γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

68 Ὅταν πᾶς στήν Ἀνάσταση γιά λίγο καί ἀμέσως μετά τό «Χριστός Ἀνέστη» φεύγεις, δείχνεις ὅτι ἡ ζωή σου εἶναι ἐγωκεντρική. Τό Πάσχα γιά σένα εἶναι μία πρόφαση γιά νά φᾶς καλά, νά περάσεις καλά. Χρησιμοποιεῖς τήν γιορτή γιά τό ὄφελος ἤ τήν καλοπέρασή σου. Ἄν ἡ ζωή σου εἶναι χριστοκεντρική τότε συμμετέχεις στό δράμα τοῦ Πάθους ἀλλά καί τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός εἶναι στό κέντρο καί σύ κάπου στήν περιφέρεια ἑνός κύκλου ἀνθρώπων πού ἀγαποῦν τόν Χριστό. Ἡ χαρά σου εἶναι ὁ Χριστός.

Γιά νά πᾶς ἐκεῖ πρέπει νά ἀπογοητευθεῖς ἀπό τόν ἑαυτό σου σάν κάτι αὐθύπαρκτο ἀλλά νά θεωρήσεις ὅτι ὅλα προέρχονται ἀπό τόν Κύριο: ἡ ὕπαρξή σου, τό αὐτεξούσιό σου, ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς σου, τό βάπτισμά σου, ἡ υἱοθεσία καί ἡ δυνατότητα τῆς θέωσης.