Γιατί ο Θεός επιτρέπει την αδικία;

«Kάποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί, δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί, άδικοι και αμαρτωλοί, είναι πλούσιοι και αναπαύονται, και πως ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.

O Θεός, θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά λογισμό να φύγει καί νά κατέβει στον κόσμο…

Όταν το άγιο Πνεύμα αρχίζει να σε επισκιάζει

Όταν η νεφέλη του αγίου Πνεύματος άρχισε να επισκιάζει τη σκηνή της καρδιάς σου.

Εάν βλέπεις, σε κάθε λογισμό πού κινείται στην ψυχή σου, και σε κάθε ενθύμηση, και στις πνευματικές σου ενατενίσεις την ώρα της ησυχίας σου, να γεμίζουν τα μάτια σου δάκρυα, και να βρέχουν τις παρειές σου, χωρίς εσύ να βιάζεις τον εαυτό σου, να ξέρεις ότι, σ’ αυτή την περίπτωση, άρχισε να ανοίγει ο φράχτης μπροστά σου, για να έρθει η χάρη του Θεού και να καταστραφεί ο εχθρός.

Όταν έλθη η χάρις του Αγίου Πνεύματος εις τον άνθρωπον

Ὁσίου Μαξίμου Καυσοκαλύβη

Μεγάλη μορφή ησυχαστή είναι του οσίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη (+1365), του οποίου η συνομιλία με τον όσιο Γρηγόριο τον Σιναΐτη αποτελεί σταθμό στη νηπτική γραμματεία. Αναφέρει λοιπόν πώς με τη βοήθεια της Θεοτόκου «άρχισεν η καρδία μου να λέγη από μέσα την προσευχήν, και ο νους μου να γλυκαίνεται εις την ενθύμησιν του Ιησού μου, και της Θεοτόκου μου, και να είναι πάντοτε μαζί με την ενθύμησιν αυτών, και πλέον από εκείνον τον καιρόν δεν έλειψεν η προσευχή από την καρδίαν μου… Εποθούσα την ησυχίαν πάντοτε, δια να απολαύσω πλέον περισσότερον τον καρπόν της προσευχής ο οποίος είναι μία αγάπη υπερβολική εις τον Θεόν, και μία αρπαγή του νοός προς τον Κύριον… Όταν έλθη η χάρις του Αγίου Πνεύματος εις τον άνθρωπον δια μέσου της προσευχής, τότε παύει η προσευχή· επειδή και ο νους κυριεύεται όλος από την χάριν του Αγίου Πνεύματος, και δεν ημπορεί πλέον να ενεργήση τας δυνάμεις του, αλλά μένει αργός, και υποτάσσεται εις το Άγιον Πνεύμα,

Όταν, λοιπόν, αποκάνεις ικετεύοντας τον Κύριο...

Αν ωφελούμαστε πολύ, όταν συζητάμε μ' έναν ενάρετο άνθρωπο, πόσο θα ωφεληθούμε, αλή­θεια, συνομιλώντας με τον Πλάστη, τον Ευεργέτη, το Σωτήρα μας, έστω κι αν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε;

Γιατί, όμως, δεν μας δίνει; Θα το τονίσω γι' άλλη μια φορά: Γιατί συνήθως Του ζητάμε πράγματα βλα­βερά, νομίζοντας πως είναι καλά και ωφέλιμα. Δεν γνωρίζεις, άνθρωπέ μου, το συμφέρον σου. Εκείνος, που το γνωρίζει, δεν εισακούει την παράκλησή σου, γιατί φροντίζει περισσότερο από σένα για τη σωτηρία σου. Αν οι γονείς δεν δίνουν πάντα στα παιδιά τους ό,τι τους ζητούν, όχι βέβαια επειδή τα μισούν, μα επειδή, απεναντίας, υπερβολικά τα αγαπούν, πολύ περισ­σότερο θα κάνει το ίδιο ο Θεός, ο οποίος και περισ­σότερο από τους γονείς μας μας αγαπά και καλύτερα απ' όλους γνωρίζει ποιο είναι το καλό μας.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

Ὁσίου Παρθενίου τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου

Τὸ Πνεῦμα τό Ἅγιον ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει. Παρακάλεσέ Το νὰ ἐπιφοιτήοει πάνω σου, γιὰ νὰ βρίσκεσαι πάντοτε ἐντός τῆς Χάριτός Του.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι ζωὴ ὅλων τῶν ὄντων, Πνεῦμα ζωοποιόν. Παρακάλεσέ Το νὰ ζωοποιήσει τὴν ψυχή σου γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι πῦρ. Παρακάλεσέ Το νὰ ἀποτεφρώσει ὅλο τὸ κακὸ ἐντός σου καὶ νὰ ἀνάψει μέσα σου τὸν λύχνο τῆς καρδιᾶς σου γιὰ πάντα, ὥστε νὰ μὴ τὴν καταλάβει κανένα σκότος.

Ἁγία Τριάδα, ἡ τελεία ἀγάπη(Γέροντος Δωροθέου)

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
27 Μαΐου 2018

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ

Πληροφορίες στήν Ἱερά Μονή καί στό τηλ. 6980305247

Δείτε παρακάτω τό  πρόγραμμα τῆς ἐκδρομῆς:

Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Η αρετή των άλλων αρωματίζει κι εμάς»

Τι βοηθάει, Γέροντα, να αποκτήσης μια αρετή;

– Να συναναστρέφεσαι κάποιον που έχει αυτήν την αρετή. Όπως, αν συναναστρέφεσαι κάποιον που έχει ευλάβεια, θα μπορέσης σιγά-σιγά να αποκτήσης κι εσύ ευλάβεια, το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις αρετές, γιατί η αρετή των άλλων αρωματίζει κι εμάς.

Όταν καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας στις αρετές των άλλων και προσπαθούμε να τις μιμηθούμε, οικοδομούμαστε.

Η γιατρειά της καρδιάς

Μη θυμώσεις μαζί μου, που σου λέω την αλήθεια. Ποτέ δε ζήτησες με όλη σου την ψυχή την ταπείνωση.

Όταν ο Θεός θελήσει να φέρει τον άνθρωπο σε μεγάλη στενοχώρια, ώστε να μετανοήσει και να εκζητήσει το έλεός του, παραχωρεί να εμπέσει στη.. μικροψυχία.

Και αυτή γεννά την ισχυρή δύναμη της αμέλειας, η οποία τον κάνει και γεύεται τον ψυχικό πνιγμό, που είναι μια γεύση της κόλασης. Απ΄αυτό, χτυπά τον άνθρωπο, μετά, το πνεύμα της φρενοβλαβείας, από το οποίο πηγάζουν ατέλειωτοι πειρασμοί, όπως η σύγχυση, ο θυμός, η βλασφημία, η γκρίνια και η μεμψιμοιρία, οι χαλασμένοι λογισμοί, η μετάβαση από τόπο σε τόπο, γιατί πουθενά δε βρίσκει ανάπαυση, και τα όμοια.

Πεντηκοστή: Τι ζητάμε με τις τρεις ευχές της γονυκλισίας;

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ– του Πρωτοπρεσβύτερου Στυλιανού Ανανιάδη

Η γονατιστή. Έτσι είναι γνωστή στον πολύ λαό η μεγάλη και επίσημη της Εκκλησίας μας ημέρα η Πεντηκοστή. Και τούτο, γιατί στον Εσπερινό της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος που ψάλλεται αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής, μας καλεί όλους ο ιερεύς από το Ιερό Βήμα να προσευχηθούμε στην Αγία Τριάδα, κλίναντες γόνατα.

Να προσευχηθούμε δηλαδή γονατιστοί στον Τριαδικό μας Θεό και διαβάζονται τότε από τον ιερέα τρείς ευχές σύμφωνα και με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας για τον Τριαδικό Θεό. Αλλά τι ζητάμε με αυτές τις τρεις ευχές της γονυκλισίας;

«Δόξα τη φιλανθρωπία Σου, Κύριε»

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

Ευλογημένα μου παιδιά,

Ο Θεός μας είναι αγάπη και «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α΄ Ιωαν. 4,16).

Όποιος Χριστιανός δεν έχει την αγάπη του Θεού μέσα στην καρδιά του, δεν έχει ζωή Χριστού στην ψυχή του. Αυτό το μεγάλο έργο της φιλανθρωπίας του Θεού, το να κατεβή ο Θεός, ο Λόγος του Θεού, να γίνη άνθρωπος, να λάβη σάρκα, να κατοικήση ανάμεσά μας, να μας πλησιάση, δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά η απέραντη φιλανθρωπία της θείας αγάπης. Η αγάπη του Θεού είναι αυτή, που μας προστατεύει και μας φροντίζει για όλα.

«…ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν…» (Ματθ. στ΄ 12).

-Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Βλέπεις; Ο Θεός εσένα τον ίδιο έκανε κριτή της συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου. Αν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θα σου συγχωρεθούν. Αν συγχωρήσεις πολλά, θα σου συγχωρηθούν πολλά. Αν τα συγχωρήσεις με ειλικρίνεια και με όλη σου την καρδιά, με τον ίδιο τρόπο θα συγχωρήσει και τα δικά σου ο Θεός.

Αν μετά την συγχώρηση, κάνεις φίλο σου τον εχθρό σου, έτσι θα διάκειται και ο Θεός απέναντί σου.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 27 μαΐου 2018: Πεντηκοστή

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 27 Μαΐου 2018, τῆς Πεντηκοστῆς (Ἰω. ζ΄ 37-52, η΄ 12)

Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ,

Λόγος περὶ τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

«Ὅταν συμπληρωνόταν ἡ πεντηκοστὴ ἡμέρα μετὰ τὴν Ἀνάσταση, τῆς ὁποίας ἔφθασε τώρα ἡ μνήμη, ἐνῷ ὅλοι οἱ μαθητὲς ἦσαν συγκεντρωμένοι μαζὶ καὶ εὑρίσκονταν ὁμόψυχοι στὸ ὑπερῷο (οἶκος) ἐκείνου τοῦ ἱεροῦ, ἀλλὰ καὶ στὸ προσωπικό του ὑπερῷο, στὸ νοῦ του, συναγμένος ὁ καθένας τους (διότι ἦσαν σὲ ἡσυχία καὶ ἀφιερωμένοι στὴ δέηση καὶ στοὺς ὕμνους πρὸς τὸ Θεό), ξαφνικά, λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἀκούσθηκε ἦχος ἀπὸ τὸν οὐρανό, σὰν ἀπὸ ὁρμὴ βιαίου ἀνέμου καὶ ἐγέμισε τὸν οἶκο ὅπου κάθονταν». (Πράξ. 2, 1-11).

Συστάσεις τοῦ νοῦ πρός τήν ψυχή Ὁσίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ

Ἄκουσε λογική ψυχή μου, ἐσύ πού γνωρίζεις τά βαθύτερα σημεῖα τοῦ εἶναι μου. Ἄκουσέ με, γιατί θέλω νά σοῦ μιλήσω, γιά κάποιο θέμα μυστικό καί (κοινοῦ ἐνδιαφέροντος) μά πού ἀπασχολεῖ γενικώτερα τούς ἀνθρώπους. Αὐτό πού κατάλαβα εἶναι ὅτι δέν θά καθαριστεῖς τελικά ἀπό τά πάθη ἀλλά, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, λίγο θά ἀνακουφιστεῖς.

Ξέρω καλά ψυχή μου, ὅτι καί ἐγώ καί ἐσύ κινούμαστε «παρά φύσιν». Ξέρω ὅτι εἴμαστε πλανεμένοι ἀπό τήν ἄγνοια καί γι᾿ αὐτό κατηγοροῦμε τούς ἄλλους γιά τίς ἁμαρτίες μας, λέγοντας ὅτι ἡ κακία βρίσκεται ἔξω καί μακριά ἀπό ἐμᾶς.

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ, ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

“Η τιμία και αγία κεφαλή του Ιωάννου Προδρόμου που ήταν κρυμμένη προ πολλού, τώρα βγήκε από τους κόλπους της γης, σαν χρυσός από τα μέταλλα, κλεισμένη όχι σε στάμνα, όπως παλαιότερα, αλλά σε αργυρό σκεύος, ευρισκόμενη σε ιερό τόπο και γενόμενη φανερή από ιερέα. Αυτήν την κεφαλή, την οποία έφερε από τα Κόμανα η ένδοξη των Πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, μαζί με τον πιστό βασιλιά και τον ποιμενάρχη της και τον πιστό λαό, την δέχεται με μεγάλη ευφροσύνη, κι αφού την προσκύνησαν όλοι με μεγάλη πίστη την εναπέθεσαν σε ιερό τόπο”.

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

89 Ὑπάρχει μεγάλη διαμάχη μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῆς θεωρίας τῆς ἐξέλιξης καί αὐτῶν πού πιστεύουν στήν Δημιουργία ἀπό τόν Θεό. Στήν Ὀρθόδοξη λατρεία ὁμολογοῦμε: «Σύ ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες...»(εὐχή τοῦ Χερουβικοῦ Ὕμνου). Στήν εὐχή αὐτή ὁμολογοῦμε ὅτι εἴμαστε κτίσματα τοῦ Θεοῦ ἀδύναμα, ἀτελῆ πού ὅμως λαμβάνουν τό εἶναι ἀλλά καί τήν χάρη ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό. Εἶναι μιά ὁμολογία πού πηγάζει ἀπό τήν συναίσθηση τῆς ἀδυναμίας καί ἀνεπάρκειάς μας καί τήν προσμονή τοῦ θείου ἐλέους. Εἶναι μιά διακήρυξη ταπείνωσης. Ἐσύ, Κύριε, εἶσαι τά πάντα γιά μᾶς. Ἀπό ἐσένα λαμβάνουμε τήν ὕπαρξη καί στήν δική σου συγκατάβαση προσδοκοῦμε γιά νά ζήσουμε γιά πάντα μαζί σου καί μέσα σου, στήν αἰωνιότητα.

Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν

Άγιος Πορφύριος

Μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό. Δεν πρέπει ποτέ να σκεπτόμαστε για τον άλλο ότι θα του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θα τον τιμωρήσει για το αμάρτημά του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε. Πολλές φορές αγανακτούμε και λέμε στον άλλο: «Δεν φοβάσαι τη δικαιοσύνη του Θεού, δεν φοβάσαι μη σε

Το φοβερό όραμα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας

Κάποτε ο γέροντάς μου, ο πατήρ Εφραίμ, είδε το εξής φοβερόν όραμα: Βρέθηκα, μας διηγείται, όπως μας το διηγείται -μας το έχει διηγηθεί πέντε δέκα φορές μέχρι τώρα-, σε ένα απέραντο τόπο, όπου υπήρχαν χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι, πάσης ηλικίας και φύλου. 

Και μπροστά σ’ αυτό το πλήθος, στεκόμουν και γώ. Απέναντι από μένα βρισκόταν ένας γίγαντας, ένας δαιμόνιος άνθρωπος, ένας φοβερός κατήγορος, έτοιμος να κατηγορήσει, και να τους

Ποιά εἶναι ἡ βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Ἐπισκόπου Ἀχρίδος

Διάβασες στὸ Εὐαγγέλιο τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις… οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι» (Ματθ.12,31-32). Καὶ ρωτᾶς τί σημαίνει βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Εἶναι ἡ βλασφημία κατὰ τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ζωῆς, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄπιστος ποὺ μισεῖ καὶ διώκει τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, βλασφημεῖ κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ αὐτόχειρας ποὺ...

Πως να αντιμετωπίσεις τον άλλον όταν θυμώνει

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Αν δεις ότι κάποιος αγριεύει, τότε να υποχωρείς περισσότερο. Γιατί όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση της μανίας, χρειάζεται και περισσότερη παρηγοριά. Όσο χειρότερα φέρεται, τόσο μεγαλύτερη καλοσύνη θέλει.

Η υποχωρητικότητα απέναντι σε κάποιον που έχει θυμό είναι απαραίτητη, όσο είναι και απέναντι σε κάποιον που έχει υψηλό πυρετό. Όταν είναι αγριεμένο το θηρίο, τότε το αποφεύγουμε όλοι. Έτσι κι αυτόν που οργίζεται.

ΕΣΥ, ΘΕΟΣ ΚΑΤΑ ΧΑΡΗ (Γέροντος Δωροθέου)

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΑΜΑΔΩΝ 

19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Εκπομπή ΣΟΚ στην Πειραϊκή Εκκλησία για τις Νέες Ταυτότητες

Μέχρι τέλη Σεπτέμβρη θα είναι έτοιμη η διαδικασία για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων!

Με βάση το αρχικό γράμμα του επιθέτου μας θα παραλαμβάνουμε κατά σειρά τις νέες ταυτότητες

Μέσα σε 5 χρόνια θα πρέπει να έχει γίνει η άμεση αντικατάσταση!

Ακούστε παρακάτω την εκπομπή της Πειραϊκής Εκκλησίας:

Ὁ πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς γιὰ τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο

Πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς 

«Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος εἶναι ὁ μεγαλύτερος Ρωμηὸς τῆς ἱστορίας. Εἶναι ὁ πρῶτος οὐσιαστικὰ Ρωμηός. Τύπος εἶναι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλὰ ὁ Κωνσταντῖνος ἐπιστημονικὰ εἶναι ὁ πρῶτος Ρωμηός, Ὀρθόδοξος Ἕλληνας. Πρῶτον, ἔχει δηλαδὴ Ρωμαϊκὸ κράτος ποὺ γίνεται χριστιανικό, δηλαδὴ ὑποδέχεται τὸ Χριστό. Δεύτερον, ἑλληνικὸ πολιτισμὸ καὶ παιδεία, ἡ μάνα του ἡ

Διαφορὰ μεταξὺ πνευματικοῦ καὶ ψυχολόγου

Ὁ πνευματικὸς πατέρας ποὺ πρέπει νὰ ἐξασκεῖ τὸ ἔργο μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση διαφέρει σαφῶς ἀπὸ τὸν ψυχολόγο, ποὺ ἐργάζεται βάσει μίας ἀνθρωποκεντρικῆς θεωρήσεως τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ζωῆς του. 

Ὁ ψυχολόγος θέλει νὰ ἰσορροπήσει ψυχολογικὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ πνευματικὸς πατέρας ἀποβλέπει στὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. 

Ὁ ψυχολόγος χρησιμοποιεῖ τὶς ἀπόψεις τῆς Σχολῆς ποὺ ἐκπροσωπεῖ. Ὁ πνευματικὸς πατέρας χρησιμοποιεῖ τὸν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ φανερώθηκε στοὺς Προφήτας, στοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς...

Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης: Οι Ισαπόστολοι στην πίστη και στα έργα

ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ: του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Διδάκτωρος Θεολογίας

H εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και της μητέρας του Αγίας Ελένης συνθέτουν μια ποικιλία χαρισμάτων, αγιότητας βίου, πρακτικών σχέσεων στον τομέα της πολιτικής, κοινωνίας και πολιτισμού. Δικαίως η Εκκλησία τους απέδωσε τον τίτλο των «Ισαποστόλων». Ένα τίτλο βαρύνουσας σημασίας, για την πίστη και πράξη, για την συνέχεια της διακονίας, της ομολογίας του Χριστού, της διαφύλαξης και της μετάδοσης της πίστης των Αποστόλων.

Ο Χριστιανός είναι παλικάρι, δεν είναι νωθρός

Ο Χριστιανός είναι παλικάρι, δεν είναι νωθρός,

 κλείνει με σθένος τις πόρτες των παθών, έχει διάκριση θεϊκή και ξέρει πότε θα μιλήσει, τι θα πει, πότε και γιατί..

Κάνει υπακοή παλικαρίσια στον πνευματικό και αν χρειαστεί θα δώσει το αίμα του για τον συνάνθρωπο και πάνω από όλα για την πίστη του.

Άγιος Παΐσιος

Πηγή

Ὁ Κύριος εἶπε: «Ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ ἀνάμεσά τους»

Ὥστε, λοιπόν, δέν βρίσκονται δύο-τρεῖς ἑνωμένοι στό ὄνομά Του; Βρίσκονται, ἀλλά σπάνια. Ἄλλωστε δέν μιλάει γιά μιάν ἁπλή τοπική σύναξη καί ἕνωση ἀνθρώπων. Δέν ζητάει μόνο αὐτό. Θέλει, μαζί μέ τήν ἕνωση, νά ὑπάρχουν στούς συναγμένους καί οἱ ἄλλες ἀρετές. Μ’ αὐτά τά λόγια, δηλαδή, θέλει νά πεῖ: «Ἄν κάποιος θά ἔχει Ἐμένα σάν βάση καί προϋπόθεση τῆς ἀγάπης του στόν πλησίον, καί μαζί μ’ αὐτήν τήν ἀγάπη ἔχει καί τίς ἄλλες ἀρετές, τότε θά εἶμαι μαζί του».

Προσευχή για παράταση ζωής

Γέροντας Σωφρόνιος του έσσεξ

«Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερών μου» (Ψαλμ. 101,25).

Προσευχόμενοι για παράταση της ζωής μας ή της ζωής των άλλων προσώπων δεν παρακαλούμε για την άσκοπη συνέχιση της βιολογικής υπάρξεως, κατά την οποία θα είμαστε ανίκανοι για καλύτερη ανάβαση.

Προσευχόμαστε για ευλογημένη αύξηση των ημερών μας επί της γης, έως ότου όλη

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος καί Ἑλένη οἱ Ἱσαπόστολοι

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας. Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274 – 288 μ.Χ.

Πατέρας του ἦταν ὁ Κωνστάντιος, ποὺ λόγῳ τῆς χλωμότητος τοῦ προσώπου του ὀνομάσθηκε Χλωρὸς, καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ αὐτοκράτορος Κλαυδίου. Μητέρα του ἦταν ἡ Ἁγία Ἑλένη, θυγατέρα ἑνὸς πανδοχέως ἀπὸ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας.

Ευλάβεια είναι ό φόβος του Θεού, ή συστολή, ή πνευματική ευαισθησία.

Άγιος Παΐσιος

Ευλάβεια είναι ό φόβος του Θεού, ή συστολή, ή πνευματική ευαισθησία. Ό ευλαβής μπορεί να σφίγγεται, άλλα αυτό τό σφίξιμο στάζει μέλι στην καρδιά του· δεν του κάνει μαρτυρική τήν ζωή, άλλα τον ευχαριστεί.

 Οι κινήσεις του είναι λεπτές, προσεγμένες. 

Η συκοφαντία είναι το απαισιότερο φάσμα του μίσους και της κακότητας ....

Η συκοφαντία είναι το απαισιότερο φάσμα του μίσους και της κακότητας και το οδυνηρότερο τραύμα γι’ αυτόν που την υφίσταται. Η συκοφαντία είναι το αμυντικό όπλο της κατωτερότητας. Επειδή δεν μπορεί να σκεπάσει τη γύμνωση και ευτέλειά της, προσπαθεί να αμαυρώσει αυτούς που βρίσκονται πιο ψηλά για να δικαιωθεί, όπως νομίζει.

Επειδή είναι ψεύτικη και άδικη επιβουλή είναι το βαρύτερο τραύμα γι’ αυτόν που την πάσχει. Δίκαια ο προφήτης Δαβίδ

«Εγώ δεν αλλάζω τον Χριστό για το κεφάλι μου!»

Η γιαγιά η Ευγενία είχε δύο αδελφές, την Παρασκευή και την Σουμέλα.

Η Παρασκευή ήτο ωραία και την ξεχώρισε ένας Τούρκος αξιωματικός μαζί με τα παιδιά της, επτά τον αριθμό.

Την παρακάλεσε να αλλάξει θρησκεία, να ασπασθεί το Ισλάμ, και θα την έκανε γυναίκα του χαρίζοντας την ζωή των παιδιών της και την δική της. 

Και η Παρασκευή του απαντούσε σταθερά και αταλάντευτα:

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 20 Μαΐου 2018: των Αγίων πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 20 Μαΐου 2018, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμ. Συνόδου (Ἰωάν. ιζ΄ 1-13)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπάρας ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. ᾿Εφανέρωσά σου τὸ

γέροντος Δωροθέου: γραμματα στούς πιστούς

88 Ὁ Χριστός ἀναλήφθηκε στούς οὐρανοὐς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του. Δέν ἔπαυσε νά ἐμφανίζεται καί οἱ Ἀπόστολοι ὑπέθεσαν ὅτι ἔφυγε. Ἀλλά, ἐνῶ τόν ἀγγιζαν καἰ ἔτρωγε μαζί τους καί ἐνφανιζόταν σέ πολλούς, ἀνελήφθη ἐν δόξη χαροποιήσας τούς μαθητάς. Σέ ὅλο αὐτό τό σαρανταήμερο διάστημα μετά τήν Ἀνάστασή του ἀλλά καί στήν Ἀνάληψή του φρόντισε νά πείσει τούς μαθητές ὅτι κράτησε τήν ἀνθρώπινη φύση πού προσέλαβε, γιά πάντα. Αὐτό εἶναι κρίσιμο γιά τήν σωτηρία μας. Μέσα στόν Θεό(τήν Ἁγία Τριάδα)  ὑπάρχει ἡ ἀνθρώπινη φύση. Ἄρα ἡ φύση μας θεώθηκε.

Περί σαρκικών πειρασμών

Πηγή

Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει..

Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει..

Το να αμαρτάνει κανείς είναι ανθρώπινο

Το να επιμένει στην αμαρτία είναι διαβολικό

Το να λυπάται για την αμαρτία είναι χριστιανικό

Το να συγχωρεί κάθε αμαρτία είναι θεϊκό!!!

Πόσοι συγχωρούμε;

Πόσοι κοιτάζουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων;

Πόσοι κλαίμε για την δική μας κατάντια;

«Να πέφτετε στην αγκαλιά του Χριστού και να προχωρείτε»

Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο.

Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. 

Την περιφρόνηση δεν μπορεί να τη υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σας παίρνει είδηση και σας πολεμάει.

Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης: Γιὰ τὸ μυστήριο τῆς Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως

Ὁ Θεὸς μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτου Ἠσαΐα μᾶς παραγγέλλει λέγων: «Λούσασθε καὶ καθαροὶ γίνεσθε, ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν. Μάθετε καλὸν ποιεῖν» (Ἤσ. ἃ' 16).

Ἡ μετάνοια προϋποθέτει ἁμαρτία. Ὅποιος δὲν ἔχει ἁμαρτία, αὐτὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη μετανοίας. Ὅλοι, καὶ πρῶτος ἐγώ, αἰσθανόμεθα ἁμαρτωλοί.

Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας

Διδαχὲς Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γί’ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. 

Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ...

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

84 Ὁ Θεός εἶναι ἐμπειρία. Δέν εἶναι μόνο ἱερά βιβλία καί διδαχές. Μπορεῖς νά ἔχεις ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ. Μία σχέση δύο κατευθύνσεων, ἀμφίδρομη. Νά τοῦ μιλᾶς καί νά σοῦ μιλάει. Ἡ Παλαιά Διαθήκη βρίθει τέτοιων άναφορῶν: πχ Ὁ Θεός εἶπε στόν Μωυσῆ ἤ τόν Ἀβραάμ ἤ τόν Ἡλία. Μπορεῖ νά μιλήσει καί σέ σένα. Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα μιλοῦσαν μέ τόν Θεό Ἕτσι πλάστηκε κατ’ ἀρχάς ὁ ἄνθρωπος.

Εἰς τὴν Κυριακήν τοῦ Τυφλοῦ γιὰ τὴν ἔπαρση καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη (Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ)

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἴνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται» (Ἰω. 9:39) 

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ἀδελφοί! Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, μετὰ τη θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ, γιὰ τὴν ὁποία ἀκούσαμε σήμερα στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, εἶπε: «Ἦρθα γιὰ νὰ φέρω σὲ κρίση τὸν κόσμο, ἔτσι ὥστε αὐτοὶ ποὺ δὲν βλέπουν νὰ βροῦν τὸ φῶς τους, κι ἐκεῖνοι ποὺ βλέπουν ν’ ἀποδειχθοῦν τυφλοὶ» (Ἰω. 9:39). Τέτοια λόγια δὲν μποροῦσαν ν’ ἀφήσουν ἀδιάφορούς τους ὑπερήφανους «σοφοὺς» καὶ «δικαίους» τοῦ κόσμου τούτου, ὅπως ἦταν οἱ Φαρισαῖοι. Ἐξαιτίας τῆς φιλαυτίας τους καὶ τῆς μεγάλης ἰδέας ποὺ εἶχαν γιὰ τὸν ἑαυτό τους, αἰσθάνθηκαν θιγμένοι ἀπὸ τὴν παρατήρηση τοῦ

Πως φεύγει η ανασφάλεια, η απελπισία, η κατάθλιψη.

Γέροντας Πορφύριος

Όλα τά κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, πού πάνε νά κυριεύσουν τήν ψυχή, φεύγουν μέ τήν ταπείνωση.

Αυτός πού δέν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δέν θέλει νά τού κόψεις τό θέλημα, νά τόν θίξεις, νά τού κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τόν κυριεύει η κατάθλιψη.

ΕΙΔΕΣ ΠΟΤΕ ΣΑΒΑΝΟ ΜΕ ΤΣΕΠΕΣ; ΟΛΑ ΕΔΩ ΜΕΝΟΥΝ!

Άγιος Παΐσιος

Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.

Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους -

Το αγέννητο παιδί

Η συγκλονιστική εικόνα που ανάρτησε ο αδελφός Νικόλαος, μας παρακίνησε να ερευνήσουμε την Ιστορία της, την οποία καi παραθέτω στη συνέχεια.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Λένε οι Κινέζοι.  Εμείς όμως οι Έλληνες ,( που το «κατ εικόνα» αναγκαστικά μετεφράσθηκε στην Ελληνική, ίνα στην οικουμένη διαδοθεί), λέμε μία εικόνα είναι αναρίθμητες λέξεις και βουβές συγκινήσεις. Φορτίζει, τον βουβό από έκσταση,  παρατηρητή, με

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

75 Τά δικαιώματα τῆς μητέρας καί τά δικαιώματα τοῦ ἐμβρύου. Δύο ἀντιλήψεις συγκρούονται στό θέμα τῶν ἐκτρώσεων. Πιστεύεις ὅτι εἶσαι μέλος τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων καί μέ ἀγάπη φέρνεις τό μωρό σου στόν κόσμο, σάν ἑνα πρόσωπο κατ’εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση τού, τό ὁποῖο θά βοηθήσεις στόν ἀγώνα του γιά τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Ἤ πιστεύεις ὅτι ἐσύ εἶσαι τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὅλα περιστρέφονται γύρω ἀπό σένα, δέν ὑπάρχει Θεός, ἀνθρώπινο γένος στό ὅποῖο ἀνήκεις, παρά μόνο ἐσύ καί ὁ ἐγωκεντρισμός σου; Ἡ ἀπόφασή σου νά σκοτώσεις τή ζωή μέσα σου, ἐσύ πού δημιουργήθηκες νά τήν γεννᾶς, δέ σοῦ λέω ὅτι εἶναι διαστροφή ἀλλά ἀστοχία σου νά ἀγαπήσεις κάτι ἔξω ἀπό σένα. Ἀκόμη καί ἡ φιλαυτία σου εἶναι ἄρρωστη. Μένει ὁ θρῆνος γιά τά ἑκατομμύρια ψυχές σέ ἀγέννητα σωματάκια. Θρῆνος γιά κάτι δικό μας πού πετάχτηκε ματωμένο στά σκουπίδια. Θρῆνος γιά τήν ἀναπηρία μας στό θέμα τῆς ἔλλειψης ἀγάπης, ὅπου ἡ τρυφερότητα ἐξοβελίζεται ἀπό τή ἐγωπαθή ἄρρωστημένη κακία μας.

Με ποιο τρόπο ξηµερώνοντας πρέπει να βγαίνει στη μάχη το πρωί ο στρατιώτης του Χριστού για να πολεµά

Αφού ξυπνήσεις το πρωί και προσευχηθείς αρκετή ώρα λέγοντας, Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν µε, το πρώτο πράγµα που πρέπει να σκεφθείς είναι αυτό:

το να νοµίσης ότι βλέπεις τον εαυτό σου κλεισµένο µέσα σε ένα τόπο και στάδιο*, το οποίο δεν είναι άλλο, παρά η ίδια σου καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος· µε αυτόν το νόµο, ότι όποιος εκεί δεν πολεµήσει, θα μένει για πάντα πεθαµένος· και µέσα σε αυτό φαντάσου πως

Ἡ ὑγεία καί ἡ σαπίλα (σχόλιο γιά τήν ἡμερίδα γιά τίς ἐκτρώσεις)

Ζοῦμε σέ δύσκολες ἐποχές… Σέ ἐποχές πού τό φῶς καί τό σκοτάδι «παλεύουν» γιά τό ποιό θά ἐπικρατήσει…

Τήν περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε μία σπουδαία ἡμερίδα στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν ἀπό τό «Κίνημα ὑπέρ τῆς ζωῆς» στό ὁποῖο συμμετέχουν πολλά ὀρθόδοξα σωματεῖα! Θέμα της: οἱ ἐκτρώσεις! Ἐπρόκειτο γιά μία ἐκδήλωση ὅπου ἀκούστηκε στέρεος

Πατὴρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ὅσες Σύνοδοι ἦταν ληστρικὲς, ἔπασχαν ἀπὸ ἔλλειψη ἐμπειρίας τῆς θεραπευτικῆς καὶ τῆς νηπτικῆς πράξης τοῦ ἡσυχασμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας»

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα τοῦ π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, 

τῆς ὁμιλίας «Λόγος περὶ τῆς Ὀρθοδόξου θεραπευτικῆς Γ΄», ἀπὸ τὸ βιβλίο 

«Πατερικὴ Θεολογία» τοῦ πατρὸς Ἰωάννου Ρωμανίδου, ἐκφωνήθηκε στίς 21/07/2005.

Ἐπανάσταση στὸ θέμα τῆς χειροτονίας τῶν κληρικῶν σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἄρχιζε διαφθορά, ἔκανε ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος. Καὶ πιστεύω ὅτι ἡ Ἐκκλησία μέσα καὶ ἀπ΄ αὐτὸ τὸν ὀνόμασε Νέο Θεολόγο, ἔκανε τρομερὴ ἐπανάσταση. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ μέχρι σήμερα, ἔγινε μία διαμάχη ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἐκλογὴ τῶν κληρικῶν καὶ τῶν Ἐπισκόπων. Ἀκόμα καὶ τὸ θέμα τῆς ἐκλογῆς τῶν Ἐπισκόπων, εἶναι ἀκριβῶς ἡ μετάδοσις αὐτῆς τῆς ἐμπειρίας τῆς θεραπευτικῆς. Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους, ὄχι ὁ μόνος ἀλλὰ ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους, ποὺ ἡ Ἐκκλησία μετὰ ἀπὸ κάποιο αἰώνα ἀποφάσισε νὰ ἐκλέγει Ἐπισκόπους ἀγάμους,

Γέροντας Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: Ἡ εὐχὴ καὶ τὸ ὅπλο…

Πῶς νὰ κάνετε νοερὰ προσευχὴ ἀδιαλείπτως

«Ἡ πράξη τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι νὰ βιάσεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ λέγεις συνεχῶς τὴν εὐχὴ μὲ τὸ στόμα ἀδιαλείπτως. Στὴν ἀρχὴ γρήγορα, νὰ μὴν προφθάνει ὁ νοῦς νὰ σχηματίζει λογισμὸ μετεωρισμοῦ.

