ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

ὅλη του ἡ ζωή ἦταν μιά θυσία...

Τί τό ιδιαίτερο εἶχε ὁ Ὅσιος Παΐσιος καί ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τόση χάρη καί δόξα; Ὅπως ἡ σκιά ἀκολουθεῖ τό σῶμα ἔτσι καί στόν Ὅσιο ἀκολουθοῦσε πάντα, ἦταν στήν φύση του, ἡ φιλότιμη ἄσκηση γιά τόν Θεό, ἡ θυσιαστική ἀγάπη του γιά τόν κάθε ἄνθρωπο, ἡ προτίμηση τοῦ συμφέροντος τοῦ πλησίον, ἡ δίψα γιά νά βοηθήσει τόν καθένα στήν σωτηρία του. Ὅλη του ἡ ζωή ἦταν μιά θυσία, μιά προσφορά γιά τόν κόσμο, τήν Ἐκκλησία, τό γένος, τήν ἀνθρωπότητα, σάν τήν λαμπάδα πού καίγεται καί λυώνει γιά νά φωτίζει καί νά παρηγορεῖ μέ τό φῶς της τούς ἄλλους. Αύτό εἶναι τό χαρακτηριστικό ὅλων τὦν Ἁγίων, πού ἐξαιρέτως κατεῖχε καί ὁ ὅσιος Παΐσιος. «Ἁγίων ἴδιον μή δόξαν, μή τιμήν, μηδέ ἄλλο προτιμᾶν τῆς τοῦ πλησίον σωτηρίας». (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, P.G. 57,53).

περιοδικό ΕΡΩ τεῦχος 20, Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2014