Η ανατριχιαστική προφητεία του Γέροντα Παϊσίου: «Έρχονται χρόνια….»

Η οικονομική κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή τον κόσμο είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα θέματα για τα οποία ανατρέχει κανείς στα λόγια του Γέροντα Παΐσιου.

Συγκεντρώσαμε, λοιπόν, μερικές από τις ρήσεις του Γέροντα Παΐσιου για τις σημερινές άθλιες οικονομικές συνθήκες. Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε ότι οι ρήσεις που παραθέτουμε ακολούθως, είναι αποδεδειγμένα λόγια του Γέροντα.

«Ο Θεός επιτρέπει να γίνει τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Να το πάρουμε στα σοβαρά. Να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλό, όμως, θα είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά, και όχι από θλίψεις και αναγκαστικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνιστούν.

Τώρα δεν πάμε να υπερασπιστούμε την Πατρίδα ή για να αγνωνιστούμε να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας. Ούτε πάμε για ένα έθνος ή για μια ιδεολογία. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο… Πάντως, θα δούμε φοβερά πράγματα. Θα δοθούν πραγματικές μάχες. Οι άγιοι θα αγιαστούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρότεροι (Αποκάλυψη, ΚΒ’ 11).

Νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά. Μια μπόρα είναι, και ο αγώνας έχει αξία, γιατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσολίνι, αλλά τον διάβολο. Γιαυτό θα έχουμε και ουράνιο μισθό…»

«Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία που γράφει η Αποκάλυψη. Σιγά σιγά, αρκετά αρχίζουν και βγαίνουν. Φωνάζω ο ταλαίπωρος πριν από τόσα χρόνια. Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση. Η παλαβωμάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει ο «υιός της απώλειας» (Επιστολή Β’ προς Θεσσαλονικείς, Β’ 3)… Θα γίνει τρελοκομείο. Κάθε λίγο θα ακούμε για κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα πράγματα. Μόνο που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα. Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους.

Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. (…) Θα γίνει μεγάλη σύγχυση. Μέσα στη σύγχυση αυτή, όλοι θα ζητούν ένα Μεσσία, για να τους σώσει. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πει:

«Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδδας, εγώ είμαι ο Χριστός, που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων».

Πέντε «εγώ» θα έχει… Ο Αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος, κατά κάποιον τρόπο, ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιαστεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμο.

Έρχονται χρόνια δύσκολα. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι Χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Γιαυτό λέει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ΚΔ’ 24 και Κατά Μάρκον ΙΓ’ 22)».

«Εμείς σαν Έλληνες δεν κάνουμε τίποτα. Ευτυχώς που θα κάνει ο Θεός τώρα κάτι, γιατί αλλιώς με μας χωριό δεν γίνεται. Θα τα βολέψει ο Θεός τα πράγματα. Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργαστεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια»…

Πηγή: Βιβλίο Ησαΐα Κωνσταντινίδη «Ο Γέροντας Παΐσιος και τα μελλούμενα να συμβούν», Κεφάλαιο 3ο.

Πηγή