29 Ιουνίου 2024

Γέροντος Δωροθέου:«πᾶς ὅστις μέ ὁμολογήσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων...»Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα

Οἱ Ἅγιοι Πάντες, πού ἑορτάζουμε σήμερα, εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς Πεντηκοστῆς, τῆς ἔλευσης τοῦ Παρακλήτου στόν κόσμο. Ταυτόχρονα, ὅμως, εἶναι, λόγω τῆς ἕνωσής τους μέ τόν Θεό, καί οἱ ἴδιοι Πεντηκοστή, ἀντανακλοῦν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, εἶναι μία ἀβίαστη ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς πίστης.

Μερικές ψυχές σέ κάθε γενεά εἶναι μόνιμα καί διαρκῶς ἑνωμένες μέ

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 30 Ιουνίου 2024 (Ἡ σύναξις τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

Αδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἂχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ' ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ' οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Μετάφραση

Αδελφοί, ὁ Θεός σ΄ ἐμᾶς τούς ἀποστόλους ἔδωσε τήν ἐλεεινότερη θέση, σάν νά εἴμαστε καταδικασμένοι νά πεθάνουμε στήν ἀρένα. Γιατί γίναμε θέαμα γιά τόν κόσμο, γιά ἀγγέλους καί γι΄ ἀνθρώπους. Ἐμεῖς παρουσιαζόμαστε μωροί γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ἐσεῖς εἶστε σοφοί χάρη στό Χριστό· ἐμεῖς εἴμαστε ἀδύναμοι, ἐνῶ ἐσεῖς εἶστε δυνατοί· ἐμεῖς εἴμαστε περιφρονημένοι, ἐνῶ ἐσεῖς εἶστε τιμημένοι! Ὡς αὐτήν τήν ὥρα πεινᾶμε, διψᾶμε, γυρνᾶμε μέ κουρέλια, ξυλοδαρμένοι, ἀπό τόπο σέ τόπο χωρίς σπίτι, καί μοχθοῦμε νά ζήσουμε δουλεύοντας μέ τά ἴδιά μας τά χέρια. Στούς ἐμπαιγμούς ἀπαντᾶμε μέ καλά λόγια, στούς διωγμούς μέ ὑπομονή, στίς συκοφαντίες μέ λόγια φιλικά. Καταντήσαμε σάν τά σκουπίδια ὄλου τοῦ κόσμου, ὡς αὐτήν τήν ὥρα θεωρούμαστε τά ἀποβράσματα τῆς κοινωνίας. Δέ σᾶς τά γράφω αὐτά γιά νά σᾶς κάνω νά ντραπεῖτε, ἀλλά γιά νά σᾶς συμβουλέψω ὅπως ὁ πατέρας τ΄ ἀγαπημένα του παιδιά. Γιατί κι ἄν ἀκόμα ἔχετε χιλιάδες δασκάλους στή ζωή σας μέ τό Χριστό, δέν ἔχετε πολλούς πατέρες ἀλλά μόνον ἕνα. Στή σωτήρια οἰκονομία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐγώ σάν πατέρας σᾶς γέννησα μέ τό κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου. Σᾶς ζητῶ λοιπόν νά μοῦ μοιάσετε.

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Κατά Ματθαίον (ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30)

Εἶπεν ὁ Κύριος· πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.

Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Εἶπε ὁ Κύριος: «Καθέναν ποὺ θὰ μὲ ὁμολογήσῃ ἐμπρὸς στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἐγὼ ἐμπρὸς στὸν Πατέρα μου τὸν οὐράνιον. Ἐκεῖνον ὅμως ποὺ θὰ μὲ ἀρνηθῇ ἐμπρὸς στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ἀρνηθῶ καὶ ἐγὼ ἐμπρὸς στὸν Πατέρα μου τὸν οὐράνιον. Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ πατέρα ἢ μητέρα περισσότερον ἀπὸ ἐμέ, δὲν μοῦ εἶναι ἄξιος. Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ ἀγαπᾶ υἱόν ἢ θυγατέρα περισσότερον ἀπὸ ἐμέ, δὲν μοῦ εἶναι ἄξιος. Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ δὲν παίρνει τὸν σταυρόν του καὶ δὲν μὲ ἀκολουθεῖ δὲν μοῦ εἶναι ἄξιος.»

Τότε ἔλαβε τὸν λόγον ὁ Πέτρος καὶ τοῦ εἶπε, «Νὰ, ἐμεῖς ποὺ ἀφήκαμε ὅλα καὶ σὲ ἀκολουθήσαμε· τὶ λοιπὸν θὰ ἀπολαύσωμεν;».

Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε, «Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι σεῖς, οἱ ὁποίοι μὲ ἀκολουθήσατε, ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θὰ καθήσῃ εἰς τὸν θρόνον τῆς δόξης του εἰς τὴν Νέαν Δημιουργίαν, θὰ καθήσετε καὶ σεῖς σὲ δώδεκα θρόνους, διὰ νὰ κρίνετε τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ καθένας ποὺ ἀφῆκε σπίτια ἢ ἀδελφούς ἢ ἀδελφές ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ παιδιά ἢ χωράφια διὰ τὸ ὄνομά μου, θὰ πάρῃ ἑκατὸ φορὲς περισσότερα καὶ θὰ κληρονομήσῃ ζωὴν αἰώνιον. Πολλοὶ δέ, οἱ ὁποίοι εἶναι πρῶτοι, θὰ γίνουν τελευταῖοι, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι τελευταῖοι, θᾶ γίνουν πρῶτοι».

Το είδαμε ΕΔΩ

22 Ιουνίου 2024

Γέροντος Δωροθέου:«Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου∙ Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί, οὐ μή περιπατήσει έν τῆ σκοτίᾳ ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς»Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

 


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα

Ὁ Κύριος εἶχε προειδοποιήσει τούς μαθητές του γιά τήν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: «συμφέρει ἡμῖν ἵνα ἐγώ ἀπέλθω, ἐάν γάρ ἐγώ μή ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρός ὑμᾶς...ὅταν δέ ἔλθει ἐκεῖνος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν».
«Θεόν φρᾶσαι ἀδύνατον, κατανοῆσαι ἀδυνατότερον» ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Στά πλαίσια αὐτῆς τῆς ἀδυναμίας θά προσπαθήσουμε νά ποῦμε ὁρισμένα λόγια γιά τήν Ἁγία Τριάδα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ἡ φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδας, στήν Καινή Διαθήκη, ἔγινε στήν διάρκεια τῆς βάπτισης τοῦ Ἰησοῦ. Ἐκεῖ ἡ φωνή τοῦ Πατέρα, ὁ Υἱός σωματικῶς εἰσερχόμενος στά ὕδατα τοῦ ποταμοῦ καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς. Τρία πρόσωπα,

Γέροντος Δωροθέου: «καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου» (μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα)

 


Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα  
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Πεντηκοστή εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς μαθητές καί Ἀποστόλους. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἔκτοτε μαζί μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ κυβερνοῦν τήν Ἐκκλησία. 
Μέσω τοῦ Χριστοῦ, πού στό πρόσωπό του ἀνακεφαλαιώνει ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, καί μέσα στό σῶμα του, τήν Ἐκκλησία, συνεχῶς καλοῦμε τό Ἅγιο Πνεῦμα νά τελεῖ τά μυστήρια. Ἄρα, ἡ Πεντηκοστή συνεχίζεται. Κατά τόν π. Ἀθανάσιο Γιέφτιτς: «κάθε ἅγιο μυστήριο

Γέροντος Δωροθέου: Συνεχής Πεντηκοστή

 


Ο μακαριστός γέροντας Δωρόθεος Τζεβελέκας, με αφορμή την ημέρα της Πεντηκοστής, μας μιλά για το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα. Μέσα από την θεολογία της εκκλησίας μας, αλλά και από παραδείγματα της καθημερινότητας, μας εξηγεί πώς μπορούμε να προσελκύσουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και πώς θα αισθανθούμε έτσι την παρουσία του Θεού μέσα στην καρδιά μας:

...Πείτε μου εάν αξίζει κάτι στον κόσμο αδέλφια... Τα χρήματα; Η δόξα; Η ομορφιά; Οι απολαύσεις; Τί έχει να μας δώσει αυτός ο κόσμος άραγε; Που να μπορεί να πληρώσει το ίδιο αντίτιμο, για να χάσουμε το Θεό. Και είναι ανόητο να μην πασχίζουμε κάθε στιγμή της ζωής μας να προσελκύσουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Για αυτό και ο κυριότερος τρόπος για να προσκαλέσουμε το Θεό να μείνει μέσα μας είναι η μετάνοια. Έτσι έρχεται ο Θεός....Το δάκρυ της μετανοίας, η συντριβή, το συντετριμμένο πνεύμα είναι αυτό που καθαρίζει την ψυχή...

...Όταν ένα απόγευμα ήσασταν μόνοι στο σπίτι και μετά την προσευχή είχατε μία συντριβή στην καρδιά και είχατε πολλά δάκρυα που πλημύρισαν τα μάτια σας και δεν θέλατε τίποτα, ούτε επιδιώκατε τίποτα, μα τίποτα... Και όταν αισθάνεσαι ότι μέσα στη μοναξιά, κατάμονος στο σπίτι, είσαι ο τελευταίος στον κόσμο, είναι τότε που έχει έρθει ο Παρηγορητής-έτσι μεταφράζεται ο Παράκλητος-και είναι δίπλα σου... και για να σε παρηγορήσει θα πρέπει να αισθάνεσαι ότι είσαι ο τελευταίος...Γιατί το Άγιο Πνεύμα- αδέλφια- είναι ευαίσθητο, και στέκεται μακριά και δεν μας πλησιάζει όταν έχουμε ρύπο στην ψυχή μας, όταν κάνουμε σαν μανιακοί να κάνουμε κακό στον εχθρό μας, όταν αγαπάμε μόνο τον εαυτό μας. Για αυτό όταν αυτός που σου κάνει κακό εσύ δεν του ανταποδόσεις κακό, τότε προσκαλείς τον Παράκλητο στην ψυχή σου. 
Τότε, όταν περάσεις μία μέρα δύσκολη όπου όλοι σε αμφισβητούνε και σε βάζουνε κάτω, αλλά εσύ όπως λέει και ο Άγιος Προφήτης Δαυίδ "ἐγὼ δὲ ὡσεὶ κωφὸς οὐκ ἤκουον καὶ ὡσεὶ ἄλαλος οὐκ ἀνοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ"...αν ζήσεις μία μέρα και προσπαθήσεις να επιδιώξεις την αρετή έτσι, για την αγάπη του Χριστού, τότε θα αισθανθείς το βράδυ στην προσευχή σου την παράκληση, τότε θα αισθανθείς την παρηγοριά που μας δίνει το Άγιο Πνεύμα. Να μην χάσουμε αυτό τον θησαυρό...
Ο Παράκλητος είναι...ο αέρας που αναπνέουμε, το οξυγόνο που κάνει την ψυχή να ζει. Για αυτό να μην Του κλείνουμε την πόρτα. όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Τό Πνεῦμα μή σβέννυτε», να μην του σβήνεις αυτή τη φωτίτσα που πάει να ανάψει στην καρδιά σου, αλλά να συνεχίζεις την προσπάθειά σου, κυρίως με μετάνοια, για να αξιωθείς αυτό το ύψιστο αγαθό, να αισθανθείς την παρουσία του Παρακλήτου στην ψυχή σου...

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23-6-2024 (Της Πεντηκοστής)

 

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα

(Πραξ. β´ 1-11) 

Εν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες οἱ ἀπόστολοι ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς

15 Ιουνίου 2024

Γέροντος Δωροθέου:«ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς...»Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

 


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό μόνο πλᾶσμα πού ἔχει πλασθεῖ «κατ’εἰκόνα καί καθ’ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ. Αὐτό δίδει τεράστια ἀξία σέ κάθε ἄνθρωπο, ἀκόμη καί στόν πιό ἁμαρτωλό, ἀλλά ταυτόχρονα διεγείρει τόν ψυχισμό του, καθώς, ὡς σάν ἀπό ἕνα βαθύ ἔνστικτο, ποθεῖ τήν

Γέροντος Δωροθέου: «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ...» (μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα)

 

Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα  
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ


Οἱ ἐπίσκοποι καί ὅλοι ὅσοι ἀσκοῦν ποιμαντικά καθήκοντα στήν Ἐκκλησία ὀφείλουν νά ἀγρυπνοῦν γιά τήν πνευματική ὑγεία τοῦ ποιμνίου τους. Οἱ αἱρέσεις ἀπό τά πρώτα χριστιανικά χρόνια ταλαιπώρησαν καί διαίρεσαν τήν Ἐκκλησία. Οἱ αἱρέσεις εἶναι συνήθως, δημιουργήματα μή κεκαθαρμένων ἀνθρώπων πού προσπαθοῦν νά θεολογήσουν. Ἡ ζημιά στήν Ἐκκλησία ἀπό τήν δράση τῶν αἱρετικῶν εἶναι μεγάλη. 

Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἀπ. Παῦλος ζητᾶ ἀπό τούς ποιμένες νά προσέχουν πρῶτα τόν ἑαυτό τους καί μετά τό ποίμνιο. Τό «πρόσεχε

Κυριακή 16 Ιουνίου - Τῶν Ἁγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γὰρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. Ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν, εἶπεν αὐτοῖς· Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου

9 Ιουνίου 2024

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 09-6-2024 (του Τυφλού)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πράξ. κστ΄ 1,12-20)

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, Ἀγρίππας ὁ βασιελύς πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη· Ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. Τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο· Ἐν οἷς καὶ πορευόμενος εἰς τὴν Δαμασκὸν μετ’ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους· πάντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ, Σαοὺλ

Γέροντος Δωροθέου:«...φῶς εἰμί τοῦ κόσμου»Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα

Ἡ ἀναγνώριση τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ὑπόθεση εὐφυίας ἤ ἐγκύκλιας μόρφωσης. Ὀ Θεός κατοικεῖ στίς ψυχές τῶν ταπεινῶν καί ἄδολων καί ἄκακων καί σέ αὐτούς ἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό του. Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ζήτημα νοητικῆς ἐργασίας ἀλλά ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τό πρόσωπό του σέ αὐτούς πού μποροῦν νά φέρουν τό βάρος τῶν

1 Ιουνίου 2024

Γέροντος Δωροθέου:«Πνεῦμα ὁ Θεός...»Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα

Ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε τόν ἑαυτό του στό κόσμο κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπίγειας διακονίας του καί γιά κάθε ἕνα προσκηνυτή πού ἐπιθυμεῖ τήν θεογνωσία, ἡ Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει ἀπλανή ὁδό γνώσεως.

Ὁ ἄνθρωπος πάντοτε ἤθελε νά γνωρίσει τόν Θεό. Οἱ πρωτόπλαστοι εἶχαν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, ὅμως τό προπατορικό ἁμάρτημα ἀμαύρωσε τό κατ’ εἰκόνα καί ἀκολούθησε μία μακριά περίοδος ὅπου ἡ γνώση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ χάθηκε καί οἱ ἄνθρωποι ἐλάτρευαν τά κτίσματα

Γέροντος Δωροθέου: «ἐλάλουν πρός τούς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τόν Κύριον Ἰησοῦν» (μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα)

 


Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα  
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Ἡ πορεία τῆς Ἐκκλησίας μέσα στήν ἱστορία γίνεται καί διά μέσου συγκρούσεων ἀντιλήψεων καί προσώπων. Ἡ Ἐκκλησία πορεύεται νικηφόρα πρός τήν τελείωση ὁδηγούμενη ἀπό τίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ἐκβάλλει ὡς ποταμός στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 
Ἡ ἀρχική ἀντίληψη τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἦταν πώς ὁ Χριστιανισμός εἶναι διδασκαλία προορισμένη γιά τούς Ἰουδαίους. Τό ὅραμα, ὅμως, τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Ἁγίου

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Κυριακή 02 Ιουνίου – Της Σαμαρείτιδος

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πράξ. ια΄, 19-30)

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν. Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ' αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς