Η Σάλλυ αναπήδησε και έτρεξε προς το μέρος του γιατρού μόλις τον είδε
να βγαίνει από το χειρουργείο.Πως είναι το αγόρι μου; ρώτησε το γιατρό.
Θα γίνει καλά το παιδί μου γιατρέ,αναφώνισε,πότε θα μπορέσω να το δώ;
Λυπάμαι κυρία, κάναμε ότι μπορούσαμε,απάντησε ο γιατρός.
Γιατί τόσο μικρά παιδάκια να παθαίνουν καρκίνο,δε φροντίζει πιά ο Θεός,δεν ενδιαφέρεται πιά;Θεέ!φώναξε η Σάλλυ που ήσουν όταν το μικρό μου αγόρι Σε χρειάστηκε….που ήσουν Θεέ;…
η Σάλλυ στη νοσοκόμα.Ίσως να βοηθήσει κάποιο άλλο αγοράκι να περάσει λίγες περισσότερες μέρες με τη μανούλα του,εξήγησε η Σάλλυ στη νοσοκόμα.Με αυτά τα λόγια άφησε η Σάλλυ αργά το παιδιατρικό νοσοκομείο για τελευταία φορά ύστερα από 6 ολόκληρους μήνες περίπου που πέρασε μέσα σε αυτό.
Έβαλε την τσάντα του Τζίμ με τα πραγματά του δίπλα της στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε το δρόμο της επιστροφής στο σπίτι.Το ένιωθε ότι θα της ήταν πολύ δύσκολο να μπεί μέσα στο άδειο πια σπίτι της.Πήρε την τσάντα με τα πράγματα του Τζίμ,την άδειασε και άρχισε να βάζει τα αυτοκινητάκια του στις ίδιες ακριβώς θέσεις που τα έβαζε πάντα ο Τζίμ.Κάποια στιγμή δεν άντεξε.Έπεσε πάνω στο μικρό κρεβατάκι,αγκάλιασε το μικρό μαξιλαράκι και άρχισε να κλαίει ασταμάτητα με λυγμούς μέχρι που απόκοιμήθηκε.Θα ήταν περίπου μεσάνυχτα όταν ξύπνησε και δίπλα της πάνω στο κρεβάτι πρόσεξε ένα γράμμα διπλωμένο.Το άνοιξε και διάβασε:
Αγαπημένη μου μανούλα,
Ξέρω πόσο πολύ θα σου λείψω,αλλά μη σκεφτείς ποτέ ότι σε ξέχασα ή ότι σταμάτησα να σε αγαπώ επειδή δεν θα είμαι κοντά σου να σου λέω [μανούλα σε αγαπώ].Θα σε σκέφτομαι κάθε μέρα και θα σε αγαπώ κάθε μέρα και περισσότερο.Κάποτε θα ξαναιδωθούμε στον Ουρανό.
Αν θέλεις να υιοθετήσεις ένα αγοράκι για να μη νιώθεις τόσο μόνη,να του δώσεις το δωματιό μου και τα παιχνίδια μου να παίζει.Μη λυπάσαι για μένα μανούλα,γιατί εδώ είναι ένα θαυμάσιο μέρος.Η γιαγιά και ο παπούς έτρεξαν να με συναντήσουν μόλις έφτασα εδώ και μου έδειξαν λίγα μέρη,αλλά για να τα δω όλα θα μου πάρει πολύ χρόνο.Οι άγγελοι είναι όλοι πολύ καλοί μαζί μου και μου αρέσει τόσο να τους βλέπω να πετούν γύρω.
Ο Ιησούς δε μοιάζει με καμία από τις φωτογραφίες που είχα δει,αλλά αμέσως μόλις τον είδα,κατάλαβα ότι ήταν Αυτός.Με πήρε και με πήγε να δω το Θεό Πατέρα. Μάντεψε τι έγινε τότε μαμά.Με πήρε στα γόνατά Του ο Θεός και μου μίλησε σαν να ήμουν κάποιος πολύ σπουδαίος.Τότε ήταν που είπα στο Θεό ότι δεν πρόλαβα να σε αποχαιρετήσω και ότι θάθελα αν μπορούσα να σου στείλω ένα γράμμα,αλλά το ήξερα ότι αυτό δεν επιτρέπεται.Τότε ο Θεός μου έδωσε ένα χαρτί και το δικό Του το μολύβι για να σου γράψω αυτό το γράμμα.
Μου φαίνεται ότι άκουσα το όνομα του αγγέλου που θα σου φέρει το γράμμα είναι Γαβριήλ,αν άκουσα καλά το όνομά του.
Την ώρα που σου έγραφα,ο Θεός μου είπε να σου γράψω την απάντηση σε μία από τις ερωτήσεις σου που Του έκανες τελευταία.Τον ρώτησες:
[Που ήσουν Θεέ όταν σε χρειάστηκε ο Τζίμ;]Ο Θεός μου είπε να σου γράψω ότι ήταν στο ίδιο μέρος που βρισκόνταν όταν σταύρωναν τον Ιησού Χριστό στο σταυρό,και είναι πάντα στο ίδιο μέρος για όλα τα δικά Του παιδιά.
Και να μην το ξεχάσω μαμά.Κανένας άλλος δεν μπορεί να διαβάσει αυτό το γράμμα.Σε όποιον και αν το δείξεις θα είναι σαν ένα κομμάτι λευκό χαρτί.Πρέπει να δώσω πίσω τώρα το μολύβι στο Θεό γιατί έχει να γράψει κάτι και Αυτός και το χρειάζεται.Νομίζω πως θέλει να γράψει μερικά καινούργια ονόματα στο βιβλίο της Ζωής.Σήμερα το βράδι είμαι καλεσμένος στο τραπέζι του Ιησού για δείπνο.Πιστεύω θα είναι όλα θαυμάσια.
Παραλίγω να ξεχάσω να σου πω ότι δεν πονάω πια, ο καρκίνος και όλα έχουν περάσει.Είμαι τόσο χαρούμενος για αυτό γιατί είχα φτάσει στο σημείο να μην αντέχω άλλο τους πόνους.Κατάλαβα ότι ο Κύριος δεν άντεχε να με βλέπει άλλο να υποφέρω μέσα στους πόνους και έστειλε έναν άγγελο Του να με πάρει επάνω.Στο δρόμο ο άγγελος μου είπε ότι έγινε για μένα μία ειδική αποστολή.
Σε φιλώ με αγάπη από το Θεό,τον Ιησού και εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου