Ομιλία του γέροντος Δωροθέου στην Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Μερικά αποσπάσματα από την ομιλία:
"...Και ήρθε ο Χριστός εκείνο το ευλογημένο απόγευμα πάνω στο Γολγοθά. κι όπως εμείς προσφέρουμε τη θυσία στην Αγία Τράπεζα, Αυτός έβγαλε το πραγματικό Σώμα και εκεί πάνω έσταξε το πραγματικό Αίμα. Εκείνη τη φοβερή μέρα. Όταν ο Χριστός έκανε αυτή τη Θεία Λειτουργία στο Γολγοθά. και πρόσφερε τον Εαυτό Του- τα Σα εκ των Σων που λέμε εμείς- ο Χριστός πρόσφερε τον Εαυτό Του. Ο Σταυρός ήταν η Αγία Τράπεζα και πάνω είναι το Σώμα του Χριστού-αιμόφυρτο- Αυτός είναι το Σφάγιο. Αυτή τη θυσία προσέφερε. Δεν είπε τα δικά μας λόγια των παππάδων αλλά είπε άλλα λόγια. Είπε Διψώ- έτσι ήταν η Λειτουργία του- είπε Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί, είπε τετέλεσται..και εκεί πρόσφερε μία θεία Λειτουργία, την Θεία Λειτουργία. Και εκεί τότε ένωσε όλη την Κτίση στον Εαυτό Του και την παρέδωσε στον Θεό Πατέρα σαν μία πράξη πελώριας Αγάπης. Και εκεί χωρέσαμε και εμείς και άρχισε η Σωτηρία μας".
"Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί μόνοι στη ζωή μας, αδικημένοι, εγκαταλελειμμένοι, και πόσες φορές αισθανθήκαμε ότι "Εμένα κανείς δεν μ' αγαπάει". Είναι λάθος, να το σκεφτόμαστε αυτό. Γιατί υπάρχει Αυτός που μας αγαπάει υπερβολικά που είναι ο Θεός. Κι όχι μόνο. Μας έχει προσκαλέσει να ζήσουμε για πάντα- όχι για 50-100 χρόνια, ούτε για ένα εκατομμύριο χρόνια- για πάντα σε αυτή την ατμόσφαιρα της Απόλυτης Αγάπης, που είναι η Αγία Τριάδα. Είναι η Απόλυτη Αγάπη, η Τέλεια Αγάπη. Βλέπετε ο Θεός είναι Ένας, αλλά είναι Τρία Πρόσωπα, τα ενώνει αυτή η φοβερή Αγάπη και γίνονται Ένα. Και εμείς εκεί θα πρέπει να πορευθούμε: Να βγάλουμε από πάνω μας αυτά τα πρόσθετα πράγματα και σαν άνθρωποι να γίνουμε Ένα. Και όταν τίποτα δεν μας ικανοποιεί σε αυτή την ζωή είναι επειδή...αυτό θέλουμε! Την τέλεια Αγάπη, η οποία βασιλεύει ανάμεσα στα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Αυτό θέλει το ένστικτό μας, η αρχαία μνήμη που υπάρχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας. Αυτό με ένα ένστικτο ψάχνουμε στην ζωή μας, την Αγάπη του Θεού".
"Ενθυμούμαστε εκείνην τη Θυσία, την φοβερή εκείνη μέρα, την υπέροχη Λειτουργία που έκανε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό. Βλέπετε, ό,τι έκανε είχε σημασία για την σωτηρία μας. Εμείς έχουμε κακές σκέψεις, Αυτός φόρεσε ακάνθινο στεφάνι, τα χέρια μας κάνουνε βρωμιές, τα χέρια Του τρυπήσανε οι ήλοι, τα πόδια μας πάνε σε λάθος μέρος, τα πόδια Του τα τρυπήσανε τα καρφιά, το στόμα μας λέει βρωμιές, το στόμα Του ήπιε χολή και ξύδι, στο ξύλο πήγαμε εμείς στο δέντρο και φάγαμε τον καρπό τον απαγορευμένο, στο ξύλο καρφώθηκε. Προσέξτε δεν πέθανε όταν πάταγε τα πόδια Του στην Γη, πέθανε στον αέρα, ανάμεσα στην Γη και τον Ουρανό. Όλα έχουνε σημασία. Είναι ο Μεσίτης, που ενώνει εμάς του Γήινους με τον Θεό, είναι η γέφυρα, είναι και Θεός και Άνθρωπος".
"...και η αγάπη Τον έσπρωξε να έρθει εδώ, και μας προσκάλεσε να ζήσουμε στην Τέλεια Αγάπη, που είναι η ζωή με τον Θεό, η Αγία Τριάδα, να μπούμε και εμείς εκεί μέσα, δια του Χριστού. Με δυο λόγια, δηλαδή, αυτό που λέμε καμιά φορά, δεν είναι ζωή αυτή, έχουμε δίκιο! Η αληθινή ζωή είναι να ζήσεις με την Αγία Τριάδα. Αν στα αλήθεια το επιδιώξεις, θα έχεις μία γεύση του Παραδείσου και σε αυτή τη ζωή, από εδώ αρχίζει. Γι'αυτό και πρέπει να σηκώσεις τον Σταυρό σου και να κάνεις μία συνειδητή προσπάθεια...."
"Γιατί για τίποτα άλλο δεν αξίζει να ζήσεις αυτή τη ζωή παρά μόνο για την αγάπη του Κυρίου, αμήν"
Αναδημοσίευση από 7 Απριλίου 2013, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, Ι.Μ. ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΑΣ, Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου