ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

 Ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος

καὶ ὁ Χριστὸς ἡ ζωὴ

Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς) 

«Μέσα ἀπὸ τὸ παράθυρο τῆς φυλακῆς-

Μηνύματα στὸ λαό»,Ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη»,

Θεσσαλονίκη 2012, σελ.109-112

Ποῦ τὸ σκοτάδι εἶναι πιὸ βαθύ; Ἐκεῖ ποὺ λάμπει τὸ πιὸ μεγάλο φῶς, καὶ ὕστερα σβήνει.

. Σὲ μία πλατεία, ποὺ φωτίζεται μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τὴ στιγμὴ ποὺ σβήνουν ὅλες οἱ λάμπες, τότε τὸ σκοτάδι εἶναι πιὸ βαθύ.

. Πότε τὸ σκοτάδι εἶναι βαθύ; Τὴ νύχτα λίγο πρὶν ξημερώσει.

. Ἀδελφοί μου, στὴν ἐποχή μας ἀντικρίσαμε μία πλατεία, ποὺ φωτιζόταν μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τόσο φωτεινὴ ποὺ συναγωνιζόταν τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.

Ὅταν ὅμως οἱ λάμπες ἔσβησαν, ἀντικρίσαμε μία πλατεία χωρὶς φῶς, τόσο σκοτεινὴ σὰν τὴ φωλιὰ τοῦ τυφλοπόντικα κάτω ἀπὸ τὴ γῆ. Αὐτὴ ἡ πλατεία στὸ χάρτη τοῦ κόσμου ἔχει τὸ ὄνομα Εὐρώπη.

. Ποιά εἶναι ἡ Εὐρώπη; Εὐρώπη εἶναι ἡ ἀπληστία καὶ ἡ εὐφυΐα. Καὶ τὰ δύο εἶναι ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά. Καὶ ἡ ἀπληστία καὶ ἡ ἐξυπνάδα. Καὶ τὰ δύο εἶναι προσωποποιημένα στὰ πρόσωπα τοῦ Πάπα καὶ τοῦ Λουθήρου. Ποιά λοιπὸν εἶναι ἡ Εὐρώπη;

. Εὐρώπη εἶναι ὁ Πάπας καὶ ὁ Λούθηρος, ἡ κορεσμένη δηλαδὴ ἀνθρώπινη ἀπληστία καὶ ὁ ἱκανοποιημένος μέχρι ἐσχάτου βαθμοῦ ἀνθρώπινος νοῦς. Ὁ Πάπας εἶναι τὸ συνώνυμο τῆς ἀνθρώπινης ἀπληστίας γιὰ ἐξουσία. Ὁ Λούθηρος εἶναι τὸ συνώνυμο τῆς ἀνθρώπινης θέλησης νὰ ἑρμηνεύσει, νὰ ἐξηγήσει τὰ πάντα μὲ τὴ λογική. Ὁ Πάπας παρουσιάζεται σὰν κυβερνήτης αὐτοῦ τοῦ κόσμου καὶ ὁ Λούθηρος παρουσιάζεται σὰν ὁ ἐπιστήμονας αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Αὐτοὶ οἱ δύο εἶναι ἡ Εὐρώπη μὲ δύο λόγια, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν ἱστορία ἕως τώρα.

. Ὁ ἕνας ἔριξε τὴν ἀνθρωπότητα στὴ φωτιὰ καὶ ὁ ἄλλος στὸ νερό. Καὶ οἱ δύο μαζὶ σημαίνουν ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό. Σημαίνουν ἄρνηση τῆς πίστεως καὶ ἄρνηση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

. Διὰ μέσου αὐτῶν τῶν δύο ἐπιδρᾶ ἀρνητικὰ ἐδῶ καὶ αἰῶνες τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ στὸ σῶμα τῆς Εὐρώπης.

. Ποιός ὅμως μπορεῖ νὰ διώξει αὐτὸ τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ ἀπὸ τὴν Εὐρώπη; Κανείς, ἐκτὸς ἀπὸ Ἐκεῖνον, τὸ ὄνομα τοῦ Ὁποίου γράφεται μὲ κεφαλαῖο γράμμα.

Αὐτὸς ὁ Ὁποῖος στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου ὑπῆρξε ὁ μοναδικὸς ἐξορκιστὴς δαιμόνων. Ὑποψιάζεστε ποιόν ἐννοῶ; Ἐννοῶ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Μεσσία καὶ Σωτήρα τοῦ κόσμου, τὸν Υἱὸ τῆς Παρθένου, τὸν Σταυρωθέντα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ Ἀναστηθέντα ἀπὸ τὸν Θεό, τὸν Δοξασμένο ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, Αὐτὸν ποὺ οἱ πρόγονοί μας πίστεψαν καὶ προσκύνησαν.

. Μέχρι τότε ποὺ ἡ Εὐρώπη προσκυνοῦσε τὸν Χριστὸ ὡς τὸν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, καὶ μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ Εὐρώπη σεβόταν τοὺς δικούς Του ἀποστόλους, μάρτυρες, ἁγίους, καὶ ἀμέτρητους χριστιανούς, ὁμοίαζε μὲ πλατεία φωτισμένη μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες φῶτα.

. Ὅταν ὅμως ἡ ἀνθρώπινη ἀπληστία καὶ εὐφυΐα κυρίεψαν τὴν Εὐρώπη, τότε ἐκείνη ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὸν Χριστό.

Τότε τὰ φῶτα τῆς πλατείας ἔσβησαν μπροστὰ στὰ μάτια ὅλων τῶν ἀνθρώπων καὶ ἔπεσε βαθὺ σκοτάδι. Ἐπικράτησε τὸ σκοτάδι, ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν φωλιὰ τοῦ τυφλοπόντικα…

. Ἐξ αἰτίας τῆς ἀπληστίας κάθε λαὸς καὶ κάθε ἄνθρωπος, μιμούμενος τὸν Πάπα, ἄρχισε νὰ ἀναζητᾶ τὴν ἐξουσία, τὴν ἀπόλαυση, τὴν δόξα. Ἐξ αἰτίας τῆς ἀνθρώπινης εὐφυΐας κάθε λαὸς καὶ κάθε ἄνθρωπος θεώρησε πὼς αὐτὸς εἶναι πιὸ ἔξυπνος ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ πὼς ἔχει πετύχει πολὺ περισσότερα ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους λαούς.

. Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν ἀρχίσουν πόλεμοι ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους; Πῶς νὰ μὴν ἐπικρατήσει ἡ τρέλα καὶ ἡ λύσσα; Πῶς νὰ μὴν ὑπάρξουν ἀρρώστιες, ξηρασίες, νὰ μὴν ξεσπάσουν πλημμύρες;

. Ὅλα αὐτὰ ἔπρεπε νὰ γίνουν, γιὰ νὰ βγεῖ τὸ πύο ἀπὸ τὴν μολυσμένη πληγή.

. Ὁ παπισμὸς χρησιμοποίησε τὴν πολιτική, ἐπειδὴ μόνο μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο μποροῦσε νὰ ἀποκτήσει ἐξουσία. Ὁ λουθηρανισμὸς χρησιμοποίησε τὴ φιλοσοφία καὶ τὴν ἐπιστήμη, ἐπειδὴ νόμισε πὼς μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ κερδίσει τὸν ἀνθρώπινο νοῦ. Ἔτσι ὅμως ξεκίνησε ἡ ἀπληστία νὰ πολεμᾶ μὲ τὸ νοῦ καὶ ὁ νοῦς ξεκίνησε νὰ πολεμᾶ μὲ τὴν ἀπληστία.

. Ἡ νέα Βαβυλώνα, αὐτὴ εἶναι ἡ Εὐρώπη.

. Στὴν ἐποχή μας ξεσηκώθηκαν οἱ νέες γενιὲς τῆς Εὐρώπης καὶ πάντρεψαν τὴν ἀπληστία μὲ τὴν εὐφυΐα. Τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ γάμου αὐτοῦ ἦταν ἡ ἀθεΐα.

Ἔτσι στὴν συνέχεια ἀρνήθηκαν τὸν Πάπα καὶ τὸν Λούθηρο. Τώρα κανεὶς δὲν κρύβει τὴν ἀπληστία του καὶ ὅλοι κολακεύουν τὴν ἀνθρώπινη λογική. Ἡ ἀνθρώπινη ἀπληστία καὶ ἡ ἀνθρώπινη εὐφυΐα εἶναι συνεζευγμένα στὴν ἐποχή μας. Ἀπὸ τὴ μεταξύ τους σύζευξη δημιουργήθηκε ἕνας γάμος, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι οὔτε καθολικὸς οὔτε λουθηρανικός, ἀλλὰ εἶναι ὁλοφάνερα, δημόσια σατανικός.

. Ἡ σημερινὴ Εὐρώπη δὲν εἶναι πιὰ οὔτε παπική, οὔτε λουθηρανική. Εἶναι πιὰ κάτι μακριὰ ἀπὸ τὰ παραπάνω… Ἡ Εὐρώπη εἶναι πλέον κοσμικὴ καὶ δὲν ἔχει πλέον τὴ βούληση νὰ ἀνεβεῖ στὸν οὐρανό. Δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀνυψωθεῖ οὔτε μὲ τὸ διαβατήριο τοῦ ἀλάνθαστου πάπα οὔτε ἐπιθυμεῖ νὰ ἀνυψωθεῖ μὲ τὴν κλίμακα τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς τῶν Προτεσταντῶν.

Γενικότερα ἀρνεῖται νὰ ταξιδέψει ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο. Ἐπιθυμεῖ νὰ παραμείνει σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο. Θέλει ὁ τάφος της νὰ εἶναι ἐκεῖ ποὺ εἶναι τὸ λίκνο της. Δὲν γνωρίζει τίποτε γιὰ τὸν κόσμο. Δὲν αἰσθάνεται τὴν οὐράνια ὀσμή. Δὲν βλέπει στὰ ὄνειρά της ἀγγέλους καὶ ἁγίους. Δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀκούσει γιὰ τὴν Παναγία. Ἡ ἀκολασία της δυναμώνει τὸ μίσος της γιὰ τὴν παρθενία.

. Ὅλες οἱ λάμπες στὴν πλατεία ἔσβησαν. Τί φοβερὸ σκοτάδι! Ὁ ἀδελφὸς βάζει τὸ μαχαίρι στὸ στῆθος τοῦ ἀδελφοῦ θεωρώντας τον ἐχθρό του.

Ἀρνιέται ὁ πατέρας τὸν γιό του καὶ ὁ γιὸς ἀρνιέται τὸν πατέρα. Ὁ λύκος στὸν λύκο εἶναι πιὸ πιστὸς φίλος ἀπ’ ὅ,τι εἶναι ὁ ἄνθρωπος στὸν ἄνθρωπο.

. Ἀδελφοί μου, δὲν τὸ βλέπετε ὅλοι; Δὲν αἰσθανόσαστε τὸ σκοτάδι καὶ τὸ ἔγκλημα τῆς ἀντιχριστιανικῆς Εὐρώπης; Τί λοιπὸν ἐπιθυμεῖτε; Νὰ εἶστε μὲ τὸ μέρος τῆς Εὐρώπης ἢ μὲ τὸ μέρος τοῦ Χριστοῦ; Ἐπιθυμεῖτε νὰ εἶστε μὲ τὸν θάνατο ἢ μὲ τὴ ζωή; Ἀναρωτιέστε; Ἀποφασίστε. Ἢ θάνατος ἢ ζωή. Αὐτὴ τὴν ἐρώτηση ἔθεσε ὁ Μωϋσῆς στὸν λαό του (Δευτ. Λ´ 15-20). Ἐμεῖς τὴν θέτουμε σὲ σᾶς. Καλὸ εἶναι νὰ θυμόσαστε πὼς ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος καὶ ὁ Χριστὸς ἡ ζωή. Ἐπιλέξτε τὴν ζωή, γιὰ νὰ ζήσετε καὶ γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν αἰώνια βασιλεία. Ἀμήν.

Πηγή