Οἱ ἐπίσκοποι καί ὅλοι ὅσοι ἀσκοῦν ποιμαντικά καθήκοντα στήν Ἐκκλησία ὀφείλουν νά ἀγρυπνοῦν γιά τήν πνευματική ὑγεία τοῦ ποιμνίου τους. Οἱ αἱρέσεις ἀπό τά πρώτα χριστιανικά χρόνια ταλαιπώρησαν καί διαίρεσαν τήν Ἐκκλησία. Οἱ αἱρέσεις εἶναι συνήθως, δημιουργήματα μή κεκαθαρμένων ἀνθρώπων πού προσπαθοῦν νά θεολογήσουν. Ἡ ζημιά στήν Ἐκκλησία ἀπό τήν δράση τῶν αἱρετικῶν εἶναι μεγάλη.
Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἀπ. Παῦλος ζητᾶ ἀπό τούς ποιμένες νά προσέχουν πρῶτα τόν ἑαυτό τους καί μετά τό ποίμνιο. Τό «πρόσεχε
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, Γέροντος Δωροθέου
Ὁ Χριστός ἐτέλεσε θαύματα στήν διάρκεια τῆς διδασκαλίας του. Οἱ Ἀπόστολοι καί ὅλη ἡ πρώιμη Ἐκκλησία ζοῦσαν θαυμαστά γεγονότα. Τό θαῦμα προέρχεται ἀπό τήν πίστη στόν Τριαδικό Θεό. Τά θαύματα φανερώνουν τήν θεία δόξα στόν κόσμο. Ἡ πίστη τελεῖ τό θαῦμα καί δέν γίνεται τό θαῦμα, ὡς ἕνα ἀποκομμένο γεγονός, πρός ἀπόκτηση πίστης. Ἡ φανέρωση τῆς θείας δόξας, ὅμως, διά τοῦ θαύματος ὁδηγεῖ στήν πίστη.
Ὁ φυσικός καί ὁ μεταφυσικός κόσμος εἶναι δύο πράγματα
Γέροντος Δωροθέου
Πλησιάζουν οἱ μέρες τοῦ Πάσχα καί ἡ Ἐκκλησία προβάλλει ἀπό τόν θησαυρό της κομμάτια κειμένων πού ἔχουν σχέση μέ τό θεῖο δράμα καί τήν ρεύση τοῦ αἵματος τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ στόν Σταυρό. Τό αἷμα αὐτό καθάρισε τό γένος μας ἀπό τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας, πού χωρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό. Ἡ καταλλαγή ἔγινε μέ τό μαρτυρικό αἷμα τοῦ Θεοῦ στόν Γολγοθά, μία ἀνείπωτη πράξη ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό πλάσμα του..
Δέν εἶναι χωρίς σημασία τό γεγονός ὅτι ὁ Κύριος πρίν τόν
Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΗΝΥΣΕΩΣ)
Στό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ Ἐκκλησία στήνει στό κέντρο τοῦ ναοῦ τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὡς τρόπαιο νίκης κατά τοῦ θανάτου καί ἐπικαλεῖται τό εὔσπλαχνο τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστός συγγενεύει μέ ἐμᾶς κατά σἀρκα καί ἄν καί ἀναμάρτητος ἱλάσκεται τίς ἁμαρτίες μας.
Ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, μή δυνάμενος νά ἁμαρτήσει. Ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση ἑνώθηκαν
Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ( ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ)
Ἡ ἐλπίδα παίζει μεγάλο ρόλο στήν ζωή τῶν χριστιανῶν. Στήν πορεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μετά τήν ἐνθάρρυνση πού μᾶς ἔδωκε ἡ Σταυροπροσκήνυση, τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται στήν ἐλπίδα τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, ἡ ὁποία γίνεται βεβαιότητα διά τῆς πίστεως καί τῆς ἀνάμνησης τῆς μεθ’ ὅρκου ὑπόσχεσης τοῦ Θεοῦ στόν Ἀβραάμ.
Ἡ ἐλπίδα τῶν μελλόντων ἀγαθῶν παραπέμπει στήν ἐσχατολογία τῆς
μελέτη στό 'Αποστολικό ἀνάγνωσμα
Ἡ κατάκριση ἐξουδενώνει ἕναν ἄνθρωπο δημιουργημένο κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ. Τελικά ἡ προσβολή ἀπευθύνεται στόν Θεό.
Προετοιμαζόμενοι γιά τήν εἴσοδό μας στό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά εἴμαστε ἐνήμεροι γιά τίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ, δηλαδή τούς πειρασμούς ἀπό τά δεξιά καί ἀπό τά ἀριστερά. Στήν ἀρχή ὁ μισόκαλος μᾶς πολεμᾶ νά μήν κάνουμε τό καλό κι ὅταν ἀποτύχει, μᾶς
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)
μελέτη στό 'Αποστολικό ἀνάγνωσμα
Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης στό κόσμο συγκρούονται δύο πνεύματα τό κοσμικό πνεῦμα καί τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σύγκρουση διεξάγεται σέ ὅλα τά ἐπίπεδα καί ὁ χριστιανός ὀφείλει νά ἐπιλέξει μέ ποιό θά συνταχθεῖ.
Ἡ ὕπαρξη ἑκατομμυρίων μαρτύρων στά μαρτυρολόγια τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί οἱ σημερινοί μάρτυρες στήν περιοχή τοῦ Ἰράκ καί τῆς Συρίας ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ χριστιανισμός ἦταν καί εἶναι ἀκόμη σέ διωγμό. Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τόν Γολγοθά χύνεται
Προετοιμαζόμενοι γιά τήν εἴσοδό μας στό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά εἴμαστε ἐνήμεροι γιά τίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ, δηλαδή τούς πειρασμούς ἀπό τά δεξιά καί ἀπό τά ἀριστερά. Στήν ἀρχή ὁ μισόκαλος μᾶς πολεμᾶ νά μήν κάνουμε τό καλό κι ὅταν ἀποτύχει, μᾶς ἐκπειράζει νά μήν τό κάνουμε καλά καί
Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα
Δέν ὑπάρχει ζωή χωρίς τόν Θεό. Καί στήν παροῦσα ζωή ἀλλά καί στήν μέλλουσα εἴμαστε στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ. «Ἐν αὐτῶ γάρ καί ζῶμεν καί κινούμεθα καί ἐσμέν». Ὁ Θεός εἶναι πομπός ἀγάπης. Ἐμεῖς, εἴμαστε οἱ δέκτες αὐτῆς τῆς ἀγάπης καί ἀνάλογα μέ τόν προσανατολισμό πού ἐλεύθερα δίνουμε στήν ζωή μας, αὐτή ἡ ἀγάπη, μετά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, θά εἶναι ἤ εὐφροσύνη ἤ φωτιά.
Κόλαση δέν εἶναι, συνεπῶς, ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ ἀλλά ἡ παρουσία του σάν φωτιά. Ἡ Κόλαση εἶναι
Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα
Εἶναι προτιμώτερον νά ἔχει κανείς δεχθεῖ τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του, διά μέσου τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολόγησης, ἀπό τοῦ νά ἔχει τό ὕψιστο δῶρο τῆς καλῆς ὑγείας. Ἡ καταλαγή μας μέ τόν Θεό εἶναι ἡ πρώτη προτεραιότητα τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας.
Μερικές φράσεις τοῦ Κυρίου μᾶς φαίνονται σκληρές ὅπως: «οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπί τήν γῆν, ἀλλά μάχαιραν» ἤ «Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. 10,37) ἤ