Νὰ προσέχεις μόνο στὰ λόγια: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὅταν αὐτὸ πολυχρονίσει, τὸ συνηθίζει ὁ νοῦς καὶ τὸ λέγει καὶ γλυκαίνεσαι ὡσὰν νὰ ἔχεις μέλι στὸ στόμα σου καὶ θέλεις νὰ τὸ λέγεις. Ἂν τὸ ἀφήσεις στενοχωρεῖσαι πολύ.

Το άγιο θέλημά Σου...

Γέροντας Γεώργιος Καψάνης

Ο αγώνας που κάνει ο Χριστιανός γίνεται όχι για να πη στον Θεό:

«Εγώ είμαι εντάξει· δικαιούμαι την σωτηρία» -γιατί τότε θα ήταν ένας Φαρισαίος- αλλά για να πει στον Θεό:

«Κύριε, παρ’ όλη την αδυναμία μου και την αμαρτωλότητά μου, εγώ σε αγαπώ. 

Και σαν έκφραση της αγάπης μου, προσπαθώ να κάνω τις εντολές Σου και το άγιό Σου θέλημα. Και από Εσένα εξαρτάται, αν θα μου δώσεις την σωτηρία και αν θα μου δώσεις την Χάρη Σου”.

Πηγή

Όταν η Αγία Σοφία της Κλεισούρας συνάντησε την Γερόντισσα Μακρίνα

Σεπτέμβριος 1983

~ Μιά φορά πήγαμε σε μία άσκήτρια, στά μέρη τής Κλεισούρας, στήν Καστοριά. Είχε τό προορατικό χάρισμα. Δέν ξέρω, αν έχετε άκούσει γι’ αυτήν. Ήταν ψηλή γυναίκα καί συγκύπτουσα.

Είχε άλουσία περίπου σαράντα χρόνια καί είχε μία πλεξούδα, δέν ξέρω πόσες οκάδες ζύγιζε! Πώς τήν σήκωνε αύτή τήν πλεξούδα! Εκανε κρύο, είχε παγωνιά καί τό νερό ήταν κρύο. Ρίγος σ’ έπιανε στο μέρος πού ζούσε- καί κοιμόταν μέσα σε ένα τζάκι.

Ο Αμνός έγινε κρέας και έτρεχε το Άγιο Αίμα από το Δισκάριο

Όταν ο δόκιμος μ. Κωνσταντίνος, ο μετέπειτα π. Κλεόπας, υπηρετούσε ως δεύτερος διακονητής στην εκκλησία της Μονής, ήταν αυτόπτης μάρτυρας μερικών θαυμάτων που συνέβησαν την ώρα της Θείας Λειτουργίας, στην εκκλησία της Σκήτης Συχαστρία. Ιδού τι μας διηγήθηκε:

Λίγα λόγια για την αγάπη

Από τους μοναδικούς που βίωσαν την Αγάπη, που ακούμπησαν στο στήθος της Αγάπης, που κήρυξαν παντού την Αγάπη, είναι ο Μαθητής της Αγάπης, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. 

Το κήρυγμά του αρχίζει με την αγάπη και τελειώνει στην αγάπη! Σε μια επιστολή του γράφει για την Αγάπη και μεταφέρει τα λόγια του Χριστού: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Σ' αυτήν την εντολή κρέμονται όλοι οι νόμοι. 

Ἅγιος Νικόδημος Αγιορείτης: Τί πρέπει νὰ κάνουμε, ὅταν εἴμαστε πληγωμένοι.

Ἀόρατος Πόλεμος - Κεφάλαιο ΚΖ´

Ὅταν βρίσκεσαι πληγωμένος, ἐπειδὴ ἔπεσες σὲ κάποιο ἁμάρτημα λόγῳ ἀδυναμίας σου ἢ καμιὰ φορὰ μὲ τὴν θέλησί σου γιὰ κακό σου, μὴ δειλιάσῃς· οὔτε νὰ ταραχθῇς γι᾿ αὐτό, ἀλλὰ ἀφοῦ ἐπιστρέψης ἀμέσως στὸ Θεό, μίλησε ἔτσι· «Βλέπε, Κύριέ μου· ἔκανα τέτοια πράγματα σὰν τέτοιος ποὺ εἶμαι· οὔτε ἦταν δυνατὸ νὰ περίμενες καὶ τίποτα ἄλλο ἀπὸ ἐμένα τὸν τόσο κακοπροαίρετο καὶ ἀδύνατο, παρὰ ξεπεσμὸ καὶ γκρέμισμα».

Καὶ ἐδῶ, ξευτελίσου στὰ μάτια σου ἀρκετὴ ὥρα καὶ λυπήσου μὲ πόνο καρδιᾶς γιὰ τὴν λύπη ποὺ προξένησες στὸν Θεὸ καὶ χωρὶς νὰ συγχυσθῇς, ἀγανάκτησε κατὰ τῶν αἰσχρῶν σου παθῶν, ἰδιαιτέρως