γέροντος Δωροθέου: γραμματα στούς πιστούς

88 Ὁ Χριστός ἀναλήφθηκε στούς οὐρανοὐς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του. Δέν ἔπαυσε νά ἐμφανίζεται καί οἱ Ἀπόστολοι ὑπέθεσαν ὅτι ἔφυγε. Ἀλλά, ἐνῶ τόν ἀγγιζαν καἰ ἔτρωγε μαζί τους καί ἐνφανιζόταν σέ πολλούς, ἀνελήφθη ἐν δόξη χαροποιήσας τούς μαθητάς. Σέ ὅλο αὐτό τό σαρανταήμερο διάστημα μετά τήν Ἀνάστασή του ἀλλά καί στήν Ἀνάληψή του φρόντισε νά πείσει τούς μαθητές ὅτι κράτησε τήν ἀνθρώπινη φύση πού προσέλαβε, γιά πάντα. Αὐτό εἶναι κρίσιμο γιά τήν σωτηρία μας. Μέσα στόν Θεό(τήν Ἁγία Τριάδα)  ὑπάρχει ἡ ἀνθρώπινη φύση. Ἄρα ἡ φύση μας θεώθηκε.

Μποροῦμε νά εἴμαστε θεοί κατά χάρη, συγκάθεδροι τοῦ Χριστοῦ.  Εἶναι ἀδιανόητη ἡ εὐλογία γιά τό γένος μας.  Τό ὄνειρο τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας νά γίνουν θεοί γίνεται ἐφικτό μέ τήν πρόσληψη τῆς φύσης μας στήν ὑπόσταση τοῦ Θεοῦ Λόγου, τήνἈνάσταση καί Ἀνάληψή του. « Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίω...».