Πνευματικές νουθεσίες δ΄
«Ο Θεός είναι αγάπη.
’Οποιος ζει μέσα στην αγάπη του Θεού, καρπούται από το Θεό ζωή και οσφραίνεται
από αυτόν τον κόσμο τον αέρα της αναστάσεως, όπου εντρυφούν οι δίκαιοι».
«’Οταν αποκτήσουμε την
αγάπη του Θεού, τότε τρεφόμαστε με τον Ουράνιον ’Αρτον και παίρνουμε δύναμη. Ο
Ουράνιος ’Αρτος είναι ο Χριστός, που έδωκε ζωή στον κόσμο, δηλαδή η Θεία
Κοινωνία!…».
«Η μετάνοια είναι το πλοίο.
Ο Θείος φόβος οι κωπηλάτες. Και η αγάπη είναι το Θεϊκό λιμάνι!…».
«Ο Θεός υπομένει όλες τις
ατέλειες του ανθρώπου, εκτός από το γογγυσμό. Η καρδιά η οποία ευχαριστεί
διαρκώς το Θεό, γεμίζει από Θεϊκή χαρά και ευλογία!…».
«’Οποιος διορθώνει στα
κρυφά τον αδελφό του δεν είναι φθονερός. Εκείνος όμως που μπροστά σ’ άλλους
διορθώνει τον αδελφό του, είναι φθονερός…».
«Η ακαλλιέργητη γή φυτρώνει
άκανθες και η ακαλλιέργητη ψυχή γεννά τα πάθη!… Πρέπει να καθαρίζουμε κάθε μέρα
τα πάθη της καρδιάς, για να μη μας πνίξουν τον καλό σπόρο!…».
«Πως βεβαιούμεθα ότι
συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες μας; α) ’Οταν η συνείδησή μας δε μας κατακρίνει μέσα
μας για τις αμαρτίες μας, και β) ‘Οταν μ’ όλη μας την καρδιά εμισήσαμε τις
αμαρτίες μας και φανερά κάνουμε τα ενάντια έργα των αμαρτιών μας!…».
«Γιατί το Θεό, που μ’
αγάπησε τόσο πολύ, να τον λυπήσω τόσο πολύ; Αυτή είναι η κόλαση του
αμαρτωλού…».
«Αρχή της οδού του Θεού
είναι, α) νηστεία, β) αγρυπνία, και γ) αδιάλειπτη ευχή!…».
«Καθαρός στην καρδιά είναι
εκείνος που βλέπει όλους τους ανθρώπους καλούς. Καλός οφθαλμός δεν βλέπει
πονηρά. Επίσης και αυτός που από απλότητα και ακακία ομοιάζει με νήπιο!…».
«Η ψυχή μας είναι νεκρή και
πρέπει να κλαίμε δι’ αυτήν. ’Ας ζητούμε από τον Κύριο να μας δώσει τη χάρη των
δακρύων και του πένθους. «Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται».
«Πρέπει ν’ αποφεύγουμε όλες
τις αιτίες των παθών και να εμμένουμε στις προσευχές και τη συχνή Θεία
Κοινωνία, μέχρις ότου ανδρωθούμε πνευματικά…».
«΄Οταν αποφεύγουμε τις
αιτίες των παθών και οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το σκοπό μας, σκανδαλίζονται,
εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι του σκανδαλισμού τους. Διότι κανείς δεν μπορεί να
δουλεύει στο Θεό και συγχρόνως ν’ αρέσει σ’ όλους τους ανθρώπους!…».
«Η κάθαρση από τα πάθη
δίνει την υγεία της ψυχής, με αποτέλεσμα την πνευματική χαρά, όταν κοινωνάμε,
ευχόμεθα και μελετάμε τα λόγια Κυρίου!…».
«H νηστεία, ως ασκητική αναφορά ολόκληρου του
ανθρώπου στον Θεό ή ως προσπάθεια εν έργω καθολικού αγιασμού του ανθρώπου,
είναι θεμέλιο όλων των αγαθών, υπεράσπιση κάθε αρετής και αρχή του πνευματικού
αγώνα και στεφάνι των εγκρατών και η ομορφιά της παρθενίας και του αγιασμού και
η λαμπρότητα της σωφροσύνης και η αρχή της οδού της χριστιανικής ζωής και η
μητέρα της προσευχής και η πηγή της φρονήσεως και ο διδάσκαλος της ησυχίας και
αυτή που προηγείται από όλα τα καλά έργα».
«Με τα ίδια μέσα που έχασες
το αγαθό, προσπάθησε πάλι να το αποκτήσης. Χρυσάφι χρωστάς στον Θεόν; Δε θέλει
από σένα μαργαριτάρια. Τη σωφροσύνη σου έχασες; Δεν σου γυρεύει ελεημοσύνη,
αλλά τον αγιασμό του σώματος απαιτεί. Περιφρονείς την εντολή της αγάπης,
νικημένος από το πάθος του φθόνου; Για ποιό λόγο πολεμάς τον ύπνο με άμετρες
αγρυπνίες ή αφανίζεις το φθόνο. Κάθε αρρώστια της ψυχής, όπως και του
σώματος, χρειάζεται ειδικά φάρμακα και θεραπεία ανάλογη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου