Γέροντας Κλεόπας: "Ἡ αἰτία τοῦ καρκίνου βρίσκεται στὴ λανθασμένη εἰκόνα ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἐφτίαξε μέσα του γιὰ τὸ Θεό"

- Πάτερ Κλεόπα, ἐδῶ καθημερινὰ καταφθάνουν ἄνθρωποι ἀπ’ ὅλο τὸν κόσμο γιὰ νὰ σᾶς δοῦν. Ποιὲς εἶναι οἱ ἐμπειρίες κι οἱ ἐντυπώσεις σας;

- Τὸ ὅτι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ ἔχουμε μέσα μᾶς μπερδέψει τὰ πράγματα. Ἂν κι εἴμαστε βαπτισμένοι, ὡστόσο συχνὰ δὲν ξέρουμε τί πιστεύουμε. Μὲ πόνο καὶ θλίψη βλέπω καθημερινὰ ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε φτιάξει γιὰ τὸ Θεὸ μία εἰκόνα περίεργη κι ἀπαράδεκτη. Μία εἰκόνα ποὺ δὲν συμβιβάζεται μὲ τὰ Εὐαγγέλια καὶ τὰ βιβλία τὰ ἱερά, ποὺ τὸ Θεὸ τὸν προσδιορίζουν σὰν ἄβυσσο εὐσπλαχνίας κι ἀγάπης.

Σχεδὸν τὸ 99% ὅσων ἔρχονται ἐδῶ φαντάζονται τὸ Θεὸ σὰν ἕνα ἀνώτερο Ὂν ποὺ ἐπιφυλάσσει στὸν ἄνθρωπο μόνο θυμούς, ὀργὲς καὶ ποινές, ἀλλὰ σπάνια καλοσύνες. Ἐγὼ δὲν εἶμαι γιατρός, ἀλλὰ τσοπάνος, πιστεύω ὅμως πὼς ἡ αἰτία τοῦ καρκίνου ἐκεῖ βρίσκεται: στὴ λανθασμένη εἰκόνα ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἐφτίαξε μέσα του γιὰ τὸ Θεό.

- Δηλαδή, ἂν ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μετασχηματίσουμε τὴν ἀντίληψη ποὺ ἔχουμε σήμερα γιὰ τὸ Θεό, ἂν ἀλλάξουμε τὴν εἰκόνα ποὺ φτιάξαμε μέσα μας γιὰ τὸ Δημιουργό, τότε βρέθηκε τὸ φάρμακο καὶ θεραπεύτηκε ὁ καρκίνος;

- Ναί. Τὸν καρκίνο δημιουργοῦν οἱ τύψεις, τὰ ἄγχη καὶ οἱ φοβίες, οἱ ἀνησυχίες καὶ οἱ ἀποστασίες, οἱ ἀμφιβολίες, οἱ θλίψεις κι οἱ στενοχώριες. Ὁ καρκίνος μπῆκε στὸν ἄνθρωπο, γιατί ὁ ἄνθρωπος δὲν ἄφησε μέσα τοῦ χῶρο γιὰ νὰ μπεῖ ὁ Θεός.

Ἂν νοιώσεις μέσα στὶς φλέβες σου τὸ Θεό, τότε ἠρέμησες. Αὐτὸ εἶναι τὸ φάρμακο τοῦ καρκίνου.

- Πῶς, ὅμως, νὰ ἠρεμήσει ἕνας πού ζεῖ συνεχῶς μέσα στις πτώσεις; Πῶς νὰ νοιώσει μέσα στὶς φλέβες τοῦ τὸ Θεὸ ἕνας, λ.χ., πού ζεῖ μὲ μοιχεῖες, πορνεῖες κι ἐγκλήματα;

Εἶναι ἁπλό. Ἀρκεῖ νὰ πιστέψει πὼς εἶναι πλασμένος ἀπ’ τὸ Θεὸ μὲ ἀγάπη κι ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει γιὰ τὸν καθένα μᾶς ἕνα σχέδιο. Ἄραγε ποιὸς ξέρει τί σχέση νὰ ἔχουν οἱ ἀνθρώπινες πτώσεις μ’ αὐτὸ τὸ σχέδιο τοῦ Θεού; Ἄλλωστε, μὴ ξεχνᾶμε, ὅλοι μας εἴμαστε παραβάτες κι ἐγκληματίες, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νὰ τηρεῖ στ’ ἀλήθεια τοὺς ὅρους τοῦ Νόμου. Ἂν ὁ πόρνος, ὁ μοιχός, ὁ ἐγκληματίας πιστέψει καὶ πεῖ στὸ Θεό:...

«Θεέ μου, σὺ μ’ ἐφτίαξες μ’ ἕνα τόσο φτηνὸ ὑλικό. Κᾶνε μὲ τοῦτο νὰ τὸ χωνέψω», τὸ πρόβλημα λύθηκε. Ὁ ἄνθρωπος ὁ ἁμαρτωλὸς θὰ συνειδητοποιήσει ὅτι εἶναι πάροικος πάνω στὴ γῆ κι ὅτι γι’ ἀλλοῦ εἶναι ὁ προορισμός του.

Τὸ ἄσχημο εἶναι ὅτι δὲν μάθαμε νὰ δεχόμαστε τὸν ἑαυτό μας ἔτσι, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι καὶ τὸ χειρότερο ὅτι δὲ συνηθίσαμε αὐτὸ τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτὸ νὰ τὸν διατηροῦμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Οὐρανό. Γι’ αὐτὸ ὁ καρκίνος θερίζει.

- Κι ὅταν ὁ καρκίνος θεραπευτεῖ, τότε ποιὸς πρέπει νὰ εἶναι ὁ στόχος μας;

Νὰ δοῦμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὰ θαύματα τοῦ Θεοῦ.

- Ποιὸ εἶναι τὸ μεγαλύτερο ἀπ’ αὐτά;

- Ἡ ὑπομονὴ τοῦ Θεοῦ μὲ ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους.

- Ὑπάρχουν σήμερα ἅγιοι μέσα στὸν κόσμο;

- Πάρα πολλοί. Ὁ Θεὸς τοὺς γνωρίζει. Ἂν δὲν ὑπῆρχαν, ὁ κόσμος μας θὰ εἶχε πάψει νὰ ζεῖ. Τὸ λέει καθαρὰ ὁ Ἅγιος Συμεών, ὁ Νέος Θεολόγος: «Ὅταν λείψουν ἀπὸ τὸν, κόσμο οἱ Ἅγιοι, θὰ ἐκλείψει κι ὁ κόσμος».

Πηγή