Σεβόταν τό δημιούργημα πού ἔχει τήν ἄνωθεν κλήση νά ὑψωθεῖ διά τῆς θείας χάρης ἕως τόν Δημιουργό. Βαβαί τῶν σῶν μυστηρίων, Κύριε.