Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Γεωργίου Αύρας Καλαμπάκας: Τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωνοϊού καὶ ἡ ἀπομυθοποίησή του

19 Μαΐου 2020

Τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωνοϊού καὶ ἡ ἀπομυθοποίησή του

Παῦλος μοναχὸς ἁγιορείτης,

Βιολόγος, MD Μοριακῆς Βιολογίας καὶ Βιοϊατρικῆς

Με λύπη καὶ ἀπορία παρακολουθοῦμε νὰ μεθοδεύεται ἕνα πρωτοφανὲς γεγονὸς γιὰ τὴν παγκόσμια ἱστορία [1]. Στὸ ὄνομα τῆς “ἀγάπης” γιὰ τοὺς ἡλικιωμένους καὶ εὐπαθεῖς, σχεδιάζεται ἐμβολιασμὸς ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς οἰκουμένης, γιὰ νὰ ἐκλείψει ἀπὸ προσώπου γὴς ὁ ἄσπονδος καὶ “ἀόρατος ἐχθρός” ποῦ λέγεται κορωνοϊός SARS-Cov2.

Τὸ ἀπαραίτητο νομικὸ πλαίσιο ποὺ θὰ καταργεῖ τὸ δικαίωμα ατομικης ἐπιλογής καὶ θὰ

“προασπίζεται” τὸ δικαίωμα-ἀγαθὸ της δημόσιας ὑγείας (νόμος 4675/2020 γιὰ τὴν Ἑλλάδα) [2].

Ἡ συνοδὸς κυβερνητικὴ αὐταρχικότητα γιὰ νὰ τὸ ἐπιβάλλει.

Ἡ δημιουργία ζήτησης-προσδοκίας γιὰ τὸ ἐμβόλιο (τρομοκρατία-πλύση ἐγκεφάλου ἀπὸ ΜΜΕ μὲ τὸ δίλημμα ἐμβόλιο ἢ κοινωνικὸς ἐγκλεισμὸς-ἀποκλεισμός).

Ἡ μονομερὴς χρηματοδότηση γιὰ νὰ δημιουργηθεῖ τὸ ἐμβόλιο, νὰ ἐλεγχθεῖ μὲ κλινικὲς δοκιμές, νὰ παραχθεῖ σὲ τεράστιες ποσότητες καὶ νὰ μεταφερθεῖ σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ πλανήτη, εἰς βάρος τῆς ἔρευνας γιὰ τὴν εὕρεση καὶ παραγωγὴ ἐξειδικευμένων ἀντὶ-ἰικῶν φαρμάκων·

εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ βήματα τοῦ πρωτοκόλλου ποὺ ἤδη ἐκτελεῖται γιὰ νὰ φτάσουμε σὲ αὐτὸ τὸ γεγονὸς-ὁρόσημο. Ἐπιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, κυβερνητικὰ στελέχη, διεθνεῖς ΜΚΟ σχεδὸν καθημερινὰ προπαγανδίζουν τὸ ἐμβόλιο σὰν τὸ μαγικὸ ραβδάκι, ποὺ θὰ ἐπιτρέψει νὰ ἐπανέλθει ἡ ἀνθρωπότητα στὴν πρὸ-κορωνοϊοὺ ἐποχή. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ἡ...

ἐπιστημονικὴ κοινότητα (ἐκτὸς μίας ὑπερπροβεβλημένης ἐμβολιομανοὺς ἐλίτ), ἀντὶ νὰ στηλιτεύσει αὐτὴ τὴν παραπληροφόρηση, διατηρεῖ “σιγῆ ἰχθύος” γιὰ τὸ τί πραγματικὰ θὰ πρέπει νὰ προσδοκᾶ ὁ κόσμος ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο. Ἐκτὸς κάποιων φωτεινῶν ἐξαιρέσεων, ὅπως εἶναι ὁ Καθηγητὴς Δρ. Γιάννης Ἰωαννίδης [3]. Στὴν πραγματικότητα ἡ συγκεκριμένη πανδημία κάθε ἄλλο παρὰ δικαιολογεῖ ἕνα παγκόσμιο ἐμβολιασμό. Ἂς δοῦμε γιατί:

1. Τὸ ἰδιαίτερα χαμηλὸ ποσοστὸ θνητότητας τῆς νόσου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἠλικιακὴ τοῦ κατανομή, ξεκάθαρα προσδιορίζουν ὅτι ὁ ἐμβολιασμός, ὅποτε καταστεῖ ἐφικτός, θὰ πρέπει νὰ εἶναι στοχευμένος. Τὸ ποσοστὸ αὐτὸ εἶναι πλασματικὰ ὑπερεκτιμημένο πρὸς τὸ παρὸν (~2,5%), ἀφενὸς λόγω ὑπερεκπροσώπησης τῶν σοβαρὰ ἀσθενούντων θετικῶν στὸν ἰὸ κρουσμάτων [4], ἀφετέτου λόγω συνυπολογισμοῦ στοὺς θανάτους ἀπὸ κορωνοϊὸ καὶ τῶν θανάτων τῶν θετικῶν κρουσμάτων ποὺ προῆλθαν ἀπὸ ἄλλο ὑποκείμενο νόσημα (ὄχι ἀπὸ ἀναπνευστικὸ συνδρομοSARS) [5]. Πρόσφατες μελέτες ποῦ ἐκτιμοῦν τὸν ἀριθμὸ τῶν θανόντων σὲ σχέση μὲ τὸ πραγματικὸ ἀριθμὸ τῶν ἐκτεθειμένων στὸν ἰὸ ἀνθρώπων βάσει ὀρολογικῶν δοκιμασιῶν (τέστ ἀντισωμάτων) σὲ μία συγκεκριμένη γεωγραφικὴ περιοχὴ προσδιορίζουν τὸ ποσοστὸ αὐτὸ νὰ εἶναι τῆς τάξεως μεγέθους τῆς ἐποχικῆς γρίπης (σίγουρα <1 span="””" yes=""> ἀναβάθμιση καὶ αὐστηροποίηση τῶν μέτρων προστασίας, νοσοκομειακὲς δομὲς ἀποκλειστικὰ γιὰ Covid19). Δὲν θὰ ἐπαναληφθοῦν λοιπὸν λάθη “τύπου Ἰταλίας”, ὁδηγώντας σὲ περαιτέρω μείωση τοῦ ποσοστοῦ θνητότητας. Βάσει τῶν παραπάνω, ἀκόμη κι ἂν παραχθεῖ ἕνα ἀσφαλὲς καὶ ἀποτελεσματικὸ ἐμβόλιο (κάτι ἰδιαίτερα δύσκολο γιὰ τὴν βιολογία τῶν κορωνοϊῶν) δικαιολογεῖται νὰ χορηγηθεῖ μόνο στὶς ὁμάδες αὐξημένου κινδύνου, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸ ἐμβόλιο τῆς ἐποχικῆς γρίπης. Ἐξυπακούεται, ὅτι δὲν δικαιολογεῖται νὰ δοθεῖ σὲ παιδιὰ -ποὺ εἶναι στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία ἀσυμπτωματικὰ- καὶ σὲ ἀνθρώπους ποὺ ἐκτέθηκαν καὶ ἔχουν ἀνοσία στὸν ἰὸ (θετικὸ τέστ ἀντισωμάτων), ἀφοῦ ἤδη διαθέτουν αὐτὸ ποὺ θὰ τοὺς προσέφερε τὸ ἐμβόλιο.

2. Ἡ ἴωσηCovid19, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ γρίπη, πλήττει κυρίως ἄτομα τρίτης καὶ τέταρτης ἡλικίας στὰ ὁποῖα ἐμφανίζεται τὸ φαινόμενο τῆς ἀνοσολογικῆς γήρανσης (immunesenescense) [7], δηλαδὴ μείωση τοῦ μεγέθους, τῆς ποιότητας καὶ τῆς διάρκειας τῆς ἀνοσολογικῆς ἀπάντησης-προστασίας ποὺ μπορεῖ νὰ δημιουργηθεῖ μετὰ ἀπὸ ἕνα ἐμβολιασμό. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ ἐμβόλιο-ἐπαγόμενη ἐνεργητικὴ ἀνοσία μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἱκανὴ νὰ προφυλάξει τοὺς ἡλικιωμένους, ποὺ εἶναι καὶ ὁ κατεξοχὴν “στόχος” τοῦ κορωνοϊοῦ, κάτι ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ θέσει ὡς προτεραιότητα (ἂν πραγματικὰ εἶναι τὸ ζητούμενο ἡ προστασία τῶν ἡλικιωμένων) τὴν εὕρεση ἀντὶ-ἰικῆς θεραπείας.

3. Συναφὲς μὲ τὸ παραπάνω εἶναι, ὅτι στοὺς ἀσθενεῖς ποὺ νοσοῦν σοβαρά, ἐμφανίζεται ὀξεία ἀναπνευστικὴ ἀνεπάρκεια μέσω ἑνὸς ἄνοσο-παθολογικοῦ μηχανισμοῦ (“καταιγίδα” παραγωγῆς φλεγμονωδῶν κυτοκινῶν καὶ μείωση τηςCD4 καιCD8 Τ-μεσολαβούμενης ἀνοσολογικὴς ἀπόκρισης [8]). Ὑπάρχουν σοβαρὲς ἀνησυχίες ὅτι ἕνας ἐμβολιασμὸς θὰ ἐνισχύσει αὐτὴ τὴν ἀνοσολογικὴ ἐπιπλοκὴ σὲ περίπτωση ἀκόλουθης μόλυνσης ἀπὸ τὸν ἰὸ καὶ κὰτ ἐπέκταση θα ἐπιδεινώσει την κλινικὴ πορεία τοῦ ἀσθενοῦς. Κάτι ἀντίστοιχο παρατηρήθηκε μὲ τὸ ἐμβόλιο κατὰ του FeCoV κορωνοϊοὺ ποὺ προσβάλλει τὶς γάτες καὶ προκαλεῖ περιτονίτιδα [9].

4. Ἡ λογική της ἐξάλειψης (eradication) μίας μολυσματικῆς ἀσθένειας μέσω παγκόσμιου ἐμβολιασμοῦ, προϋποθέτει ἀφενὸς τὴν ὕπαρξη ἑνὸς πολὺ ἀσφαλοῦς καὶ πολὺ ἀποτελεσματικοῦ ἐμβολίου, ἀφετέρου καὶ τὸ σπουδαιότερο, νὰ μὴν ὑπάρχουν στὸ φυσικὸ περιβάλλον ἄλλοι ξενιστὲς τοῦ ἰοῦ [10]. Δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι τὸ μοναδικὸ εἶδος ποὺ ἐνδημεῖ ὁ ἴος. Κάτι τέτοιο ἰσχύει καὶ εἶναι σὲ ἐξέλιξη γιὰ τὸν ἰὸ τῆς πολιομυελίτιδας, ὄμωςδεν ἰσχύειγια τὸν κορωνοϊό, γιατί ὅλες οἱ ἔρευνες συμφωνοῦν ὅτι ὁ ἰὸς προῆλθε ἀπὸ τὶς νυχτερίδες [8]. Ἄγνωστος καὶ ἀμφιλεγόμενος παραμένει ὁ ἐνδιάμεσος κρίκος (ξενιστής;) ποῦ τὸν μετέφερε ἀπὸ τὶς σπηλιὲς τῶν νυχτερίδων στὴν πόλη της Wuhan. Σὲ κάθε περίπτωση, ἡ ἐξαφάνιση τοῦ ἰοῦ μέσω παγκόσμιου ἐμβολιασμοῦ θὰ ἦταν μόνο προσωρινή, δηλαδὴ μία φοβερὴ ματαιοπονία καὶ κατασπατάληση πόρων, ἀφοῦ ἀνὰ πάσα στιγμὴ θὰ μπορεῖ νὰ μεταπηδήσει ἀπὸ τὸ φυσικό του καταφύγιο, τὶς νυχτερίδες ἢ τὸν ἐνδιάμεσο ξενιστή, στὸν ἀνθρώπινο πληθυσμό, ἱκανὰ μεταλλαγμένος νὰ παρακάμψει τὴν ὑπάρχουσα ἀνοσία ἀγέλης καὶ νὰ ξεκινήσει μία νέα πανδημία.

5. Οἱ κορωνοϊοί, ὠςRNAιοί, γρήγορα μεταλλάσσονται ἀποκτώντας γενετικὴ καὶ ἑπομένως ἀντιγονικὴ ποικιλότητα. Ἡ ποικιλότητα αὐτή, εἰδικὰ γιὰ τοὺς κορωνοϊοὺς ἐπιπλέον αὐξάνεται μέσω RNA ανασυνδυασμου, λόγω τοῦ ἰδιαίτερου ἀσυνεχοῦς τρόπου μεταγραφῆς τῶν ἰικών RNA. Ἤδη γιὰ τον SARS-Cov2 ἔχουν χαρακτηριστεῖ δύο τύποι, ὀ S καὶ ὀ L [11, 12]. Εἶναι ἀμφίβολο ἕνα ἐμβόλιο νὰ μπορεῖ νὰ παράξει ἀφενὸς ἴση κάλυψη γιὰ ὅλα τὰ στελέχη τοῦ ἰοῦ ποὺ θὰ προκύψουν, ἀφετέρου μόνιμη προστασία μέσα στὸ χρόνο, κάτι ποὺ ὑπογραμμίζει γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὴν σπουδαιότητα-προτεραιότητα νὰ βρεθοῦν ἀντὶ-ἰικὰ φάρμακα κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ. Τὸ πιθανότερο λοιπὸν εἶναι, προϊόντος του χρόνου, ἕνας παγκόσμιος ἐμβολιασμός να ἐξελιχθεῖ σὲ τακτικοὺς παγκόσμιους ἐμβολιασμούς.

Μήπως αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ ζητούμενο; Μήπως ὁ κορωνοϊὸς εἶναι ἡ πολυαναμενόμενη πρόφαση γιὰ νὰ ἐγκαινιαστεῖ ἡ καθολικὴ μετάβαση σὲ μία ὑβριδικὴ ἀνθρώπινη βιολογία, ὅπου τὸ ἀνθρώπινο σῶμα θὰ προστατεύεται, θὰ ἐνισχύεται και τελικὰ θὰ ἑξαρτάται απο τεχνολογίες-πλατφόρμες (γενετικῆς μηχανικῆς, ψηφιακῆς διασύνδεσης) μέσα ἀπὸ τακτικὰ ἐμβόλια-updates. Γιατί τόση πρεμούρα γιὰ ἕνα ἐμβόλιο, ποὺ ὄχι μόνο δὲν ὑπόσχεται πολλά, ἀλλὰ προκαλεῖ ἀνησυχία στὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα, εἰδικὰ ἂν παραχθεῖ βεβιασμένα καὶ ἐφαρμοστεῖ μαζικά; Τελικὰ οἱ φαρμακοβιομηχανίες ὑπηρετοῦν τὸν ἄνθρωπο ἢ μήπως ἰσχύει τὸ ἀντίστροφο;

Η πραγματικότητα εἶναι ὄτι ~99% τῶν προσβεβλημένων ἀτόμων ἀπὸ κορωνοϊὸ ἐπιβιώνει. Ἔμφαση (δηλαδὴ χρηματοδότηση) πρέπει νὰ δοθεῖ στὸ πῶς στοχευμένα θὰ ὑποστηριχθεῖ τὸ 1% ποὺ δὲν τὰ καταφέρνει, μέσα ἀπὸ μία πληθώρα φαρμακευτικῶν ἐπιλογῶν (ἀνοσοτροποποιητές, μονοκλωνικᾶ ἀντισώματα, ἀναστολείς RNA πολυμερασων, πρωτεασῶν κτλ). Ἤδη τὰ πρῶτα ἀποτελέσματα ἀπὸ τὸ σχῆμα ὑδροξυχλωρικίνης-ἀζαθρομυκίνης [13] καθὼς καὶ ἀπὸ ἕνα μονοκλωνικὸ ἀντίσωμα ποὺ στοχεύει τὴν ἐπιφανειακὴ γλυκοπρωτεΐνη S του ἰοῦ [14] εἶναι πολὺ ἐνθαρρυντικά.

Φυσικά στὰ πλαίσια μίας ἀντὶ-ἰικῆς στρατηγικῆς ἐντάσσεται καὶ ἡ ἀνάπτυξη ἑνὸς ἀσφαλοῦς καὶ ἀποτελεσματικοῦ ἐμβολίου. Ὅμως, ὅπως ἀναλύθηκε, δὲν ἐνδείκνυται ἡ βεβιασμένη παραγωγὴ τοῦ (1 χρόνος ἀντὶ γιὰ τουλάχιστον 6 χρόνια) μὲ τόσα κενὰ στὴ γνώση τῆς βιολογίας τοῦ κορωνοϊοῦ, πολλῶ δὲ μᾶλλον ἡ μαζικὴ ὑποχρεωτικὴ ἐφαρμογή του. Συνιστᾶ τραγικὴ ἐπιστημονικὴ ἔκπτωση (ἂν ὄχι παραλογισμὸ) στὴν ἐποχὴ τῆς Μοριακῆς Βιολογίας, ποὺ στόχο ἔχει νὰ ἐφοδιάζει τὴν Ἰατρικὴ μὲ ἐξειδικευμένες (μέχρι καὶ ἐξατομικευμένες) θεραπεῖες ἐλαχιστοποιώντας τὶς ὅποιες παρενέργειες, νὰ συζητεῖται καὶ μόνο ἡ παρέμβαση στὸ 100% τοῦ ἀνθρώπινου πληθυσμοῦ, γιὰ νὰ “προστατευτεὶ” ἀπὸ μία ἴωση τύπου γρίπης τὸ 1%, μὲ ἕνα ὕποπτο φαρμακευτικὸ ἡμίμετρο. Εἶναι πολὺ ἁπλά, ἡ ΛΑΘΟΣ προσέγγιση καὶ πιστοποιεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τόσα χρόνια δὲν ἔχει πραγματοποιηθεῖ παγκόσμιος ἐμβολιασμὸς γιὰ τὸν ἰὸ τῆς γρίπης, ποὺ θὰ ἦταν καὶ πιὸ εὔλογος, γιατί πλήττει ὅλα τὰ ἠλικιακὰ στρώματα.

Ο ἄνθρωπος, ὡς ἔλλογο ὂν μὲ κριτικὴ σκέψη, ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ ἐπιλέγει αὐτοπροαίρετα ὅ,τι ὠφέλιμο ἔχει να συστήσει η ἰατρικὴ καὶ ἡ βιοτεχνολογία ὑπὲρ τῆς ὑγείας του, ἀναλαμβάνοντας ταυτόχρονα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῶν τῶν ἐπιλογῶν, καθὼς οἱ παρεμβάσεις στὸ ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι σπανίως ἄμοιρες παρενεργειῶν. Τὰ ἐμβόλια δὲν ἑξαιροῦνται ἀπὸ αὐτὸ τὸν κανόνα [15]. Ἡ ἐπιλογὴ κάποιου νὰ μὴν ἐμβολιαστεῖ δὲν θέτει σὲ κίνδυνο τὴν δημόσια ὑγεία, ἐφόσον δὲν καταργεῖ τὸ δικαίωμα κάποιου ἄλλου νὰ λάβει τὸ ἐμβόλιο καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ τὴν ὅποια προστασία τοῦ παρέχει. Εἶναι ἑπομένως αὐτονόητο, ὅτι ἡ τελικὴ ἀπόφαση-εὐθύνη γιὰ τὴν λήψη ἑνὸς ἐμβολίου ἀνήκει στὸν ἐμβολιαζόμενο, ἀφοῦ αὐτὸς θὰ πρέπει νὰ ζήσει καὶ μὲ τὶς ὅποιες ἐπιπλοκὲς προκύψουν. Καμία ἐκ τῶν ὕστερων ἀποζημίωση δὲν μπορεῖ νὰ ἀποκαταστήσει μὴ ἀναστρέψιμες βλάβες στὴν σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου. Κατὰ συνέπεια εἶναι καταδικαστέα κάθε ὑποχρεωτικότητα, ποὺ ποινικοποιεῖ τὴν στάση ἑνὸς ἀνθρώπου νὰ ζεῖ σὲ σώμα ελευθερο απο ὕποπτα ἐμβόλια, καὶ μετατρέπει τὶς κοινωνίες ἀπὸ δημοκρατικὲς σὲ κοπάδια ἄβουλων καὶ ἀναλώσιμων ζώων.

Αντιλαμβάνεται κανεὶς ἀπὸ ὅσα ἀναφέρθηκαν, ὅτι ὁ νόμος περὶ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ [2] καὶ ἡ συναφὴς προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ ἐμβολίου, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἴωση Covid19, δὲν ἔχουν ἐπιστημονικὴ ἀφετηρία καὶ ἀναφορά. Δὲν προασπίζονται, μᾶλλον ὑπονομεύουν, τὸ ἀγαθό της δημόσιας ὑγείας, καὶ ἐξυπηρετοῦν τὰ τεράστια ἐμπλεκόμενα οἰκονομικὰ συμφέροντα καὶ τὴν σκοτεινὴ ἀτζέντα κάποιων “μεγάλων ἀδελφών” μὲ φίλαρχες ὀρέξεις. Σὲ τελικὴ ἀνάλυση ἀντιστρατεύονται τὴν ἐλευθερία τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου. Ὡς ἐκ τούτου θὰ πρέπει νὰ ἀναιρεθοῦν σὲ ἐπιστημονικό, νομικὸ καὶ κυρίως πνευματικὸ ἐπίπεδο.

Το κλίμα στὸ ὁποῖο ἀναπτύσσονται καὶ ἑδραιώνονται αὐτὲς οἱ μεθοδεύσεις εἴναι ο φόβος. Τὰ Μέσα Μαζικοῦ Ἐκφοβισμοῦ ἐπιμελῶς δημιουργοῦν καὶ συντηροῦν αὐτὸ τὸ κλίμα. Ὁ φόβος εἶναι μία πανίσχυρη ἐσωτερικὴ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, μπορεῖ νὰ παραλύσει τὴ βούλησή του, μπορεῖ καὶ νὰ τὴν ἀτσαλώσει. Το ζητούμενο εἶναι σὲ ποιὰ κατεύθυνση θὰ τὴν στρέψει. Ἂν τὴν στρέψει στὸν Θεό, τὸν μόνον ἄξιο φόβου (Λούκ. ἲβ΄ 4,5), τότε θὰ λάβει πίσω φωτισμό, σθένος καὶ θάρρος κατὰ τό “θαρσειτε ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον” (Ἰωάν. ἰστ΄ 33). Ἂν παραμείνει ἑστιασμένη σὲ φοβίες τοῦ αἰῶνος τούτου, θὰ λάβει πίσω περισσότερη ἀγωνία, σύγχυση καὶ δειλία κατὰ το “εκεῖ ἐδειλίασαν φόβω, οὗ οὐκ ἢν φόβος” (Ψάλ. ἲγ΄ 5). Δὲν εἶναι τυχαία ἡ ἐπιδιωκόμενη ἀποϊεροποίηση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Κοινωνίας. Ἐπιχειρεῖ νὰ ἀποσπάσει καὶ νὰ ὑποκλέψει φόβο γιὰ νὰ στηριχθεῖ ὁ μύθος τοῦ ἐμβολίου, ὅπως διαχρονικὰ συμβαίνει μὲ ὅλες τὶς μυθοπλασίες ποὺ στεροῦνται λογικῶν ἐρεισμάτων.

Κάθε φορὰ ποὺ γίνεται λόγος γιὰ σάλιο, κουταλάκια καὶ τὰ συναφῆ, ἀπὸ ὅσους ἔχουν στοχοποιήσει τὴν Θεία Κοινωνία, μοῦ ἔρχεται στὸ μυαλὸ τὸ θαῦμα τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ (Ἰωάν. θ΄). Τότε ὁ Κύριος μὲ μία κίνηση “ὑγειονομικὰ ἀπαράδεκτη” ὀμμάτωσε τὸν τυφλό! Ἀνέμειξε τὸ σάλιο Του (ποὺ εἶναι μέσο διάδοσης ἰῶν καὶ βακτηρίων) μὲ χῶμα (ποὺ εἶναι πηγὴ ἑκατομμυρίων μικροβίων) καὶ «ἐπέχρισε» τὸν πηλὸ στὰ μάτια τοῦ τυφλοῦ (βλεννογόνοι ἐπιπεφυκότα: σημεῖο εἰσόδου μικροβίων καὶ ἔναρξης μόλυνσης). Τὸ τί ἀκολούθησε τὸ γνωρίζουμε, ὅπως γνωρίζουμε ὅτι καμία ἐπιστήμη δὲν πρόκειται νὰ τὸ ἀναπαράξει. Ἁπλὰ ἂν γινόταν σήμερα, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τότε φαρισαίους, στοὺς κατήγορους τοῦ Ἰησοῦ θὰ ἦταν καὶ κάποιοι στενοκέφαλοι λοιμωξιολόγοι. Εὔχομαι ἀπὸ καρδίας, ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἀξιώσει νὰ βιώσουν τοῦ Μυστηρίου τὴν Δύναμιν. Ὁ Κύριος εἶναι ἐκεῖ καὶ τοὺς προσκαλεῖ. Ποτὲ δὲν θὰ τοὺς ὑποχρεώσει…