Τι ωραιότερον παράδειγμα από το του Κυρίου Ιησού! Η υπακοή προς τον εαυτού Πατέρα δεν Τον οδηγεί εις τον Σταυρόν και τον θάνατον; Δεν ημπορούσε ως ομοούσιος τω Πατρί να αντιτάξη; Και όμως όχι, βαδίζει με ιδρώτα, με πόνον γονατίζει υπό το βάρος της εκκοπής του θελήματος αναβαίνοντας τον ιερόν Γολγοθά, μα πρέπει να τον αναβή. Φθάνει επάνω, ανυψούται εις
τον ένδοξον-και δαίμοσιν τρομερόν-Σταυρόν και εκεί επάνω δεικνύει τελείαν και απόλυτον υπακοήν και λαμβάνει τον αμαράντινον της αιωνίου δόξης στέφανον.
Έτσι κερδίζεται η ανάστασις της ψυχής και όχι πότε υπακοή, πότε παρακοή και ίδιον θέλημα. Έτσι ο στέφανος δεν αποκτάται, αλλά προαιρέσει θυσίας. Όλα τα προσκόμματα να υπερπηδώνται δια του ισχυρού λογισμού της προτιμήσεως του θανάτου παρά της προδοσίας εις την υπακοήν του καθήκοντος.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου