Στέκομαι μπροστά στην εικόνα σου και θωρώ που βαστάς σ’ ένα πιάτο την τμηθείσαν κεφαλή σου. Με τα μάτια σφαλιστά.
Δεν σου χρειάζονται πια για να βλέπεις,
όχι πλέον "δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι",
αλλά "πρόσωπον πρὸς πρόσωπον" τον πάντων Βασιλέα.
Κι ο τύραννός σου με τα μάτια τα θαυματουργικά σωσμένα από σένα.
Τα μάτια της ψυχής του έμειναν για πάντα σφαλιστά.
Δεν ήξερε ο δυστυχής
πως μόνο εκείνος θα μπορούσε
να επιτρέψει να ανοίξουν!
Γιάτρισσα των ματιών της ψυχής μας
Αγια-Παρασκευή μου
εκλιπαρώ σε στη χάρη σου
στείλε μου σημείο
για να τα ανοίξω στο Φως Του.
Είναι περισσότερο από ποτέ επείγον τώρα.
Τώρα που νομίζω ο αφελής πως τα 'χω ορθάνοιχτα...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου