Δέν ἐκκλησιαζόμαστε ἤ θρησκεύουμε ἐπειδή φοβόμαστε τόν Θεό ἤ ἐπειδή θέλουμε νά κλείσουμε μία θέση στόν Παράδεισο.
Ὅλα ὅσα κάνουμε: νηστεία, ὑπομονή, προσευχή, ὑπακοή εἶναι έπειδή Τόν ἀγαποῦμε. Γιά τήν ἀπέραντη χαρά να τοῦ μιλοῦμε στήν προσευχή. Γιά τήν ἐνατένιση, γιά αὐτήν τήν «ἀνέκφραστον ἡδονήν τῶν καθορώντων τοῦ Σοῦ προσώπου τό κάλλος τό ἄρρητον».
Κατά τόν Θεολόγο Ἰωάννη: «Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπη, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δέ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπη. Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν αὐτόν, ὅτι αὐτός πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς»(Α΄Ἰωαν. 4, 18-19).
---
«Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί τόν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν»( Ματθ. 22,37).
Βλέπεις; ἡ ζωή εἶναι μία ὑπόθεση ἀγάπης.
Ἤρθαμε στή ζωή ὄχι γιά νά κανουμε περιουσίες ἤ νά καλοπεράσουμε ἀλλά γιά νά ἀγαπήσουμε. Ἄν ἀποτύχουμε καί κολαστοῦμε εἶναι ἐπειδή ἀποτύχαμε νά ἀγαπήσουμε.
Πνευματική ζωή εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή πού ὁδηγεῖ στήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη. Ἐκεῖ, δηλαδή, πού δέν βάζεις ὅρους γιά νά ἀγαπήσεις.
Στήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη ὁδηγεῖσαι μετά ἀπό πνευματική προσπάθεια νά ὑποτάξεις τά πάθη σου. Ἔρχεται σάν ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ μετά ἀπό ἕνα ταξίδι.
Αὐτό τό ταξίδι ἀξίζει κάθε θυσία.
Αρχιμ. Δωροθέου
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ «ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ» ΑΥΡΑ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου