Ο Όσιος Πορφύριος μας μιλά για την κατάθλιψη .
Μία φορά, είχε έρθει μια κυρία εδώ, και μου έλεγε ότι πάσχει από κατάθλιψη. Και μου ζητούσε να την συμβουλέψω...
Λοιπόν...της λέω... Ξέρω εγώ ένα πολύ μεγάλο φάρμακο, αλλά πρέπει να μου δώσεις προσοχή για να σου το πω...
Με την κατάκριση φεύγει αμέσως η Χάρις του Θεού και δημιουργείται αμέσως ψυχρότητα στη σχέση σου με τον Θεό. Πώς να κάνεις μετά προσευχή; Η καρδιά γίνεται πάγος μάρμαρο.
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας γεννήθηκε πιθανότατα το 523 μ.Χ. στη Συρία. Ήταν γιος πλούσιας και ευσεβούς οικογένειας. Σε νεαρή ηλικία, παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως, ώστε
Μπορεῖς νὰ ἀποκτήσης αὐτὴ τὴν ταπείνωσι; Ἀπόκτησέ την, καὶ ὅ,τι κάνεις, κᾶνε το ὡς δουλωθεῖς εἰς τὸν Θεόν. Τί δικαιώματα εἶχε ὁ δοῦλος στὸν ἀφέντη του; Ἀκόμη καὶ τὴν ζωὴ μποροῦσε νὰ τοῦ πάρη ὁ κύριός του. Ἔτσι νὰ σκέπτεσαι καὶ ἐσύ.
Πώς πρέπει να αντιμετωπίζη η ψυχή μας τις σωματικές ασθένειες, που επιτρέπει ο Θεός να μας βρούν;
Η αρρώστια είναι βασανιστικό πράγμα. Φέρει ταραχή στον άνθρωπο, του σωρεύει σκέψεις που η μία είναι σκοτεινότερη της άλλης. Η καρδιά και τα χείλη του είναι έτοιμα να γογγύσουν, να βλασφημήσουν. Αλλά ο πιστός χριστιανός αλλοιώς αντιμετωπίζει την αρρώστια του.
Άγιοι Ιωνάς, Βαραχήσιος και οι συν αυτοίς Ζανιθάς, Λάζαρος, Μαρουθάς, Ναρσής, Ηλίας, Μάρης, Άβιβος, Σιμιάθης και Σάββας (ή Σώθα)
Ήτο ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο ηγαπημένος μαθητής του Κυρίου, ο οποίος του είπε:
«Ήλθον, τέκνον, απεσταλμένος από την αγιωτέραν των απάντων και Βασίλισσαν των Ουρανών, διά να σε ερωτήσω, διά ποίαν αιτίαν ανά πάσαν στιγμήν κραυγάζεις “Φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος!”»
Παρακολουθήστε στο βίντεο παραπάνω live το 13ο Ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον Γέροντα Δωρόθεο
ΣΗΜΕΡΑ 28/3 και ΩΡΑ 20:30 μ.μ
Αποστολικό Ανάγνωσμα
(῾Εβρ. α´ 10 - β´ 3)
Κατ᾿ ἀρχάς σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας,καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶπάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶπεριβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτησου οὐκ ἐκλείψουσι». Πρὸς τίνα δὲ τῶνἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· «Κάθου ἐκ δεξιῶν μουἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον
Γέροντος Δωροθέου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ -ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀπαιτεῖ τήν ἐντατικοποίηση τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα καθενός μας. Εἶναι περίοδος νηστείας, προσευχῆς καί μετανοίας ὅπου τίθεται στήν ζωή μας μία νέα ἀρχή, μέ τόν προσωπικό ἀγώνα μας τῶν σαράντα ἡμερῶν γιά τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.
Ἡ Ἁγία Γραφή τονίζει τό «πρόσεχε σεαυτῷ». Πού σημαίνει τήν
Ο γέροντας Δωρόθεος μας ομιλεί για τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η μνήμη του οποίου τιμάται την Κυριακή Β' Νηστειών.
«Ο εμός έρως Εσταύρωται»
Αναδημοσίευση από 6 Μαρτίου 2018, Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Βησσαρίωνα, Καλαμπάκα.
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου
Παλαιότερα πήγαινες πιο συχνά στην εξομολόγηση μα σταμάτησες επειδή κάποιος σε ειρωνεύτηκε γι’ αυτό. Δεν έπρεπε να διακόψεις. Ποιον δεν ειρωνεύτηκαν οι άνθρωποι; Ξέρεις τι είπε ο διορατικότερος όλων: « ουαί υμίν οι γελώντες νυν, ότι πενθήσετε και κλαύσετε…» (Λουκ.6,25). Μου γράφεις ότι εκτός από την τέχνη σου έχεις και ένα αμπέλι, που σου δίνει καλή παραγωγή, επειδή το καλλιεργείς πολύ. Αν κάποιος εγκατέλειπε το αμπέλι του και ειρωνευόταν εσένα που φροντίζεις με επιμέλεια το σικό σου, μήπως θα σήκωνες τα χέρια σου από το αμπέλι και θα σταματούσες να το καλιεργείς;
Κατὰ τὴ σημείωση μάλιστα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ ἁγιορείτου στὸν Μέγα Συναξαριστή του, ῾Γαβριήλ θὰ πεί Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, (ἄνθρωπος Θεοῦ δηλαδή), κατὰ τὸν Κωνσταντινουπόλεως Πρόκλο. Γι᾽ αὐτὸ κι εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ὑπηρέτησε στὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ Λόγου. Λέγει δὲ καὶ ὁ Θεοφάνης ὁ Κεραμεύς, ὁ ἐπίσκοπος τῆς Ταυρομενίας, ὅτι τὰ ἑπτὰ στοιχεῖα ποὺ περιέχει τὸ ὄνομα τοῦ Γαβριήλ σημαίνουν
 |
| ΠΑΝΑΓΙΑ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ,εζωγραφήθη δια χειρός Φωτίου Νικολάου Κόντογλου 1960 |
Για του Χριστού την πίστιν την αγίαν,
για της πατρίδος την ελευθερίαν,
γι’ αυτά τα δύο πολεμώ,
γι’ αυτά να ζήσω επιθυμώ,
κι αν δεν τα αποκτήσω
τι μ’ ωφελεί να ζήσω;
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έχει μια πνοή αγιασμένη, κι η ιστορία της είνε σαν συναξάρι. Η Ελλάδα μπορεί να παρασταθεί σαν τη μητέρα των Μακκαβαίων που είδε να βασανίζονται και να σφάζονται μπροστά της τα παιδιά της ένα-ένα.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
– Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία ;
– Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου». Να σου πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου. Χωράει στον νού του ανθρώπου αυτό; Και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι κάτι το υπερφυσικό, έξω της λογικής.
Όταν η Παρθένος Μαρία έκλεισε τα δεκατέσσερα χρόνια της και αφού είχε ζήσει ένδεκα χρόνια στο ιερό του Ναού των Ιεροσολύμων, διακονώντας, οι ιερείς της είπαν ότι σύμφωνα με τον Νόμο δεν μπορούσε να παραμείνει στον Ναό, αλλά έπρεπε να μνηστευθεί και να έλθει σε γάμου κοινωνία. Προς μεγάλη έκπληξη των Ιερέων, η Παναγία Παρθένος απάντησε ότι είχε αφιερώσει όλη τη, ζωή της στον Θεό και επιθυμούσε να παραμείνει παρθένος μέχρι τον θάνατό της και να μην παντρευτεί κανέναν! Τότε, κατά Θεία Οικονομία, ο αρχιερέας Ζαχαρίας και πατέρας του αγίου Προδρόμου, σε συμφωνία με τους άλλους ιερείς, συγκέντρωσε δώδεκα άγαμους άνδρες
-Δεν είναι ότι η σωτηρία της Ελλάδας κρεμάστηκε από το κομποσχοίνι σου, αλλά το να σκέφτεσαι συνέχεια την δυσκολία που περνάει η Ελλάδα σημαίνει ότι πονάς την πατρίδα και ζητάς την
«Διηγούνται ότι ο Ναύαρχος πιστός τηρητής των νηστειών της Εκκλησίας, μίαν Τεσσαρακοστήν ησθένησεν. Ο δε ιατρός διέταξε να καταλύση χάριν της υγείας του, ζωμόν ή γάλα..
– Αδύνατον! Ηρνήθη ο Ναύαρχος.
Από μικρό παιδάκι έκανε εδαφιαίες μετάνοιες αντί γυμναστική, προσκυνούσε τον Θεό με ευλάβεια, μέχρι τα γεράματα του μετάνοιες με τις ώρες, παρόλο που είχε και τραύματα, που άνοιγαν οι πληγές του προσκυνώντας τον Θεό και ζητώντας την βοήθεια για την σωτηρία
Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων.
Εδώ πέφτουν έξω μερικοί καί λένε: «εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή καί τα παιδιά τα ανέθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου” (Έφεσ. 6, 4), επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε όμως πού βλέπουμε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.
Γ´ Ἐθνικὴ Συνέλευση (Τροιζήνα 1827)
«Ἐλᾶτε μ᾿ ἕνα ζῆλο σ᾿ ἐτοῦτον τὸν καιρό, νὰ κάμωμεν τὸν ὅρκον ἐπάνω στὸν Σταυρόν».
Ῥήγας Βελεστινλῆς. Θούριος
Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι’ αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μην μιλάμε! Είναι φοβερό! Είπα σε κάποιον:
Ο άγιος Γέροντας Εφραίμ διηγείται πως πολέμησε τον εγωισμό στην αρχή της μοναχικής του ζωής κοντά στον Άγιο Ιωσήφ. Ο Γέροντας Εφραίμ αναφέρει την αυστηρή παιδαγωγική από πατρική αγάπη συμπεριφορά του γέροντα του Αγίου Ιωσήφ του ησυχαστή και τον τρόπο με τον οποίον ο ίδιος αγωνιζόταν για το ξερίζωμα του πάθους του εγωισμού.
Μία νορβηγική ομάδα εμπειρογνωμόνων ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε τον τρόπο με τον όποιο δρα το εμβόλιο της AstraZeneca και έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση θρομβώσεων στο αίμα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το εμβόλιο προκαλεί μια ισχυρή ανοσολογική αντίδραση που οδηγεί σε έναν σπάνιο συνδυασμό θρομβώσεων και χαμηλού αριθμού αιμοπεταλίων (θρομβοκυττάρων).
...Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ ἄνθρωπος σέ αὐτόν τόν κόσμο; Ἐμεῖς σέ αὐτόν τόν κόσμο πραγματικά πολεμᾶμε, συνέχεια πολεμᾶμε γι’ αὐτήν τήν θεία Εἰκόνα πού εἶναι μέσα στήν ψυχή μας. Ποιός μᾶς τήν κλέβει; Ὅλοι οἱ εἰκονομάχοι. Πρῶτος εἰκονομάχος εἶναι ἡ ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία δέν θέλει τόν Θεό. Δέν θέλει τόν Θεό οὔτε μέσα στόν ἄνθρωπο, οὔτε μέσα στόν κόσμο γύρω ἀπό τόν ἄνθρωπο. Καί διά τῆς ἁμαρτίας κατεξοχήν εἰκονομάχος εἶναι ὁ Σατανᾶς καί οἱ ἄγγελοί του, οἱ ἀπαίσιοι δαίμονες.
Παρακολουθήστε πατώντας στο βίντεο παραπάνω το σημερινό Ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον Γέροντα Δωρόθεο!
Σήμερα Κυριακή και ώρα 20:30 μ.μ
Μπορείτε να κάνετε τις ερωτήσεις σας στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://forms.gle/kucRQyLNNYMsW1ga6
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με.
Όπως το πυρακτωμένο σίδηρο γίνεται απλησίαστο, έτσι γίνεται και η ψυχή του έχοντος την ευχή του Χριστού. Οι δαίμονες δεν την πλησιάζουν. Πώς να την εγγίσουν; Εάν την εγγίσουν θα καούν από το θεϊκό πύρ που περικλείει μέσα το θείον όνομα. (1)
-«Ο θεός, παιδί μου, είναι αγάπη. Και από αγάπη κινούμενος, θέλων να μεταδώση τον πλούτον
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα, ἀδελφοί, καί γιορτάζει τό εἶναι μας, τό βάθος τῆς ὕπαρξής μας. Γιατί αὐτό πού μᾶς χαρακτηρίζει εἶναι τό γεγονός ὅτι εἴμαστε Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι.
Ὀρθοδοξία, ἀσφαλῶς, δέν εἶναι μόνο οἱ εἰκόνες. Εἶναι ὁ συνολικός πολιτισμός πού πρόσφερε καί προσφέρει στήν οἰκουμένη ὁ ὀρθόδοξος κόσμος: τά δόγματα, τά γραπτά τῶν Πατέρων, τό νέφος τῶν Ἁγίων, παλαιῶν καί συγχρόνων, ἡ ψαλτική, ἡ ναοδομία, τά ψηφιδωτά, οἱ τρόποι τῶν γονιῶν μας ἀκόμη καί ἡ ταπεινή ἀγάπη τῆς γιαγιᾶς μας. Εἶναι τό πιό ἀκριβό ἄνθος
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
Ἡ πίστη σύμφωνα μέ τόν Ἀπ. Παῦλο εἶναι «ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Αὐτή ἡ βεβαιότητα γιά τά μή βλεπόμενα καί ἡ πεποίθηση γιά τά ἐλπιζόμενα εἶναι ἡ ἐσωτερική φωνή πού βεβαιώνει τόν πιστό γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν πρόνοιά του. Ἡ σωτηρία μας εἶναι προσφορά τοῦ Θεοῦ («Θεοῦ τό δῶρον» Ἐφ. 2, 8), πού, ὅμως, ἀποδεχόμαστε διά τῆς πίστεως.
Γιατί, ἄραγε, μερικοί ἄνθρωποι πιστεύουν καί ἄλλοι δέν πιστεύουν; Τί διακρίνουν τά μάτια ἑνός πιστοῦ πού τό δέν βλέπουν ἑνός μή πιστοῦ;
Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε,
Ακούστε τη θαυμαστή διήγηση: (από το 7:46 και μετά):
Μια παραμονή Σαββάτου, του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος με το θαύμα των κολλύβων, σαν και σήμερα, η αείμνηστη πνευματική κόρη του Αγίου Πορφυρίου και κήρυκας του λόγου του Θεού, Αθηνά Σιδέρη, τελειώνοντας τον κανόνα της, 3 η ώρα τα ξημερώματα, άκουσε μια ανδρική φωνή να την καλεί.
«Κυρία, κυρία…»
Εκείνη χωρίς να ταραχτεί, ρώτησε ποιος είναι κι αυτός της απάντησε:
Ο Ιουλιανός, ο επιλεγόμενος και παραβάτης ή αποστάτης, αν και ήταν χειροθετημένος αναγνώστης, μόλις ανέβηκε στο θρόνο των Ρωμαίων, αρνήθηκε το άγιο βάπτισμα. Άρχισε διωγμό κατά της Εκκλησίας, κρυφό αλλά και φανερό και προσπάθησε
Και όποιος περνούσε, είτε ήταν μόνος του, είτε ήταν δύο είτε τρείς, τους λήστευαν. Και μετά τους άφηναν να φεύγουν, δεν τους έκαναν κακό.
Τον Χριστό να Τον αισθανόμαστε φίλο μας. Είναι ο φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Υμείς φίλοι μου εστέ…». Σαν φίλο να Τον ατενίζουμε και να Τον πλησιάζουμε. Πέφτουμε; Αμαρτάνουμε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχουμε κοντά Του, όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίνει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με άγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει απ’ τον Χριστό η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε πως μας αγαπάει και Τον αγαπάμε, δεν αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ’ Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του κι όπως και να φερθούμε, ξέρουμε ότι μας αγαπάει.
-Άγιος Πορφύριος-
Μέρος από την συγκλονιστική, γεμάτη βιώματα, εμπειρίες και αποκαλύψεις συνέντευξη, που παραχώρησε στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας ο πατέρας Στέφανος Αναγνωστόπουλος για την ζωή του Άγιου Γέροντά του Εφραίμ του Φιλοθεϊτου.
Ὡς ὁ κατ’ ἐξοχὴν «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ», ἀξιώθηκε νὰ χαρακτηρισθεῖ μόνον ἕνας ἅγιος, ὁ ἅγιος Ἀλέξιος. Κι’ αὐτὸ διότι, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, ἀποτέλεσε γνήσιος τύπος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ αἰωνίου προτύπου ἀνθρώπου.
Γεννήθηκε στὴ Ρώμη στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Ἀρκαδίου (395-408) καὶ Ὀνωρίου (395-423). Οἱ γονεῖς του ἦταν εὐλαβεῖς ἄνθρωποι καὶ πλούσιοι. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Εὐφημιανὸς καὶ ἦταν συγκλητικός. Ἀγαποῦσε τοὺς φτωχοὺς καὶ
Άγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος και Δαρεία: Το Ευλογημένο Ζευγάρι:
Στη χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας υπάρχουν και πάμπολλα ανδρόγυνα, οι οποίοι αγίασαν μέσα στον ευλογημένο γάμο τους.
– Τα δάκρυα είναι απαραίτητα για τον Μοναχό και τον Χριστιανό. Υπάρχουν δάκρυα κοσμικά και δάκρυα θεϊκά. Η διάκριση μεταξύ τους φαίνεται από το ότι τα κοσμικά-εγωϊστικά δάκρυα προέρχονται από την περιφρόνηση των ανθρώπων, από την απώλεια των κοσμικών αξιών και των αγαθών, ενώ τα πνευματικά-θεϊκά δάκρυα προέρχονται από την μετάνοια, την επιθυμία της σωτηρίας και της αιωνίου ζωής.
Όταν κανείς δεν κλαίη με τα μάτια, δηλαδή δεν χύνη δάκρυα, είναι καλό να έχη μετάνοια στην καρδιά.
«Κύριε αξίωσέ με, να αγαπώ τους ανθρώπους, όπως Συ τους αγαπάς. Να τους συγχωρώ, όπως Συ τους συγχωρείς. Δώσε μου απ το πνεύμα Σου, με το οποίο μακροθυμείς και αγαπάς και ανέχεσαι, κι εγώ να ανέχωμαι, να αγαπώ, να μακροθυμώ, ώστε η αγάπη να με βοηθήση να βοηθήσω, με τα λίγα πράγματα, που μπορώ να τους προσφέρω με την Χάρι σου»
Κι έτσι με την προσευχή αυτή ένοιωσα πολλή αγάπη και στοργή για τους ανθρώπους.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται.
Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν[14]. Κι ἐγὼ δὲν θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη χαρὰ μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ καλύτερα ἀναψυκτικά! Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας
Συνέντευξη του π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου για τον Άγιο Γέροντα του Εφραίμ Φιλοθεΐτη στην Πειραϊκή εκκλησία.
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
«Νηστεύεις; Ἀπόδειξέ μου το διά μέσου τῶν ἴδιων τῶν ἔργων. Ποιά ἔργα ἐννοεῖ; Ἄν δεῖς φτωχό, νά τόν ἐλεήσεις. Ἄν δεῖς ἐχθρό, νά συμφιλιωθεῖς μαζί του. Ἄν δεῖς μιά ὄμορφη γυναίκα, νά τήν ἀντιπαρέλθεις. Ἄς μή νηστεύει, λοιπόν, μόνο τό στόμα, ἀλλά καί τό μάτι καί ἡ ἀκοή, καί τά πόδια καί τά χέρια καί ὅλα τά μέλη τοῦ σώματός μας. Νά νηστεύουν τά χέρια, παραμένοντας καθαρά ἀπό τήν ἁρπαγή καί τήν πλεονεξία. Νά νηστεύουν
Ὁ Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὅρους Γέρων Παρθένιος, σὲ ὁμιλία του στὴν Τράπεζα τῆς Μονῆς τὴν Κυριακή τῆς Τυρινῆς 14 Μαρτίου 2021, ἀναφέρθηκε σὲ σημαντικὰ θέματα. Μίλησε πατερικὰ καὶ ἐμπειρικὰ, μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἀρκετὲς στιγμές, γιὰ τὸ νόημα καὶ τὸν ἀγώνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἀνέφερε ὁ Γέρων Παρθένιος:
Σήμερα πὼς βρίσκονται οἱ ἀδελφοί μας στὸν κόσμο, σὲ τί στένωμα βρίσκονται, εἶναι ὅλοι κλεισμένοι μέσα στὰ σπίτια τους καὶ φαντάζομαι τί στενοχώρια θὰ ἔχουνε.
Για ποιο λόγο είναι απαραίτητη η νηστεία; Σε τι συνίσταται η δύναμή της; Νηστεύοντας, εγκρατευόμαστε από εκείνες τις απαιτήσεις που προβάλλει η κοιλιά μας, εγκρατευόμαστε από εκείνο που πάντα επιδιώκει η κοιλιά μας, από το άφθονο και χορταστικό φαγητό.
Όταν ξεκινάμε να νηστεύουμε, αρνούμαστε στην κοιλιά την εκπλήρωση των απαιτήσεών της, ξεκινάμε να τρώμε φτωχά, ξεκινάμε τον πρώτο βαθμό της εγκράτειας.
Δυο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας. Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν' αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθορισμένο χρόνο και το καθορισμένο από την Εκκλησία περιεχόμενό της: μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, όρισε αυτές τις προσευχές, για να
-Οἱ κοσμικοὶ τώρα τὴν Σαρακοστὴ προσέχουν κατὰ κάποιον τρόπο τὴν ἐγκράτεια, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ μοναχοὶ πάντα πρέπει νὰ προσέχουμε. Τὸ κυριώτερο ὅμως ποὺ πρέπει νὰ προσέξει κανεὶς εἶναι τὰ ψυχικά πάθη καὶ μετὰ τὰ σωματικά. Γιατί, ἂν δώσει προτεραιότητα στὴ σωματικὴ ἄσκηση καὶ δὲν κάνει ἀγώνα, γιὰ νὰ ξεριζωθοῦν τὰ ψυχικὰ πάθη, τίποτε δὲν κάνει. Πῆγε μία φορὰ σὲ ἕνα μοναστήρι ἕνας λαϊκὸς στὴν ἀρχὴ τῆς Σαρακοστῆς καὶ κάποιος μοναχός τοῦ φέρθηκε ἀπότομα, σκληρά. Ἐκεῖνος ὅμως ὁ καημένος εἶχε καλὸ λογισμὸ καὶ τὸν δικαιολόγησε. Ἦρθε μετὰ καὶ μοῦ εἶπε:
Τὰ ἑξῆς παραγγέλνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους: «κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἂς μὴ διατηρεῖ στὴν καρδιά του κακία γιὰ τὸν ἀδελφό του» (Ζαχ. ζ´ 10) καὶ «κανεὶς ἂς μὴν συλλογίζεται τὴν κακία τοῦ ἄλλου» (Ζαχ. η´ 17). Δὲν λέει μόνο, συγχώρεσε τὸ κακὸ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ μὴν τὸ ἔχεις οὔτε στὴ σκέψη σου, μὴ τὸ συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τὴν ὀργή, ἐξαφάνισε τὴν πληγή.
Παρακολουθήστε πατώντας στο βίντεο παραπάνω το σημερινό Ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον Γέροντα Δωρόθεο!
Σήμερα Κυριακή και ώρα 20:30 μ.μ
Μπορείτε να κάνετε τις ερωτήσεις σας στον παρακάτω σύνδεσμο:
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
Ὁ Χριστός ὅρισε νά προσευχόμαστε λέγοντας: «ἄφες ἡμῖν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν». Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα προσθέτει «ἐάν δέ μή ἀφῆτε…οὐδέ ὁ πατήρ ἡμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν» (Ματθ. 6,15). Ἐάν δέν συγχωρήσουμε νά μήν περιμένουμε νά συγχωρηθοῦμε ἀπό τόν Θεό. Ἐάν δέν ἀγαπήσουμε τόν ἐχθρό μας, ὄχι ἁπλῶς νἀ τόν ἀνεχθοῦμε, δέν γνωρίσαμε τόν Χριστό.
Προκειμένου νά φτάσουμε σέ μιά κατάσταση ἐσωτερικῆς γαλήνης, στά βάθη τοῦ ἑαυτοῦ μας εἶναι ἀπαραίτητο νά μάθουμε νά συγχωροῦμε τους ἄλλους, ἀλλά καί νά ζητοῦμε συγνώμη γιά τά δικά μας παραπτώματα, ὅταν ἐμεῖς πληγώνουμε τούς ἄλλους. Ἐκεῖ ἔγκειται καί ἡ μεγάλη σημασία τῆς ἐξομολόγησης:
Ἀδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ᾿Αποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ῾Ως ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. ῞Ος μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
