17 Σεπτεμβρίου 2016

Μη λοιπόν φροντίσεις με αγω­νία για τα δικά σου θέματα, αλλά άφησέ τα στο Θεό.

Μη λοιπόν φροντίσεις με αγω­νία για τα δικά σου θέματα, αλλά άφησέ τα στο Θεό. Γιατί, αν φροντί­σεις εσύ, φροντίζεις σαν άνθρωπος· αν όμως προνοήσει ο Θεός, προνοεί σαν Θεός. Μη φροντίσεις γι' αυτά, αδιαφορώντας για τα σπουδαιότε­ρα, γιατί ο Θεός δεν θα δείξει μεγά­λο ενδιαφέρον γι' αυτά. Για να προνοεί λοιπόν σε μεγάλο βαθμό ο Θεός γι' αυτά, εμπιστεύσου όλα αυτά στο Θεό. Γιατί, αν συ ο ίδιος ασχοληθείς με αυτά αφήνοντας τα πνευματικά, δεν θα δείξει μεγάλο ενδιαφέρον
γι' αυτά ο Θεός. Λοι­πόν, για να πάνε καλά τα θέματά σου και να απαλλαγείς από κάθε αγωνιώδη φροντίδα, φρόντισε για τα πνευματικά και περιφρόνησε τα βιοτικά  γιατί έτσι και τη γη θα επι­τύχεις μαζί με τον ουρανό και τα μελλοντικά αγαθά θα κερδίσης. 

  Όταν ο Θεός είναι ευμενής απέναντί μας, κι' αν ακόμη είμαστε εντελώς μόνοι, κι' αν σε κανένα δεν είμαστε γνωστοί, όμως θα είμαστε περισσότερο ονομαστοί από όλους. Γιατί κανείς δεν είναι πιο ευτυχι­σμένος και αξιομακάριστος από τον άνθρωπο, που βοηθιέται από το χέρι του Θεού. 

 Ας μην καταφεύγουμε στις ανθρώπινες εξουσίες, ούτε να επι­διώκουμε την προστασία τους. Γιατί τίποτε δεν υπάρχει επισφαλέ­στερο από την ανθρώπινη βοήθεια. Κι' αυτό είναι ικανή να μας το διδά­ξει η πείρα των πραγμάτων. Γιατί πραγματικά βλέπουμε καθημερινά απότομες μεταβολές και ότι όλα στρέφονται σε αντίθετες κατευθύν­σεις και εκείνος που προ ολίγου απολάμβανε την πιο μεγάλη ευημε­ρία, ξαφνικά τον βλέπουμε να γκρε­μίζεται στην έσχατη δυστυχία και πολλές φορές να υποφέρει, όσα υποφέρουν οι κατάδικοι. . . Ας μετα­φέρουμε λοιπόν ολόκληρη την ελπί­δα μας και ας την στηρίξουμε στο Θεό. Γιατί αυτή είναι σταθερή και αμετακίνητη και δεν επιδέχεται κα­μιά μεταβολή, σαν εκείνη που στηρί­ζεται σε ανθρώπους. 

  Είδατε πόσο σπουδαίο πρά­γμα είναι το να έχει κανείς την άνωθεν βοήθεια; Γιατί, όταν ο Θεός διάκειται ευνοϊκά προς εμάς, όλα τα λυπηρά φεύγουν μακριά. Δηλαδή, όπως ακριβώς εμφύσησε θάρρος στο δίκαιο (στον Ιακώβ), έτσι προ­κάλεσε φόβο σ' εκείνους, τους ε­χθρούς και άδικους. Γιατί, αφού εί­ναι Κύριος του παντός, όλα τα αλ­λάζει σύμφωνα με τη θέλησή Του και με όλα επιδεικνύει και αποδει­κνύει την εφευρετική Του σοφία. Και κανείς δεν θα μπορούσε να γί­νει ποτέ ισχυρότερος από εκείνο που έχει την άνωθεν βοήθεια και συμμαχία, όπως ακριβώς δεν υπάρ­χει κανένας ασθενέστερος από ε­κείνο που την στερείται. 

  Σταθείτε ασάλευτοι, αμετακί­νητοι, ανίκητοι, περιμένοντας την ελπίδα του Θεού και την από εκεί βοήθεια, προς την οποία τίποτε δεν συγκρίνεται.  

  «Η βοήθεια μου ας έλθει από τον παντοδύναμο Κύριο», όχι από ανθρώπους, ούτε από ίππους, ούτε από χρήματα, ούτε από συμμάχους, ούτε από οχυρώματα. «Η βοήθειά μας θα έλθει από τον παντοδύναμο Κύριο». Αυτή η συμμαχία είναι α­κατανίκητη, αυτή η βοήθεια είναι ακαταμάχητη· όχι δε ακαταμάχητη μόνο, αλλά και εύκολη και εύκολο-κατόρθωτη. Γιατί δεν είναι ανάγκη να βαδίσει κανείς μακρύ δρόμο, ούτε να κολακεύσει θυρωρούς, ούτε να δαπανήσει χρήματα, ούτε να α­ποστείλει αντιπροσώπους, αλλά μπορεί να αποσπάσει αυτή τη βοή­θεια παραμένοντας στο σπίτι του, μόνο αν, απομακρύνοντας κανείς τον εαυτό του από τα ανθρώπινα, στηρίζεται σ' εκείνη την ελπίδα και υψώνει το διεισδυτικό βλέμμα του και ατενίζει προς τον ουρανό.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου