Τὰ τρία Δεκάρια τῆς Παναγίας μας

Γράφει ὁ Παῦλος Σαββίδης, θεολόγος

Μέσα στὸ ὑπέρλαμπρο διπλὸ πανηγύρι τοῦ Μαρτιοῦ, τῆς σωματικῆς ἐλευθερίας ἀπὸ τὸν βάρβαρο καὶ δυσβάσταχτο τουρκικὸ ζυγό, καὶ τῆς πνευματικῆς ἀπὸ τὴν κατάρα τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν τυραννία τοῦ διαβόλου, ξέχωρα πάντοτε θὰ δεσπόζει ἡ ἁγιασμένη μορφὴ τῆς Ὑπεραγίας μας Θεοτόκου.

Στὴ γιορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, τῆς ἀφιερώνουμε ταπεινὰ τὰ τρία ἄριστα Δεκάρια ποὺ ἄλλαξαν τὸ πρόσωπο τῆς γῆς, καὶ τῆς προσωπικῆς μας ἱστορίας. Εἶναι ἐπίκαιρη ἡ εὐκαιρία νὰ ἐμβαθύνουμε καὶ  νὰ στοχαστοῦμε στὰ μεγάλα γεγονότα, νὰ πάρουμε κι ἐμεῖς ἅγιες ἀποφάσεις…

Ο Όσιος Παίσιος...όπως τον έζησα...6-3-2017 Αθανάσιος ΡΑΚΟΒΑΛΗΣ

Συγγραφέας - Εκπαιδευτικός

"Ο Όσιος Παίσιος, όπως τον έζησα"

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:

-Μουσικό Σχολείο Κατερίνης

Καθήλωσε με την αμεσότητα και την απλότητα του λόγου του στην κατάμεστη αίθουσα της Σχολής Γονέων – Ανοικτού Πανεπιστημίου Κατερίνης την Δευτέρα 6-3-2017 ο ομιλητής κ. Αθανάσιος Ρακοβαλής, φυσικός και Αγιογράφος με την διάλεξη που έδωσε με θέμα: «Ο Άγιος Παίσιος όπως τον έζησα». Ο κ. Ρακοβαλής

«Να κάνουμε Αληθινή Επανάσταση»

Ομιλία του π. Γεωργίου Σχοινά στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου

Πηγή

Πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνός: «Τὸ '21 καὶ οἱ Συντελεστές του»

Του πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ,

 «Ἑλληνισμὸς Μαχόμενος», Ἐκδόσεις Τῆνος

Ἀμφισβητήσεις καὶ ἐπακριβώσεις

Ἕνα ἀπὸ τὰ φοβερότερα ἀνοσιουργήματα στὸ χῶρο τῆς Ἱστορίας -αὐτόχρημα ἀναιρετικό τῆς ἱστορικῆς ἐπιστήμης- εἶναι ἠ ιδεολογική ἑρμηνεία καὶ χρήση τῶν ἱστορικῶν δεδομένων. Τότε ὁ Ἱστορικὸς δὲν κάνει ἐπιστήμη (ἀπροκατάληπτη δηλαδὴ καὶ ἐλεύθερη ἔρευνα), ἀλλὰ πολιτική. Ἕνα δὲ ἀπὸ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα, πρωταρχικῆς γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ σημασίας, ποὺ δεινοπαθεῖ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν ἰδεολογικοποιημένη ἱστορία, εἶναι τὸ 1821, ἡ Μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ Ἑλληνικοῦ Γένους/Ἔθνους καὶ ὁ ἀληθινὸς χαρακτήρας της. Τὸ '21 σηματοδοτεῖ τὴν ἀρχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ γι' αὐτὸ ὅλες oι ἰδεολογίες ζητοῦν νὰ τὸ παρουσιάσουν ὡς δικό τους, νὰ σφετερισθοῦν τὴ δόξα του. 

Παναγία μου, βοήθησε καὶ τούτην τὴν φορὰ τοὺς Ἕλληνες διὰ νὰ ἐμψυχωθοῦν

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιὸς, Δάσκαλος-Κιλκὶς

«Γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ Ἑλλάδα

στοὺς καιροὺς τοὺς ὕστατους

θέλει ἕνα Καιάδα

γκρεμοτσακίστε τους»

 (Ν. Γκάτσος)

 «Ἔτσι γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες. Περάσανε ἀπὸ τὴν πλάτη μας ἄγριες ἀνεμοζάλες κάθε λογῆς, ἀγριάνθρωποι σκληροί, φονιάδες μὲ σπαθιὰ μὲ κοντάρια καὶ μὲ ἅρματα κάθε λογῆς, Πέρσες, Ἀλαμάνοι, Φράγκοι, Ἀραπάδες, Τοῦρκοι κι ἄλλοι. Μᾶς σφάζανε, μᾶς κομματιάζανε, μᾶς κρεμάζανε, μᾶς σουβλίζανε, μὰ δὲν πεθάναμε, γιατί μᾶς ἀτσάλωνε ὁ ἀγώνας, δίναμε φωτιὰ στὴ φωτιά…». (Φ. Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη», σελ. 12, ἔκδ. «Ἀστὴρ»)

       

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης: «Οι Ευαγγελικοί δεν έχουν πνεύμα αλλά οινόπνευμα»

Κάποια παρέα πιστών σύχναζε σε καφενείο, όπου επίσης σύχναζε και κάποιος ευαγγελικός που τους ενοχλούσε με τις θεωρίες του. 

Είπαν στο Γέροντα:

- Γέροντα, στο καφενείο που πάμε έχουμε πρόβλημα.

- Τι;

- Έρχεται ένας ευαγγελικός και μας λέει διάφορα.

- Πίνει αυτός;

- Πίνει Γέροντα. Μπύρες και άλλα ποτά.

- Να του μεταφέρετε ότι ένας Γέροντας είπε πως εσείς οι Ευαγγελικοί δεν έχετε μέσα σας πνεύμα, αλλά οινόπνευμα....

Πηγή

Γέρων Εφραίμ Φιλoθεΐτης: «Οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται»

* «Οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Τιμ. 3, 12).

Με την υπομονή και την ευχαριστία στις θλίψεις της ζωής, φανερώνουμε υπακοή στο θεϊκό Του θέλημα.

* «Μακάριος ανήρ, ος υπομένει πειρασμόν· ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής» (Ιακ. 1, 12).

* «Παιδεύει ο Κύριος επί το συμφέρον, εις το μεταλαβείν της αγιότητος Αυτού» (Εβρ. 12, 10).

Οἱ Νεομάρτυρες ἦταν τὸ μόνο ἀνάχωμα στόν ἀφελληνισμό τῶν Ρωμηῶν τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου «Ἁγιασμένες μορφὲς τῶν Καυσοκαλυβίων»

Κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, τὸ μόνο ἀνάχωμα καὶ ἡ μόνη δύναμη ποὺ μποροῦσε νὰ ἀνακόψει τὸ συνεχῶς διογκούμενο κύμα τοῦ ἀφελληνισμοῦ -ἀποτέλεσμα τῆς μακραίωνης σκλαβιᾶς, βίας καὶ παντοδαποὺς καταπίεσης τῶν Ρωμηῶν ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς κατακτητὲς- ἦταν οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες. Αὐτοὶ ἀναζωογονοῦσαν τὴν κλονιζόμενη πίστη τῶν συγχρόνων τους χριστιανῶν, ἐπισφραγίζοντας καὶ ἀνακαινίζοντάς την. 

Οι πειρασμοί στη ζωή μας ( Αγιος Παϊσιος )

Ό Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ανάλογα μέ τήν πνευματική μας κατάσταση. 

Άλλοτε επιτρέπει νά κάνουμε ένα σφάλμα, λ.χ. μια μικρή απροσεξία, για να είμαστε άλλη φορά προσεκτικοί καί νά αποφύγουμε ή μάλλον νά προλάβουμε ένα μεγαλύτερο κακό πού θά μας

έκανε το ταγκαλάκι.

Άλλοτε αφήνει τόν διάβολο νά μάς πειράζη, γιά νά μάς δοκιμάση.

Δίνουμε δηλαδή εξετάσεις καί αντί κακό ό διάβολος μάς κάνει καλό.

Θυμηθήτε τόν Γερο-Φιλάρετο πού έλεγε:

Την ευχή να λέμε ( Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης )

Να προσευχώμεθα, να προσευχώμεθα, να προσευχώμεθα. Στην εργασία μας, στο δρόμο, στο αυτοκίνητο , παντού. Το πρωί, όταν ξυπνήσουμε , πρώτα προσευχή, πάντα προσευχή. Την ευχή να λέμε πολλές φορές, στο δρόμο, στο σχολείο, στην εργασία μας. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν. Τότε νιώθουμε τον εαυτό μας γεμάτο και ο Θεός δίνει πλούσια τη Χάρη Του…

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης 

Πηγή

Ή πίστη είναι ότι πιο υπέροχο μπορούμε να συναντήσουμε σε αυτόν τον κόσμο, διότι εν Χριστώ οδηγεί και στηρίζει ( Γέροντος Ιωσήφ Διονυσιάτου )

Ή πίστη, αδελφέ μου, είναι για την ψυχή, ότι ή αναπνοή για το σώμα. Όπως υπάρχουν οί αισθήσεις για το σώμα, έτσι υπάρχουν και τα αισθητήρια του ψυχικού μας κόσμου. Όλοι οί άνθρωποι έχουν πίστη. Άλλοι στην αλήθεια, άλλοι στη θρησκεία τους, άλλοι σε μια ιδεολογία, άλλοι στη δική τους άποψη. Όλοι πιστεύουν.

 Ή πίστη, βλέπεις, αποτελεί στοιχείο της ύπαρξης του ανθρώπου, έχει δοθεί στον άνθρωπο από τον Δημιουργό του. Και μη μου πεις

Φρόντιζε να παρακολουθείς την καρδιά σου - Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης

Πολλοί είναι εκείνοι που δεν προσεύχονται. Τους φαίνεται, λένε, πως δεν έλαβαν καμιά δωρεά από το Θεό όταν προσευχήθηκαν. Την προσευχή τη λογαριάζουν περιττή. Λένε ακόμα πως ο Θεός τα γνωρίζει όλα, δεν έχει ανάγκη να του θυμίσουμε εμείς τι χρειαζόμαστε. Ξεχνούν όμως ότι ο Κύριος είπε: «Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσεται υμίν» (Ματθ, ζ’ 7). Οι προσευχές μας είναι απαραίτητες για να μας στερεώσουν στην πίστη. Και χωρίς πίστη δεν μπορούμε να σωθούμε. «Τη γαρ χάριτι εστέ σεσωσμένοι διά της πίστεως» (Εφεσ. β’ 8), είπε ο απόστολος Παύλος.

Η μέλλουσα Κρίση - Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Η μέλλουσα Κρίση

- Γέροντα, πως εξαγνίζεται η ψυχή;

- Όταν ο άνθρωπος εργασθή τις εντολές του Θεού, κάνη δουλειά στον εαυτό του και καθαρισθή από τα πάθη, τότε ο νους φωτίζεται, φθάνει σε ύψος θεωρίας, και η ψυχή λαμπρύνεται και γίνεται όπως ήταν πρίν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. Σε τέτοια κατάσταση θα βρίσκεται μετά την ανάσταση των νεκρών. Μπορεί όμως ο άνθρωπος να δη την ανάσταση της ψυχής του πριν από την κοινή ανάσταση, αν καθαρισθή τελείως από τα πάθη. Το σώμα του τότε θα είναι αγγελικό, άυλο, και δεν θα νοιάζεται για τροφή υλική.

- Γέροντα, πως θα γίνη η μέλλουσα Κρίση;

- Στην μέλλουσα Κρίση θα αποκαλυφθή σε μια στι­γμή η κατάσταση του κάθε ανθρώπου και μόνος του καθένας θα τραβήξη για 'κει που είναι. Καθένας θα βλέπη[10] σαν σε τηλεόραση τα δικά του χάλια και την πνευματική κατάσταση του άλλου. Θα καθρεφτίζη τον εαυτό του στον άλλον και θα σκύβη το κεφάλι και θα πηγαίνη στην θέση του. Δεν θα μπορή λ.χ. να πη μια νύφη που καθόταν μπροστά στην πεθερά της σταυρο- πόδι και η πεθερά της με σπασμένο πόδι φρόντιζε το εγγονάκι: «γιατί, Χριστέ μου, βάζεις την πεθερά μου στον Παράδεισο κι εμένα δεν με βάζεις;», επειδή θα έρχεται μπροστά της εκείνη η σκηνή. Θα θυμάται την πεθερά της που στεκόταν όρθια με σπασμένο πόδι και φρόντιζε το εγγονάκι της και δεν θα έχη μούτρα να πάη στον Παράδεισο, αλλά ούτε και θα χωράη στον Παρά­δεισο. Ή οι μοναχοί θα βλέπουν τι δυσκολίες, τι δο­κιμασίες είχαν οι κοσμικοί και πως τις αντιμετώπισαν και, αν δεν έχουν ζήσει σωστά, θα σκύψουν το κεφάλι και θα τραβήξουν μόνοι τους για εκεί που θα είναι.

Θα δουν εκεί οι μοναχές, που δεν ευαρέστησαν στον Θεό, ηρωίδες μάνες, που ούτε υποσχέσεις έδωσαν, ούτε τις ευλογίες και τις ευκαιρίες τις δικές τους είχαν, πως αγωνίσθηκαν και σε τι κατάσταση πνευματική έφθασαν, και εκείνες, καλόγριες, με τι μικροπρέπειες ασχολούνταν και βασανίζονταν, και θα ντρέπονται! Έτσι μου λέει ο λογισμός ότι θα γίνη η Κρίση. Δεν θα πη δηλαδή ο Χριστός: «έλα εδώ εσύ, τι έκανες;» η «εσύ θα πας στην κόλαση, εσύ στον Παράδεισο», αλλά ο καθένας θα συγκρίνη τον εαυτό του με τον άλλον και θα τραβήξη για εκεί που θα είναι[11].

Η μέλλουσα ζωή

- Γέροντα, έφερα γλυκά να κεράσετε.

- Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε: «Με τι χαζά χαιρόμασταν! Τι μας συγκινούσαν τότε!». Ενώ τώρα σκιρτάει η καρδιά γι' αυτά.

- Γέροντα, πως θα το καταλάβουμε αυτό από τώρα;

- Άμα το καταλάβετε αυτό από τώρα, δεν θα το πήτε μεθαύριο στην άλλη ζωή. Πάντως, όσοι βρίσκονται εκεί επάνω, καλά περνούν. Ξέρεις τι εργόχειρο κάνουν εκεί στον Ουρανό; Συνέχεια δοξολογούν τον Θεό.

- Γέροντα, γιατί το σώμα Του νεκρού λέγεται «λεί­ψανο»;

- Γιατί είναι ό,τι μένει εδώ στην γη από τον άνθρωπο μετά τον θάνατο. Ο κυρίως άνθρωπος, που είναι η ψυχή, φεύγει στον Ουρανό. Στην μέλλουσα Κρίση θα αναστήση ο Θεός και το σώμα, για να κριθή με αυτό ο άνθρωπος, γιατί με αυτό έζησε και αμάρτησε. Στην άλλη ζωή όλοι θα έχουν το ίδιο σώμα - πνευματικό σώμα-, το ίδιο ανάστημα, και οι κοντοί και οι ψη­λοί, την ίδια ηλικία, και οι νέοι και οι γέροι και τα μωρά, αφού η ψυχή είναι ίδια. Θα υπάρχη δηλαδή μια αγγελική ηλικία.

- Γέροντα, στην άλλη ζωή όσοι θα είναι στην Κόλα­ση θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στον Παράδεισο;

- Κοίταξε, όπως αυτοί που είναι την νύχτα έξω στο σκοτάδι βλέπουν όσους είναι μέσα σε ένα δωμάτιο φωτισμένο, έτσι και όσοι θα βρίσκονται στην κόλα­ση θα βλέπουν όσους θα είναι στον Παράδεισο. Και αυτό θα είναι μεγαλύτερη κόλαση. Όπως πάλι όσοι την νύχτα είναι στο φως, δεν βλέπουν αυτούς που είναι έξω στο σκοτάδι, έτσι και αυτοί που θα βρίσκονται στον Παράδεισο δεν θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στην κόλαση. Γιατί, αν έβλεπαν τους κολασμένους, θα πονούσαν, θα θλίβονταν για την ταλαιπωρία τους, και δεν θα απολάμβαναν τον Παράδεισο, αλλά εκεί «ουκ εστί πόνος...»[12]. Και όχι μόνο δεν θα τους βλέπουν, αλλά ούτε θα θυμούνται αν είχαν αδελφό η πατέρα η μητέρα, αν δεν είναι και εκείνοι στον Παράδεισο. «Εν εκείνη τη ημέρα απολούνται πάντες οι διαλογισμοί αυτού»[13]λέει ο Ψαλμωδός. Γιατί, άμα τους θυμούνται, πως θα είναι Παράδεισος; Αύτος μάλιστα που θα είναι στον Παράδεισο, θα νομίζουν ότι δεν θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, ούτε θα θυμούνται τις αμαρτίες που είχαν κάνει. Γιατί, αν θυμούνται τις αμαρτίες τους, δεν θα αντέχουν από φιλότιμο στην σκέψη ότι λύπησαν τον Θεό.

Η ποσότητα πάλι της χαράς του καθενός στον Παρά­δεισο θα είναι διαφορετική. Άλλος θα έχη μια δαχτυλήθρα χαρά, άλλος ένα ποτήρι, άλλος μια ολόκληρη δεξα­μενή. Όλοι όμως θα αισθάνονται πλήρεις και κανένας δεν θα ξέρη το μέγεθος της χαράς, της αγαλλιάσεως, του άλλου. Τα κανόνισε έτσι ο Καλός Θεός, γιατί, αν γνώριζε ο ένας ότι ο άλλος έχει περισσότερη χαρά, δεν θα ήταν τότε Παράδεισος, επειδή θα υπήρχε το «γιατί εκείνος να έχη περισσότερη χαρά και εγώ λιγότερη; ». Δηλαδή καθένας θα βλέπη στον Παράδεισο την δόξα του Θεού ανάλογα με την καθαρότητα των οφθαλμών της ψυχής του. Η ορατότητα όμως δεν θα καθορισθή από τον Θεό, άλλα θα εξαρτηθή από την δική του κα­θαρότητα.

- Γέροντα, μερικοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλα­ση και Παράδεισος.

- Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παρά­δεισος; Πως είναι δυνατόν οι νεκροί να μείνουν στην ανυπαρξία, αφού είναι ψυχές; Ο Θεός είναι αθάνατος και ο άνθρωπος είναι κατά χάριν αθάνατος. Επομένως αθάνατος θα είναι και στην κόλαση. Ύστερα τον Πα­ράδεισο και την κόλαση τα ζη η ψυχή μας σε έναν βαθμό και από αυτήν την ζωή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Όταν κάποιος έχη τύψεις συνειδήσεως και νιώθη φόβο, ταραχή, άγχος, απελπισία, η είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζη την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχη αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλοσύνη κ.λπ., τότε ζη τον Παρά­δεισο. Όλη η βάση είναι η ψυχή, γιατί αυτή είναι που αισθάνεται και την χαρά και τον πόνο. Να, πήγαινε σε έναν πεθαμένο και πες του τα πιο ευχάριστα πράγμα­τα, λ.χ. «ήρθε ο αδελφός σου από την Αμερική» κ.λπ., δεν θα καταλάβη τίποτε. Αν Του σπάσης τα χέρια, τα πόδια, πάλι δεν θα καταλάβη. Επομένως η ψυχή είναι που αισθάνεται. Αυτά όλα δεν τους προβληματίζουν; Η, ας υποθέσουμε, βλέπεις ένα ωραίο, ένα ευχάριστο όνειρο, χαίρεσαι, χτυπάει γλυκά η καρδιά σου και, δεν θέλεις να τελείωση. Ξυπνάς και στενοχωριέσαι, γιατί ξύπνησες. Η βλέπεις ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσες λ.χ. και έσπασες τα πόδια σου, και υποφέρεις, κλαις. Από την αγωνία σου ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια, βλέπεις ότι δεν έπαθες τίποτε και λες: «Ευτυχώς όνειρο ήταν!». Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή. Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ό,τι στην πραγμα­τικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ' ό,τι την ημέρα. Έτσι και όταν πεθάνη ο άνθρωπος, αν πάη στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό. Σκεφθήτε να ζη κανείς ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! 'Εδώ δεν μπορείς να αντέξης για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια -Θεός φυλάξοι- να είσαι μέσα στην θλίψη. Γι' αυτό κα­λύτερα να μην πάμε στην κόλαση. 'Εσείς τι λέτε;

- Τόσον καιρό, Γέροντα, κάνουμε αγώνα να μην πάμε στην κόλαση λέτε, εκεί να καταλήξουμε;

- Αν δεν έχουμε μυαλό, εκεί θα πάμε. Εγώ εύχομαι η όλοι στον Παράδεισο η κανένας στην κόλαση... Κα­λά δεν λέω; Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξη, όχι μόνον άνθρωπος, αλλά ούτε πουλί να μην πάη στην κόλαση.

Ο Καλός Θεός ας μας δώση καλή μετάνοια, για να μας βρη ο θάνατος σε καλή πνευματική κατάσταση και, να απόκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του. Αμήν.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Η μετά θάνατον ζωή

Λόγοι Δ' Οικογενειακή ζωή

Από έντυπο που διανέμεται από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Σοχού Θεσσαλονίκης

[10] Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «Μη γαρ οίεσθω τις, οτι ουκ άναγνωρισμος εκάστου προς έκαστον επί τής φοβέρας εκείνης συναγωγής γενήσεται. Ναι, όντως έκαστος άναγνωριεί τον πλησί­ον αυτού, ου τω του σώματος σχήματι, αλλά τω διορατικώ της ψυχής όμματι». PG 95, 276Α.

[11] Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος γράφει: «Και απλώς πας άνθρωπος αμαρτωλός εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως απεναντίας αυτού εις την αιωνίαν ζωήν και εις το ανεκλάλητον εκείνο φως όψεται τον όμοιον αυτού και κριθήσεται παρ' αυτου», Περί μετανοίας, Λογος Ε', Sources Chretiennes 96, 434.

[12] Βλ. Ευχολόγιον το Μέγα, Ακολουθία Νεκρώσιμος, σ. 411.
Πηγή: 

Όπου ο Χριστός, το Φως του κόσμου... ( Γεροντας Εφραιμ Φιλοθεϊτης )

Όπου ο Χριστός, το Φως του κόσμου, εκεί φως αϊδιον του άλλου κόσμου, εκεί ειρήνη και χαρά, εκεί οι Άγγελοι και οι Άγιοι, εκεί η φαιδρότης της Βασιλείας.

Γεροντας Εφραιμ Φιλοθεϊτης

Δόξασε τον Θεόν εις το σώμα σου και εις την ψυχήν σου

Μη χάνης το θάρρος σου, παιδί μου. Αι στερήσεις, που υπομένομεν, αποβλέπουν εις το να μας ετοιμάσουν την αιώνιαν απόλαυσιν του Ουρανού! 

Ημείς εν γνώσει μας υστερούμεθα τα ηδονικά της ζωής αυτής δια την αγάπην του χριστού μας. Αν θέλωμε τα απολαμβάνομεν ελεύθερα, αλλά εκούσια δεν τα δεχόμεθα, δια να μας δοθή η ερασμία αγάπη του υπεργλυκυτάτου Ιησού μας. 

Ημείς, κόρη μου, έχομεν Νυμφίον αθάνατον και αιώνιον, που διατηρεί την δόξαν της παρθενίας αθάνατον. Άγγελοι εκλήθημεν να γίνωμε, κόρη μου αγαπητή, και δεν θα στερηθώμεν τα ηδονικά, τα αμαρτωλά; Δεν του αξίζει του Ιησού μας να στερηθώμεν τα βρωμερά δια την θεϊκήν Του αγάπην;

Λοιπόν αγωνίσου αξίως της κλήσεως με ανδρείαν. Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα των δια την αγάπην του Χριστού μας, και ημείς να μη αντισταθώμεν εις μίαν συχαμεράν ηδονήν, κάλπικην;

Δόξασε τον Θεόν εις το σώμα σου και εις την ψυχήν σου. Αγών μέχρι εσχάτων. Έρωσο, κόρη μου.

Ο Πατέρας σου.

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Πηγή

Νέο βιβλίο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης: «Γέρων Χρυσόστομος ὁ Σταυρονικητιανὸς»

Στὸν ὄγδοο τόμο τῆς σειρᾶς «Ὀρθόδοξο βίωμα» ἠ Ενωμένη Ρωμηοσύνη παρουσιαζει τὸν βίο, τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς διδαχὲς τοῦ Γέροντος Χρυσοστόμου του Σταυρονικητιανοῦ (1926–2009).

Ἀναθρεμμένος σὲ μιὰ χριστιανικὴ οἰκογένεια, ποῦ ὁ παπποὺς τοῦ ἦταν ἱερέας, μυήθηκε ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία στὴν λατρεία καὶ στὴν ἀσκητικὴ ζωή. Πέρασε δύσκολα παιδικὰ χρόνια. Ἔγινε μοναχὸς στὸ Ἅγιον Ὅρος ἀλλὰ παρὰ τὴν θέλησή του βρέθηκε στὴν πολύβουη πρωτεύουσα. Τοὺς ἁγίους Πατέρες ποῦ γνώρισε καὶ τὴν “καλὴ μαγιὰ” ποῦ πῆρε ἀπὸ τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας τὰ διαφύλαξε στὴν καρδιά του ὡς πολύτιμη κληρονομιὰ καὶ πάντα μιλοῦσε γιὰ τὸ Ὅρος.

Ἔζησε στὸν κόσμο ὡς μοναχὸς ἁγιορείτης. Σὰν χαριτωμένο ἄνθος ποῦ μεταφυτεύτηκε, εὐωδίασε καὶ ἀπέδωσε καρπούς. Ὠφέλησε πολλοὺς μὲ τὶς παραστατικὲς καὶ ζωντανὲς διηγήσεις του, μεταρσίωνε τοὺς πιστοὺς μὲ τὶς κατανυκτικὲς Λειτουργίες του καὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ ἐμπείρου Πνευματικοῦ ἀνεγέννησε πολλούς.

Συνδύαζε τὴν ἀσκητικὴ ἀκρίβεια στὸν ἑαυτό του καὶ τὴν στοργὴ καὶ συμπάθεια στούςαλλους, τὴν μεγαλοπρέπεια μὲ τὴν ἁπλότητα, τὴν εὐλάβεια καὶ τὴν ἐλευθερία, τὴν ἀρχοντιὰ καὶ τὴν ἀφάνεια, τὴν δύναμη καὶ τὴν ταπείνωση.

Εἶχε γίνει γνωστὸς ὁ Γέροντας, ἂν καὶ ἔκρυβε τὸν ἑαυτό του καὶ τὰ χαρίσματά του, καὶ...

κατέφευγαν πολλοὶ κοντά του, ἰδιαίτερα νέοι γιὰ παρηγοριὰ καὶ βοήθεια.

Ὁ βίος τοῦ Γέροντα εἶναι κόπος καὶ προσφορὰ ἑνὸς ἐκλεκτοῦ πνευματικοῦ του τέκνου, τοῦ π. Θεοδοσίου Χριστοφόρου, ἐφημερίου στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Μάμαντος, κάτω Λακατάμια τῆς Κύπρου. Ὡς φοιτητὴς εἶχε τακτικὴ ἐπικοινωνία καὶ συναναστροφὴ μὲ τὸν Γέροντα, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν βοήθησε νὰ γίνη ἱερέας. Μὲ εὐλάβεια διέσωσε ὅσα ἄκουγε ἀπὸ αὐτόν, τὰ ὁποία κατόπιν προτροπῆς καὶ παρακλήσεώς μας τὰ κατέγραψε καὶ ἐκδίδονται «εἰς κοινὴν ὠφέλειαν». Ἀποτελοῦν τὸ καλύτερο μνημόσυνο γιὰ τὸν Γέροντά του. Τὸν εὐχαριστοῦμε καὶ εὐχόμαστε νὰ ἀκολουθήση τὴν πορεία του.

Εὐχόμαστε ὁ Θεὸς νὰ ἀναδείξη καὶ ἄλλους παρομοίους Γέροντες, γιὰ νὰ βοηθοῦν τὸν λαό Του στὴν σημερινὴ δύσκολη ἐποχὴ τῆς ἀποστασίας, γιὰ τὴν ὁποία μιλοῦσε συχνὰ ὁ Γέροντας Χρυσόστομος καὶ προσευχόταν.

Τὴν εὐχή του νὰ ἔχωμε.   Ἀμήν.

Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ γίνει ἀποδέκτης μπορεῖ νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὴν ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ, στὸ τηλέφωνο:  2310552207
ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: sales@enromiosini.gr

Πηγή

«Ευαγγελίστρια 2017: O “άγνωστος” Ιωάννης Καποδίστριας

Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Δημήτριος Μεταλληνός, Διδάκτωρ Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, με θέμα: «O “άγνωστος” Ιωάννης Καποδίστριας». 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιώς. στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Ευαγγελίστρια 2017» την Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017.

πηγή

"...Πόσα ἀγαθὰ γεννᾶ γιὰ μᾶς ἡ ταπεινοφροσύνη! Τί θέλεις; Τὴν ἀνεξικακία, τὴν ἔλλειψη ὀργῆς, τὴ φιλανθρωπία, τὴ νηφαλιότητα, τὴν προσοχή;..."

Λόγοι Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου - περὶ ταπεινοφροσύνης

Ἐπιμέλεια: Ἠλιάδης Χριστόδουλος

Ταπεινοφροσύνη εἶναι, ὅταν κάποιος, ἐνῶ συναισθάνεται ὅτι ἔχει ἐπιτύχει πολλὰ καὶ μεγάλα κατορθώματα, παρ’ ὅλα αὐτὰ δὲν μεγαλοφρονεῖ καθόλου γιὰ ὅλα αὐτά. Εἶναι αὐτὴ ποὺ μαζὶ μὲ τὴν ἐπίγνωση τῶν ἁμαρτημάτων τοθ εἰσήγαγε τὸν ληστὴ στὸν παράδεισο πρὶν ἀπ’ τοὺς Ἀποστόλους. Τίποτα δὲν εἶναι ὑψηλότερο ἀπὸ τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ τίποτα χαμηλότερο ἀπ' τὴν ἀλαζονεία. Ἡ ταπεινοφροσύνη μᾶς μεταβάλλει ἀπὸ ἁμαρτωλοὺς σὲ ἐνάρετους. Ὁποιαδήποτε ἀρετὴ καὶ ἂν ἔχεις, ἀκόμη κι ἂν νηστεύεις καὶ προσεύχεσαι καὶ δίνεις ἐλεημοσύνη κι εἶσαι εὐσεβής, ὅλα ἐξανεμίζονται καὶ χάνονται ἂν δὲν σὲ διακρίνει ἡ ταπεινοφροσύνη. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Φαρισαίου.

Τὸ ἀφιέρωμα τοῦ STAR στὸν Ἅγιο Παΐσιο, τὴν Κόνιτσα καὶ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΟΝΙΤΣΑ: Για πρώτη φορά η νύφη & η ανιψιά του Αγίου Παϊσίου ανοίγουν το σπίτι όπου μεγάλωσε.

Εἶναι Ὀρθόδοξοι οἱ Νεορθόδοξοι;

Τοῦ π. Μάρκου Κ. Μανώλη (†)

Ὁ π. Θεόκλητος ἀπαντᾶ εἰς τὸν κ. Γιανναράν

«Στὸ βιβλιαράκι του «ἐρωτικῶν ἀµφιλογίες» καὶ στὴ σελίδα 56, ἀπαντώντας στὸν ἰσχυρισµό µου ὅτι: «Ὁ ὅρος ἔρως δὲν ὑπάρχει στὴν πατερικὴ ὁρολογία γιὰ τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἔρως εἶναι ἡ φλογερὴ ἀγάπη, ποὺ ἀναφέρεται µόνον στὸν Θεὸ καὶ δὲν ἔχει καµµία θέση οὔτε πρὸ τοῦ γάµου, οὔτε µέσα στὸν γάµο», γράφει τὰ ἑξῆς: «∆ὲν ἔχει νόηµα νὰ παραθέσει κανεὶς τὶς πλήθουσες ἀναφορὲς τῆς πατερικῆς γραµµατείας στὸν ἀνθρώπινο ἑτερόφυλο ἔρωτα καὶ στὴ δυναµικὴ τῆς εἰκόνας τοῦ τριαδικοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως καὶ τῆς «κενώσεως» τοῦ Χριστοῦ, ποὺ αὐτὸς ὁ ἔρωτας ἀντανακλᾶ.

Ποιος ήταν ο λόγος που πήρε τον αδελφό μου τον Πέτρο στα 24 του χρόνια; (Μ. Μόρφου Νεόφυτος)

«Για κάθε θάνατο, ο Θεός έχει έναν τελείως διαφορετικό λόγο που παίρνει τον κάθε άνθρωπο».

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: Ποιος ήταν ο λόγος που πήρε (ο Θεός) τον αδελφό μου τον Πέτρο στα 24 του χρόνια;

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: Θα κάνω προσευχή κι αν μου δείξει ο Θεός, θα σου πω..

Πνευματικός αγώνας

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα. Μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας· αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.

«Μὴ φοβεῖσθε»

Στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους Του ἀ­πευθυνόταν ὁ Κύριος. 

Ἦταν τότε ποὺ τοὺς εἶχε ἐκλέξει, δώδεκα τὸν ἀριθμό, καὶ τοὺς ἔστελνε νὰ κηρύξουν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων τὸ «εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας» (Ματθ. δ΄ 23). Τοὺς ἔδωσε σαφεῖς παραγγελίες γιὰ τὸ πῶς ἔπρεπε νὰ ἐπιτελοῦν τὸ ἔργο αὐτό, καὶ ἔπειτα τοὺς ἔκανε λόγο γιὰ τοὺς διωγμοὺς ποὺ ἐπρόκειτο νὰ συναντήσουν στὶς περιοδεῖες τους.

   –Θὰ σᾶς παραδώσουν σὲ συνέδρια καὶ δικαστήρια, τοὺς εἶπε, θὰ σᾶς σύρουν μπροστὰ σὲ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες, προκειμένου νὰ σᾶς καταδικάσουν καὶ νὰ σᾶς θανατώσουν... (βλ. Ματθ. ι΄ [10] 17-22).

Καὶ συμπλήρωσε ὁ θεῖος Διδάσκαλος:

Άγιος Πορφύριος: «Η σωτηρία της Ελλάδος μόνο δια του Κυρίου θα γίνει»

Θα σας πω ένα περιστατικό το οποίο έγινε πέρυσι την Αποκριά, την Κυριακή της Απόκρεω.

Αυτό το βράδυ μιλούσα σε έναν ναό στην περιοχή μας και ήρθε και με συνήντησε μία κοπέλα.

Θα ευχηθώ να είναι σήμερα ανάμεσά μας μαζί με τη μητέρα της. Θα την ήθελα πραγματικά και μακάρι ο Άγιος Γέροντας να μας την φέρει κοντά .. με συγκίνησε η κοπέλα αυτή.

Έμειναν τελευταίοι και μου είπαν, κυρία Αθηνά θα θέλαμε πολύ να σας μιλήσουμε.

-Να ‘ναι ευλογημένο λέω.

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Το τσίρκο έκλεισε!

Άγιος Γέροντας Παΐσιος

Πότε οι άγιοι κάνουν θαύματα…

Κάποτε επισκέφθηκε τον Άγιο Παΐσιο στο Άγιον Όρος ένας πατέρας, που είχε ακούσει για αυτόν ότι έκανε θαύματα.

Όμως δεν είχε κάποια βαθύτερη αναζήτηση. Το κίνητρό του ήταν μόνο η ανθρώπινη περιέργεια.

Όταν έφτασε στο Κελλί του Γέροντα, του είπε:

Ο φτωχός παππούς

Βασίλης Αργυριάδης

Συνάντησα κάποτε ένα παππού τόσο φτωχό που του έλειπαν ακόμα και τα στοιχειώδη μέσα για τη συντήρηση του.

Δεν είχε ούτε να φάει ούτε να ζεσταθεί. Η γυναίκα του είχε πεθάνει από χρόνια και ο γιός του είχε φύγει στο εξωτερικό, δίχως να δίνει σημεία ζωής, ούτε να νοιάζεται για τον πατέρα του.

Ο παππούς είχε πρόσωπο φωτεινό και γελούσε συνεχώς καλόκαρδα.

Η αναισθησία κατά τον Αγ. Ιωάννη της Κλίμακας

1. Ἀναισθησία καὶ στὰ σώματα καὶ στὶς ψυχὲς εἶναι ἀπονεκρωμένη αἴσθησις, ἡ ὁποία ἀπὸ χρονία ἀσθένεια καὶ ἀμέλεια κατέληξε νὰ ἀναισθητοποιηθῆ.

2. Ἡ ἀναλγησία εἶναι πολυκαιρισμένη καὶ μονιμοποιημένη ἀμέλεια, ναρκωμένη σκέψις, γέννημα τῶν «προλήψεων». Εἶναι παγίδα τῆς πνευματικῆς προθυμίας, βρόχος τῆς ἀνδρείας, ἄγνοια τῆς κατανύξεως, θύρα τῆς ἀπογνώσεως. Εἶναι μητέρα τῆς λήθης, (λησμοσύνης τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἐντολῶν του), καὶ ἐν συνεχείᾳ θυγατέρα τῆς ἰδικῆς της θυγατέρας (*). Εἶναι ἀκόμη ἀπόκρουσις ἀπὸ τὴν ψυχὴ τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ.

Άγιος Παΐσιος: Ο σεβασμός μεταξύ των συζύγων – Τι σημαίνει η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα

Η γυναίκα, λέει το Ευαγγέλιο, πρέπει να φοβάται τον άνδρα, δηλαδή να τον σέβεται, και ο άνδρας να αγαπάει την γυναίκα. Μέσα στην αγάπη είναι ο σεβασμός. Μέσα στον σεβασμό είναι η αγάπη. Αυτό το οποίο αγαπώ, το σέβομαι κιόλας. Και αυτό το οποίο σέβομαι, το αγαπώ. Δηλαδή δεν είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο ένα πράγμα είναι και τα δύο.

Ο Θεός τα ρύθμισε όλα με σοφία. Με άλλα χαρίσματα προίκισε τον άνδρα, με άλλα την γυναίκα. Έδωσε στον άνδρα ανδρισμό, για να τα βγάζει πέρα στις δύσκολες υποθέσεις και για να υποτάσσεται σ’ αυτόν η γυναίκα. Γιατί, αν έδινε και στην γυναίκα τον ίδιο.....

«Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της Ερήμου» (1ο μέρος)

Με αφορμή την επέτειο συμπλήρωσης 19 ετών από την  κοίμηση του μακάριου Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη (1912 – 14/27 Φεβρουαρίου 1998), -το Σάββατο της Τυρινής, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Οσίων Πατέρων και Ασκητών- αναρτούμε την ομιλία του Ομότιμου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών Γεωργίου Κρουσταλάκης με θέμα: 

Άγιος Πορφύριος: «Η σωτηρία της Ελλάδος μόνο δια του Κυρίου θα γίνει»

Θα σας πω ένα περιστατικό το οποίο έγινε πέρυσι την Αποκριά, την Κυριακή της Απόκρεω.

Αυτό το βράδυ μιλούσα σε έναν ναό στην περιοχή μας και ήρθε και με συνήντησε μία κοπέλα.

Θα ευχηθώ να είναι σήμερα ανάμεσά μας μαζί με τη μητέρα της. Θα την ήθελα πραγματικά και μακάρι ο Άγιος Γέροντας να μας την φέρει κοντά .. με συγκίνησε η κοπέλα αυτή.

Έμειναν τελευταίοι και μου είπαν, κυρία Αθηνά θα θέλαμε πολύ να σας μιλήσουμε.

-Να ‘ναι ευλογημένο λέω.

Kύριε μη με ελεήσεις....

Πριν από πoλλά χρόνια ζoύσε σε κάπoιo χωριό της πατρίδoς μας ένας νέoς, πoυ από μικρός είχε τoν πόθo να γίνει ασκητής. Υπήρχαν όμως κάπoιες δυσκoλίες: Ήταν αγράμματoς,βραδύγλωσσoς, λίγo βραδύνoυς και με oικoγενειακές υπoχρεώσεις.

Ομως στην ηλικία των 40 περίπoυ ετών μπόρεσε να πραγματoπoιήσει τη κρυφή τoυ αγία επιθυμία. Έφυγε από τo χωριό τoυ και περιπλανώμενoς από τόπoυ εις τόπo κατέληξε σε ένα ερημoνήσι, όπoυ βρήκε ένα γέρo ασκητή πoυ τoυ ανέπαυε την καρδιά και έγινε υπoτακτικός τoυ. 

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: Η ευλάβεια προς την Παναγία

«Προσπάθησε ο νούς σου να βρίσκεται συνέχεια στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους και στους Αγίους στον Ουρανό».

– Πέστε μας , Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

– Τι να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.

– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική , όπως και το όνομα του Χριστού;

-Ναι. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια την Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται.

Η εκρηκτικότητα της απλότητας.

Σηκώθηκε κι εκείνο το πρωί, πλύθηκε και άναψε το μικρό καντηλάκι στο δωμάτιό του. Έκανε μια καρδιακή προσευχή και πήρε την τσάντα του κι έφυγε για το Πανεπιστήμιο.

Ο καιρός είχε γλυκάνει. Δεν έβρεχε πια. Έτσι, δεν πήρε το λεωφορείο, αλλά αποφάσισε να περπατήσει μέχρι τη σχολή του.

Έβγαλε το mp3 του και φόρεσε τα ακουστικά. Έβαλε τους χαιρετισμούς της Παναγίας και για 12 περίπου λεπτά, προσευχόταν περπατώντας. Άπειροι άνθρωποι πέρασαν δίπλα του. Δεν τον κατάλαβε κανείς. Όμως, εκείνος αθόρυβα και μυστικά κυνηγούσε τον Θεό... 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ενας λόγος μόνο χρειάζεται: «Αμάρτησα»!

Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι! Μπες στην εκκλησία με μετάνοια. Αμάρτησες; Πες στον Θεό: «Αμάρτησα». Τόσο δύσκολο είναι να ομολογήσεις την αμαρτία σου;

Μα, αν δεν κατηγορήσεις εσύ τον εαυτό σου, θα έχεις κατήγορό σου το διάβολο. Πρόλαβε, λοιπόν, και άρπαξέ του το αξίωμα, γιατί πράγματι αξίωμά του είναι το να κατηγορεί. Πρόλαβέ τον και σβήσε το αμάρτημα, γιατί έχεις κατήγορο που δεν μπορεί να σωπάσει.

Αγιος Γέροντας Παίσιος: Η Παναγία έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά

– Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία[1];

– Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου». Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου.

Η μετάνοια είναι εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ

Όταν ο αββάς Αντώνιος ασκήτευε στην έρημο, έπεσε κάποτε σε ακηδία και σε μεγάλη σύγχυση των λογισμών του και έλεγε στον Θεό:

“Κύριε, θέλω να σωθώ αλλά δεν μ΄ αφήνουν οι λογισμοί μου. Τι να κάνω με τη θλίψη μου αυτή; Πώς να σωθώ;”

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 26-03-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo.

ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ(Γέροντος Δωροθέου)

ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ from father dorotheos Tzevelekas on Vimeo.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ(ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ)

«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία»
Στήν πορεία του γιά τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό ὁ ἄνθρωπος θά συναντήσει ὁπωσδήποτε ἀντίσταση ἀπό τό γένος τῶν δαιμόνων. Ἡ ὅλη ἀσκητική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ ἔμφαση στήν προσευχή καί τήν νηστεία, ἐπιτρέπει μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ τήν νικηφόρα διάβαση.
Οἱ δαίμονες εἶναι πεπτωκότες ἄγγελοι. Ἡ πτώση τους συνέβη πρίν τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ καί μισούν τούς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστός

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία... ( Άγιος Παΐσιος )

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία, εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διορθώσης τὸν ἑαυτό σου,  παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διορθώσης τοὺς ἄλλους. 

Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, ἀμέσως διορθώνεται ἕνα κομματάκι τῆς Ἐκκλησίας. 

Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωμένη. 

Ἀλλὰ σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μὲ ὅλα τὰ ἄλλα θέματα ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους. 

Γιατὶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο, ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.

Άγιος Παΐσιος

Πηγή

Χωρίς σταυρό δεν έχει παράδεισο ....

ΠΕΡΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΩΝ

Η ασθένεια, η θλίψη και ο πόνος οδηγούν τον καλοπροαίρετο άνθρωπο στην ολόθερμη και θεάρεστη προσευχή, η οποία φέρνει μεγάλα καλά στην ψυχή, όπως την πνευματική ευφορία, την παρηγοριά στη θλίψη, την ανακούφιση στον πόνο και κρατά τον άνθρωπο σταθερό στον δρόμο της σωτηρίας.

Μην αφήνετε τη θλίψη να κυριαρχεί στη ζωή σας. 

Έχουμε παντοδύναμο Πατέρα και αυτό να σας δίνει μεγάλη ελπίδα. 

Να κάνετε μόνο θετικούς και άγιους λογισμούς. 

Η θλίψη σου είναι αποτέλεσμα του εγωισμού σου. 

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Λόγος εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Άγιος Πορφύριος: Όταν έρθει η ώρα η καλή να πας στον ουρανό, θα έχεις μία αιώνια στενοχώρια για τους γονείς σου

Πήγα στο γέροντα (Πορφύριο) μία κυρία που κοιμήθηκε ο άντρας της και είχε πολύ πόνο. Πήγαμε και μου λέει ο γέροντας «Δεν θα φύγεις απ' το κελί. Κάθισε στην Παναγία». Κοιτούσε η κυρία, του είπε τον πόνο της και περίμενε ότι ο γέροντας θα την παρηγορούσε με τα συνήθη λόγια που λέμε εμείς οι άνθρωποι. Και της λέει:

«Καλή μου, άσε τον άντρα σου. Ο σύζυγός σου ανέβηκε στον ουρανό κεκαθαρμένος, έχοντας λάβει τα μυστήρια της εκκλησίας.

Ασκητές μέσα στον κόσμο. Δημήτριος και Εύα Σαουλίδου

Μία ξυνωρίδα εκλεκτή, ένα ζεύγος ενάρετο ήταν ο Δημήτριος Σαουλίδης και η σύζυγός του Εύα, Πόντιοι στην καταγωγή, από την Τραπεζούντα.

Η Εύα, το γένος Λουκανίδου, γεννήθηκε στο Καρς της Ρωσσίας το 1900. Οι γονείς της ξερριζώθηκαν από τον Πόντο, γιατί δεν άντεχαν την τουρκική θηριωδία, και κατέφυγαν στο Καρς της Ρωσσίας μαζί με άλλους συμπατριώτες τους. Μεγάλωσε σε μία πολύτεκνη οικογένεια με αρχές παραδοσιακές και ευλάβεια στα θεία.

Το φοβερό όραμα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας

Κάποτε ο γέροντάς μου, ο πατήρ Εφραίμ, είδε το εξής φοβερόν όραμα: Βρέθηκα, μας διηγείται, όπως μας το διηγείται -μας το έχει διηγηθεί πέντε δέκα φορές μέχρι τώρα-, σε ένα απέραντο τόπο, όπου υπήρχαν χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι, πάσης ηλικίας και φύλου. 

Και μπροστά σ’ αυτό το πλήθος, στεκόμουν και γώ. Απέναντι από μένα βρισκόταν ένας γίγαντας, ένας δαιμόνιος άνθρωπος, ένας φοβερός κατήγορος, έτοιμος να κατηγορήσει, και να τους καταδικάσει όλους, με επιχειρήματα σατανικά. Επιχειρήματα που του έδιδε αυτό το πλήθος. Το αξιοπερίεργον λοιπόν ήτο, ότι όλο αυτό το πλήθος, ήταν βουβό, είχαν μεν όλοι στόματα, όπως και μάτια και τα λοιπά και πρόσωπο, αλλά το στόμα τους ήταν κλειστό. Ήταν όλοι τους μουγγοί.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Περί της βλάβης από τον ανόητο ζήλο, που νομίζεται ως θείος.

Ο ζηλωτής άνθρωπος δεν φτάνει ποτέ στην ειρήνη της διανοίας του· και όποιος είναι ξένος της ειρήνης, αυτός είναι  ξένος και της χαράς· διότι εάν, όπως λένε, η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διάνοιας, ο ζήλος τότε είναι ενάντιος της ειρήνης, συνεπάγεται λοιπόν, ότι όποιος έχει ανόητο ζήλο, αυτός ασθενεί μεγάλη ψυχική ασθένεια.

Γέροντας Ιάκωβος: Οι Άγιοι Πατέρες μας συμβουλεύουν να προσευχόμαστε σαν τα μικρά παιδιά, που κλαίνε όταν πονούνε

Μορφωμένος άνθρωπος ο κ. Σταύρος. Με πτυχίο πανεπιστημίου και ξένες γλώσσες και πείρα ζωής. Δυσκολευόταν, όμως, στα πνευματικά. Δεν μπορούσε να καταλάβει και τα πιο απλά πράγματα. Όλα τα εξέταζε και τα πλησίαζε ορθολογιστικά. Είχε αναπτύξει το νου και όχι την καρδιά. Δεν ήταν πρόθυμος να συγχωρήσει εύκολα τους άλλους. Ειδικά αυτούς που έβλεπε κατώτερους και εμπαθείς. Καθόταν τώρα απέναντι από τον Γέροντα Ιάκωβο, έναν ασκητικό ιερομόναχο, με ροζιασμένα χέρια και ένοιωθε σαν μαθητούδι μπροστά στον δάσκαλο. Ερωτήσεις πολλές. Αντιρρήσεις περισσότερες. Αλλά και οι απαντήσεις σοφές και αποκαλυπτικές.

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής:Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε άγιοι!

Το πρώτο, πού κάνει κάθε άνθρωπος, όταν τον καλέση ο Θεός στην επίγνωσί Του, είναι να ερευνήση με ακρίβεια τον εαυτό του για να ιδή, ότι πράγματι στην ζωή του πολλές ενέργειες του ήσαν έξω από το θέλημα του Θεού. Και από αυτή την στιγμή αρχίζει το έργο της μετανοίας. 

Η μετάνοια αρχίζει από την κατάπαυσι της αμαρτωλής ζωής και φθάνει μέχρι αυτής της θεώσεως, η οποία δεν έχει τέλος. 

Παναγία, τὸ θάρρος καὶ ἡ στοργὴ τῶν πιστῶν

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴν Ἀκολουθία τῆς Γ΄ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Βαρβάρας τῆς κοινότητας τοῦ Οἴκου Μαραθάσας τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (17.3. 2017).

Όσιος Παΐσιος: Ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και για το πολύ και για το λίγο

Αγίου Παϊσίου

Μερικοὶ λένε «πιστεύω ὅτι ὁ Θεὸς θὰ μὲ βοηθήση», καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη προσπαθοῦν νὰ μαζεύουν χρήματα, γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τίποτε.

Αὐτοὶ ἐμπαίζουν τὸν Θεό, γιατὶ δὲν ἐμπιστεύονται τὸν ἑαυτό τους στὸν Θεὸ ἀλλὰ στὰ χρήματα. 

Ἂν δὲν παύσουν νὰ ἀγαποῦν τὰ χρήματα καὶ νὰ στηρίζουν σ᾿ αὐτὰ τὴν ἐλπίδα τους, δὲν θὰ μπορέσουν νὰ στηρίξουν τὴν ἐλπίδα τους στὸν Θεό. Δὲν λέω νὰ μὴν ἔχουν οἱ ἄνθρωποι μιὰ οἰκονομία στὴν ἄκρη γιὰ ὥρα ἀνάγκης, ἀλλὰ νὰ μὴ στηρίζουν τὴν ἐλπίδα τους στὰ χρήματα καὶ δίνουν σ' αὐτὰ τὴν καρδιά τους, γιατὶ ἔτσι ξεχνοῦν τὸν Θεό.

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

Τήν Παρασκευή 24 πρός 25 Μαρτίου καί ὣρα 21:00 μμ ἒως 01:00 πμ θά τελεσθεί Ἱερά Ἀγρυπνία γιά τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Μετά τό πέρας τῆς Ἀγρυπνίας θά παρατεθεῖ τράπεζα.

Έπρεπε πρώτα να αθωωθεί το Βατοπαίδι για να τρέξουν μετά τα γεγονότα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Το Βατοπαίδι σήμερα αθωώθηκε καιρός να «αθωωθεί» και η Ελλάδα από τα μνημόνια.

Η υπόθεση της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, ο μέγιστος διασυρμός και ο φοβερός κατασκανδαλισμός της Ελληνικής κοινής γνώμης πριν 9 ακριβώς χρόνους.

ΥΠΟΜΟΝΗ Ή ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Πρωτοπρεσβύτερου Αθανασίου Π. Τύμπα

             Όταν στη ζωή μας έρχεται ένα μεγάλο κακό, τότε υπάρχουν τρεις τρόποι να το αντιμετωπίσουμε: ή με μεγάλη θλίψη ή με ψυχραιμία και συγκατάβαση ή με μεγάλη χαρά. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν καθόλου στην πρόνοια του Θεού και έτσι γρήγορα φτάνουν στην απελπισία, την κατάθλιψη ή ακόμη και την αυτοκτονία. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε τους ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν λίγο, αλλά προτάσσουν τη λογική τους και προσπαθούν να δώσουν γρήγορη λύση στο πρόβλημά τους. Στην τρίτη περίπτωση έχουμε αυτούς οι οποίοι έχουν βαθιά πίστη στο σχέδιο του Θεού και έτσι όλη τους η ζωή είναι μια «ίσια γραμμή» τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες. Αυτοί έχουν κατανοήσει τι σημαίνει η λέξη χαρμολύπη.