Πρέπει νὰ τρέξουμε πρὶν εἶναι ἀργά!

Γέροντoς Ἐφραίμ

Τὸ ἐμπόδιο γιὰ νὰ φθάσουμε στὸ ἐξομολογητήρι, εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ὁ ἐγωισμός. Πῶς θὰ πῶ τὰ ἁμαρτήματά μου; Πιάνει τὸν ἄνθρωπο μία ντροπή, ἀλλὰ τὴν ντροπὴ αὐτὴ πρέπει νὰ τὴν ἔχουμε ὅταν πρόκειται νὰ ἁμαρτήσουμε. Τότε θὰ μᾶς φυλάξη γιὰ νὰ μὴν κάνουμε ἁμαρτίες. Ὅταν ὅμως πρόκειται νὰ φθάσουμε στὴν μεγάλη αὐτὴ σωτηρία, πρέπει νὰ τρέξουμε ἀμέσως.

Ὅταν ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἔχουμε τὴν ἀρρώστια τοῦ καρκίνου καὶ μάθουμε ὅτι κάποιος γιατρὸς εἶναι στὸν Βόρειο Πόλο, ἀμέσως θὰ δώσουμε τὰ πάντα, θὰ

Γέροντας Εφραίμ - Πώς και τί να λέμε στην Εξομολόγηση

 

Πολύ ωφέλιμη ομιλία του γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη - Αριζονίτη όπου μας υποδεικνύει ποιος είναι ο σωστός τρόπος εξομολόγησης, τα αμαρτήματα που πρέπει με ειλικρινή μετάνοια να εξομολογούμαστε. Μας αναφέρει επίσης ο γέροντας Εφραίμ και ένα πολύ θαυμαστό γεγονός για την διάσωση μιας ψυχής με την ιερά εξομολόγηση!

Ορθόδοξο μονοπάτι

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Γιατί η εξομολόγηση είναι τόσο απαραίτητη

Θα ήθελες να μάθης αν η Εξομολόγηση είναι τόσο απαραίτητη;

Παλαιότερα πήγαινες πιο συχνά στην εξομολόγηση μα σταμάτησες επειδή κάποιος σε ειρωνεύτηκε γι’ αυτό. Δεν έπρεπε να διακόψεις. Ποιον δεν ειρωνεύτηκαν οι άνθρωποι; Ξέρεις τι είπε ο διορατικότερος όλων: « ουαί υμίν οι γελώντες νυν, ότι πενθήσετε και κλαύσετε…» (Λουκ.6,25). Μου γράφεις ότι εκτός από την τέχνη σου έχεις και ένα αμπέλι, που σου δίνει καλή παραγωγή, επειδή το καλλιεργείς πολύ. Αν κάποιος εγκατέλειπε το αμπέλι του και ειρωνευόταν εσένα που φροντίζεις με επιμέλεια το σικό σου, μήπως θα σήκωνες τα χέρια σου από το αμπέλι και θα σταματούσες να το καλιεργείς;

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: «Ιωάννη παιδί μου, θα με εξομολογήσεις».

Ανάμεσα στις δωρεές, τις κινήσεις των Αγίων, που δεν μπορούμε να τους φτάσουμε είναι και το παρακάτω γεγονός: 

Είμαστε ιερατική οικογένεια και ερχόμασταν στον Όσιο Δαυϊδ οπωσδήποτε δύο επισκέψεις κάθε χρόνο, με τα έξι μου παιδάκια, ο ένας από αυτούς έχει γίνει ιερέας, ο τελευταίος. 

Λειτουργούσαμε και κοινωνούσαμε όλοι στον Γέροντα Ιάκωβο.

Κάποια φορά μόλις τελείωσε το προσκύνημα των ιερών λειψάνων, όπως φορούσε το πετραχήλι, το έβγαλε απότομα ο πατήρ Ιάκωβος από τον τράχηλό του και το πέρασε, στον δικό μου τράχηλο και μου λέει:

«Ιωάννη παιδί μου, θα με εξομολογήσεις».

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης – Η σωστή εξομολόγηση

– Γιατί μερικές φορές, ενώ η συνείδηση μας ελέγχει, δεν κάνουμε τον ανάλογο αγώνα, για να διορθωθούμε;- Αυτό μπορεί να συμβή και από ένα τσάκισμα ψυχικό. Όταν είναι κανείς πανικοβλημένος από κάποιον πειρασμό, θέλει να αγωνισθή, αλλά δεν έχει διάθεση, δεν έχει ψυχική δύναμη. Τότε πρέπει να τακτοποιηθή εσωτερικά με την εξομολόγηση. Με την εξομολόγηση παρηγοριέται, τονώνεται και ξαναβρίσκει με την Χάρη του Θεού το κουράγιο για αγώνα. Αν δεν τακτοποιηθή, μπορεί να του έρθη και άλλος πειρασμός, οπότε, θλιμμένος όπως είναι, τσακίζεται περισσότερο, τον πνίγουν οι λογισμοί, απελπίζεται και μετά δεν μπορεί να αγωνισθή καθόλου.- Και αν αυτό συμβαίνη συχνά;

– Αν συμβαίνη συχνά, πρέπει ο άνθρωπος να τακτοποιήται συχνά,

Η πόρτα του κελιού δεν άνοιγε…

Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης, 

(1901-1988).

Κάποια μοναχή πήγε στην Κηφισιά και πήρε ένα ταξί, για να ανέβει στο Μοναστήρι [στην Ιερά Μονή Άγιο Παντελεήμονα Ν. Πεντέλης]. Ο ταξιτζής, που την μετέφερε, είχε ακούσει για τον πάτερα Σίμωνα [Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης] και ρώτησε την μοναχή γιατί ανεβαίνει επάνω.

Εκείνη του είπε ότι πηγαίνει, για να εξομολογηθεί. Όταν άκουσε αυτό ο ταξιτζής, την ρώτησε με έκπληξη:

– Τι αμαρτίες έχεις εσύ που είσαι μοναχή;

"Τί θά πεῖ «ντρέπομαι νά πῶ τήν ἁμαρτία;». Αὐτή ἡ ντροπή, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, εἶναι τοῦ διαβόλου"

π. Σάββας Αγιορείτης

Θά σᾶς πῶ ἕνα περιστατικό γιατί τά περιστατικά μένουν. Τό ἄκουσα καί ἐγώ ἀπό ἕναν ἀγαπητό φίλο ἱερομόναχο, ὁ ὁποῖος τό ἔζησε ὁ ἴδιος, ὁπότε εἶναι ἐγγυημένο καί πραγματικό καί εἶναι τῆς ἐποχῆς μας. 

Εἶχε πάει σέ ἕνα νοσοκομεῖο καί ἐκεῖ συνάντησε ἕναν φίλο του ἱερέα πολύ λυπημένο. 

Τοῦ λέει: 

– Πάτερ τί συμβαίνει; 

“ΠΑΓΙΔΕΣ” ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΟΥΣ

τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτη

Μερικά ἀκόμη σημεῖα πού πρέπει νά προσέξουμε.

1) Ἕνα σημαντικό πού πρέπει νά προσέξουμε εἶναι νά μήν ἀναβάλλουμε τήν ἐξομολόγηση. Ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει κάποια σημαντική πτώση θά πρέπει ἀμέσως νά τρέξουμε νά τήν ποῦμε στόν Πνευματικό.

«Ὅσο κρατᾶς ἕνα χαλασμένο πράγμα», ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος «τόσο χαλάει. Γιατί νὰ ἀφήσει νὰ περάσουν ἕνας-δύο μῆνες γιὰ νὰ πάει στὸν πνευματικὸ νὰ τὸ ἐξομολογηθεῖ; Νὰ πάει τὸ συντομότερο. Ἂν ἔχει μία πληγὴ ἀνοιχτή, θὰ ἀφήσει νὰ περάσει ἕνας μήνας, γιὰ νὰ τὴ θεραπεύσει; Οὔτε νὰ περιμένει νὰ πάει, ὅταν θὰ ἔχει πολὺ χρόνο ὁ πνευματικός, γιὰ νὰ ἔχει πιὸ πολλὴ ἄνεση. Αὐτὸ τὸ ἕνα σφάλμα, τὰκ-τὰκ νὰ τὸ λέει ἀμέσως καὶ μετά, ὅταν ὁ πνευματικὸς θὰ ἔχει χρόνο, νὰ πηγαίνει γιὰ πιὸ πολύ, γιὰ μία συζήτηση κ.λπ.»[17].