μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ ( ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ)
Τρία πρόσωπα σκιαγραφοῦνται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ: ὁ Ἄσωτος υἱός, ὁ πρεσβύτερος υἱός ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει ὅτι εἶναι ἄσωτος καί ὁ Πατέρας. Ὅλα ὅμως τά διαπερνᾶ ἡ μορφή τοῦ Πατέρα.
Ἀπό μικρά μᾶς μάθανε νά λέμε τό «Πάτερ ἡμῶν». Τό ἀπαγγέλαμε ἀκόμα κι ἄν δέν καταλαβαίναμε πλήρως τήν ἔννοια τῶν λόγων. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς δίδαξε τήν μικρή αὐτή προσευχή. Ὁ Πατέρας
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
(ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)΄
Ὁ ἱερεύς πρίν προφέρει τό «εὐλογητός ὁ Θεός» καί ἀρχίσει ἡ ὅποια ἀκολουθία τῆς ἡμέρας στεκόμενος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τράπεζας κάνει τρεῖς μετάνοιες καί λέγει καθ’ ἑαυτόν: «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ καί ἐλέησόν με». Εἶναι ἐπειδή θέλει ἡ προσευχή του νά ἔχει μετάνοια καί ταπείνωση, ὅπως τοῦ τελώνη, γιατί μόνο ἔτσι μπορεῖ νά εἰσακουσθεῖ ἀπό τόν Θεό.
Ἡ παραβολή τοῦ Τελώνη καί τοῦ Φαρισαίου, ὅπως καί ἡ παραβολή
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ ΛΟΥΚΑ (ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)
μελέτη στό 'Αποστολικό ἀνάγνωσμα
Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης στό κόσμο συγκρούονται δύο πνεύματα τό κοσμικό πνεῦμα καί τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σύγκρουση διεξάγεται σέ ὅλα τά ἐπίπεδα καί ὁ χριστιανός ὀφείλει νά ἐπιλέξει μέ ποιό θά συνταχθεῖ.
Ἡ ὕπαρξη ἑκατομμυρίων μαρτύρων στά μαρτυρολόγια τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί οἱ σημερινοί μάρτυρες στήν περιοχή τοῦ Ἰράκ καί τῆς Συρίας ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ χριστιανισμός ἦταν καί εἶναι ἀκόμη σέ διωγμό. Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τόν Γολγοθά χύνεται
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ
Ἡ εὐαγγελική διήγηση περί τῶν δέκα λέπρῶν ἀναδεικνύει τήν δύναμη τῆς προσευχῆς ἐν ταπεινώσει ἀλλά καί τήν ἀχαριστία πρός τόν Θεό. Οἱ δέκα λεπροί ἐκαθαρίστησαν ἀπό τήν ἀσθένειά τους κατόπιν τῆς ἱκεσίας τους ἀλλά μόνο ὁ ἕνας ἐπέστρεψε νά δοξάσει τόν Θεό.Ἡ φθορά καί ὁ θάνατος εἶναι συνέπειες τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τοῦ Παραδείσου. Ἡ θαυματουργή ἵασις παραπέμπει στήν μέλλουσα ζωή ὅπου δέν ὑπάρχει ἀσθένεια ἤ θάνατος,
Ἡ χάρις καί ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ νά εἶναι μαζύ σας.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Καί μόνο ἡ λέξη σέ κάνει νά αἰσθανθεῖς ἀνέτοιμος. Ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου τούτου συσκοτίζει τό θαῦμα τῆς οὐράνιας συγκατάβασης, τήν ἀπέραντη ὁμορφιά τοῦ Θεοῦ ὡς βρέφος.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Γαλ. δ΄ 4-7)
Αδελφοί, ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. Ὅτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν, κρᾶζον· Ἀββᾶ ὁ πατήρ. Ὣστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ' υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ.
Μετάφραση
Αδελφοί, ὃταν ἔφτασε ἡ ὥρα πού εἶχε καθορίσει ὁ Θεός, ἀπέστειλε
μέ τήν πρόνοιά σου καί τήν ψυχή μου μέ τήν θεία κοινωνία. Ἐσύ
καθοδηγεῖς τήν ζωή μου. Κάνε νά μήν εἶναι τό ἐγώ μου ἐμπόδιο.
Ἐσύ ἔχεις σχέδιο γιά μένα καλύτερο ἀπό ὁποιοδήποτε δικό μου.
Ἐσύ μέ ἔφερες στήν ὕπαρξη. Ἐσύ εἶσαι ὁ ἁγιασμός μου, ἡ χαρά
μου, ὁ λόγος τῆς ὕπαρξής μου, ὁ προορισμός μου. Μήν
παρατηρήσεις τίς ἀνομίες μου. Μή ἀποστρέψεις τό πρόσωπό σου
ἀπό ἐμένα. Μή τῷ θυμῷ σου ἐλεγξεις με. Δῶσε μου, σέ
παρακαλῶ, ὅ,τι ποθεῖ ἡ ταπεινή ψυχή μου, Ἐσένα
+Γέροντας Δωρόθεος Τζεβελέκας
απόσπασμα από ''Γράμματα στους Πιστούς''
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Γαλ. στ΄ 11-18)
Αδελφοί, ἲδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὃσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. Οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
μελέτη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα
Ὁ ἄνθρωπος καθώς ἀναπτύσεται πνευματικά βρίσκεται ἀντιμέτωπος τῶν δαιμόνων πού προσπαθοῦν νά ἀνακόψουν τήν πορεία του πρός τόν Θεό. Ἰσχυρά ὅπλα του ἔχει τήν προ-σευχή καί τήν νηστεία.
Ὁ ἄνθρωπος ἔχει διπλό ἀγώνα: κατά τῶν παθῶν του καί κατά τῶν δαιμόνων. Τά πάθη προέρχονται κατ’ἐξοχήν ἀπό τήν προσκόλησή
Ο μακαριστός γέροντας Δωρόθεος Τζεβελέκας, με αφορμή την ημέρα της Πεντηκοστής, μας μιλά για το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα. Μέσα από την θεολογία της εκκλησίας μας, αλλά και από παραδείγματα της καθημερινότητας, μας εξηγεί πώς μπορούμε να προσελκύσουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και πώς θα αισθανθούμε έτσι την παρουσία του Θεού μέσα στην καρδιά μας:
"...Προκειμένου να κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα μέσα μας, αδέλφια, θα πρέπει να καθαρίσουμε και το σώμα και την ψυχή μας...Για αυτό και μέλημά μας θα πρέπει να είναι το πώς εμείς θα ετοιμάσουμε τον τόπο για να κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα μέσα στην καρδιά μας. Ένας σύγχρονος Άγιος-ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ- έτσι έλεγε: Η ζωή του ανθρώπου σε αυτό τον κόσμο είναι η προσπάθειά του για να προσελκύσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Για αυτό ζούμε, όλες μας οι κινήσεις, όλες μας οι σκέψεις, όλες οι προσευχές, οτιδήποτε κάνουμε σκοπό έχει να προσελκύσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Πράξεις Αποστόλων (κ΄16-18, 28-36)
Ἐν ταις ημέραις εκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. Ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς μεθ᾿ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην.
Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πράξ. ια΄, 19-30)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν. Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ' αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον. Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας· ὃς
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πράξ. θ΄, 32-42)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐγένετο Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν.
Εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. Καὶ εὐθέως ἀνέστη. Καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον. Ἐν Ἰόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι
.jpg)
Έναν χρόνο μετά και η μνήμη του παραμένει αλησμόνητη και χαραγμένη εις τα βάθη της καρδιάς όλων όσων είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν.
Έναν χρόνο μετά και ακόμα πλήθος πιστών συρρέει από όλα τα μέρη της Ελλάδος, αλλά και του κόσμου, προκειμένου να προσκυνήσει το ταπεινό μνήμα του στο Ησυχαστήριο του Αγίου Γεωργίου στην Αύρα Καλαμπάκας. Ο κόσμος συρρέει ωσάν τα μελίσσια στην πνευματική κυψέλη που με τόσο κόπο και μόχθο είχε δημιουργήσει.
Οι κάτοικοι της Αύρας παρατηρώντας το καθημερινό πέρασμα εκατοντάδων ξένων ανθρώπων από το χωριό τους, με την ευλογημένη απλότητα που τους διακατέχει μία φορά ομολόγησαν:
24 Μαρτίου 1980
Ἅγιον Πάσχα
Σήμερα Ἀνάστασι Χριστοῦ
"Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός...".
Ὤ ἀνέσπερο, ἀβασίλευτο, ἀτελείωτο φῶς, ὑπέρφωτο καί ὑπέρελευκο, πῶς μέ μαγνητεύεις τόν νοῦν, τήν ψυχή μου τήν καρδιά μου! Σέ ποθῶ ἀνέσπερα, χωρίς τελειωμό ἀγάπης καί ἔρωτος. Πότε θά ἀξιωθῶ ἀπό τήν δωρεά τῆς ἐλεημοσύνης τοῦ ἁγιωτάτου Θεοῦ Πατρός μου νά σέ ἀπολαύσω αἰώνια, αἰώνια!
Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Στην εκκλησία, εννοώ στον Άγιο Γεράσιμο, πολύ συγκινιόμουνα. Άκουγα το Ευαγγέλιο και συγκινιόμουνα. Το πάθαινα αυτό, επειδή «έβλεπα» την εικόνα, τον Χριστό τον ίδιο.
Μια Μεγάλη Παρασκευή κάναμε την ακολουθία. Η εκκλησία ήταν γεμάτη κόσμο. Τι έπαθα εκεί! Διάβαζα το Ευαγγέλιο κι όταν έφτασα στη φράση: «Ηλί, Ηλί, λιμά σαβαχθανί˙ τουτ’ έστι Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46.), δεν μπόρεσα να την τελειώσω. Δεν είπα το «ινατί με εγκατέλιπες;».
Με πλημμύρισε η συγκίνηση. Κόπηκε η φωνή μου. Μπροστά μου είχα όλη την τραγική σκηνή. «Είδα» εκείνο το πρόσωπο. «Άκουσα» εκείνη τη φωνή. Τον έβλεπα τον Χριστό πολύ ζωντανά.
"Λίγες μέρες στην ιστορία του κόσμου είχαν τόση σημασία όσο η ημέρα της Σταύρωσης του Κυρίου μας. Όσες φορές ανέτειλε ο Ήλιος στο στερέωμα ήταν σαν να ήταν χωρίς σημασία μέχρι εκείνη την ημέρα που ο ήλιος είδε τον Θεό να πεθαίνει απάνω στον Σταυρό. Για αυτό και ο Ήλιος εσκοτείνιασε και η γη εσείετο και οι πέτρες διερράγησαν όταν ο Θεάνθρωπος επέθαινε για εμάς πάνω στον Σταυρό…
...Φανταστείτε, αδελφοί, το Σταυρό οριζόντιο και επάνω του το σώμα του Χριστού. Αυτή είναι η Αγία τράπεζα της εκκλησίας, ο σταυρός οριζόντιος. Εκεί ο Χριστός έκανε την πρώτη Του θεία λειτουργία. Εκεί το αληθινό αίμα έρρευσε και εκεί το αληθινό σώμα του Χριστού επέθανε. Δεν είπε τα λόγια που λέμε εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Είπε Διψώ, είπε Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες, είπε Τετέλεσται. Αυτή ήταν η λειτουργία πάνω στο Σταυρό που ετέλεσε ο Κύριός μας…
…Ας προσεγγίσουμε με φόβο και τρόμο τη φοβερή εκείνη μέρα καθώς θα πάμε να προσκυνήσουμε το σώμα του Χριστού, που έχει τεθεί στο μνημείο, στον επιτάφιο της εκκλησίας τον οποίο θέτουμε στο κέντρο του ναού. Ας πλησιάσουμε με φόβο και τρόμο και ας Του πούμε δύο λόγια αγάπης, την ώρα που προσκυνούμε. Να του πούμε: «Ευχαριστώ! Eγώ δεν ήμουνα άξιος να πεθάνεις για μένα. Εγώ έπρεπε να χαθώ. Και ήρθε Εσύ και έκανες το ανέλπιστο! Μου έδωσες ζωή αιώνια»!".
(2).jpg)
Και θέτω το ερώτημα· ποια είνε τα καθήκοντα ενός Χριστιανού τη Μεγάλη Εβδομάδα; Δεν απευθύνομαι σε απίστους, αθέους ή σε χιλιαστάς· απευθύνομαι σε πιστούς, που θέλουν να εορτάσουν σωστά. Ποια είνε λοιπόν τα καθήκοντα που έχουμε την εβδομάδα αυτή;
Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(Φιλιπ. δ´ 4-9)
Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ῾Ο Κύριος ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί,
.jpg)
