γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

Τό ἄγχος εἶναι μιά μορφή ἀπιστίας. Ἀγχώνομαι σημαίνει ὅτι προσπαθῶ νά τά κάνω ὅλα μόνος μου. Δέν χρειάζομαι βοήθεια ἀπό τόν Θεό. Αὐτός ὁ στόχος πού μέ ἀγχώνει εἶναι ἕνα εἴδωλο. Δέν εἶναι τά πάντα γιά μένα ὁ Θεός καί προσπαθῶ νά αὐτονομηθῶ, νά γίνω ἐγώ αὐτός πού δίνει τίς ἐντολές. Μπορῶ νά τό διαχειριστῶ χωρίς τόν Θεό. Κάπως ἔτσι τό σκέφτηκε καί ἡ γιαγιά, ἡ Εὔα.

Ἡ ταραχή εἶναι σημάδι τῆς παρουσίας τῶν δαιμονίων. Ἐγώ τά προσκάλεσα μέ τήν ἀνυπακοή μου, μέ τήν ὑπερηφάνεια μου, μέ τήν αὐτονόμησή μου. Ἰδού τρέχω πίσω στήν ἀγκαλιά σου Κύριε. Δέν ὑπάρχει κόσμος ἔξω ἀπό σένα. Ἡ ἄλλη «πραγματικότητα» πού πῆγα νά πλάσω δέν ὑπάρχει. «Σύ εἶ  Θεός μόνος». Βεβαίωσέ με εἰς τούς λόγους σου. Μή ἐκλίνεις τήν καρδία μου εἰς λόγους πονηρίας. «Μή ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχύ ἐπάκουσόν μου, πρόσχες τῇ ψυχῇ μου καί λύτρωσαι αὐτήν».