Φίλοι Ρωμνιοί, αισθάνθηκα την ανάγκη να σας καταθέσω ένα περιστατικό το οποίο με έβαλε να σκεφθώ πόσα χάνουμε πολλές φορές όταν δεν προσέχουμε τις γραφές των Αγίων και Πατέρων μας.
Χθές το απόγευμα της Τετάρτης 25/3 (σημ 2015), στις εκκλησίες μας ψαλλόταν ο Μεγάλος Κανόνας τον οποίο συνέθεσε ο Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης. Βρίσκουμε σχετικά :
Για ποιο λόγο είναι απαραίτητη η νηστεία; Σε τι συνίσταται η δύναμή της; Νηστεύοντας, εγκρατευόμαστε από εκείνες τις απαιτήσεις που προβάλλει η κοιλιά μας, εγκρατευόμαστε από εκείνο που πάντα επιδιώκει η κοιλιά μας, από το άφθονο και χορταστικό φαγητό.
Όταν ξεκινάμε να νηστεύουμε, αρνούμαστε στην κοιλιά την εκπλήρωση των απαιτήσεών της, ξεκινάμε να τρώμε φτωχά, ξεκινάμε τον πρώτο βαθμό της εγκράτειας.
Θα ακούσουμε αυτές τις μέρες πολλά, τρελά, παράλογα και απίστευτα. Το κόψε –ράψε είναι η νέα μέθοδος άρνησης της ασκήσεως και της θεραπείας στον Ορθόδοξο δρόμο.
Φράσεις του στυλ : «Δεν έχουν σημασία οι νηστείες αλλά η καρδιά μας», «Τα εξερχόμενα βλάπτουν όχι τα εισερχόμενα», «Εγώ θα νηστέψω έτσι για αποτοξίνωση» κλπ θα έχουν τις πρώτες θέσεις σε πηγαδάκια και κουβέντες μετά τον χαιρετισμό: «Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή».
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος (1815-1894), ήταν Ρώσος ασκητής και πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας της Πετρούπολης.
Το 1859 χειροτονήθηκε Επίσκοπος της Επαρχίας Ταμπώφ. Το 1866, μετά από εικοσιπέντε χρόνια εκκλησιαστικής διακονίας, αφήνει την επαρχία του και κλείνεται σ” ένα φτωχικό κελί στην έρημο Βισένσκ. Εκεί θα ζήσει έγκλειστος τα υπόλοιπα εικοσιοκτώ χρόνια της ζωής του.