28 Φεβρουαρίου 2018

Πολυτιμότερο πράγμα από την Ορθοδοξία δεν υπάρχει στον κόσμο!

Φώτης Κόντογλου

Η Ορθοδοξία είναι η πηγή απ’ όπου τρέχουνε να ξεδιψάσουνε άνθρωποι που δεν ευρήκανε την αλήθεια ούτε στον Καθολικισμό, ούτε στον Προτεσταντισμό, ούτε σε καμμιά άλλη από τις μυριάδες αιρέσεις που υπάρχουνε σήμερα.
Ο άνθρωπος θα νοιώσει να τον σκεπάζει η θεϊκή ευσπλαχνία εάν απελπιστεί από κάθε άλλη βοήθεια  και ταπεινωθεί και δεν λογαριάζει για τίποτα τον εαυτό του και δέσει σφιχτά την ελπίδα του στον Θεό μοναχά, τότε αυτή η θεϊκή ευσπλαχνία  θα του δίνει κάποια δύναμη ώστε να μην υπάρχει τίποτα πια για να τον φοβερίζει, κι’ ούτε καμιά ανάγκη για να τον κάνει να τη συλλογιστεί...

Ὁ Χριστὸς ἡ ὄντως ἐλπίδα

Μητροπολίτου Λεμεσοῦ Ἀθανασίου

Ἐσὺ κάμε αὐτὸ ποὺ μπορεῖς… κάμε ὅ,τι μπορεῖς, χωρὶς ν’ ἀγχώνεσαι, χωρὶς ν’ ἀγωνιᾶς, χωρὶς νὰ ταλαιπωρεῖσαι.
Ἀφοῦ κάνεις αὐτὸ ποὺ μπορεῖς καὶ ἡ συνείδησή σου σοὺ καταμαρτυρεῖ ὅτι «ἔκανα ὅτι μποροῦσα, μέχρις ἐδῶ! Ἀπὸ ’δώ καὶ κάτω δὲν μπορῶ νὰ κάνω τίποτα!».

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ πιστεύουν εἶναι ἄνθρωποι μὲ λίγες στεναχώριες. Οι ἄνθρωποι ὅμως ποὺ δὲν ἔχουν πίστη ἔχουν μεγάλες στεναχώριες.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἀμάθεια, θλίψη, στεναχώρια, αὐτὰ εἶναι σὰν τριπλὸ μαστίγιο πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ καθενὸς ποὺ ξεχνάει καὶ ἀρνιέται τὸ Θεὸ καὶ δημιουργό Του. Ὅσο περισσότερο ὁ ἄνθρωπος συγκεντρώνει ἀσήμαντες γνώσεις, τόσο λιγότερο αἰσθάνεται πὼς ξέρει. Και ὅσο περισσότερο μαζεύει πλούτη, τόσο πιὸ φτωχὸς αἰσθάνεται. Ὅσο περισσότερο ὁ τέτοιου εἴδους ἄνθρωπος κυνηγᾶ τὴν τύχη, τόσο πιὸ βαθιὰ βυθίζεται στὸ σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας.

27 Φεβρουαρίου 2018

Τα πόδια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία

+του Μοναχού Μωυσή Αγιορείτη

 Η προ του Πάσχα περίοδος που διερχόμαστε γεννά ή θα πρέπει να γεννά κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα μέσα μας. Η ωραιότατη και κατανυκτική υμνογραφία αυτής της περιόδου, οι πολλές λατρευτικές ευκαιρίες, η σαρακοστιανή νηστεία θέλουν να μας συγκεντρώσουν. Να σκύψουμε μέσα μας, να προβληματιστούμε, να προβούμε σε έναν αυτοέλεγχο προς ειλικρινή μετάνοια.
Ο πολύς κόσμος αγνοεί ή δεν θέλει να προσεγγίσει το νόημα των ημερών αυτών, συνεχίζοντας τη μονότονη ζωή του.

«Ρηνούλα Ρηνούλα, ήλθε ο Χριστός να με πάρει με όλα τα τάγματα των Αγίων Του…»

Στην Μονή μας, του Οσίου Γρηγορίου έζησε τα τελευταία του χρόνια ο μοναχός Εμμανουήλ Νεοσκητιώτης, ο οποίος ήταν αδελφός του πρώην Μητροπολίτου Μηθύμνης Ιακώβου Κλεόμβροτου.

Είχε και δύο αδελφές, οι οποίες έζησαν ασκητικό βίο μέσα στον κόσμο, χωρίς ποτέ να φορέσουν το μοναχικό σχήμα. Θα αναφερθούμε στην Οσία Ψυχή, την Βασιλική, όπως μας διηγήθηκε ο π. Εμμανουήλ γα τις τελευταίες ημέρες της ζωής της.

Όταν πήγα να γίνω μοναχός νόμιζα ότι ήμουν πολύ καλός άνθρωπος

Συναρπαστική ομιλία του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανάσιου  

Δείτε παρακάτω το βίντεο:


26 Φεβρουαρίου 2018

Προσκυνήματική εκδρομή τῆς νεότητος τῆς Ε.ΡΩ. στήν Ἁγία Γῆ


O Τομέας Νεότητας της Ενωμένης Ρωμηοσύνης πραγματοποίησε επταήμερο Προσκύνημα στην Αγία Γη από τις 12 έως τις 18 Φεβρουαρίου 2018.

Την Δευτέρα 12 του μηνός συναντηθήκαμε νωρίς το πρωί 120 νέοι από όλη την Ελλάδα στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στην Αθήνα. Μας συνόδευαν ο π. Αρσένιος Ηγούμενος της Ι.Μ. Μολυβδοσκεπάστου, ο π. Μεθόδιος Ηγούμενος της Ι.Μ. Γηρομερίου και ο π. Δωρόθεος Ηγούμενος της Ι.Μ Αγίου Γεωργιου Αύρας Τρικάλων. Φτάνοντας στο Ισραήλ χωριστήκαμε σε δύο λεωφορεία. Κατευθυνθήκαμε στο χωριό των Ποιμένων.

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς



63 Ἡ μετάνοια εἶναι το πρῶτο στάδιο τῆς θέωσης. Εἶναι ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ, χαρακτηριστικό τῶν Ἁγίων, κοινός τόπος ὅσων ἔφθασαν στήν μυστική ὄραση τοῦ Θεοῦ. Τώρα τό ἔχεις κι ἐσύ. Τώρα βλέπεις μέ ἄλλο μάτι τήν ζωή σου καί τή σχέση σου μέ τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Αὐτό εἶναι μιά θαυμαστή ἀλλοίωση πού σοῦ συμβαίνει. Εἶναι ἔργο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός διαρκῶς μᾶς καλεί κοντά του ἀλλά δέν μᾶς ἐξαναγκάζει σέ τίποτε. Σέβεται τήν ἐλευθερία πού μᾶς ἔδωσε. Μέσα μας ὑπάρχει ἕνας πυρήνας τῆς ὕπαρξῆς μας πού δέν ἔχει φθαρεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία καί παραμένει ἀλώβητος.

24 Φεβρουαρίου 2018

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὸν Ἀγώνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

- Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;

- Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει.

Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά. Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό καί τόν δικαιολόγησε. Ήρθε μετά καί μού είπε:...

«Δέν τόν παρεξηγώ, Πάτερ. Ήταν βλέπεις από τό τριημέρι!». Άν τό τριημέρι πού έκανε ήταν πνευματικό θά είχε μία γλυκύτητα πνευματική καί θά μιλούσε στόν άλλο μέ λίγη καλοσύνη. Αλλά αυτός ζόριζε εγωϊστικά τόν εαυτό του νά κάνει Τριήμερο, καί γι’ αυτό όλα τού έφταιγαν.

- Γέροντα, τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;
- Τό Πάθος, τήν θυσία τού Χριστού νά σκέφτεσαι. Άν καί εμείς οι μοναχοί πρέπει συνέχεια νά ζούμε τό Πάθος τού Χριστού, γιατί μάς βοηθούν σ’ αυτό κάθε μέρα τά διάφορα τροπάρια, όλες οι Ακολουθίες.

Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία γιά νά αγωνισθούμε καί νά συμμετέχουμε εντονότερα στό σωτήριο Πάθος τού Κυρίου μας, μέ μετάνοια καί μέ μετάνοιες, μέ εκκοπή τών παθών καί μέ ελάττωση τών τροφών, από αγάπη πρός τόν Χριστό.

Άν αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, τό πνευματικό αυτό στάδιο μέ τίς πολλές προϋποθέσεις καί δυνατότητες πού μάς δίνονται, γιά νά πλησιάσουμε περισσότερο στόν Εσταυρωμένο Χριστό, γιά νά βοηθηθούμε από Αυτόν καί νά χαρούμε τήν Αγία Ανάσταση αλλοιωμένοι πνευματικά, αφού θά έχουμε ζήσει πνευματικότερα τήν Μεγάλη Σαρακοστή.

Εύχομαι καλή δύναμη τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιά νά ανεβείτε στόν Γολγοθά κοντά στόν Χριστό, μαζί μέ τήν Παναγία καί τόν Προστάτη σας Άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, γιά νά συμμετάσχετε στό φρικτό Πάθος τού Κυρίου μας. Αμήν.

Φώτης Κόντογλου - Ὁ δρόμος τῆς εὐτυχίας

Ἀπὸ τὴν Συλλογή: Μυστικὰ ἄνθη

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι σὲ ὅλα ἀχόρταγος. Θέλει νὰ ἀπολαύσει πολλά, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ τὰ προφτάσει ὅλα. Καὶ γι᾿ αὐτὸ βασανίζεται. Ὅποιος ὅμως,
φτάσει σὲ μία κατάσταση, ποὺ νὰ εὐχαριστιέται μὲ τὰ λίγα, καὶ νὰ μὴ θέλει πολλὰ ἔστω καὶ κι ἂν μπορεῖ νὰ τὰ ἀποκτήσει, ἐκεῖνος λοιπὸν εἶναι εὐτυχισμένος. 

Οἱ ἄνθρωποι δὲν βρίσκουν πουθενὰ εὐτυχία, γιατὶ ἐπιχειροῦν νὰ ζήσουν χωρὶς τὸν ἑαυτό τους. Ἀλλὰ ὅποιος χάσει τὸν ἑαυτό του, ἔχει χάσει τὴν εὐτυχία. Εὐτυχία δὲν εἶναι τὸ ζάλισμα, ποὺ δίνουν οἱ

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας: Ἡ νίκη τῆς ἀληθοῦς Πίστεως

π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

Στὶς 11 Μαρτίου 843 - πρώτη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστῆς τότε - μία σύνοδος στὴν Πόλη «ἀναστήλωσε», ἀναρτησε καὶ πάλι στοὺς στύλους τῶν ναῶν, τὶς ἅγιες εἰκόνες, δίνοντας ἔτσι τέλος στὴν πολιτικοθρησκευτικὴ ἀναστάτωση τῆς εἰκονομαχίας (726 - 843). Πρωτοστάτησε μία γυναίκα, ἡ αὐτοκράτειρα Θεοδώρα, ἐπιβεβαιώνοντας τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ γυναῖκες, ὡς μόνιμος φορέας τοῦ πολιτισμοῦ, σώζουν τὴν πίστη! Ἡ Θεοδώρα εἶχε ὀσιακὰ τέλη στὴ Μονὴ τῶν Γαστρίων καὶ ἴσως κάποιοι νὰ μὴ γνωρίζουν ὅτι τὸ λείψανό της βρίσκεται ἀκέραιο καὶ ἄφθαρτο στὴν Κέρκυρα. 

Όπου τάξις, εκεί και ειρήνη, όπου ειρήνη, εκεί και ο Θεός

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Με την ταπείνωσι οι άγιοι Πατέρες κατόρθωσαν να φθάσουν σε μεγάλα σημεία χάριτος. Αλλά μήπως και ένας υποτακτικός δεν μπορεί να κατορθώση, να σημειώση μια τέτοια επιτυχία; Και βεβαίως μπορεί. Όταν κρατήση την σιωπή, τα πνευματικά, το αμέριμνο, όταν έχη ενδοστρέφεια και κάνη τακτικά ταμείο στον εαυτό του, θα προχωρήση οπωσδήποτε. Και εμείς κοντά στον Γέροντα ήμασταν υποτακτικοί. Είχαμε το διακόνημα, τον κόπο της ημέρας κ.λ.π. 

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25 Φεβρουαρίου 2018 (Της Ορθοδοξίας)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(῾Εβρ. ια´ 24-26, 32-40)

Αδελφοί, πίστει Μωυσής μέγας γενόμενος ηρνήσατο λέγεσθαι υιός θυγατρός Φαραώ, μάλλον ελόμενος συγκακουχείσθαι τώ λαώ του Θεού ή πρόσκαιρον έχειν αμαρτίας απόλαυσιν, μείζονα πλούτον ηγησάμενος των Αιγύπτου θησαυρών τον ονειδισμόν του Χριστού· απέβλεπε γάρ εις την μισθαποδοσίαν.

Καί τι έτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ο χρόνος περί Γεδεών, Βαράκ τε και Σαμψών και ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε και Σαμουήλ και των προφητών, οί διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων·

Το δια κολλύβων θαύμα του Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος (24 Φεβρουαρίου)

Κατά το Α’ Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας εορτάζει ένα γεγονός που έλαβε χώρα γύρω στα μέσα του 4ου αιώνος, τον καιρό της βασιλείας του Ιουλιανού, ανιψιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ο Ιουλιανός, ο επιλεγόμενος και παραβάτης ή αποστάτης, αν και ήταν χειροθετημένος αναγνώστης, μόλις ανέβηκε στο θρόνο των Ρωμαίων, αρνήθηκε το άγιο βάπτισμα. Άρχισε διωγμό κατά της Εκκλησίας, κρυφό αλλά και φανερό και προσπάθησε να επαναφέρει σε ισχύ την ειδωλολατρική θρησκεία.

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς


59  Σέ πόσα μικρά ἤ μεγάλα πράγματα πρέπει νά κάνουμε ἀλλάγές στήν ζωή μας γιά νά ζοῦμε κατά Χριστόν! Μήν σκέπτεσαι ὅμως ὅλη αὐτή τήν ἀλλαγή. Θά γίνει μόνη της. Ἁπαλά! Ἀφοῦ ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾶ. Φτάνει κάθε φορά νά ἐμπιστεύεσαι τόν Κύριο καί νά λές: Κύριε, κάντο ἐσύ, ἐγώ δέν μπορῶ, δέν ξέρω. Δέν εἴμαστε μόνοι μας. Ὁ Θεός σάν ἀληθινός Πατέρας τρελλένεται νά μᾶς ἀγκαλιάζει, νά μᾶς παρηγορεῖ νά μᾶς κανακεύει. Ἡ στοργή ἔχει ἕνα ὄνομα: Χριστός. Μή λές «ἐμένα κανείς δέν μ’ ἀγαπᾶ».

22 Φεβρουαρίου 2018

Τι μιλά τελικά στην καρδιά που παλεύει με το Θεό;

Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου

Όταν ήμουν στο Άγιον Όρος στη Νέα Σκήτη ήταν περίπου τέτοιος μήνας, αρχάς Νοεμβρίου με το δικό μας ημερολόγιο εκεί, όπου ένα βράδυ, περασμένη λίγο η ώρα χτύπησε η πόρτα της καλύβας μας και ανοίξαμε να δούμε ποιος ήταν.

Πώς θα γίνει ή Δύση πάλι Ορθόδοξη;

Μην επηρεάζεστε από αυτά πού βλέπουν τα μάτια, επειδή τα μάτια βλέπουν επιφανειακά και δε βλέπουν το βάθος. Τα μάτια βλέπουν την εξωτερική ενδυμασία του ανθρώπου και δε βλέπουν τον χαρακτήρα του, βλέπουν τον ηθοποιό και δεν βλέπουν τον άνθρωπο.

Τα μάτια βλέπουν τον άνθρωπο και δεν βλέπουν το Θεό. Μόνο ό ευλογημένος νους βλέπει εκείνο πού δεν μπορεί να δει το μάτι, βλέπει το βάθος κάτω από την επιφάνεια, τον χαρακτήρα κάτω από την εξωτερική εμφάνιση, τον άνθρωπο πίσω από τον ηθοποιό, τον

Μοναξιά νοιώθει αυτός που δεν αγαπά, και η μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη, όταν θέλω να με αγαπούν

Όταν αγαπάς κάποιον, τον νοιώθεις ζωντανό μπροστά σου. Μοναξιά νοιώθει αυτός που δεν αγαπά, και η μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη, όταν θέλω να με αγαπούν.

Οιοσδήποτε άνθρωπος, είτε βασιλιάς, είτε ζητιάνος είναι, μόλις θελήσει να τον αγαπούν, θα δείτε ότι αμέσως θα νοιώσει μοναξιά.

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς


60 Μεγάλη Τεσσαρακοστή σημαίνει ἀνακαίνιση ὅλης τῆς ζωῆς μας. Ἀνατρέχουμε στήν ὅλη πορεία μας καί θρηνοῦμε τίς πτώσεις μας πού ἔδιωξαν τήν θεία χάρη ἀπό κοντά μας. Εἶναι μία θεώρηση τῆς ζωῆς μας ἐν Χρστῷ, μία ἀναθεώρηση πού δείχνει τήν μικρότητά μας μπροστά στήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.Μόνο ἡ συντριβή καί ἡ μετάνοια ἐπαναφέρει τήν χάρη στήν ζωή μας.

Όταν πέσει ο Ερντογάν θα γίνουν τα ΜΕΓΑΛΑ.. Να το έχετε αυτό σαν ΣΗΜΕΙΟ! | Μητρ. Μόρφου Νεόφυτος

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ «ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΣΟ ΖΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ | ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΠΕΣΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ | ΟΤΑΝ ΠΕΣΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ | ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΑΥΤΟ ΣΑΝ ΣΗΜΕΙΟ!»

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: «Στις μέρες μας, σε εισαγωγικά, «δικαιολογημένα», κατά την άποψή μου άμα ξέρεις τον Θεό, αδικαιολόγητα, προσπαθούν κάποιοι να μας φοβίσουν πάρα πολύ και είναι ο Ερντογάν και η παρέα του. Και μου είπε ένας άνθρωπος του Θεού, με όλους αυτούς τους εκφοβισμούς που κάνει και στο Αιγαίο και στην Θράκη και «κουρδίζει» και τους άλλους εκεί στην Μακεδονία, στα Σκόπια και εδώ στην Κύπρος με τα δικά μας αέρια.., έναν στόχο έχουν. Να γεμίσουν την καρδιά των Κυπρίων και των ηγετών μας, το προσθέτω αυτό και των ηγετών μας με

το τέλος του διαβόλου και η σαρακοστή

''Ὁ δέ διάβολος, ὅσον περνᾷ ὁ καιρός κάι φθάνει τό τέλος του, τόσον πολεμεῖ καί βιάζεται μέ ἄκραν μανίαν ὅλους νά μᾶς κολάσῃ.

 Τώρα πρό παντός τήν Μεγάλη Σαρακοστήν πού μᾶς ἔρχεται, πολλούς πειρασμούς κάι πολλάς ταραχάς κινοῦν κατ' ἐπάνω μας οἱ παμμόχθηροι δαίμονες.

Νά γνωρίζεις ὅτι θά σέ πολεμήσουν πολύ οἱ δαίμονες, ὅταν ἀρχίζεις νά προσκυνᾶς τόν Θεό σου

Ὁσίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου

Προσπάθησε να βρεις ησυχία, οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ.
Τά πολλά ὑλικά πράγματα δένουν τόν ἄνθρωπο στήν γῆ αὐτή, καί δέν τόν ἀφήνουν νά δεῖ τήν Αἰώνια Βασιλεία. 

Ἡ ἀφθονία τῶν πραγμάτων εἶναι ἐχθρός τῆς ἐγκράτειας. Εἰναι εὐτυχισμένος ἐκεῖνος πού προσπαθεῖ νά βρεῖ ἡσυχία γιά νά ἔλθει σ’ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό, καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τίς πολλές ἐργασίες. Γιατί ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος θά ἔχει δουλειές καί δέν θά σταματήσουν ποτέ. Βέβαια, καί ἡ ἐργασία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν προκοπή τῆς ψυχῆς. Οἱ Πατέρες μάλιστα ὁρίζουν ὅτι οἱ ἀρχάριοι στήν πνευματική ζωή πρέπει νά καταγίνονται πολύ μέ τή σωμάτικη ἐργασία, γιά νά μή τούς πειράζει ὁ σατανᾶς, χωρίς φυσικά νά παραλείπουν καί τήν προσευχή. Καί προσευχή καί ἐργασία.

20 Φεβρουαρίου 2018

Μὴν φοβηθεῖτε τὸν Ἐρντογάν, προσευχηθεῖτε γιὰ τοὺς ἡγέτες μας

Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου  ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Αὐξιβίου Α΄ Ἐπισκόπου Σόλων

Ἡ Σαρακοστὴ εἶναι ἡ προετοιμασία μας γιά τὴν ἐπιστροφὴ, τὴν δική μας «διάβαση», τὸ «Πάσχα» μας στὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωή

ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μεγάλη Σαρακοστή», ἐκδόσεις Ἀκρίτας, Ἀθήνα 1999

Ὅταν κάποιος ξεκινάει γιὰ ἕνα ταξίδι θὰ πρέπει νὰ ξέρει ποῦ πηγαίνει. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὴ Μεγάλη Σαρακοστή. Πάνω ἀπ᾿ ὅλα ἡ Μεγάλη Σαρακοστὴ εἶναι ἕνα πνευματικὸ ταξίδι ποὺ προορισμός του εἶναι τὸ Πάσχα, ἡ Ἑορτὴ Ἑορτῶν». Εἶναι ἡ προετοιμασία γιὰ τὴν «πλήρωση τοῦ Πάσχα, ποὺ εἶναι ἡ πραγματικὴ Ἀποκάλυψη». Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε μὲ τὴν προσπάθεια νὰ καταλάβουμε αὐτὴ τὴ σχέση ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὴ Σαρακοστὴ καὶ τὸ Πάσχα, γιατὶ αὐτὴ ἀποκαλύπτει κάτι πολὺ οὐσιαστικὸ καὶ πολὺ σημαντικὸ γιὰ τὴ Χριστιανικὴ πίστη καὶ ζωή μας.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ νηστεία νὰ γίνεται μὲ φιλότιμο…

 Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 182-186 τοῦ βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄ 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν. Κι ἐγὼ δὲν θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη χαρὰ μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ καλύτερα ἀναψυκτικά! 

Τό σῶμα εἶναι ἐργαλεῖο καί μοιάζει μέ στολή τῆς ψυχῆς. Μή μολύνεις τήν ὄμορφη αὐτή στολή σου !

Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων

''Μή λές ὅτι τό σῶμα εἶναι αἰτία τῆς ἁμαρτίας. Γιατί, ἄν τό σῶμα εἶναι αἰτία τῆς ἁμαρτίας, τότε γιατί ὁ νεκρός δέν ἁμαρτάνει; Βάλε στό δεξί χέρι κάποιου νεκροῦ, πού μόλις πέθανε, ἕνα ξίφος. Φόνος δέν θά γίνει.

 Ἄς περάσουν πλάι ἀπό νεκρό νεό, μόλις πεθάνει, χίλιες καλλονές. Δέν πρόκειται νά τοῦ δημιουργηθεῖ καμιά ἐπιθυμία πορνείας. Γιατί; 

Ἐπειδή τό σῶμα δέν ἁμαρτάνει ἀπό μόνο του, ἀλλά ἁμαρτάνει ἡ ψυχή, ἐνεργώντας μέ τό σῶμα. Τό σῶμα εἶναι ἐργαλεῖο καί μοιάζει μέ ροῦχο καί στολή τῆς ψυχῆς. Κι ἄν παραδοθεῖ ἀπό αὐτή στήν πορνεία, γίνεται ἀκάθαρτο. Ἄν ὅμως συζήσει μέ ἅγια ψυχή, γίνεται

ΜΗΝΥΜΑ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ (τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου)


>

Χαιρετισμός Ενωμένης Ρωμιοσύνης στην Αθήνα (Συλλαλητήριο)

Ἀδέλφια μας Ἕλληνες!

Ἀπόγονοι τοῦ Περικλέους, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τοῦ Βατάτζη καί τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ!

Ἐνώπιον τοῦ μνημείου τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου, συναθροιστήκαμε σήμερα ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα καί οἱ Ἀπόδημοι ἀδελφοί μας διά τῶν ἐκπροσώπων τους. 

Παρά τά ἐμπόδια καί τίς συκοφαντίες, γίνεται αὐτή ἡ εἰρηνική διαμαρτυρία, γιά μιά ἱστορική ἀλήθεια, γιά τήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας πού κάποιοι μή μακεδόνες διεκδικοῦν τό ὄνομά της. 

Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου: «Θα έρθη εποχή που δεν θα έχουμε ούτε αντίδωρο ούτε αγιασμό να πάρουμε»

Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε καί πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε καί να τις σεβώμαστε! Πρέπει να σκεφτώμαστε, τό βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θά τήν ξαναβρούμε αυτή τή ζεστασιά, αυτό τό ζεστό φαγητό πού τρώμε;
Θά ξαναβρούμε αυτά τά καλά πού έχουμε, αυτή τήν ήσυχία;». Δέν ξέρουμε τί ξημερώνει- αυτά έρχονται εν ριπή οφθαλμού. Γι’ αύτό αυτές τίς μέρες πρέπει να τίς εκτιμούμε καί να τίς σεβώμαστε.

γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς


Προσευχή Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

51 Συγχώρεσέ με Κύριε.
 Ὁδήγησε τά βήματά μου ἐπέτρεψε μου νά σέ ἀκολουθήσω. 
Δός μου νά σέ ἀγαπήσω ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας μου. 
Δῶσε μου Κύριε, πίστη, ἐλπίδα, ταπείνωση, μετάνοια καί ἀγάπη. Βάλε στά μάτια μου δάκρυα νά κατέβουν στά μάγουλά μου νά πλύνουν τήν κακία μου. 

19 Φεβρουαρίου 2018

Γιατί είναι η ζωή μας άδεια;

Γέροντας Πορφύριος

Το καντήλι της ζωής όλων μας είναι γεμάτο. Όμως είμαστε δεμένοι με μια κλωστή, εμείς κι αυτό.

Και όταν κάνουμε κάποια κίνηση αντίθετη, τραβάμε την κλωστή, και το καντήλι πέφτει, το λάδι χύνεται και τότε εκείνο σβήνει.

Έτσι τελειώνουμε πριν την ώρα μας τη ζωή μας. Καταλαβαίνετε γιατί πεθαίνουμε νέοι;

Ἡ ἀληθινὴ νηστεία «Καθαρὰ Δευτέρα»

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

«Βρωμάτων νηστεύουσα, ψυχή μου, καὶ παθῶν μὴ καθαρεύουσα μάτην ἐπαγάλλῃ τῇ ἀτροφίᾳ…» (Τριῴδ., Τετ. Τυριν., ἰδιόμ. αἴν.)

Καθαρὰ Δευτέρα, ἀγαπητοί μου, ἀρχὴ τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἔναρξις ἱεροῦ ἀγῶνος, τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος.

Κ᾽ ἐμεῖς σήμερα, σὰν καραβάκια τοῦ Χριστοῦ, σηκώνουμε τὴν ἄγκυρα καὶ ξεκινᾶμε τὸ ταξίδι στὸ «μέγα πέλαγος» – ἔτσι ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία τὸ διάστημα αὐτὸ τῆς νηστείας(ἀπόστ. καταν. ἑσπερ. Κυρ. Τυριν.).

Η Μνησικακία είναι η Σφραγίδα του Αντιχρίστου

 Όσιος Νείλος ο αγιορείτης και Μυροβλύτης

''Η Μνησικακία είναι η Σφραγίδα του Αντιχρίστου και η Καρδιά του Μνησίκακου είναι Σφραγισμένη με αυτή τη Σφραγίδα του Αντιχρίστου.

 Όταν ο Αντίχριστος και το πνεύμα του Αντιχρίστου το οποίο Κυβερνά στον Κόσμο, βάλει στον Άνθρωπο αυτή τη Σφραγίδα, τότε απ' αυτή τη Σφραγίδα της Μνησικακίας Αποθνήσκει η Καρδιά του Ανθρώπου, δηλ. γίνεται Νεκρή και Ανίκανη να Θλίβεται για τις Αμαρτίες, χάνει την Πνευματική Αίσθηση και τον Φόβο του Θεού. 

18 Φεβρουαρίου 2018

Το πιο πολύτιμο πράγμα στην γη.

Λόγος στὸν Ἑσπερινό της συγχωρήσεως

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
ΤΟΜΟΣ Α'

Πρέπει, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μου, νὰ ἔχουμε χαραγμένο στὴν καρδιά μας καὶ νὰ θυμόμαστε πάντα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: 
«Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμὶν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν» (Μτ. 6, 14-15). 

Εἶναι πολὺ φοβερὰ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου. "Ἂν δὲν συγχωροῦμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας τότε καὶ ὃ Χριστός, στὴ Φοβερά τοῦ Κρίση, θὰ μᾶς βάλει στὰ ἀριστερά του δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει τὶς ἁμαρτίες μας διότι καὶ ἐμεῖς δὲν ἀφήναμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας. Βλέπετε, διότι πραγματικὰ εἶναι φρικτὸ πράγμα νὰ μὴν συγχωροῦμε τοὺς ἀνθρώπους.

Περί τοῦ Θείου ῎Ερωτος / Γέροντος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτου

Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες στ΄ άπειρο, μες στ΄ άστρα, μες στα μεγαλεία του Θεού, μες στη σιωπή.

Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάεις. Ν΄ αγαπάεις και να πονάεις. Να πονάεις γι΄ αυτόν που αγαπάεις. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύκτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζεις τίποτα, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς τον Χριστό είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο.

Κυριακή της Συγχωρήσεως

Η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής είναι γεμάτη από χάρη γιατί η Εκκλησία του Θεού, σε όλη τη γη, κάνει ένα μεγάλο αγώνα για πνευματική ανανέωση. Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Θεό που και μείς, ως ταπεινά μέλη της μεγάλης Εκκλησίας του Χριστού, μπαίνουμε μέσα σ’ αυτήν την κοινωνία της χάριτος πού βασιλεύει μέσα στην Εκκλησία Του.

Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου: Εις την Κυριακήν της Τυρινής ρινής

Οι θειότατοι και Αγιοι Πατέρες εθέσπισαν να κάνωμεν σήμερον, ήτοι πρό της Αγίας Τεσσαρακοστής, την ανάμνησιν της εξορίας των πρωτοπλάστων από την τρυφήν του Παραδείσου, δείχνοντες εμπράκτως πόσον καλόν και ωφέλιμον πράγμα είναι η νηστεία εις την ανθρωπίνην φύσιν, και πάλιν εκ του εναντίου, πόσον κακόν και αισχρόν είναι η αδηφαγία.

Παρατρέξαντες λοιπόν οι Πατέρες τα κατά μέρος πάντα, οπού εις όλον τον κόσμον γίνονται, άπειρα σχεδόν όντα, τον πρωτόπλαστον Αδάμ προβάλλουν εις όλους παράδειγμα, πόσον κακόν έπαθε, με το να μην ενήστευσε προς ολίγον, και εις την εδικήν μας φύσιν

Άγιος Πορφύριος: «Όταν είσαι εν προσευχή, όλα γίνονται όπως πρέπει»

Όλα τα προβλήματά μας, τα υλικά, τα σωματικά, τα πάντα, να τ΄ αναθέτουμε στον Θεό.

Πως λέμε στην Θεία Λειτουργία, “…και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα”.

Όλη τη ζωή μας σ΄ Εσένα, Κύριε, αφήνουμε. Ό,τι θέλεις Εσύ. “Γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης”.

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”.

Το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των φίλων

Paulo Coelho

Ένας άνθρωπος, το άλογό του και το σκυλί του περπατούσαν σ’ ένα δρόμο. Καθώς περνούσαν δίπλα από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και όλοι έμειναν στον τόπο.

Αλλά ο άνθρωπος δεν αντιλήφθηκε ότι είχε πια αφήσει τον κόσμο τούτο και συνέχισε να περπατάει με τα ζώα του. Μερικές φορές οι πεθαμένοι θέλουν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη νέα τους κατάσταση.

Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς, ανηφορικός, ο ήλιος έκαιγε και αυτοί είχαν ιδρώσει και διψούσαν πολύ.

Περιγραφή του Χριστού απο τον διοικητή της Ιουδαίας.

Πρόκειται για ένα γράμμα που βρέθηκε στη Βιβλιοθήκη των Λαζαριστών της Ρώμης και Μεταφράστηκε από τα λατινικά.
Το γράμμα αυτό το έγραψε ο Πούλβιος Λεόντουλος, διοικητής της Ιουδαίας, πριν από τον Πόντιο Πιλάτο και το έστειλε στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα. Το γράμμα αυτό, περιγράφει τη μορφή του Ιησού Χρίστου.


Μεγαλειότατε Καίσαρα,

άκουσα ότι επιθυμείς να μάθεις αυτά που σου γράφω για κάποιον άνθρωπο που είναι πολύ ενάρετος κι ονομάζεται Ιησούς Χριστός, τον οποίο ο Λαός θεωρούσε προφήτη, οι μαθητές Του όμως Τον θεωρούσαν θεό κι έλεγαν ότι είναι Υιός του θεού, Δημιουργός του ουρανού και της γης κι όλων κι ότι βρίσκεται παντού. Είναι αλήθεια Καίσαρα ότι ακούγονται κάθε μέρα θαυμάσια πράγματα για τον άνθρωπο αυτό.

Ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει αρρώστους με μια Του λέξη.

Η ωφελιμότητα της νηστείας

Αντώνιος Ουρεϊλίδης

«Εἴ τις Ἑπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος, ἤ Ὑποδιάκονος, ἤ Ἀναγνώστης, ἤ Ψάλτης, τήν ἁγίαν Τεσσαρακοστήν οὐ νηστεύει, ἤ Τετράδα, ἤ Παρασκευήν, καθαιρείσθω. Ἐκτός εἰμή δι’ἀσθένειαν σωματικήν ἐμποδίζοιτο. Ἐάν δέ λαϊκός ἧ, ἀφοριζέσθω».

(Κανών ΞΘ΄, Ἁγίων Ἀποστόλων)

Είναι αλήθεια ότι, εμείς, οι νεοέλληνες χριστιανοί, έχουμε ουσιαστικά καταργήσει στην πράξη, ό,τι διδάσκει η Αγία Πίστη μας, βρίσκοντας χιλιάδες «προφάσεις εν αμαρτίαις» και διαμορφώνοντας έτσι τη δική του «πίστη» ο καθένας μας. Ένα απ’ αυτά που καταργήσαμε είναι και η νηστεία, την αναγκαιότητα και ωφελιμότητα της οποίας θα εξετάσουμε, εν συντομία, μέσα από την πράξη και τα λόγια της Εκκλησίας μας.

Η νηστεία έχει την αρχή της στους πρωτοπλάστους, όταν «διέταξε ο Θεός τον Αδάμ λέγοντας… από του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού απαγορεύεται να φάτε»[1].

16 Φεβρουαρίου 2018

ΑΣ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟΨΕ, ΚΥΡΙΕ! (ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ)

Μήνες νοσηλευόταν στο μεγάλο Νοσοκομείο ο κύριος Πέτρος. Ήταν το βαρύτερο περιστατικό στην πτέρυγά του.

Από το διπλανό του κρεβάτι στο θάλαμο είχαν περάσει πολλοί άρρωστοι. Άλλοι έφευγαν γρήγορα για να συνεχίσουν υγιείς τη ζωή τους, και άλλοι για την αιώνια ζωή.

Ήταν εύκολος να πιάνει γνωριμίες και καθέναν που έφερναν στο διπλανό του κρεβάτι, με ευγενικό και χαρούμενο τρόπο προσπαθούσε να τον βοηθήσει να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει. Το είχε βάλει στόχο του όλο το διά­στημα που θα ήταν στο Νοσοκομείο. Καί είχε σχεδόν εκατό τοις εκατό επιτυχίες. Αυτό τον ανακούφιζε από τους πόνους που τον κρατούσαν ακόμη στο Νοσοκομείο.

Ανάπαυση στα χέρια του Θεού

Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου (Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας)

Τελικά εκείνο που ζητά η ψυχή μας είναι να αναπαυθεί. Κι αυτό που λέμε μέσα στην Εκκλησία και το χρησιμοποιούμε μέσα στους μοναχικούς κύκλους «αναπαύομαι• εδώ αναπαύομαι, εδώ δεν αναπαύομαι» που δεν ερμηνεύεται, δεν έχει γιατί δεν αναπαύομαι! Αναπαύομαι… Ούτε έχει γιατί αναπαύομαι!

Ετέλειωσε! Αναπαύομαι – αναπαύομαι! Δεν αναπαύομαι – δεν αναπαύομαι! Δεν σημαίνει ότι αν δεν αναπαύομαι δεν είναι καλά όσα δεν είναι γύρω μου! Όχι, απλώς δεν αναπαύομαι. Δεν ερμηνεύεται, δεν έχει παρεπόμενα!

«…Τότε σε στεφανώνουν άγιοι Άγγελοι αοράτως με ολόχρυσα στεφάνια»

από το βιβλίο: «ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ – Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου»

Πως στεφανώνει ο Θεός εκείνους, που αγαπούν και σέβονται τους γονείς τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τους αναπαύσουν.

~ Κάπου στα Ιεροσόλυμα ήτο ένα γεροντάκι και ασκήτευε με τον υποτακτικό του. Είχε συνήθεια κάθε βράδυ να διδάσκει τον υποτακτικό του, πως να κάνει για να σωθεί. Ένα βράδυ εκεί που τον δίδασκε, τον πήρε ο ύπνος και κοιμήθηκε. Ο υποτακτικός του περίμενε δίπλα του, ως να ξυπνήσει ο Γέροντάς του. Περίμενε πολύ ώρα και ο Γέροντας δεν ξυπνούσε. Του λέγει ο λογισμός του (δηλαδή ο διάβολος): «Ξύπνησε τον Γέροντά σου· δεν βλέπεις, ότι

«Αχ παιδιά μου, θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, εκεί κάτω στην Συρία θα ξεκινήσει και μετά αυτός θα γίνει γενικός..»

Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος: Ένας σύγχρονος Άγιος Επίσκοπος ήταν ο Σιατίστης Αντώνιος.

Τον γνώρισα μια φορά στην Ύδρα. Ταπεινός άνθρωπος. Και λίγο πριν κοιμηθεί είπε:

«Αχ παιδιά μου, θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, εκεί κάτω στην Συρία θα ξεκινήσει και μετά αυτός θα γίνει γενικός, θα γίνει παγκόσμιος πόλεμος και η Ελλάδα θα πεινάσει».

Απόσπασμα από την ομιλία που έδωσε ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στο προσφυγικό σωματείο «Σταυραετός», Αγλαντζιάς Λευκωσίας (09.12.2016) με θέμα «Ο φθαρμένος άνθρωπος της Νέας Τάξης»

14 Φεβρουαρίου 2018

Ο πνευματικός μου και εγώ…

«Επί τέλους η ευλογημένη ώρα ήθε. Παρά τις πολλές μου αντιρρήσεις βρίσκομαι μπροστά στον πνευματικό. Δεν ξέρω πώς νιώθω. Οπωσδήποτε αμήχανα. Ένας κρύος ίδρώτας περιλούζει ολόκληρο το σώμα μου. Είπα να ζητήσω συγγνώμη και να φύγω.


Σκέφτηκα όμως πως για να φθάσω εδώ έκανα μεγάλη προσπάθεια Δε θα γίνει του Σατανά, είπα.

Πρόσεξε μην διώξεις από κοντά σου τον άγγελο σου με τις επαίσχυντες πράξεις σου!!

Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο.

Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου… καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ’ εκανε πραγματικά ν’ άνατριχιάσω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.

Η αδιάλειπτη Προσευχή

Όπως το να αναπνέεις ποτέ δεν είναι άκαιρο, έτσι ούτε και το να ζητάς, αλλά το να μη ζητάς είναι άκαιρο. Διότι όπως έχουμε ανάγκη από αυτήν, την αναπνοή, έτσι και από τη βοήθειά Του· και εάν θέλουμε, εύκολα μπορούμε να Τον προσελκύσουμε. 
Αυτά που πολλές φορές δεν μπορούμε να κατορθώσουμε με τη δική μας προσπάθεια, αυτά εύκολα θα μπορέσουμε να τα επιτύχουμε με τις προσευχές, τις προσευχές εννοώ τις συνεχείς. Διότι πρέπει πάντοτε και ακατάπαυστα να προσεύχεται και αυτός που βρίσκεται σε θλίψη και αυτός που βρίσκεται σε άνεση, και μέσα στις συμφορές και μέσα στα αγαθά· αυτός που έχει άνεση και πολλά αγαθά, για να μένουν αμετακίνητα και αμετάβλητα και να μην τα στερηθεί ποτέ, και αυτός που έχει θλίψεις και πολλές συμφορές, για να δει κάποια αγαθή μεταβολή, να επέλθει γαλήνη και να παρηγορηθεί.

Τιποτα δεν ειναι τυχαιο στην ζωη μας ολα γινονται για καποιο λογο...

Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου

– Να ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δεν έγινε εική(= άσκοπα, κατά βούληση) και ως έτυχε. Όλα έχουν τον σκοπό τους. Και τίποτα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει αιτία. Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλει ο Θεός. Γι’ αυτό θα πρέπει να μη στενοχωριέσαι για ο,τι σου γίνεται. Έτσι αγιαζόμαστε.

 Να! Εσύ στενοχωριέσαι με τα πρόσωπα του σπιτιού σου και βασανίζεσαι πότε με τη γυναίκα σου και πότε με τα παιδιά σου. Αυτά είναι όμως που σε κάνουν και ανεβαίνεις πνευματικά ψηλά… Αν δεν ήσαν αυτοί, εσύ δεν θα προχωρούσες καθόλου. Σου τους έχει δώσει ο Θεός για σένα.