Όταν έλθει το έλεος του Θεού , δίνει στον άνθρωπο , ό,τι έχει πραγματική ανάγκη.

Από το βιβλίο μια βραδιά στην έρημο του Αγίου Όρους

συζήτηση με ερημίτη για την ευχή:

– Να σας κάνω μια ερώτηση. Είπατε προ ολίγου ότι η ” ευχή ” πρέπει να γίνεται αφάνταστα. Και τώρα λέτε ότι πρέπει να προσευχόμαστε για τους άλλους , που έχουν τόσα προβλήματα.

Μήπως όμως αυτό αναπτύσσει την φαντασία και γίνεται αιτία να δραπετεύσει ο νους , που πρέπει να επιδιώκουμε να τον συγκεντρώνουμε στον εαυτό του και στην καρδιά ;

Τὸ κομποσχοινάκι εἶναι θαυματουργό!

Οἱ περισσότεροι ποὺ ἔρχονται στὰ Κατουνάκια, πές μας, λένε. Ἔ, νὰ σᾶς πῶ ὅτι, ἀφιερῶστε τουλάχιστον τὸ εἰκοσιτετράωρο μισὴ ὥρα. Ὅποια ὥρα, κατὰ τὴν κοσμικιὰ δέκα, ἕντεκα πρὸ τοῦ μεσονυκτίου. Καὶ νὰ λέτε τὴν εὐχούλα δίχως νὰ κρατᾶτε κομποσχοίνι στὸ χέρι σας. Ἱκετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Ἔτσι.

Καλλιέργησέ το αὐτὸ καὶ θὰ δεῖς τί καρπὸ θὰ βγάλει. Ἀπὸ μισὴ ὥρα θὰ τὸ κάνεις κατόπιν μία ὥρα· καὶ πρόσεξε ὅτι ἐκείνην τὴν ὥρα

Κανόνας προσευχῆς

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου 

Γράμματα σε μία ψυχή

Ζητάς κάποιον κανόνα προσευχής. Ναι, είναι καλό να έχουμε έναν τέτοιο κανόνα λόγω της αδυναμίας μας, ώστε αφενός να μην υποκύπτουμε στην οκνηρία και αφετέρου να συγκρατούμε τον ενθουσιασμό μας σε όρια συνετά. Όλοι οι μεγάλοι εργάτες της προσευχής τηρούσαν έναν προσευχητικό κανόνα. Άρχιζαν πάντα με τις καθιερωμένες προσευχές. Αν στη διάρκειά τους κάποια προσευχή ανασκιρτούσε μόνη της από την καρδιά τους, άφηναν τις άλλες και προσεύχονταν μ’ αυτήν. Το ίδιο ας κάνουμε κι εμείς. Οι προκαθορισμένες προσευχές χρειάζονται για να μας βάλουν στο δρόμο της προσευχής. Δίχως αυτές, δε θα ξέραμε καν πώς να προσευχηθούμε και θα μέναμε μακριά από τον Θεό.

Λόγοι για την νοερά προσευχή (ΜΕΡΟΣ Β)

Πρέπει, λοιπὸν οἱ ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοὶ νὰ λέγουν τὴν εὐχὴν αὐτήν, ἢ αὐτὴ ἡ εὐχὴ εἶναι μόνον διὰ τοὺς μοναχούς;

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ καθηγητὴς τῆς νοερᾶς προσευχῆς, εἶχε ἕναν ὑποτακτικόν, Ἰὼβ τὸ ὄνομα, γηραλέον εἰς τὴν ἡλικίαν καὶ ἁπλοῦν εἰς τοὺς τρόπους. Ἄκουσε μία ἡμέρα τὸν Ἅγιον Γρηγόριον ποὺ ἐδίδασκε καὶ ἔλεγε εἰς τοὺς προσκυνητάς, ὅτι ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ προσεύχωνται μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πάσης ἡλικίας καὶ πνευματικῆς καταστάσεως. Διότι, ἐὰν ἦταν ἀδύνατον νὰ γίνῃ αὐτό, δὲν θὰ προέτρεπε ὁ Θεός, διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, νὰ εὔχωνται οἱ Χριστιανοὶ ἀδιαλείπτως.

Ὁ Ἰὼβ ἀκούγοντας αὐτὴν τὴν διδασκαλίαν σκανδαλίσθηκε καὶ εἶπε

Λόγοι για την νοερά προσευχή (ΜΕΡΟΣ Α)

Ὁ Γέροντάς μας Ἐφραὶμ, μᾶς ἐδίδασκε νὰ λέμε εἰς τὴν ἀρχὴν τὴν εὐχὴν προφορικά. 

Πρέπει νὰ λέμε συνέχεια μὲ τὸ στόμα: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Ἡ φωνὴ ἡ ὁποία βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα συγκεντρώνει τὸν νοῦν, ὁ ὁποῖος μετεωρίζεται καὶ ἀρχίζει τότε ὁ νοῦς νὰ προσέχη τὰ λόγια τῆς εὐχῆς.

Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς.

 Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

 Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή, ἑλκύει τὸν νοῦν

Νοερά Προσευχή (Συλλογή 300 Σελίδων)

https://drive.google.com/file/d/1smWRrhMDGmRSc4hUKRD-r0I4LA33jf15/view?usp=sharing

Ψάχνε με την ευχή να βρεις τη σπίθα

Εφόσον ο Κύριος μάς έδωσε ως αρραβώνα της σωτηρίας μας τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος δια του Βαπτίσματος και γενικότερα μας τη δίνει δια της Εκκλησίας, και είναι εκεί μέσα ο ίδιος, πρέπει τρόπον τινά να ανοίξουμε δρόμο στον Κύριο να βρει αυτό το οποίο έχει βάλει εκεί μέσα μας, για να ανάψει η φωτιά στην ψυχή, και να γίνει ο άνθρωπος χριστιανός.

Παλαιότερα οι Πατέρες έκαναν κατά διαφορετικότερο τρόπο το όλο έργο. Οι νεώτεροι, πό τον 12ο αιώνα και έπειτα, βρήκαν αυτή την προσευχή,την ευχή, και συνιστούν ότι δεν πρέπει να κουραστεί κανείς να λέει την ευχή. Βέβαια, θα αγωνίζεσαι συγχρόνως να κάνεις τις εντολές του Θεού, θα εμπιστεύεσαι στον Θεό, θα προσεύχεσαι γενικώς, θα εκκλησιάζεσαι, θα είσαι μέσα στην Εκκλησία, αλλά θα κάνεις και αυτό το έργο, το οποίο έχει αυτό τον χαρακτήρα: ψάχνεις να βρεις τη σπίθα.

Ἐπιμονή στήν πανίσχυρη νοερά προσευχή ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης )

Καὶ μετά, ἀπὸ τὴν προφορικὴ ἐπίκλησι, ἡ εὐχὴ γίνεται ἐσωτερική. Ἀνοίγεται δρόμος μέσα στὸν νοῦ καὶ τὴν λέγει κατόπιν ὁ εὐχόμενος, χωρὶς νὰ κάνη προσπάθεια. Σηκώνεται ἀπὸ τὸν ὕπνο καὶ ἀμέσως ἀρχίζει ἡ εὐχὴ μόνη της! Πρῶτα ἀρχίζει μὲ τὴν προσπάθεια νὰ τὴν λέη προφορικά. Καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν μπουλντόζα τῆς προφορικῆς ἐπίκλησης ἀνοίξη ὁ δρόμος, μετὰ περπατᾶ ἄνετα μὲ τὸ αὐτοκινητάκι τοῦ νοῦ. Ἡ προφορικὴ ἐπίκλησις ἀνοίγει τὸν δρόμο στὸ νοῦ καὶ ἡ εὐχὴ ἀρχίζει κατόπιν νὰ προφέρεται μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο ἄνετα. 

. Κι ἂν ἡ εὐχὴ προχωρῆ βαθύτερα καὶ προοδευτικότερα,

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης - Οἱ κίνδυνοι τῆς τυποποίησης τῆς νοερᾶς προσευχῆς

 Οἱ κίνδυνοι τῆς τυποποίησης τῆς νοερᾶς προσευχῆς 

Ὁ Γέροντας εἶπε ὅτι κάποιος μοναχὸς «ἔπαθε» ἀπὸ τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» καὶ τώρα θέλει νὰ φύγει ἀπὸ τὸ μοναστήρι. 

Σημείωση: 

Ὁ Γέροντας πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὅτι ἡ νοερὰ προσευχή, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» δὲν διδάσκεται σωστὰ ἀπὸ μερικούς. Διότι ρίχνουν τὸ βάρος στὴν ἐπανάληψη καὶ στὴν ποσότητα καὶ ὄχι στὸ πνεῦμα τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς αἰτήσεως τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι