Γέροντος Δωροθέου: Ἡ Παναγία ἀνάμεσά μας

 

Φώτης Κόντογλου: Η μετά τόκον Παρθένος και μετά θάνατον ζώσα!

Η Παναγία είναι το πνευματικό στολίδι της θρησκείας μας, ιδίως της Ορθοδοξίας, 

Γι αυτό και οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας την υμνήσανε με πολλούς κι εξαίσιους ύμνους δίνοντάς της ένα πλήθος ονόματα, όπως είναι «Ρόδον το αμάραντον, Χρυσούν θυμιατήριον, Σκέπη του Κόσμου, Ελπίς των Απελπισμένων κι άλλα πολλά. Κι οι εικονογράφοι πάλι ζωγραφίσανε μυριάδες εικόνες της Θεοτόκου σε διάφορους τύπους «Οδηγήτρια, Γλυκοφιλούσα, Πλατυτέρα, Δεομένη, Γαλακτοτροσφούσα». Το εικόνισμά της στολίζει το εικονοστάσι κάθε εκκλησίας, βαλμένο από το δεξιό μέρος της Ωραίας Πύλης. 

Τὸ κάλλος τῆς Παναγίας

Φώτης Κόντογλου

Τὸ κάλλος τῆς Παναγίας, δὲν εἶναι κάλλος σαρκικό, ἀλλὰ πνευματικό, γιατί ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ὁ πόνος κι ἡ ἁγιότητα, ὑπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό. Τὸ σαρκικὸ κάλλος φέρνει τὴ σαρκικὴ ἔξαψη, ἐνῶ τὸ πνευματικὸ κάλλος φέρνει κατάνυξη, σεβασμὸ κι ἁγνὴ ἀγάπη.

Αὐτὸ τὸ κάλλος ἔχει ἡ Παναγία. Κι αὐτὸ τὸ κάλλος εἶναι ἀποτυπωμένο στὰ ἑλληνικὰ εἰκονίσματά της, ποὺ τὰ κάνανε ἄνθρωποι εὐσεβεῖς, ὁπού νηστεύανε καὶ ψέλνανε καὶ βρισκόντανε σὲ συντριβὴ καρδίας καὶ σὲ πνευματικὴ καθαρότητα. Στὴν ὄψη τῆς Παναγίας ἔχει τυπωθεῖ αὐτὸ τὸ μυστικὸ κάλλος ποὺ τραβᾶ σὰν μαγνήτης τὶς εὐσεβεῖς ψυχές, τὶς ἡσυχάζει καὶ τὶς παρηγορά…”

Πηγή

Ἀντισταθεῖτε!! Ὁ ἀγώνας εἶναι γιὰ τὴν Θεομάνα μας, τὴν Παναγία

(...)Διαβάζω ὅμως στὰ συστημικά, δυσώνυμα κύμβαλα τῆς τηλοψίας καὶ τῆς δημοσιογραφίας, τὶς ἑξῆς ἀναθυμιάσεις: 

"Οἱ εἰδικοὶ κρούουν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὶς ἐκδηλώσεις στὶς ἐκκλησίες τὴν ἡμέρα τοῦ Δεκαπενταύγουστου. 

Ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου εἶναι μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες γιορτὲς τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοὶ συγκεντρώνονται μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα.

Η ταπεινή Βασίλισσα - Φώτη Κόντογλου

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας. Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια κ” η προστάτρια, που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση. Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια, παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας, κι” ένα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσκοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της.

Τι έζησε ο Άγιος Παΐσιος κατά τη νηστεία της Παναγίας;

-Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

-Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας∙ όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.

Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας

Γέροντος Δωροθέου: Γράμματα στούς ἀδελφούς - Γιὰ τὴν Παναγία

"ἡ μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν"

116. Ἡ Παναγία δὲν εἶχε μόνο παρθενία στὸ σῶμα ἀλλὰ καὶ στὸν νοῦ καὶ στὴν ψυχή. Διεφύλαξε τὸν νοῦ τῆς ἀμόλυντο ἀπὸ κάθε προσβολὴ τοῦ ἀντιδίκου. Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν πειράσθηκε ἡ Παναγία, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς πειράστηκε ἀπὸ τὸν διάβολο στὸ Σαραντάριο ὄρος. Ἡ ἀρετή της καὶ ἡ διαρκὴς προσευχή την διατήρησαν ἄσπιλη, ἀμόλυντη, ἄφθορη, ἄχραντη. Ἡ ἀπόλυτη παρθενία της διατηρήθηκε ἄθικτη καὶ στὴν διάρκεια τοῦ τοκετοῦ ἀλλὰ καί στὴν κατοπινὴ ζωὴ τῆς ὡς μητέρα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ πολυύμνητο ἀκριβὸ μαργαριτάρι εἶναι ἡ μητέρα μας, ἡ μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν.

Ακόμα και ο Χριστός έκανε υπακοή στη Μητέρα Του!

Και σ’ εκείνη μεν είχε χρέος να υπακούει, σα γνήσιος γιος της και σα νομοθέτης της πέμπτης εντολής του Δεκαλόγου, που λέει: «Να σέβεσαι …τη μητέρα σου για να ζήσεις χρόνια ευτυχισμένος πάνω στη γη» (Εξ. 20:12). Στον δίκαιο Ιωσήφ όμως δεν ήταν υποχρεωμένος να υπακούει, γιατί δεν ήταν ο πραγματικός «κατά φύσιν» πατέρας του. […]

Και σ’ εκείνη μεν είχε χρέος να υπακούει, σα γνήσιος γιος της και σα νομοθέτης της πέμπτης εντολής του Δεκαλόγου, που λέει: «Να σέβεσαι …τη μητέρα σου για να ζήσεις χρόνια ευτυχισμένος πάνω στη γη» (Εξ. 20:12).

Ὁμιλία τοῦ ἀειμνήστου Κυθήριου Ἁγιορείτου Ἡγουμένου π. Γεωργίου Καψάνη

Οἱ ἑορτές τῆς Παναγίας μας, οἱ Θεομητορικές Ἑορτές καί μέσα σ' αὐτές ἡ μεγαλύτερη εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἕνα Πάσχα μικρό, ἕνα Πάσχα μές τό καλοκαίρι, μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἐκφράσωμε τήν βαθειά μας εὐγνωμοσύνη πρός τήν Μητέρα τοῦ Λυτρωτοῦ μας καί δική μας Μητέρα γιά ὅτι ἔχει κάνει γιά τό ἀνθρώπινο γένος καί γιά τόν κάθε ἕνα ἀπό μᾶς. Διότι, χωρίς τή δική της συνέργεια καί προσφορά εἰς τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν δέν θα ἐνσαρκοῦτο ὁ

Ἡ Χαρὰ τῶν Χριστιανῶν

Φώτης Κόντογλου

Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ’ ἡ προστάτρια, ποὺ μᾶς παραστέκεται σὲ κάθε περίσταση. Σὲ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι’ ἕνα σωρὸ ρημοκλήσια, μέσα στὰ βουνά, στοὺς κάμπους καὶ στὰ νησιά, μοσκοβολημένα ἀπὸ τὴν παρθενικὴ καὶ πνευματικὴ εὐωδία της.

Παναγία,η πικραμενη χαρά της ορθοδοξίας

«Απορήσας εκ πάντων, οδυνηρώς κράζω σοι. Πρόφθασον, θερμή προστασία, και την βοήθειαν, δός μοι τώ δούλω σου τώ ταπεινώ και αθλίω». «Όλα, λέγει τα δοκίμασα, μα κανένα πράγμα δε μπόρεσε να με ξαλαφρώσει. Για τούτο φωνάζω εσένα με θρήνο πικρό, και λέγω: Πρόφτασε και δώσε τη βοήθειά σου σε μένα τον ταπεινό κι’ άθλιο δούλο σου».

Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του

«Σήμερα τ’ αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας…»

Φώτης Κόντογλου

Θαρρείς πως ο αγέρας, τα βουνά, oι θάλασσες της Ελλάδας, τα χωριά oι πολιτείες, γεμίσαvε ευωδία πνευματική απ’ αυτό «το χρυσούν θυμιατήριον», απ’ αυτή «την μανναδόχον στάμνον» που έχει μέσα «μύρον το ακένωτον».

Οι γυναίκες μας είναι στολισμένες με τ’ όνομά της, τα βουνά μας, οι κάμποι, τα νησιά, τ’ ακροθαλάσσια είναι αγιασμένα από τα ξωκκλήσια της, τα καράβια μας έχουν γραμμένο απάνω στη μάσκα και στην πρύμη το γλυκύτατο τόνομά της.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ…

Μόλις δεις την Παναγία στα μάτια, ξεκλειδώνεσαι. Ανοίγεσαι.

Βγάζεις την όποια μάσκα σου. Στέκεις αληθινός μπροστά της. Γυμνός.

Σαν το μωρό όταν τ’ αλλάζει η μάνα του.

Χριστιανών η προστάτις, των θλιβομένων η χαρά

Παναγία Πορταϊτισσα, Αστυπάλαια

Τις μέρες τούτες τις ευλογημένες τις δεκαπενταυγουστιάτικες, πού η Εκκλησία μας σταθερά επανέρχεται στην λαμπρή πανήγυρη του θερινού πάσχα και όλα αστράφτουν και λάμπουν στην Χάρη της Παναγιάς μας, μια αδιόρατη θλίψη ευγενικιά, μας συγκλονίζει και συντονίζει τα κρύφια αισθήματα της χαρμολύπης μας.

Είναι νηστήσιμες αυτές οι μέρες, γιατί είναι μέρες περισυλλογής, αφιερωμένες στην αγνότητα, γιατί κατ εξοχήν αγνή είναι και η Παναγία η Παρθένα. Και φιλτράρονται εξαίσια μέσα στην αποκάρωση της καρδιάς της καλοκαιρινής κάψας, όπου πάσα σαρξ βροτεία σιγεί και παραμένει ανενεργή στην αμαρτία και τα πάθη και αυτή την δραστηριότητα της πολυπραγμωσύνης μας.Είναι αυτός ο καιρός πού από την μια λάμπει και γεμίζει ευφροσύνη τις ψυχές, ευφροσύνη τέτοια πού την πλαισιώνουν θυμιάματα και τροπάρια παρακλητικά της αρχαίας ευγένειας της πονεμένης μας φυλής και από την άλλη αίθει, θυμίζοντας καρδιές φλεγόμενες από τον θείο έρωτα, αλλά και κατατρυχόμενες από τον καύσωνα των παθών,

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Κοίμησις τῆς Θεοτόκου - Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος

Ἡ τιμή καί ἡ δόξα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου φαίνονται διάχυτα μέσα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, δηλαδή στήν δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί στήν ὑμνογραφία της. Πάντα ὑμνεῖται ἡ Παναγία ὡς ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Στό «Σύμβολο τῆς Πίστεως» ἀναγνωρίζεται ἡ προσφορά της στήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁμολογοῦμε: «Τόν δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα». Δηλαδή, ὁ Χριστός σαρκώθηκε γιά τήν σωτηρία μας ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα καί τήν Παρθένο Μαρία.

Παναγία: Ἡ Χαρὰ τῶν Χριστιανῶν

Γράφει ὁ Φώτης Κόντογλου

Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ’ ἡ προστάτρια, ποὺ μᾶς παραστέκεται σὲ κάθε περίσταση. Σὲ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι’ ἕνα σωρὸ ρημοκλήσια, μέσα στὰ βουνά, στοὺς κάμπους καὶ στὰ νησιά, μοσκοβολημένα ἀπὸ τὴν παρθενικὴ καὶ πνευματικὴ εὐωδία της.

Μέσα στὸ καθένα ἀπ’ αὐτὰ βρίσκεται τὸ παληὸ καὶ σεβάσμιο εἰκόνισμά της μὲ τὸ μελαχροινὸ καὶ χρυσοκέρινο πρόσωπό της, ποὺ τὸ βρέχουνε ὁλοένα τὰ δάκρυα τοῦ βασανισμένου λαοῦ μας, γιατί δὲν ἔχουμε ἄλλη νὰ μᾶς βοηθήσει, παρεκτὸς ἀπὸ τὴν Παναγία, «ἄλλην γὰρ οὐκ ἔχομεν...

Δεκαπενταύγουστος δεν νοείται χωρίς νηστεία, παρακλήσεις και εξομολόγηση

Του Αρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου

Δεκαπενταύγουστος δεν νοείται χωρίς νηστεία, συμμετοχή στις παρακλήσεις της Παναγίας, εξομολόγηση.

Δυστυχώς πολλοί στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την υποκρισία κάποιων χριστιανών οι οποίοι από την μία νηστεύουν και από την άλλη κατακρίνουν, από την μία πηγαίνουν στις παρακλήσεις ψέλνοντας δυνατά και από την άλλη αδικούν τους συνανθρώπους τους, φτάνουν στο σημείο να τα ισοπεδώνουν όλα. Δηλαδή φτάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζεται η νηστεία εάν υπάρχει η συγχώρεση, δεν χρειάζεται ο εκκλησιασμός εάν υπάρχει καλοσύνη, δεν χρειάζεται ουσιαστικά ο τρόπος της Εκκλησίας εάν υφίσταται μία ανθρωπιστική ευαισθησία. Πλάνη. Μεγάλη πλάνη. Και δυστυχώς και κάποιοι ρασοφόροι υποστηρίζουν τις παραπάνω πλάνες.

Δεκαπενταύγουστος δεν νοείται χωρίς νηστεία, παρακλήσεις και εξομολόγηση

Του Αρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου

Δυστυχώς πολλοί στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την υποκρισία κάποιων χριστιανών οι οποίοι από την μία νηστεύουν και από την άλλη κατακρίνουν, από την μία πηγαίνουν στις παρακλήσεις ψέλνοντας δυνατά και από την άλλη αδικούν τους συνανθρώπους τους, φτάνουν στο σημείο να τα ισοπεδώνουν όλα.

Δηλαδή φτάνουν στο σημείο να