Η δύναμη της νηστείας: Οι δαίμονες φεύγουν τρέχοντας από τη νηστεία

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, 

Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Προ πολλού, προ πολλών ετών ο Άγιος Νυμφίος, ο Νυμφίος της Εκκλησίας, ο Χριστός, η Κεφαλή της Εκ­κλησίας, προ πολλού αναλήφθηκε από εμάς στους ου­ρανούς. Οι λόγοι Του είναι αιώνιοι και εάν είπε ότι οι μαθητές Του θα νηστέψουν, τότε πρέπει να νηστέ­ψουν. Αλλά μήπως ο Ίδιος δεν έδωσε το παράδειγμα της νηστείας, μήπως δεν νήστεψε 40 μέρες και 40 νύ­χτες προτού ξεκινήσει το Θεϊκό έργο Του για τη σωτη­ρία της ανθρωπότητας; Μήπως δεν νήστεψαν ο Μωυσής και ο Ηλίας προτού έρθουν σε άμεση επικοινωνία με τον Θεό; Όπως και ο Ίδιος ο Κύριος, νήστεψαν 40 μέρες και νύχτες. Ιδού το παράδειγμά μας. Από το βι­βλίο του αγίου προφήτη Ιωνά επιβεβαιώνεται η δύνα­μη της νηστείας, η μεγάλη σημασία της. Υπήρχε η πόλη της Νινευή που ήταν γεμάτη με αμέτρητους πλουσί­ους, όμως οι αμαρτίες τους, η ακαθαρσία των Νινευϊτών υψώθηκαν στον Θεό, ώστε ο Θεός αποφάσισε τη φοβερή τιμωρία και καταδίκασε τη Νινευή σε εξολόθρευση. Απέστειλε τον προφήτη Του Ιωνά στην πόλη της Νινευή, για να πει στους ανθρώπους ότι τους περι­μένει η φοβερή καταστροφή, η εξολόθρευση του λαού.

Πώς λοιπόν έλαβε ο λαός της Νινευή αυτή την προ­ειδοποίηση του προφήτη; Ο λαός έφριξε και πρώτα από όλους ο βασιλιάς της Νινευή και όλοι κατάλαβαν ότι πρέπει να μετανοήσουν ενώπιον του Θεού για τις βαριές αμαρτίες τους. Σύμφωνα με το βασιλικό διά­ταγμα επιβλήθηκε τριήμερη νηστεία, όχι μόνο σε όλους τους ανθρώπους, αλλά και σε όλα τα κτήνη. Κανένας δεν τόλμησε ούτε να φάει, ούτε να πιει. Ο βασιλιάς αφαίρεσε τα πολύτιμα ενδύματά του, τυλίχτηκε σε σά­κο, κάθισε πάνω σε στάχτη και δακρυσμένος μετανο­ούσε ενώπιον του Θεού, με ποτάμια δακρύων ζητούσε τη συγχώρεση από τον Θεό. Και αυτή η μετάνοια έσω­σε τη Νινευή. Γι’ αυτή τη νηστεία και τη μετάνοια ο Κύριος συγχώρεσε τη Νινευή, ήρε την απόφαση για την καταστροφή της. Βλέπετε, πόσο μεγάλη είναι η δύνα­μη της νηστείας!

Μήπως μπορούμε σε όλα αυτά που καθιέρωσε ο Κύριος να συμπεριφερόμαστε απρόσεκτα, πολύ πε­ρισσότερο με περιφρόνηση, με λησμοσύνη; Δεν μπο­ρούμε, γιατί κάθε λόγος του Χριστού, είναι λόγος Θε­ού, είναι πλήρης Θεϊκής δύναμης, πλήρης απόλυτης αλήθειας. Η νηστεία είναι μεγάλο έργο, έργο σωτη­ρίας, ευάρεστο στον Θεό.

Ακούσατε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ότι όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός μετά τη Μεταμόρφωση κατέ­βηκε κάτω, είδε το πλήθος του λαού που ήταν θορυβη­μένο και λογομαχούσε. Έλεγαν ότι οι απόστολοί Του δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν τον σεληνιαζόμενο νέο. Ο Κύριος τον θεράπευσε. Όταν οι απόστολοι Τον ρώτησαν, για ποιο λόγο δεν μπόρεσαν να θερα­πεύσουν τον σεληνιαζόμενο, τους είπε: «τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νη­στεία» (Ματθ. 17, 21). Οι δαίμονες φεύγουν τρέχοντας από τη νηστεία. Η νηστεία είναι ενάντια των δαι­μόνων, η νηστεία είναι αφόρητη γι’ αυτούς, είναι ανυ­πόφορη.

Θα πείτε, μήπως είναι λίγοι οι άνθρωποι, για τους οποίους η νηστεία είναι επίσης μισητή, οι οποίοι υπο­δέχονται την αρχή της νηστείας με γογγυσμούς; Πώς θα στερηθούν την τροφή; Υπάρχουν όχι λίγοι ανάμεσά μας που γογγύζουν, που λένε ότι δεν χρειάζεται η νη­στεία, ότι ούτε με τα φαγητά, ούτε με τα ποτά ευχαρι­στούν τον Θεό, αλλά με τα καλά έργα. Αυτό είναι χον­τρή υποκρισία. Αυτοί που δεν νηστεύουν και γενικά δεν επιθυμούν να ευαρεστήσουν τον Θεό, όλοι αυτοί απορρίπτουν τη νηστεία. Οι άπιστοι απορρίπτουν τη νηστεία, οι λουθηρανοί, οι σεχταριστές απορρίπτουν τη νηστεία.

Όμως για εμάς η νηστεία θα πρέπει να είναι η μεγά­λη και αγία εντολή του Χριστού. Είναι δυνατόν κά­ποιος να εξομοιωθεί με τους δαίμονες που φεύγουν τρέχοντας από τη νηστεία, για τους οποίους είναι αφό­ρητη, ανυπόφορη; Η απόρριψη της νηστείας μάς εξο­μοιώνει με τους δαίμονες, με τους ίδιους τους δαίμο­νες. Συλλογιστείτε πάνω σε αυτό! Σκύψτε το κεφάλι σας χαμηλά και μετανοήστε για το ότι δεν τηρήσατε τη νηστεία.

ΠΗΓΗ

[Πηγή: “Ο Λόγος ο του Σταυρού (Λόγοι και Ομιλίες από τη Συμφερούπολη 1946-1948)” τόμος Β’, Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, εκδόσεις “Επιστροφή”]