«Σας διαβεβαιώνω πως όποιος άφησε, για μένα και για το ευαγγέλιο, σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια, θα πάρει εκατό φορές περισσότερα στα χρόνια που ζούμε τώρα και σπίτια και αδελφούς και αδελφές και πατέρα και μητέρα και παιδιά και χωράφια- και μάλιστα μέσα σε διωγμούς· αλλά και στο μελλοντικό κόσμο θα έχει την αιώνια ζωή» (Μάρκ. 10,29-30).
Είναι αψευδής αυτός ο λόγος του Κυρίου. Σάς βεβαιώνω ότι, όταν άφησα τα παιδιά μου και τα εμπιστεύτηκα στον Θεό, Εκείνος τα φρόντισε. Τα παιδιά μεγάλωσαν σωστά και νομίζω ότι εγώ δεν θα μπορούσα να τα φροντίσω τόσο καλά.
Και τα δικά σας παιδιά πρέπει να είναι μορφωμένα. Μόνο να μην περιορίζεται η μόρφωση και η αγωγή τους στην έξωθεν σοφία, στην σοφία αυτού του κόσμου. Να μαθαίνουν ταυτόχρονα την άνωθεν σοφία και την ανώτατη αλήθεια. Να μαθαίνουν το νόμο του Θεού και τις εντολές του Χριστού, να μαθαίνουν την ευλάβεια, πως να έχουν πάντα την μνήμη του Θεού και την σωστή χριστιανική οδό Μόνο τότε δεν θα χαθούν τα παιδιά σας στις οδούς της ανθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω απ’ όλα θα έχουν πάντα την χριστιανική σοφία, την γνώση του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο λοιπόν πρέπει να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας.
Θα δώσετε λόγο ενώπιον του Θεού για τα κακά παραδείγματα που δίνετε στα παιδιά σας, για τους καυγάδες που γίνονται μπροστά στα μάτια τους, για τις φλυαρίες που ακούνε να λέτε. Αν εσείς οι ίδιοι το κάνετε αυτό τότε τα παιδιά σας τί μπορούν να μάθουν από σας;
Εξ απαλών ονύχων, δηλ. όταν ακόμα είναι μικρά, πρέπει να αρχίζουμε την αγωγή, διότι μόνο σε πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά αποδέχονται με ευκολία νουθεσίες και προτροπές. Η ψυχή τους είναι σαν το κερί μαλακή όπου κάθε δικός σας λόγος ή πράξη μένουν, και τα καλά και τα άσχημα παραδείγματα, λόγος αγαθός ή αισχρός.
«Μικρός βλαστός, όπου τον γέρνεις τέτοια κλίση θα πάρει, ένα καινούριο δοχείο αν θα εκπέμπει μυρωδιά ή κακοσμία εξαρτάται από το με τι θα το γεμίσετε, βάζοντας μέσα είτε αρώματα είτε ακαθαρσίες» (Αγ. Τύχων του Ζαντόνσκ).
Μητέρα, το πιο αγαπημένο πρόσωπο για το παιδί, πηγή στοργής και τρυφερότητας, στέκεται προσευχόμενη μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Το παιδί κοιτάζει πότε αυτήν και πότε την εικόνα και δεν έχει ανάγκη από πολλές εξηγήσεις για το τι σημαίνει αυτό. Να, αυτό είναι το πρώτο σιωπηλό μάθημα της θεογνωσίας. Αυτό είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό μάθημα της ευλάβειας. Τέτοια μαθήματα μπορείτε και πρέπει πάντα να δίνετε στα παιδιά σας.
Δεν υπάρχει για την μητέρα καθήκον μεγαλύτερο και έργο ιερότερο, για το οποίο αυτή φέρει ευθύνη ενώπιον του Θεού, απ’ αυτό της ανατροφής των παιδιών. Στον Θεό θα δώσετε λόγο αν αμελήσετε αυτό το έργο. Και από τώρα θ’ αρχίσουν τα βάσανά σας και θα ρίχνετε πικρά δάκρυα και θα αναστενάζετε βλέποντας τα παιδιά σας.
Λοιπόν, «προσέξτε μην περιφρονήσετε κανέναν απ’ αυτούς τους μικρούς». (Ματ. 18, 10) Να φροντίζετε τα παιδιά σας, να είστε γι’ αυτά παράδειγμα της γνήσιας χριστιανικής ζωής και η ευλογία του Κυρίου στους αιώνες των αιώνων θα είναι σ’ όλους εσάς και στα παιδιά σας.
(«Διδαχές Αγίου Λουκά Κριμαίας», εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου