«Νὰ εἶσαι ἁπλός, συνετός, αυτοσυγκεντρωμένος, μετρημένος. Νὰ νιώθεις τὸν Κύριο πάντα παρόντα. Ἐκεῖνος θὰ σὲ διδάξει πῶς θὰ μιλήσεις, πότε θὰ σιωπήσεις.»
Μιὰ φορά μου εἶπε:
«Νὰ προσέχεις γιὰ νὰ γίνεις καλύτερος».
Τότε τὸν ρώτησα: Τί νὰ κάνω, Παππούλη μου, γιὰ νὰ γίνω καλύτερος; Καὶ μοῦ εἶπε:
-«Ἔ! Νά. Νὰ προσεύχεσαι συνέχεια νοερῶς. Νὰ ἀγαπᾶς τὸν Χριστό, νὰ ἀγαπᾶς τοὺς ἀνθρώπους, νὰ μὴ λὲς γιὰ τοὺς ἄλλους, νὰ πηγαίνεις τακτικὰ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ διαβάζεις τὸ Εὐαγγέλιο γιὰ νὰ σὲ φωτίσει ὁ Θεός».
«Νὰ λές πάντα τὴν ἀλήθεια.
Νὰ κάνεις τὰ πάντα μὲ ἠρεμία.
Νὰ προσεύχεσαι γιὰ νὰ γίνεις καλύτερος».
«Νὰ εἶσαι καλός, ὑπάκουος, νὰ κάνεις ὑπομονή, νὰ μὴ στεναχωριέσαι, νὰ μὴν εἶσαι πολὺ εὐαίσθητος,
νὰ εἶσαι καλὸς στὴ δουλειά σου καὶ νὰ μὴ μιλᾶς ἐκεῖ πολλὰ θρησκευτικά, ὅταν δὲ σὲ ρωτοῦν, ἀλλὰ νὰ γίνεσαι παράδειγμα γιὰ μίμηση πρὸς τὸ Χριστό», μοῦ ἔλεγε μία ἄλλη φορά.
«Νὰ μὴν κάθεσαι μέσα, νὰ φεύγεις ἔξω στὴ φύση».
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου