γέροντος Δωροθέου: γράμματα στούς πιστούς

Οἱ περισσότεροι ἡλικιωμένοι ὅταν τούς ρωτῶ ἄν θά ἔκαναν μερικά πράγματα διαφορετικά στή ζωή τους μοῦ ἀπαντοῦν ὅτι θά μποροῦσαν νά πάρουν μερικά ρίσκα γιά κάτι καλύτερο ἀλλά δέν τό ἔκαναν. Ὁ ποιητής λέγει θέλει ἀρετἠ καί τόλμη ἡ ἐλευθερία καί ὁ Χριστός εἶπε ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καί βιαστές τήν ἀρπάζουν. Ἐάν ἱεραρχήσεις πρῶτον τόν Χριστό στή ζωή σου

θά πρέπει νά προχωρήσεις τίς ἐπιλογές σου μέχρι τήν ἔσχατη συνέπειά τους. Αὐτό μπορεῖ νά σοῦ πάρει μιά ζωή. Ἀξίζει ὅμως κάθε θυσία. «Τί άνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὦν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν»; Εἶναι αὐτό πού λέγεται χριστοποίηση τῆς ζωῆς σου. Ὅλα να ἀρχίζουν καί νά τελειώνουν σ’ Αὐτόν. Καθώς γερνάω ἀπορῶ πῶς βρῆκα τό κουράγιο καί τούς ἄφησα ὄλους καί ἦλθα πίσω σου Κύριε. Ὅτι εἶμαι ἐγώ εἶναι ὅλο δικό σου Κύριε. «Μή ἐγκαλείπης με Κύριε ὁ Θεός μου μή ἀποστῆς ἀπ’ ἐμοῦ». «Σύ γάρ γιγνώσκεις τόν ὀνειδισμό μου καί τήν αἰσχύνη μου καί τήν ἐντροπήν μου∙ ἐναντίον σου πάντες οἱ θλίβοντές με». (Ψαλ. 68, 20).