Ο σταυρός που κουβαλάμε...

Ο σταυρός που κουβαλάμε, είναι δώρο, είναι ευλογία, είναι ευκαιρία! Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα πάψει να μας βαραίνει στους ώμους μας! Θα γίνει ελαφρύς σαν φτερό! Η πορεία προς το Γολγοθά είναι πορεία σταυροαναστάσιμη! Σταυρωνόμαστε για να αναστηθούμε! Αυτή η πνευματική διαχείριση των θλίψεων και των δοκιμασιών στη ζωή μας, μας επιτρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι στον ουρανό και προσδοκώντας

τη Βασιλεία των Ουρανών, να αναφωνήσουμε ‘ Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!’ Ναι! Έχασα τη δουλειά μου! Σταυρός! Ναι! Αρρώστησα! Σταυρός! Ναι! Έχω προβλήματα στη σχέση μου! Σταυρός! Ναι! Δεν μπορώ να κάνω παιδιά! Σταυρός! ……

Ο δρόμος για τη σωτηρία της ψυχής μας περνάει άλλωστε μέσα από το καμίνι των θλίψεων! Και γιατί να μην μπω εγώ μέσα σ’ αυτό το καμίνι; Αφού μπήκε πρώτος ο μόνος Αναμάρτητος! Εκείνος μας δίδαξε τον τρόπο διάβασης αυτής της πορείας!

Τί χρειάζεται; Αγάπη, πίστη, υπακοή στο θέλημα του Θεού, ταπείνωση, ανιδιοτέλεια, εγκράτεια, διάκριση, αμνησικακία, συγχωρητικότητα ,υπομονή! Εκείνος ανέβηκε εκούσια το Γολγοθά για να σώσει εμένα κι εγώ, τι ειρωνία! αντιδρώ στο θεικό σχέδιο της Αγάπης του Θεού και αρνούμαι να συμμετέχω και να αγωνιστώ λίγο για την είσοδο μου στην Ουράνια Πολιτεία όπου ο Κύριος έχει ετοιμάσει μονή για μένα!

Όταν λοιπόν βάλουμε το Χριστό στη ζωή μας και κάνουμε σχέση μαζί Του, θα αναλάβει Εκείνος το Σταυρό μας σαν άλλος Σίμωνας Κυρηναίος! Θα μας οδηγεί στο δρόμο της Αληθείας, στη διαδρομή μας στο Γολγοθά θα μας φωτίζει, θα μας παρηγορεί και θα μας δείχνει το δρόμο προς την Αιωνιότητα μαζί Του!

Και τότε,όλα ξαφνικά θα πάρουν άλλες διαστάσεις μέσα στην καρδιά μας! Σταυρός για μας πλέον θα είναι μόνο να απωλέσουμε το Χριστό! Μη φοβάσαι, μη λυπάσαι! Ο Χριστός αναστήθηκε! Αν χρησιμοποιήσουμε λοιπόν τις δοκιμασίες μας για πνευματική καρποφορία, θα βιώσουμε από εδώ τη Βασιλεία των Ουρανών! Και ο σταυρός που κουβαλάμε θα γίνει στεφάνι Δόξας Αιωνίου!  

(Κ.Β.)

Πηγή