α. Κάποτε, εἶπε ὁ Γέροντας, ἦταν ἕνας πατέρας πού εἶχε τρία παιδιά.
Ἕνα βράδυ, πού γύρισε στό σπίτι, μπαίνοντας μέσα ἀντίκρισε τό ἑξῆς θέαμα:
Βρῆκε τά παιδιά του νά εἶναι μεθυσμένα και ξαπλωμένα στό δάπεδο. Ὅλο τό πάτωμα γύρω του ἦταν γεμάτο ἀπό σπασμένα μπουκάλια καί ποτήρια. Τότε ὁ καλός πατέρας πῆρε μέ τρόπο τά παιδιά του σιγά σιγά καί τά ἔβαλε στά κρεβάτια τους. Κατόπιν πῆρε μιά σκούπα καί μάζεψε ὅλα τά
σπασμένα γυαλιά ἀπό τό πάτωμα. Ἅνοιξε τήν πόρτα καί κοίταζε ποῦ νά ἐναποθέσει τά γυαλιά, δέν ἔβρισκε ὅμως τόπο. Εἶπε τότε:-Ἅς τά βάλω ἐδῶ, πάνω στήν κορυφή τῆς μάντρας, (πού χώριζε τόν κῆπο τοῦ σπιτιοῦ ἀπό τόν δρόμο) κί αὔριο, πού θά' ναι μέρα, τά παίρνω νά τά πετάξω".
Ἔ... ἀφοῦ συμμάζεψε, στεναχωρημένος ξάπλωσε, γιά νά κοιμηθεῖ. Ἀργά, τά μεσάνυχτα, ἐπιχείρησαν κάποιοι κλέφτες νά μποῦν στό σπίτι. Μόλις, ὅμως, ἔβαλαν τά χέρια τους στή μάντρα, γιά νά σκαρφαλώσουν, τρυπήθηκαν ἀπό τά γυαλιά κί ἀπό τόν πολύ πόνο ἅρχισαν νά φωνάζουν. Σηκώθηκε κί ὁ πατέρας καί τούς κυνήγησε.
Τό πρωί, ὅταν ξύπνησαν τά παιδιά, ὁ πατέρας τούς διηγήθηκε ὅλα ὅσα συνέβησαν τήν νύχτα καί τότε ἐκεῖνα τοῦ εἶπαν:
"Εἶδες, πατέρα; Ὁ καλός Θεός παραχώρησε νά μεθύσουμε γιά τό καλό μας! Γιατί, ἀν δέν εἴχαμε μεθύσει καί δέν τά εἴχαμε σπάσει, γιά νά βάλεις ἐσύ τά γυαλιά στήν μάντρα, οἱ κλέφτες θά εἶχαν μπεῖ στό σπίτι, θά μᾶς ἔκλεβαν καί μπορεῖ καί νά μᾶς σκότωναν!"
Ἀφοῦ τελείωσε ὁ Γέροντας, γύρισε καί ρώτησε:
-Καταλάβατε τήν ἱστορία αὐτή;
Κανένας δέν ἀπάντησε κί ἐκεῖνος συνέχισε:
-Βρέ παιδιά, ὁ καλός Θεός μας ποτέ, μά ποτέ, δέν παραχωρεῖ νά μᾶς βρεῖ κάτι ἅσχημο, ἄν προηγουμένως δέν ἔχει δεῖ ὅτι μέσα ἀπ' αὐτό θά βγεῖ κάτι καλό καί θά ὡφεληθεῖ ἡ ψυχή μας. Γι' αὐτό νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη ὅτι ὁ Θεός καί τίς ἀταξίες μας τίς ἐκμεταλλεύεται γιά τό καλό μας! Νά ἔχετε ἐμπιστοσύνη σ' Ἐκεῖνον καί ἀφῆστε τα ὅλα στά δικά του τά χέρια καί μή ἀσχολεῖστε.
ΓΟΝΕΙΣ-ΠΑΙΔΙΑ-ΝΕΟΙ
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΔΙΔΑΧΩΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
"ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου